Handel międzynarodowy a
ochrona środowiska
SUM, STOSUNKI MIĘDZYNARODOWE
WSE - KRAKÓW
Międzynarodowa integracja
handlowa
Działania po II wojnie światowej:
Konferencja w
Bretton Woods 1944 –
sprawy IBRD (obecnie Bank Światowy), IMF
(MFW),
kwestie handlowe nie były negocjowane
, uznano jednak potrzebę stworzenia
specjalnych uregulowań w tym zakresie
W XII 1945 r. USA przedstawiają propozycje dotyczące rozwoju handlu światowego i
proponują zawarcie wielostronnego porozumienia w sprawie obniżek taryf celnych
Początek 1946 r. plany utworzenia ITO jako uzupełnienia IMF i WB
Kolejne lata: spotkania w tej sprawie:
konferencja w Genewie z 1947
r. (IV-X)
:
negocjacje dotyczyły utworzenia ITO, obniżek ceł i ogólnych klauzul dotyczących
zobowiązań celnych
Przyjęto GATT (1947, wejście w życie 1948), 23 kraje początkowo / forma UMOWY
MIĘDZYNARODOWEJ
XI 1947: przyjęcie Karty Hawańskiej, mającej na celu powołanie do życia ITO
podpisana w III 1948 r., ostatecznie nie weszła w życie
GATT/WTO
Ostatecznie choć GATT był tylko
umową międzynarodową
stopniowo
przejmował funkcje typowej organizacji międzynarodowej
GATT de facto był
forum wielostronnych negocjacji
i współpracy pomiędzy
państwami członkowskimi w kwestiach handlowych
rozwój handlu i powiązań między państwami także sposobem na wzrost dobrobytu i zmniejszanie
ryzyka konfliktów i wojen
z drugiej strony: istotny wpływ na stan środowiska i zasoby naturalne
Jedna z instytucji kluczowych dla „Konsensusu Waszyngtońskiego”
Porozumienie z Marrakeszu z 1994 r. (kończące Rundę Urugwajską):
utworzenie WTO 1.01.1995
Obecnie 153 członków WTO
Zasadnicze elementy GATT/WTO
System wielostronnych negocjacji handlowych:
system wymiany
zobowiązań
PCZ do otwierania ich rynków na dobra z krajów trzecich
Liberalizacja handlu światowego w
ramach rund negocjacyjnych
Określanie
kodeksu postępowania
w obszarze handlu
międzynarodowego (polityka handlowa; zasady, jakimi powinna się ona
rządzić)
System rozstrzygania sporów handlowych
pomiędzy PCZ
Kluczowe artykuły GATT
Art. I GATT:
KNU
Art. III GATT:
zasada traktowania narodowego
Art. XI:
eliminowanie ograniczeń ilościowych
zasada taryfikacji, zakaz stosowania takich pozataryfowych środków jak kwoty lub
licencje importowe lub eksportowe
Art. XX:
możliwość ograniczenia handlu (klauzule
bezpieczeństwa)
tylko w pewnych szczególnych okolicznościach, np. gdy konieczne jest to do
ochrony zdrowia ludzi, zwierząt, roślin, wyczerpujących się zasobów
naturalnych
Artykuł kluczowy, często przywoływany w sporach, w których pojawiały się kwestie środowiskowe
Zasada
niedyskryminacji
Debata na temat środowiska i handlu.
Argumenty grup środowiskowych
Ekspansja handlu:
zwiększony poziom zanieczyszczeń
niezrównoważona konsumpcja zasobów naturalnych
gatunki inwazyjne w portach
materiały niebezpieczne/toksyczne
Liberalizacja prowadzi do harmonizacji standardów środowiskowych na najniższym możliwym
poziomie
rosnąca przewaga konkurencyjna krajów o niskich standardach
nawet jeśli wysokie standardy w wybranych krajach zostaną utrzymane, nastąpi rozluźnienie kontroli i rezygnacja z
ustalania standardów optymalnych
Zobowiązania do otwierania rynku wpisane do porozumień handlowych ograniczają możliwości
stosowania klauzul ochronnych do celów środowiskowych
w sporach między stronami WTO, w których pojawiały się kwestie ochrony środowiska i zasobów naturalnych więcej
rozstrzygnięć na korzyść handlu, nie środowiska
Debata na temat środowiska i handlu.
Stanowisko zwolenników wolnego
handlu
To przede wszystkim ubóstwo prowadzi do podejmowania decyzji szkodliwych dla
środowiska:
handel = wzrost gospodarczy
wraz ze wzrostem bogactwa w społeczeństwie rosną też wydatki na środowisko
Handel międzynarodowy poprawia alokację zasobów na arenie międzynarodowej
dzięki poprawie efektywności możliwe jest redukowanie odpadów
Wymiana handlowa pozwala uniknąć niekorzystnej dla środowiska eksploatacji
niektórych zasobów naturalnych
np. wody na potrzeby rolnictwa w krajach ubogo wyposażonych w ten surowiec
Debata na temat środowiska i handlu.
Stanowisko zwolenników wolnego
handlu (cd.)
Dzięki wymianie handlowej zwiększona dostępność do produktów i technologii
ekologicznych
Wymiana handlowa a problem walki ze zmianami klimatu
Zwiększone obroty handlowe: wykorzystanie energii i środków transportu (emisje CO2)
Jednak przewóz towarów następuje głównie drogą morską (90% handlu), ten rodzaj - spośród rozmaitych
środków transportu - generuje stosunkowo najmniejsze emisje
korzyści wynikające z efektywnej alokacji zasobów znacznie przewyższają koszty zwiększonych emisji
Handel i problem zmniejszających się zasobów rybnych w morzach i oceanach oraz
rosnącej liczby gatunków zagrożonych wyginięciem
Do problemu przełowienia prowadzą często krajowe dotacje dla rybołówstwa
Podjęcie przez WTO negocjacji w ramach Rundy z Ad-Dauhy w sprawie ustalenia bardziej restrykcyjnych
zasad w tym obszarze
Na konferencji ministerialnej w Hong-Kongu w 2005 r. decyzja o zakazie stosowania określonych rodzajów
subsydiów
Szef WTO - Pascal Lamy – na temat
handlu i środowiska
http://www.wto.org/library/flashvideo/video_e.ht
m?id=54
Handel a środowisko
W latach 50. i 60. – wyraźny wzrost globalnych obrotów handlowych (ok. 8%
rocznie),
wynik redukowania stawek celnych na artykuły przemysłowe (rolnictwo do czasu zakończenia
Rundy Urugwajskiej nie było objęte liberalizacją)
Świadomość wpływu handlu na środowisko
XI 1971 r. : państwa GATT decydują o utworzeniu grupy EMIT (Environmental Measures and
International Trade), jednak w okresie 1971-1991 nie odbyło ani jedno spotkanie (
miała się
zbierać tylko na prośbę Umawiających się Stron).
1991: przygotowania do Szczytu Ziemi w Rio:
ówczesne kraje EFTA proszą o zwołanie spotkania grupy EMIT (spotkanie odbyło się pomimo
początkowej niechęci krajów rozwijających się do debatowania nad kwestiami
środowiskowymi w ramach GATT)
1991: głośna sprawa Meksyk i inni przeciw USA (Dolphin-Tuna)
szerzej kolejne slajdy
Handel a środowisko (cd.)
Agenda 21 przyjęta w Rio (1992):
polityki handlowa i ochrony środowiska powinny wspierać się wzajemnie w
dążeniu do trwałego i zrównoważonego rozwoju
Decyzja w sprawie Handlu i Środowiska, załączona do Porozumienia z
Marrakeszu z 1994 r.
Nie powinno być, ani nie musi być, żadnego konfliktu między otwartym,
niedyskryminującym i sprawiedliwym wielostronnym systemem handlu a
działaniami w dziedzinie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju
Handel a środowisko (cd.)
Zakres działania WTO
znacznie szerszy zakres spraw niż w przypadku GATT,
nowe porozumienia: TRIPS, SPS, GATS
W ramach WTO nowe procedury rozstrzygania sporów
w GATT: brak zgody stron = zablokowanie przyjęcia raportu
w WTO: DSB (Organ ds. Rozwiązywania Sporów): do zablokowania decyzji konieczny
jest konsensus, utworzenie Organu Apelacyjnego
Spory handlowe w ramach GATT/WTO
dotyczące kwestii środowiskowych
Spory w ramach GATT
Kanada przeciw USA: zakaz importu tuńczyka (1982)
USA przeciw Kanadzie: zakaz eksportu ryb (1988)
USA przeciw Tajlandii: papierosy (1990)
Meksyk i in. przeciw USA: sprawa delfinów i połowów tuńczyka (1991)
UE przeciw USA: cd. sprawy delfiny-połowy tuńczyków (1992)
UE przeciw USA: podatki samochodowe (1994)
Spory w ramach WTO
Wenezuela i Brazylia przeciw USA: benzyna (1996)
Indie, Malezja, Pakistan i Tajlandia przeciw USA: sprawa żółwie - połowy krewetek (1998, 2001)
Kanada przeciw WE: środki dotyczące azbestu i produktów zawierających azbest) (2001)
Wnioski z dotychczasowych sporów:
Panele GATT/WTO orzekały przeważnie na korzyść strony broniącej interesów handlowych, nie
kwestii środowiskowych
http://www.youtube.com/watch?v=PyGHk6zIL-Y
Meksyk i in. przeciw USA:
Sprawa delfinów i połowów tuńczyka
Najgłośniejszy spór oraz ważny punkt odniesienia w sprawach dotyczących
środowiska
Podstawowe pytania:
Czy państwa członkowskie WTO mogą narzucać swoje standardy środowiskowe pozostałym państwom?
Czy zasady handlu międzynarodowego pozwalają na podejmowanie działań przeciwko metodom wykorzystywanym w
produkcji, nie przeciwko jakości wyprodukowanego dobra?:
PPM: Process and Production Methods
US Marine Mammal Protection Act z 1972 r.: zakaz połowu, polowania, zabijania i wwozu na
teren USA ssaków morskich
Ustawa regulowała m.in. przypadkowe połowy delfinów, towarzyszące połowom tuńczyka żółtopłetwego we
wschodniej części Oceanu Spokojnego
Techniki połowu (okrężnice) stosowane przez niektóre państwa niezgodne ze standardami środowiskowymi USA
1990 r.: USA nakładają embargo na import tuńczyka z krajów, które stosowały okrężnice oraz na kraje
pośredniczące w imporcie (Kostaryka, Włochy, Japonia, Kanada i inne)
Kraje, które miały program ochrony ssaków morskich i gdzie odsetek przypadkowo złowionych delfinów był
zbliżony do odsetka odnotowywanego przez kutry USA wyłączone z embarga
Meksyk i in. przeciw USA:
Sprawa delfinów i połowów tuńczyka
(cd.)
1991 r.: Meksyk (i kraje pośredniczące w imporcie tuńczyka) wnoszą skargę do GATT przeciw
USA
wskazanie na niezgodność embarga USA z artykułami XI, XIII i III GATT
prośba USA do Panelu o uznanie, że embargo jest zgodne z Artykułem III oraz uzasadnione w świetle artykułu XX (b),
(d) i (g).
Opinia panelu (na korzyść Meksyku i innych)
zakaz importu nie stanowił regulacji wewnętrznych w rozumieniu Art. III, był niezgodny z Art. XI i nie był uzasadniony
Art. XX (b) i (g). Ponadto, embargo, które dotknęło kraje pośredniczące nie było uzasadnione Art. XX (d).
USA nie mogły zakazać importu produktów z Meksyku tylko dlatego, że regulacje meksykańskie dotyczące tego jak
tuńczyk jest produkowany są niezgodne z regulacjami USA.
Zasady GATT nie pozwalają podjąć działań jednemu krajowi w celu wymuszenia na innych krajach przyjęcia ich własnych
wewnętrznych regulacji, nawet jeśli celem jest ochrona zdrowia zwierząt czy wyczerpywalnych zasobów naturalnych.
Jednak USA mogły zastosować swoje regulacje w odniesieniu do samego produktu ( jego jakości lub zawartości): “produkt”
versus “proces produkcji”
Meksyk i in. przeciw USA:
Sprawa delfinów i połowów tuńczyka
(cd.)
Uzasadnienie dla orzeczenia Panelu:
Zaakceptowanie argumentów USA: możliwa sytuacja, gdy wszystkie kraje nakładają embargo na import
produktów z innych krajów tylko dlatego, że kraj eksportujący prowadzi inną politykę ochrony środowiska i
ochrony zdrowia
otwarta drogę do jednostronnego stosowania własnych standardów wobec innych krajów, namnożenie się
nadużyć i wzrost protekcjonizmu i niepewności we wzajemnych relacjach
Panel miał zbadać stosowanie zasad GATT, nie oceniać czy polityki ochrony środowiska państw-stron są ze
sobą zgodne
Równocześnie uznanie, że etykieta „bezpieczne dla delfinów” nie była niezgodna z
zasadami GATT
Ostatecznie raport Panelu nie został przyjęty,
wycofana w związku z porozumieniem między Meksykiem i USA w ramach NAFTA
Sprawa krewetek i żółwi/ WTO (1998,
2001)
USA: zakaz importu pewnych rodzajów krewetek i produktów z krewetek.
zagrożenie populacji żółwi: bezpośrednie (spożywanie mięsa, skorupa, jaja) lub
pośrednie (incydentalne połowy, niszczenie habitatów i zanieczyszczenie oceanów)
Uzasadnienie USA: Ustawa o Gatunkach Zagrożonych z 1966/1973 r.
Wymóg, by trawlery poławiające krewetki stosowały techniki bezpieczne dla żółwi
1997 r.: Indie, Malezja, Pakistan i Tajlandia wnoszą wspólną skargę na
zakaz importu krewetek i produktów z krewetek nałożony przez USA.
USA przegrywają sprawę: zakaz importu krewetek niezgodny z zasadami
WTO
Sprawa krewetek i żółwi/ WTO (1998,
2001)
WTO: kraje mają prawo podejmować również takie działania handlowe,
których celem jest ochrona środowiska (szczególnie ochrona zdrowia
ludzi, zwierząt, roślin, zagrożonych gatunków).
wskazanie, że ochrona żółwi morskich byłaby uzasadniona w świetle Art. 20 GATT, o ile
spełnione byłyby pewne kryteria (zakaz dyskryminacji)
Opinia WTO: USA przegrały sprawę nie dlatego, że chciały chronić
środowisko, ale dlatego, że dopuściły się dyskryminacji członków WTO.
zapewnienie niektórym krajom, głownie karaibskim, pomocy technicznej i finansowej i
dłuższych okresów przejściowe na wprowadzenie technik bezpiecznych dla żółwi.
Takich samych korzyści nie uzyskały 4 kraje azjatyckie, które wniosły skargę
USA naprawiają ten błąd i ostateczne orzeczenie (2001) pozwalało USA na
utrzymanie tego zakazu.
Rozpoczęcie Rundy Rozwoju z Ad-
Dauhy: Negocjacje w sprawie handlu i
środowiska
XI 2001: rozpoczęcie Rundy, jeden z punktów negocjacji: handel i
środowisko:
Nadrzędny cel: poprawa wzajemnego wspierania się handlu i ochrony środowiska.
4 główne tematy:
a) relacje między WTO a wielostronnymi porozumieniami środowiskowymi (MEA)
b) współpraca między WTO i sekretariatami MEA
c) zniesienie ceł i barier pozataryfowych na towary i usługi środowiskowe
d) subsydia dla rybołówstwa
a) WTO a MEA
Ok. 250 wielostronnych porozumień środowiskowych, z tego ok. 20 z nich zawiera
przepisy które mogą wpływać na handel.
zakaz handlu niektórymi gatunkami zwierząt lub produktami,
środki umożliwiające krajom ograniczanie handlu w pewnych okolicznościach,
wykluczanie z handlu państw, które znajdują się poza MEA
Podstawowe pytanie :
czy środki, które pojawiają się w ramach MEA są zgodne z
zasadami WTO?
Konwencje środowiskowe niemal w całości opierające się na restrykcjach handlowych:
CITES, Konwencja Bazylejska (odpady niebezpieczne)
Inne MEA z przepisami wpływającymi na handel:
Protokół Montrealski, Protokół z Kioto, Protokół Kartageński
a) WTO a MEA
Dotąd brak otwartego lub zakończonego sporu między WTO a MEA
Jeśli jednak taki spór pojawiłby się?
duże znaczenie WTO: dotychczas sprawy generalnie rozstrzygane na korzyść stron reprezentujących interesy
handlowe
Sprawa Chile-Swordfish
Spór WE i Chile o połowy miecznika na Południowym Pacyfiku (ryba pelagialna)
W IV 2000 r. WE wniosła sprawę do WTO, Chile w XII 2000 r. składa sprawę do Międzynarodowego Trybunału Prawa Morza (ITLOS)
Wniosek WE do WTO: zakaz rozładowywania mieczników w portach Chile niezgodny z art. V (swoboda tranzytu) i XI GATT (ograniczenia ilościowe)
Wniosek Chile do ITLOS o stwierdzenie, czy WE wypełniła swoje zobowiązania wynikające UNCLOS: art. 64 (wezwanie do współpracy w zapewnianiu
ochrony gatunków migrujących), 116-119 (ochrona żywych zasobów na pełnym morzu), 297 (rozstrzyganie sporów) i 300 (wezwanie do dobrej wiary i nie
nadużywania prawa). /// Wniosek WE do ITLOS o sprawdzenie czy Chile nie naruszyło ww. artykułów UNCLOS, dodatkowo art. 87 (wolność na pełnym
morzu, w tym wolność połowów, z zastrzeżeniem przestrzegania przepisów dot. ochrony zasobów) i art. 89 (nieważność roszczeń do suwerenności nad
morzem pełnym).
Jednak strony doszły do porozumienia: sprawa wycofana z WTO i ITLOS
a) WTO a MEA
Inne przykłady możliwych konfliktów między WTO a MEA
Poprawka do Konwencji Bazylejskiej z 1995 r. :
zakaz importu niebezpiecznych odpadów (zarówno w celu składowania, jak i recyklingu) z państw będących
członkami OECD do innych państw; poprawka opiera się na „zamkniętej liście” krajów importujących
nie ma jednak kryteriów określających warunki włączenia na listę, w przypadku sporu - panel WTO mógłby od razu zinterpretować to
jako nieuczciwe ograniczanie handlu
Problem jurysdykcji WTO nad innymi wielostronnymi traktatami
Dotychczasowe rozstrzygnięcia w WTO zapadały przeciwko jednostronnym decyzjom określonych
państw, w przypadku konfliktu z MEA byłaby to decyzja przeciwko wszystkim stronom MEA
Środki i procedury rozstrzygania konfliktów między traktatami (Konwencja Wiedeńska o Prawie
Traktatów z 1969 r.)
możliwość odwołania się do zasady „lex posteriori” (późniejszy traktat wypiera wcześniejszy), korzystne dla obrońców MEA
zasada „lex specialis”: traktaty bardziej specyficzne dla danej sprawy powinny mieć pierwszeństwo
Mimo wszystko taki konflikt mógłby okazać się szkodliwy zarówno dla MEA, jak i dla WTO; kwestie
wzajemnych relacji wciąż negocjowane w ramach obecnej Rundy
b) Współpraca między WTO a
sekretariatami MEA
Cel współpracy:
wymiana dokumentów
zapewnianie pomocy technicznej dla krajów rozwijających się w kwestiach dotyczących handlu i
środowiska
organizacja imprez towarzyszących
Przyznawanie statusu obserwatora sekretariatom MEA w WTO.
Kilka sekretariatów MEA i organizacji międzynarodowych ma już przyznany status
obserwatora w Komisji WTO ds. Handlu i Ochrony Środowiska (CITES, CBD)
wiele z nich zapraszanych do udziału w sesjach specjalnych komisji środowiskowej (jako
obserwatorzy "ad hoc"): CITES, CBD, Protokół Montrealski, Konwencja Bazylejska, UNEP,
UNFCCC, Konwencja Sztokholmska (POPs)
c) Zniesienie ceł i barier
pozataryfowych na towary i usługi
środowiskowe
Deklaracji Ministerialna z Ad-Dauhy z 2001 r: zobowiązanie członków do
prowadzenia negocjacji w sprawie obniżenia lub likwidacji ceł i barier
pozataryfowych na towary i usługi środowiskowe.
Przykłady: usługi i sprzęt do składowania odpadów, panele słoneczne i inne technologie energii
odnawialnej, sprzęt do kontrolowania zanieczyszczenia powietrza, etc.
termin „środowiskowe dobra i usługi” nie jest jeszcze do końca kategorią zdefiniowaną międzynarodowym
prawie handlowym
Eliminowanie barier w tym obszarze może prowadzić do korzyści dla wszystkich
stron, sytuacja „win-win-win”: dla handlu, środowiska i rozwoju.
niższe koszty nabywania technologii i usług ekologicznych, stymulowanie innowacji i transferu technologii
czystsze środowisko i poprawa jakości życia ludzi (internalizacja negatywnych efektów zewnętrznych)
korzyści dla krajów rozwijających się
d) Subsydia dla rybołówstwa
Szacunki FAO: wyczerpywanie i nadmierna eksploatacja dot. 80% światowych
zasobów rybnych
zasoby całkowicie wyczerpane w 52% łowisk, nadmiernie eksploatowane w 28%; najwyższe wskaźniki:
północno-wschodni Atlantyk, Zachodni Ocean Indyjski, północno-zachodni Ocean Spokojny
Źródło: FAO
d) Subsydia dla rybołówstwa
Negocjacje nad subsydiami i przepisami antydumpingowymi dla sektora
rozpoczęte w 2001 r.
Konferencja ministerialna w Hongkongu w 2005 r. :
zgoda na wprowadzenie ostrzejszych przepisów w tym obszarze, łącznie z zakazem
dotacji dla połowów niektórych gatunków
Dyskutowana sprawa zniesienia dotacji do budowy nowych kutrów, czy pokrywania kosztów operacyjnych
Podział:
„Friends of Fish”: Argentyna, Australia, Chile, Kolumbia, Nowa Zelandia, Norwegia,
Islandia Pakistan, Peru i Stany Zjednoczone
Stanowisko sceptyczne: Japonia, Korea Płd., Tajwan
Przeciwnicy tezy wskazującej na zależności między wysokością subsydiów a problemem nadmiernych
połowów
Pozostałe umowy w ramach WTO:
wpływ na kwestie środowiskowe
Stosunkowo szeroka agenda działań WTO:
Porozumienie w sprawie Handlowych Aspektów Praw Własności Intelektualnej (TRIPS),
Porozumienie w sprawie barier sanitarnych i fitosanitarnych (SPS),
Układ Ogólny w sprawie Handlu Usługami (GATS).
Nowy wątek w debacie środowisko-handel związany z ww. umowami
Kwestie patentowe, biotechnologia, handel GMO, stosowanie zasady przezorności w
prawie międzynarodowym, prywatyzacja wspólnych zasobów
Pozostałe umowy w ramach WTO:
wpływ na kwestie środowiskowe
TRIPS:
Cel: ochrona i realizacja praw własności intelektualnej
Wymóg przyjęcia przez strony polityki patentowej oraz jej stosowania
Obawy ekologów związane z TRIPS:
wykluczanie innych form własności i regulacji (jak np. własności wspólnotowej, prawa zwyczajowego)
tylko duże korporacje mają odpowiednie środki finansowe i przygotowanie prawne, by złożyć wniosek
patentowy (krytyka szczególnie wobec firm farmaceutycznych)
umowa TRIPS wskazywana jako część szerszej neoliberalnej agendy prywatyzacyjnej
Potencjalne konflikty między TRIPS a CBD (Konwencją o Różnorodności
Biologicznej)
CBD: podkreślenie roli lokalnych wspólnot i miejscowych w ochronie bioróżnorodności,
prawa suwerenne do ochrony bioróżnorodności w kraju, prawo do kontrolowania zasobów
genetycznych
Nagoya Protocol
Pozostałe umowy w ramach WTO:
wpływ na kwestie środowiskowe (cd)
SPS:
wykorzystywanie SPS i narodowych standardów w zakresie zdrowia publicznego
do blokowania importu niektórych towarów:
SPS pozwala krajom na utrzymywanie różnych standardów w zakresie zdrowia publicznego i
bezpieczeństwa żywności, o ile są one uzasadnione naukowymi analizami i ocenami ryzyka.
moratoria na stosowanie i import GMO oraz ich nasion.
odwoływanie się do zasady przezorności
skarga USA i Kanada w WTO w 2003 r. przeciw moratorium UE na GMO:
WTO: zakazy UE niezgodne
z zasadami WTO
GATS:
Handel usługami: dzięki liberalizacji wspomniany wyżej szybszy i tańszy transfer
przyjaznych środowisku technologii
konieczne sporządzenie listy dóbr i usług środowiskowych