Przeciwdrobnoustrojowe
środki pochodzenia
naturalnego stosowane w
stomatologii
W zapobieganiu oraz leczeniu chorób
przyzębia coraz większe
zastosowanie znajdują preparaty
zawierające flawonoidy, będące
związkami pochodzenia roślinnego o
charakterze barwników.
FLAWONOIDY
SPOSÓB DZIAŁANIA
Flawonoidy mają działanie:
• przeciwnowotworowe
• przeciwzapalne (hamują syntezę leukotrienu B4 i
prostaglandyny E 2 oraz silnie hamują migrację
leukocytów, przez co zmniejszają m.in. odczyn
zapalny.
• należą do naturalnych przeciwutleniaczy
• uszczelniająco na naczynia krwionośne poprzez
hamowanie aktywności enzymów proteolitycznych
• rozkurczowo (spazmolitycznie) wobec mięśni
gładkich
• moczopędnie
MIEJSCE WYSTĘPOWANIA
Opisano ponad 4000 związków
flawonoidowych, które wyizolowano z roślin,
a ich liczba stale się powiększa.
Występowanie flawonoidów stwierdzono u
roślin naczyniowych, nagozalążkowych i
dwuliściennych
jednoliściennych, zwłaszcza w rodzinie
Liliaceae
owocach, szczególnie cytrusowych i
warzywach
kaszy gryczanej, roślinach strączkowych,
herbacie, czerwonym winie, niedojrzałym
pieprzu.
ZASTOSOWANIE W
STOMATOLOGII
W stomatologii flawonoidy wykazują
znaczną skuteczność w zapobieganiu
zapaleń przyzębia:, przede
wszystkim jako:
składniki wyciągów propolisowych
ekstrakty z nasion grejpfruta
Z nasion grejpfruta uzyskuje się ekstrakty stosowane w
pastach do zębów,
żelach stomatologicznych,
roztworach
kroplach
Preparaty zawierające ekstrakty z grejpfruta są koncentratem
flawonoidów i flawonoli oraz witaminy C.
Produkty zawierające ekstrakty z nasion grejpfruta nie wykazują
działania toksycznego i drażniącego, jednak u osób uczulonych
na owoce cytrusowe mogą wystąpić objawy alergiczne.
Aktywność przeciwdrobnoustrojowa wyżej wymienionych produktów
obejmuje bakterie, grzyby i wirusy
Płynny ekstrakt o nazwie Citrosept,
zawiera flawony, flawonole, flawanony , witaminę C oraz wodny
roztwór glicerolu,
przyjmuje się jako rozcieńczony w wodzie, soku owocowym lub
herbacie.
• Można go stosować do higieny jamy ustnej jako płukankę
antyseptyczną.
• Sprawdza się również bardzo dobrze w zwalczaniu płytki
nazębnej (aplikacja 1-2 kropli ekstraktu na zwilżoną szczoteczkę
do zębów).
• W stanach zapalnych dziąseł może być stosowany jako płukanka
lub bezpośrednio nanoszony na chore dziąsło za pomocą
aplikatora nawilżonego wodą.
Preparat Citrosept w kapsułkach wykazuje dużą aktywność wobec
grzybów drożdżopodobnych, dlatego preparat ten może
znaleźć zastosowanie również w profilaktyce oraz leczeniu
zakażeń jamy ustnej wywołanych przez tego rodzaju grzyby
Profilaktyka chorób przyzębia powinna
również uwzględniać racjonalny tryb życia,
czyli odpowiednią dietę bogatą w naturalne
flawonoidy. Ze względu na występowanie
flawonoidów w roślinach są one składnikami
diety człowieka.
Wykazano, że dobowe spożycie tych związków
powinno wynosić około 2 g.
W ostatnich latach stwierdzono korzystny
wpływ picia czarnej herbaty lub herbaty
Rooibos na stan higieny jamy ustnej, ze
względu na zawartość flawonoidów
hamujących wzrost bakterii płytki nazębnej.
ANTYBIOTYKI
są to związki pochodzenia
naturalnego wytwarzane głównie
przez drobnoustroje oraz związki
uzyskane w wyniku chemicznej lub
mikrobiologicznej modyfikacji
związków naturalnych.
Pochodzenie
Drobnoustroje są głównymi producentami tych
związków, to jednak i inne organizmy, takie jak:
porosty, glony, rośliny zielone, a nawet komórki
zwierząt wyższych, są zdolne do wytwarzania
antybiotyków:
50%, wytwarzają
promieniowce
10-11% grzyby
10-11% laseczki (Bacillaceae — Bacillus).
6% podstawczaki i workowce
(Basidiomycetes i Ascomycetes)
1% porosty
14%rośliny zielone
Penicyliny naturalne
PENICYLINY w stomatologii
• Leki pierwszego wyboru
– Leczenie zakażeń pooperacyjnych
– Zapalenie żył szyi i twarzy
– Ropień przygardłowy
– Ropnie tkanek miękkich szyi i twarzy
Penicyliny naturalne:
benzylpenicylina krystaliczna; skuteczna w
zak.
wywołanych przez paciorkowce oraz wiele bakterii
beztlenowych
otrzymywane są z grzybów Penicillium
notatum i Penicillium chrysogenum. Mają one
właściwości bakteriobójcze, dzięki hamowaniu
syntezy ściany komórkowej bakterii. Skuteczne są
tylko w kierunku bakterii Gram (+) oraz niektórych
Gram (-), jak meningokoki, gonokoki, a także
promieniowce i krętki.
Erytromycyna
antybiotyk z grupy makrolidów
właściwych, wytwarzany przez
Streptomyces erythraeus. Hamuje
syntezę białka poprzez wiązanie tRNA.
MAKROLIDY w stomatologii
• Jedne z najważniejszych
antybiotyków
używanych w praktyce
stomatologicznej
• Doskonale przenikają do
tkanek objętych
procesem zapalnym
Linkomycyna
•
antybiotyk naturalny, produkowany przez
bakterie z rodzaju Streptomyces lincolnensis
LINKOZAMIDY w stomatologii
• Szerokie spektrum działania
p/bakteryjnego (bakterie beztlenowe,
zarówno ziarenkowce, jak i pałeczki G(-))
• B. dobrze przenikają do tkanek
objętych procesem zapalnym,
szczególnie do tkanki kostnej
• Leczenie zapaleń zatok, czyraczności,
zakażeń skóry i tkanek miękkich szyi i
twarzy, w zapaleniu stawów i posocznicy,
leczeniu ropni okołozębowych
Tetracykliny
• grupa antybiotyków o szerokim spektrum
działania, otrzymywana ze szczepów promieniowca
Streptomyces aureofaciens. Ich mechanizm
działania polega na hamowaniu biosyntezy białka
TETRACYKLINY w stomatologii
• tradycyjnie stosowane w
leczeniu wybranych postaci
zapalenia przyzębia
• osiągają wysokie stężenie w
płynie kieszonek przyzębnych
hamują wzrost bakterii Gram (-),
takich jak Porphyromonas
gingivalis oraz Actinobacillus
actinomycetemcomitans.
Inne antybiotyki naturalne..
• allicyna, występuje w czosnku. Ma właściwości
bakteriobójcze, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze,
a także wykazuje działanie przeciw niektórym
pasożytom, np. owsikom. Stosowany jest także w
infekcjach układu oddechowego, ze względu na
swoje działanie wykrztuśne.
• związki siarki (fitoncydy), naturalnie występują w
cebuli.
• kwas hipuronowy obecny w żurawinie skuteczny
jest w zakażeniach układu moczowego bakteriami
E. coli oraz bakteriami H. pylori w żołądku.
• Antybiotyczne działanie wykazują także liczne zioła,
jak tymianek, szałwia, eukaliptus czy aloes, a także
drzewa iglaste, jak sosna, świerk czy jałowiec.
Aloes „zielony lekarz”
Najszerzej wykorzystywanym w lecznictwie i
produkcji suplementów jest Aloe vera (Aloe
barbadensis).
Surowcem pozyskiwanym z aloesu jest przede
wszystkim miąższ aloesowy, zawarty w
szarozielonych, grubych, mięsistych,
mieczowatych liściach. Miąższ aloesowy jest
galaretowaty, jasnozielony. Z aloesu pozyskuje
się również pulpę aloesową, w skład której
wchodzi oprócz miąższu i soku również skóra
wierzchnia liści.
Liście aloesu zawierają miąższ składający się
w 96% z wody. Pozostałe 4% – to substancje
o stwierdzonej aktywności biologicznej, a
wyróżniono ich ponad 270
• Aminokwasy: histydyna, leucyna, lizyna,
fenyloalanina, arginina, metionina, treonina,
tryptofan i walina.
• Witaminy: β-karotenu, C, B1, B2, B3, po mniejsze
ilości pozostałych (w tym B12).
• Biopierwiastki: potas, wapń, magnez, sód, fosfor,
cynk, siarka, żelazo oraz śladowe ilości krzemu,
kobaltu, manganu, miedzi, niklu, boru, glinu, litu,
chromu, molibdenu, boru, cyny.
• Związki glikozydowe – aloinę, aloinozydy A i
B, aloemadynę, żywice, śluzy
• enzymy np bradykina
• mono, bi- oraz polisacharydy lub ich
pochodne (np. glukoproteiny),
• molekuły cukrowe o długich łańcuchach –
mukopolisacharydy, m.in. acemannan
(doskonały immunostymulator aktywizujący
makrofagi).
• kwasy organiczne, m.in. bursztynowy,
jabłkowy, asparaginowy i ich sole,
• biogenne stymulatory
Działanie
•
przeciwbólowe
•
przeciwzapalne
•
przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze
•
przeczyszczające
•
żółciopędne
•
leczenie zaburzeń przemiany materii, wzmocnienia
obronnych funkcji chorego organizmu, chorobach ocznych
•
w profilaktyce i leczeniu miażdżycy i cukrzycy
•
środkiem krwiotwórczym przy leczeniu niedokrwistości
•
leczenie ran, choroby wrzodowej, zapaleń okrężnicy,
nieżytów żołądka,
W stomatologii
• Aloes stosujemy w leczeniu chorób
przyzębia i zapaleniach śluzówek
jamy ustnej
• Korzystny w leczeniu zapaleń zatok
obocznych nosa
• Nerwobóle
• Odmrożenia
• Owrzodzenia
• Kit pszczeli - propolis
lepka substancja żywiczna powstająca
z żywic roślinnych zebranych przez
pszczoły z pączków i młodych pędów
topoli, brzozy, świerku, kasztanowca i
innych drzew oraz roślin zielonych. Kit
służy pszczołom głównie jako materiał
uszczelniający i dezynfekujący.
Skład i właściwości:
• Kit pszczeli dobrze rozpuszcza się w alkoholach,
acetonie i chloroformie. Nie jest prawie wcale
rozpuszczalny w wodzie. Jest dużo twardszy i
odporniejszy na temperaturę niż wosk (mięknie
powyżej 36 st. C).
• W kicie pszczelim w zależności od jego
pochodzenia znajduje się:
• 50-55% żywicy;
• 30-40% wosku roślinnego i wosku pszczelego;
• 5-10% olejków eterycznych;
• białka (pyłek);
• Mikroelementy (Cu, Si, Mg, Mn, Zn);
• witaminy z grupy E, H, P i B.
Barwa propolisu zależy od gatunku
rośliny, z której jest zbierany:
• topola- brązowy
• brzoza - czarny
• olsza - żółty.
Działanie propolisu jest
wielokierunkowe:
• przeciwdrobnoustrojowe,
• przeciwgrzybicze,
• przeciwzapalne,
• miejscowo znieczulające,
• przeciwnowotworowe,
• regeneracyjne,
• immunostymulujące
W stomatologii
•
Znieczulające właściwości wykorzystuje się w
przypadkach nadwrażliwości twardych tkanek zęba,
elektrokoagulacji przerosłych brodawek
międzyzębowych i innych drobnych zabiegach
chirurgicznych.
•
Podjęto także próby zastosowania kitu pszczelego w
biologicznym leczeniu miazgi i próchnicy.
•
W terapii periodontopatii i zapalenia złuszczającego
warg
•
Ekstrakty propolisowe wykazują także dużą
skuteczność w łagodzeniu bólu poekstrakcyjnego i
leczeniu suchego zębodołu.
•
Przyspiesza gojenie ran