Powstanie

kościuszkowskie

Polskie powstanie

narodowe przeciw

Rosji

w 1794 r.

Spowodowane II

rozbiorem Polski i

rządami Targowicy.

Wybuch powstania

Powstanie przyspiesza decyzja o redukcji liczebności
wojska polskiego. Generał Antoni Madaliński odmówił
złożenia broni i na czele armii wyruszył z Ostrołęki w
kierunku Krakowa.

24 marca na rynku krakowskim Tadeusz Kościuszko,
złożył przysięgę obejmując dowództwo nad polskimi
oddziałami. Akt powstania nadawał Kościuszce tytuł
Najwyższego Naczelnika Siły Zbrojnej Narodowej.

Przysięga

Kościuszki na rynku

krakowskim

Racławice

4 kwietnia 1794 pod Racławicami wojska powstańcze
pod wodzą Kościuszki stoczyły zwycięską bitwę z
wojskami rosyjskimi dowodzonymi przez generała
majora Denisowa.
O losie bitwy rozstrzygnął atak kosynierów (chłopów
wyposażonych w kosy). Szczególnie wyróżnił się chłop
Wojciech Głowacki, który sam zdobył jedną z armat
nieprzyjaciela.

Insurekcja warszawska

i wileńska

17 kwietnia 1794 wybuchła insurekcja
warszawska. Pospólstwo warszawskie
pod wodzą szewca Jana Kilińskiego
wypędziło garnizon rosyjski ze stolicy.

23 kwietnia 1794 wybuchła insurekcja
w Wilnie, którą dowodził Jakub
Jasiński. Ogłoszono Akt Powstania
Narodu Litewskiego. Powstanie
odniosło sukces.

Uniwersał połaniecki

7 maja 1794 Kościuszko wydał w Połańcu
uniwersał regulujący powinności
gruntowe włościan
i zapewniający dla nich opiekę rządową,
bezpieczeństwo własności i
sprawiedliwość
w komisjach porządkowych.
Akt ten, miał zapewnić poparcie chłopów
dla powstania.

Ostatnie miesiące

powstania

6 czerwca pod Szczekocinami doszło do
kolejnej bitwy wojsk polskich z
połączonymi siłami rosyjsko-pruskimi. Po
zaciętych walkach Polacy zmuszeni
zostali do odwrotu, a Kościuszko został
lekko ranny.

28 czerwca 1794 miało miejsce
wieszanie zdrajców na szubienicach w
Warszawie.

Ostatnie miesiące

powstania

Od 13 lipca do 6 września 1794 trwało oblężenie Warszawy przez
Rosjan
i Prusaków.

10 października w bitwie pod Maciejowicami ranny Kościuszko
dostał się do niewoli, po czym został uwięziony w twierdzy
pietropawłowskiej w Petersburgu.

4 listopada wojska Suworowa i Fersena ruszyły na Warszawę. Po
zdobyciu szturmem Pragi Rosjanie dokonali rzezi ludności.

5 listopada skapitulowały wojska
broniące Warszawy.

Upadek powstania

16 listopada 1795 roku pod
Radoszycami nastąpiło
ostateczne rozwiązanie
oddziałów powstańczych
przez naczelnika
Wawrzeckiego i kapitulacja
przed Suworowem.

24 października 1795
Rosja, Prusy i Austria
dokonały III rozbioru
Polski. Rzeczpospolita
znikła
z mapy Europy.

W prezentacji wykorzystano materiały pochodzące z:

• www.wikipedia.pl (repozytorium wolnych zasobów
projektów Fundacji Wikimedia).

• Microsoft Clip Gallery.

Autor prezentacji:
Jolanta Woźniak – Partyka