TERAŹNIEJSZOŚĆ I

PRZYSZŁOŚĆ ZAWODU

PIELĘGNIARSTWO

JEST ZŁOŻONĄ DZIALALNOŚCIĄ

Podstawowe tendencje rozwojowe złożonej

działalności są ukierunkowane na

podstawową opiekę zdrowotną

promowanie zdrowia
przywracanie

zdrowia

zapobieganie chorobom
i umacnianie zdrowia

ZMIANY W PRAKTYCE PIELEGNIARSKIEJ

OBEJMUJĄ

Rozszerzanie
zakresu działalności zawodowej

Poprawianie jakości

i efektywności pracy

Zmiany rozwojowe w praktyce

pielęgniarskiej

są możliwe dzięki rozwojowi edukacji

pielęgniarek

ukierunkowanej na osiąganie celów praktyki

przez

podwyższanie poziomu kształcenia

tworzenie systemu kształcenia ustawicznego

doskonalenie praktycznego przygotowania do

zawodu

istota/ natura

pielęgniarstwa

to „troskliwość

pielęgniarska”

skupianie na kimś uwagi, zapewnianie mu ochrony i

pomocy

obrazuje cechy osobowościowe

postawę, dyspozycje, motywy działania

Pielęgniarstwo jako zawód

zawód - to zespół zadań i czynności wyodrębniony w

ramach społecznego podziału pracy , wymagający
przygotowania / kwalifikacji /, wykonywany przez
jednostkę stale lub dorywczo i stanowiący dla niej
źródło utrzymania

zawód pielęgniarki / pielęgniarza określa:
kierunek rozwoju intelektualnego
kierunek rozwoju uczuciowego
przyjęcie właściwych wzorów zachowań
świadomego kształtowania własnego systemu

wartości

Pielęgniarstwo jako profesja

profesja - to szczególny rodzaj zawodu / wolny zawód /, który w

odczuciu społecznym cechuje duży prestiż oraz wysoki stopień
autonomii

profesjonalizacja

- to proces polegający na przekształceniu

się zawodu w profesję zgodnie z przyjętym
modelem

* wszechstronna akademicka edukacja
* kodeks etyczny, akceptowany i przestrzegany

przez

członków profesji
* świadczenie wyspecjalizowanych usług
* autonomia i samozarządzanie
* aktywna i zwarta profesjonalna organizacja
* akceptacja przez członków własnej profesji

Pielęgniarstwo jako dyscyplina

praktyczna

Istotą działalności / pielęgnowania / jest opieka

Podmiotem opieki jest człowiek

Odrębna od innych dziedzin wiedza,
stanowi podstawę zawodu

Wypracowane umiejętności praktyczne
obserwacji, analizowania, komunikacji

Wypracowane umiejętności techniczne

Pielęgniarstwo jako nauka

badania naukowe w pielęgniarstwie zmierzają do

odkrywania wiedzy prawdziwej w znaczących dla
człowieka dziedzinach rzeczywistości

koncentrują się na określaniu problemów i znajdowaniu

sposobów poprawy praktyki pielęgniarskiej

teorie pielęgnowania mają na celu wspieranie szeroko

rozumianej koncepcji procesu pielęgnowania

Pielęgniarstwo jako sztuka

jeżeli sztuka stanowi aktywność wymagającą twórczej

wyobraźni i kreatywności to od pielęgniarki oczekuje się:

wiedzy
umiejętności

tworzenia

etycznej postawy modelowania i

przekształcania

sprawności technicznej
innowacyjności

złożonej refleksyjności świadomości siebie
/ mocnych i słabych stron/

t o pielęgniarstwo jest sztuką o charakterze moralnym

Przesłaniem dla rozwoju pielęgniarstwa jest

wzrost zapotrzebowania na opiekę

Opieka ta ma obejmować:

* kształtowanie prozdrowotnych postaw i zachowań
* nauczanie człowieka chorego samoopieki i samopielęgnacji
* pielęgnowanie, pomaganie i wspieranie człowieka w różnych

stanach jego

zdrowia
* organizowanie grup nieprofesjonalnej opieki
* wzmacnianie wysiłków społeczności lokalnych na rzecz zdrowia

mieszkańców

CZYNNIKI WARUNKUJĄCE ROZWÓJ

PIELĘGNIARSTWA

DEMOGRAFICZNE

ŚRODOWISKOWE

POLITYCZNE SPOŁECZNO-

KULTUROWE

EKONOMICZNE ORGANIZACYJNE

ETYCZNO-PRAWNE

CZYNNIKI DEMOGRAFICZNE

Określają sytuację demograficzną populacji przedstawiając potencjalnego

odbiorcę opieki

* struktura wiekowa, płeć, gęstość zaludnienia,
* miejsce i warunki zamieszkania,
* liczba osób z problemami zdrowotnymi,
* problem starzenia się społeczeństwa – jako skutek
wydłużania się życia ludzkiego
* niewydolność rodzin w sprawowaniu opieki nad
starszymi i niepełnosprawnymi

Powodują konieczność rozwoju pielęgniarstwa geriatrycznego, środowiskowo-

rodzinnego oraz tworzenie zakładów opiekuńczo pielęgnacyjnych i
zakładów opieki długoterminowej

CZYNNIKI POLITYCZNE

Wypływają z faktu ciągłych zmian w polityce zdrowotnej państwa ,

niestabilnej sytuacji ekonomicznej resortu, skutku integracji z UE.

* dążenie do osiągania wysokiej jakości opieki

pielęgniarskiej

w trosce o zdrowie dla wszystkich
* tworzenie możliwości przemieszczania się kadr w

granicach UE

* tendencja wzrostu satysfakcji osobistej i zawodowej

Powodują konieczność dalszych uregulowań w zakresie prawa pracy,

ułatwienie dostępu do wykształcenia honorowanego w UE, troskę o
utrzymanie wysokiego statusu społecznego zawodu,

wzmacnianie prestiżu zawodowego poprzez działalność samorządu PiP.

CZYNNIKI EKONOMICZNE

Dotyczą polityki ekonomicznej państwa, resortu oraz samorządów

terytorialnych a związane są z procesem restrukturyzacji zakładów opieki
zdrowotnej.

Depresja ekonomiczna dotyka poza odbiorcami usług medycznych

także wszystkie grupy zawodowe pracowników ochrony zdrowia w ty
pielęgniarki.

Zmiany zasad finansowania ZOZ powodują zmiany w

gospodarowaniu kadrami, niskie płace, źle wyposażone stanowiska pracy i
zwolnienia jako wynik „poszukiwania rezerw”.

Powodują konieczność podnoszenia kwalifikacji zawodowych, uzyskiwanie

dodatkowych uprawnień, upowszechnianie prywatnej praktyki.

CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE

Określają stopień degradacji bliskiego i dalszego otoczenia życia człowieka

oraz ich wpływu na zdrowie i życie.

Zanieczyszczenia środowiska przyrodniczego, wody,

powietrza, gleby a więc i żywności powodują wzrost zachorowań na
schorzenia układu pokarmowego, oddechowego, nerwowego oraz reakcje
alergiczne ustroju.

Powoduje to konieczność rozwoju specjalistycznego pielęgniarstwa klinicznego