ODPOWIEDZIALNOŚĆ MAJĄTKOWA
ODPOWIEDZIALNOŚĆ MAJĄTKOWA
SZKODY W MIENIU WOJSKOWYM
SZKODY W MIENIU WOJSKOWYM
1
zapoznać słuchaczy z przepisami
dotyczącymi odpowiedzialności
majątkowej i szkód w mieniu.
2
W wyniku uczestniczenia w zajęciach słuchacze
potrafią:
omówić zasady odpowiedzialności materialnej,
omówić pojęcie szkody i zasady postępowania
wyjaśniającego,
podać zasady ustalania wysokości szkody i skreślenia
sprzętu z ewidencji materiałowej,
omówić ogólne zasady samokontroli wewnętrznej.
3
1) Zasady odpowiedzialności materialnej.
2) Pojęcie szkody i zasady postępowania
wyjaśniającego.
3) Zasady ustalania wysokości szkody i
skreślania sprzętu z ewidencji
materiałowej.
4) Zasady samokontroli wewnętrznej.
4
ZAGADNIENIE 1
5
Osobami
odpowiedzialnymi
materialnie
są
magazynierzy, którym powierzono mienie służby
mundurowej.
Pracownicy
ci
przyjmują
odpowiedzialność
za
powierzone
mienie
(częściową – w razie ujętej przepisami umowy
o współodpowiedzialności) z chwilą
protokolarnego
przejęcia
przedmiotów
zaopatrzenia mundurowego.
6
Pracownicy ponoszący odpowiedzialność
materialną są zobowiązani do podpisywania
deklaracji o przyjęcie odpowiedzialności,
otrzymaniu instrukcji oraz stwierdzającej
fakt, że zostali zapoznani z ciążącymi na
nich obowiązkami.
7
Przy wszelkich zmianach na stanowisku
magazynierów
i
innych
pracowników
magazynowych
ze
wspólną
odpowiedzialnością
należy
sporządzić
protokół zdawczo – odbiorczy.
8
ZAGANIENIE 2
9
Ustawa z dnia 25 maja 2001r. o
odpowiedzialności majątkowej żołnierzy.
Rozporządzenie Ministra Obrony
Narodowej z dnia 21 listopada
2001r. w sprawie odpowiedzialności
majątkowej żołnierzy za wyrządzone przez
nich szkody (Dz.U. nr 138 poz. 1557).
Kodeks pracy – dział XIV
10
Mienie wojskowe;
Niedobór
•Zawiniony
•Niezawiniony
Szkoda w mieniu wojskowym
•Strata
•Ubytek( naturalny, nadzwyczajny)
11
Majątek skarbu państwa, będący w
dyspozycji komórek organizacyjnych MON
oraz jednostek podporządkowanych i
nadzorowanych.
Mienie wojskowe jest ewidencjonowane
( w postaci ilościowo-wartościowej
lub wartościowej).
12
Różnica stwierdzona w czasie inwentaryzacji
składników majątku w stosunku do ich stanu
ewidencyjnego wyrażonego :
ilościowo – wartościowo lub wartościowo.
Niedobory mogą być:
zawinione
niezawinione.
13
Może powstać na skutek:
dokonywania obrotu składnikami
majątkowymi niezgodnie z dokumentacją,
niegospodarności i zaniedbywania
obowiązków,
zamierzonych błędów w pomiarze
rozchodowanych bądź przyjmowanych
składników majątkowych.
14
Może powstać na skutek:
ubytków naturalnych ( powstałych w granicach
norm lub przekraczający normy ubytków z
przyczyn niezależnych od osoby materialnie
odpowiedzialnej),
pomyłek w obrocie składnikami majątkowymi,
które mogą podlegać kompensacie,
przyczyn losowych ( pożar, powódź itp.),
innych przyczyn niezawinionych.
15
16
Obiektywnie uzasadnione zmniejszenia ilości
składników majątkowych spowodowanych:
działaniem naturalnym czynników(biologicznych i
klimatycznych),
utratą właściwości ( fizycznych, chemicznych),
warunkami transportu, magazynowania i inne.
Mają one charakter ubytków niezawinionych i są
istotne przy rozliczaniu różnic inwentaryzacyjnych.
17
To różnice ilościowe przewyższające ustalony poziom
ubytków naturalnych, do których zalicza się straty powstałe:
na skutek zaistnienia przyczyn losowych,
w związku z długotrwałym przechowywaniem
składników majątkowych w nieodpowiednich
warunkach oraz niedopełnieniem obowiązków
bieżącej kontroli np. terminu spożycia czy
użytkowaniu, etc.
W zakresie kwalifikacji ubytków stosuje się analogiczne
kryteria podziału jak przy niedoborach.
18
W przypadku ujawnienia szkody dowódca jednostki
organizacyjnej jest obowiązany niezwłocznie wszcząć
postępowanie wyjaśniające, podając w rozkazie dziennym lub
decyzji:
datę ujawnienia szkody,
rodzaj służby, w której mieniu szkoda powstała,
określenie mienia będącego przedmiotem szkody,
jej szacunkową wysokość,
osobę wyznaczoną do przeprowadzenia
postępowania wyjaśniającego,
termin zakończenia.
19
Postępowanie w sprawie szkody
ma na celu wyjaśnienie
okoliczności powstania szkody,
wykazanie związku przyczynowo-
skutkowego pomiędzy
zawinionym działaniem lub
zaniechaniem a powstałą szkodą,
wykazanie winy żołnierza.
Obowiązek taki spoczywa na
organie wojskowym
20
Nie prowadzi się postępowania
wyjaśniającego, jeżeli sprawca szkody:
naprawi ją niezwłocznie, nie później
jednak niż w ciągu 14 dni albo
w terminie 14 dni złoży zobowiązanie do
dobrowolnej zapłaty odszkodowania.
21
Organem wojskowym właściwym do zawarcia umów
w sprawie odraczania, rozłożenia na raty lub
umorzenia spłaty odszkodowania jest dowódca
jednostki organizacyjnej, jeżeli wysokość
należności z tytułu odszkodowania nie przekracza
10-krotności kwoty przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w roku poprzedzającym zawarcie
umowy.
(Dziennik Urzędowy RP „Monitor Polski” przez prezesa GUS dla
celów odpisu na zfśs)
22
Jeżeli wysokość odszkodowania przekracza
10-krotność kwoty przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia, a nie
przekracza 20-krotności tej kwoty, do
zawarcia umów, uprawniony jest dowódca
jednostki organizacyjnej posiadający
uprawnienia dysponenta środków
budżetowych II-go stopnia.
23
Jeżeli wysokość odszkodowania przekracza
20-krotność kwoty przeciętnego
wynagrodzenia, do zawarcia umów,
uprawniony jest Minister Obrony
Narodowej.
(Wzory umów o których mowa, określają załączniki nr 4-6 do
rozporządzenia)
24
ZAGADNIENIE 3
25
Wysokość szkody określa się wg cen
detalicznych
obowiązujących
w
dniu
ujawnienia szkody.
Dla przedmiotu używanego przyjmuje się
wartość
pomniejszoną
o
procent
odpowiadający stopniowi zużycia.
26
Jeżeli szkoda w mieniu polega na obniżeniu
wartości przedmiotu, wysokość szkody
stanowi różnica wartości przedmiotu przed i
po jego uszkodzeniu albo bezpośrednie
koszty
związane
z
przywróceniem
przedmiotu do stanu posiadanego.
27
Ujawnione szkody, niedobory i straty
ewidencjonuje się z uwzględnieniem:
dotychczasowego umorzenia – środki trwałe,
poniesionych kosztów – środki trwałe
w budowie,
odchyleń od cen ewidencyjnych – materiały,
produkty gotowe, półprodukty, towary.
28
29
OGÓLNE ZASADY
NADZORU
30
31
Za powierzone mienie żołnierz ponosi
odpowiedzialność materialną.
Oznacza to, że w przypadku
powstania szkody w mieniu
wojskowym za powstały niedobór
żołnierz odpowiada majątkowo.
32
co podlega nadzorowi,
osoba funkcyjna sprawująca nadzór
(kontrolę),
częstotliwość kontroli,
podstawa kontroli ( dokumenty
normatywne).
33
SPRAWDZENIE:
stanu gospodarki materiałowej, wyszkolenia
i gotowości bojowej oddziałów i pododdziałów
w zakresie zabezpieczenia materiałowego,
sprawności działania aparatu gospodarczego,
stanu zapasów i właściwego rozchodu środków
materiałowych oraz sposobów ich magazynowania,
34
sprawdzenie przestrzegania przepisów
i zarządzeń,
doraźne usuwanie drobnych uchybień,
wyciąganie wniosków i podejmowanie
przedsięwzięć mających na celu
usprawnienie gospodarki materiałowej
35
36
Przegląd jest pobieżną formą nadzoru, polegającą
na naocznym sprawdzeniu stanu gospodarki
danego organu w krótkim czasie ( kilka,
kilkanaście godzin).
Dokonujący przeglądu jest zobowiązany do
przedstawienia swoich spostrzeżeń i wniosków
dowódcy jednostki oraz odpowiedniemu organowi
zaopatrującemu – zaznaczając, jakie działy
gospodarki wymagają dokładniejszego nadzoru.
37
Inwentaryzacja jest formą nadzoru, polegającą na
komisyjnym sprawdzeniu i ustaleniu faktycznego stanu
ilościowego i jakościowego mienia wojskowego
oraz porównania tych danych ze stanem
ewidencyjnym.
Tryb i zasady przeprowadzania inwentaryzacji
określają przepisy zawarte w ustawie o rachunkowości.
38
39
Dokonujący nadzoru powinien wyniki
nadzoru odnotować w odpowiednich
księgach, sprawozdaniach itp., a
wnioski referować przełożonemu
niezależnie od sporządzonego
protokołu i innych dokumentów.
40
ODPOWIEDZIALNOŚĆ
MATERIALNA ZA
POWIERZONE MIENIE
41
Powierzenie żołnierzowi środków pieniężnych
i papierów wartościowych albo mienia w
magazynie lub innym zamykanym
pomieszczeniu, przystosowanym do
przechowywania mienia pod bezpośrednim
nadzorem tego żołnierza, następuje na
podstawie protokółu przyjęcia albo na podstawie
inwentaryzacji, przeprowadzonej na pisemne
polecenie dowódcy jednostki organizacyjnej lub
na żądanie żołnierza.
42
Umowa o wspólnej odpowiedzialności
majątkowej żołnierzy za mienie powierzone
im łącznie, zwane dalej „umową”, może być
zawarta, jeżeli na przyjęcie wspólnej
odpowiedzialności majątkowej wyrażą zgodę
wszyscy żołnierze, którym mienie zostało
powierzone.
43
Każda zmiana w składzie żołnierzy objętych
wspólną odpowiedzialnością majątkową wymaga
zawarcia nowej umowy w formie pisemnej, pod
rygorem nieważności.
Warunki ustanowienia wspólnej
odpowiedzialności majątkowej jest spis
rzeczywisty stanu składników majątkowych w
drodze inwentaryzacji z udziałem żołnierzy lub
osób przez nich upoważnionych.
44
W umowie należy określić:
rodzaj mienia powierzonego,
zakres wspólnej odpowiedzialności materialnej
żołnierzy
okres w ciągu którego nieobecność żołnierza
nie ma wpływu na zakres odpowiedzialności
zarówno jego, jak i pozostałych żołnierzy
ponoszących wspólna odpowiedzialność
majątkową.
45
Umowy nie zawiera się z żołnierzami:
pozostającymi między sobą w
podległości służbowej,
nieposiadających odpowiednich
kwalifikacji.
(Wzór umowy o wspólnej odpowiedzialności
majątkowej określa załącznik nr 1 do
rozporządzenia)
46
dla żołnierzy :
• ustawa z dnia 25.05.2001r. o odpowiedzialności
materialnej żołnierzy (Dz. U. Nr 89, poz. 967)
• rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z
dnia 21.11.2001r. w sprawie odpowiedzialności
majątkowej żołnierzy za wyrządzone przez nich
szkody ( Dz.U. Nr 138, poz. 1557),
47
dla pracowników:
• ustawa z dnia 26.06.1974r. Kodeks pracy ( tekst
jedn. z 1998r. Nr 21, poz. 91 z poźn. zm.)
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia
10.10.1975r. w sprawie odpowiedzialności
materialnej pracowników za szkodę w
powierzonym mieniu (Dz.U. z 1996r. Nr 143,
poz. 662);
48
dla innych osób:
• ustawa z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny
(Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a szczególnie
art. 361-363, 415-422, 440.
49
DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
50