PODSTAWY
MOTYWOWANIA
PRACOWNIKÓW
Motywacja
jest wyrazem gotowości człowieka do podjęcia
określonego działania i wydatkowania wysiłku w pracy. Jest stanem
wewnętrznym każdego człowieka, zachowaniem ukierunkowanym
na cel.
Motywowanie
natomiast jest działaniem zarządczym,
oddziaływaniem na innych. Polega na takim wpływaniu na innych,
by poruszali się w pożądanym przez nas kierunku.
Motywowanie siebie
to z kolei niezależne wytyczenie kierunku, a
następnie podjęcie działań pozwalających zmierzać do określonego
celu.
Motywacja i motywowanie
Efektywność pracownika
zależy od tego, w jakim stopniu zna,
rozumie
i potrafi wykonać swoją pracę, ale najważniejsze jest to, czy w
ogóle chce ją wykonać.
Dlatego, z punktu widzenia właściwego zarządzania, nieodzowne
jest ciągłe pobudzanie jego motywacji.
Efektywność pracownika
W literaturze przedmiotu wyróżnia się następujące parametry
motywacji:
Parametry motywacji
• kierunek
– co pracownik chce osiągnąć, o co się stara, jakie
żywi pragnienia i obawy,
• wysiłek
– jak bardzo się o to stara, jaki zasób sił przeznacza na
realizację zadań i celów,
• wytrwałość
– jak długo się o to stara, z jaką determinacją dąży
do końcowych rezultatów,
• stan emocjonalny
– pozytywne lub negatywne uczucia
związane ze spełnieniem pragnień lub obaw pracownika.
• motywacja
wewnętrzna i zewnętrzna,
•
motywacja
negatywna i pozytywna,
• motywacja
słaba i silna.
Rodzaje motywacji
Pierwsze prawo Yerkesa-Dodsona
mówi, że istnieje krzywoliniowy
związek między pobudzeniem emocjonalnym a wykonaniem zadania.
Innymi słowy, dla wykonania każdego zadania istnieje optymalny
poziom pobudzenia, przy którym zadanie to jest wykonywane
najlepiej. Zarówno niższy, jak i wyższy poziom pobudzenia upośledza
sprawność wykonania.
Drugie prawo Yerkesa-Dodsona
mówi o tym, że im trudniejsze
zadanie pracownik ma do wykonania, tym niższy jest poziom
optymalnego pobudzenia.
Zadania łatwe są dobrze wykonane nawet wtedy, gdy poziom
pobudzenia emocjonalnego jest bardzo wysoki, wykonywanie zaś zadań
trudnych jest szybko upośledzane przez wysoki poziom pobudzenia.
Prawa Yerkesa-Dodsona
Klasyfikacja teorii motywacji i
motywowania
1) wczesne teorie
związane ze szkołą klasyczną w ekonomii,
kierunkiem naukowego zarządzania, nurtem administracyjnym i
human relations,
2) teorie ujmujące motywację w sposób przedmiotowy
, wśród
których wyodrębnia się:
• teorie motywowania od
strony treści
(hierarchia potrzeb A.
Maslowa, teoria ERG, dwuczynnikowa teoria F. Herzberga,
teoria McGregora, teoria McClellanda),
• teorie motywowania od
strony procesu
(teoria atrybucji F.
Haydera, teoria oczekiwań V. Vrooma, teoria L.W. Postera i
E.E. Lawera, teoria sprawiedliwości J.S. Adamsa),
• teorie motywowania
oparte na koncepcji wzmocnienia
(teoria
modyfikacji zachowań B.F. Skinnera, teoria społecznego
uczenia się).
Klasyczne podejście do
motywowania pracowników
Kierunek naukowego
zarządzania
Kierunek administracyjny
Kierunek stosunków
międzyludzkich
Zapewnienie nie tylko stałego
zatrudnienia, ale także trwałej
poprawy możliwości zarobkowych
Dążenie do wyraźnej specjalizacji
w sferze zadań
Okazywanie sympatii i
zainteresowania sprawami
zawodowymi i osobistymi
pracowników
Zapewnienie szczęśliwego życia
rodzinnego i społecznego dzięki
usunięciu nędzy
Zapewnienie sprawiedliwego
i jednocześnie zadowalającego
wynagrodzenia, zarówno dla
pracownika, jak i pracodawcy
Informowanie pracowników
o wszystkim, co ważne
Dbałość o zdrowie oraz przyjemne
warunki pracy
Zapewnienie ściśle określonego
zakresu obowiązków
Utrzymywanie stałego, bliskiego
kontaktu z pracownikami
Eliminowanie elementów
konfliktowych, rozwijanie
wzajemnego porozumienia,
tolerancji i pracy w zespole
Dążenie do stabilizacji pracy
i osiągnięcia biegłości w
wykonywaniu zadań
Umożliwienie orientacji we
własnych postępach w pracy i ich
ocenie
Zapewnienie większych możliwości
rozwoju jednostki poprzez naukowe
metody analizy pracy, doboru
i przydziału zadań
Zapewnienie współpracy
Okazywanie pomocy w pracy
Podejście do motywowania od strony treści koncentruje się na
potrzebach
i związanym z ich niezaspokojeniem
poczuciu
niedostatku.
Podejście to próbuje odpowiedzieć na pytanie:
Jakie czynniki motywują ludzi do pracy?
Jakie czynniki motywują ludzi do pracy?
Odpowiedzi na to pytanie udzielają m.in.:
teoria hierarchii potrzeb, teoria ERG, teoria dwuczynnikowa,
teoria McGregora, teoria jednostkowych potrzeb ludzkich
McClellanda
Motywowanie od strony treści
Teoria hierarchii potrzeb
− piramida potrzeb A. Maslowa
Potrzeba
Przykłady
potrzeby fizjologiczne
głód, pragnienie, seks itd.
potrzeby bezpieczeństwa
pewności, stałości, zależności, opieki, wolności od
strachu, od lęku i chaosu, potrzeba struktury,
porządku prawa, ograniczeń, silnego opiekuna itd.
potrzeby afiliacji
kontaktów społecznych, miłości, czułości,
przynależności
potrzeby szacunku
osiągnięć, prestiżu
potrzeby samorealizacji
urzeczywistnienia swoich pragnień, wykorzystania
zdolności oraz rozwijania zainteresowań
Potrzeby
samorealizacji
Potrzeby szacunku
Potrzeby przynależności
Potrzeby bezpieczeństwa
Potrzeby fizjologiczne
Osiągnięcia
Ambitna praca
Status
Stanowisko
służbowe
(tytuł)
Przyjaźń
Przyjaciele w pracy
Stabilność
System
emerytalny
Żywność
Płaca
podstawowa
Ogólne przykłady Przykłady w
organizacji
Słabości i braki
teorii
piramidy potrzeb Maslowa
Próbą odpowiedzi na krytykę teorii Maslowa jest
teoria ERG
autorstwa
C. Alderfera,
która bierze pod uwagę warunki życia człowieka i
jego uwarunkowania kulturowe.
• Nie zawsze u pracowników organizacji występuje pięć
poziomów potrzeb.
• Nie zawsze ich kolejność odpowiada postulowanej przez
A. Maslowa.
• Przedstawiciele różnych kultur mogą mieć różne kategorie
i hierarchie potrzeb.
Teoria ERG
Litery
E, R i G
pochodzą od angielskich słów:
existence
(egzystencja),
relatedness
(związek, kontakty społeczne) i
growth
(wzrost,
rozwój).
Teoria ta podzieliła hierarchię potrzeb opracowaną przez A. Maslowa na
trzy szczeble.
Teoria Maslowa
potrzeby przynależności
potrzeby szacunku
potrzeby samorealizacji
potrzeby fizjologiczne
potrzeby bezpieczeństwa
Teoria ERG
potrzeba kontaktów
społecznych
potrzeby wzrostu
potrzeby egzystencji
Dwuczynnikowa teoria F. Herzberga tłumaczy, jak
zadowolenie lub niezadowolenie z pracy kształtuje się pod
wpływem dwóch niezależnych zestawów czynników, nazwanych
czynnikami satysfakcji
oraz
czynnikami higieny
psychicznej.
Czynniki satysfakcji (motywujące) to np.: możliwość awansu,
możliwość rozwoju zawodowego, uznanie, praca sama w sobie,
odpowiedzialność, osiągnięcia i sukcesy.
Wybrane czynniki higieny psychicznej to: jakość nadzoru,
wynagrodzenie, polityka i zarządzanie, pewność zatrudnienia,
stosunki interpersonalne, fizyczne warunki pracy.
Teoria dwuczynnikowa F. Herzberga
F. Herzberg doszedł do ważnego wniosku, że nawet całkowite
wyeliminowanie negatywnego wpływu czynników higieny
nie
zapewni motywacji pracowników.
Kształtując natomiast te czynniki, możemy jedynie
minimalizować poziom niezadowolenia z pracy.
Motywację da się uzyskać tylko przez uaktywnienie czynników
satysfakcji (motywujących).
Teoria F. Herzberga
Teoria McGregora
(teoria X i Y)
kładzie nacisk na odmienność istoty
zachowań ludzkich oraz ambiwalentność wyobrażeń kierowników na temat
swoich podwładnych.
Teoria X
opiera się na założeniu, że praca jest karą, cierpieniem. Dlatego
człowiek ma wrodzony wstręt do pracy i stara się jej uniknąć. Trzeba go więc
zmuszać, kontrolować i straszyć karami. Przeciętny pracownik ma małe
ambicje zawodowe, unika odpowiedzialności, pragnie spokoju i bezpieczeństwa,
dlatego chętnie poddaje się nadzorowi innego człowieka.
Teoria Y
głosi, że człowiek tak samo lubi pracować jak bawić się. Potrafi sam
sobą kierować i sam siebie kontrolować. Chętnie poświęca się dążeniu do celów
firmy, jeśli uzna je za własne. Większość ludzi ma rozwiniętą wyobraźnię,
umiejętność dostrzegania i rozwiązywania problemów, podejmowania decyzji
oraz ponoszenia odpowiedzialności za własne wybory.
Teoria McGregora
Według D. McClellanda ludzie uczą się potrzeb przez doświadczenie w ich
konkretnych kulturach. Wyróżnił on
trzy potrzeby,
które mogą mieć inne znaczenie dla
poszczególnych jednostek.
Teoria jednostkowych potrzeb
ludzkich
D. McClellanda
•
Potrzeba osiągnięć
to potrzeba wyróżniania się. Jednostki słabo odczuwające
potrzebę osiągnięć przy odpowiednim oddziaływaniu mogą ją wytworzyć. Potrzebę
osiągnięć McClelland definiuje jako dążenie do odnoszenia sukcesów w sytuacji
konkurencyjnej. Jest to pragnienie osiągania celów lub wykonywania zadań w
sposób skuteczniejszy niż w przeszłości. Stanowi ono źródło motywacji.
•
Potrzeba władzy
wynika z pragnienia wywierania wpływu na grupę i
kontrolowania zachowań innych. Osoby o silnie wykształconej potrzebie władzy
będą uzyskiwały lepsze wyniki, zajmowały stanowiska związane z nadzorowaniem
pracy innych. Często są to stanowiska menedżerskie.
•
Potrzeba przynależności
określa pragnienie ludzkiego towarzystwa i
akceptacji. Ludzie
o dominującej potrzebie przynależności preferują pracę wymagającą licznych
interakcji społecznych oraz umożliwiającą nawiązywanie przyjaźni. Osoby takie są
znacznie efektywniejsze, pracując w gronie przyjaciół, aniżeli z grupą starannie
dobranych fachowców.
Teorie motywacji od strony procesu
koncentrują się
na wyjaśnieniu, dlaczego ludzie wybierają pewne
zachowania, by zaspokoić swoje potrzeby, i jak oceniają
zaspokojenie tych potrzeb po osiągnięciu celów.
Do popularnych teorii motywowania od strony
procesu zalicza się:
teorię atrybucji, teorię oczekiwań
oraz teorię sprawiedliwości.
Teorie motywacji od strony
procesu
Dotyczy procesu wyjaśniania sobie przez jednostkę
swoich porażek i sukcesów.
Człowiek może to zrobić, przypisując każdemu
wydarzeniu cztery czynniki:
zdolności, wysiłek,
trudność zadania i szczęście.
Teoria atrybucji
Teoria oczekiwań
opracowana przez
V. Vrooma
sugeruje, że
motywacja zależy od dwóch czynników:
• od tego, jak bardzo się czegoś pragnie,
• od oczekiwanego prawdopodobieństwa spełnienia tego
pragnienia.
Teoria ta zakłada, że
zachowanie jest określone przez
połączenie sił tkwiących w jednostce i otoczeniu.
Ponadto, ludzie mają różne rodzaje potrzeb, pragnień i celów.
Przyjmuje się w niej również, że ludzie dokonują wyborów
sposobu zachowania, opierając się na postrzeganiu zakresu, w
jakim dane zachowanie będzie prowadziło do pożądanych
rezultatów.
Teoria oczekiwań
Teoria ta sugeruje, że motywacja prowadzi do wysiłku, ten
zaś,
w połączeniu z możliwościami (zdolnościami) pracownika i
czynnikami tkwiącymi w otoczeniu, prowadzi do określonych
osiągnięć w pracy. Osiągnięcia dają różne wyniki, a z każdym
z nich z kolei wiąże się pewna wielkość nazwana wartością.
Motywacj
a
Otoczenie
Wysiłek
Możliwoś
ci
Osiągnięci
a
Wynik
Wynik
Wynik
Wynik
Wynik
Wartość
Wartość
Wartość
Wartość
Wartość
Ze stosowania tej teorii wynikają dla przedstawicieli kadry
kierowniczej
reguły postępowania,
w myśl których powinni oni
działać według określonego schematu:
1. Kierownik winien określić nagrody cenione przez każdego
podwładnego.
2. Menedżer musi wyznaczyć pożądany poziom efektywności
podwładnych.
3. Kierownik musi zadbać o osiągalność ustalonego poziomu
efektywności.
4. Menedżer musi wiązać nagrody z efektywnością.
5. Kierownik powinien analizować i wykrywać czynniki, które
mogłyby zniweczyć skuteczność nagrody.
6. Menedżer musi zapewnić proporcjonalność nagrody.
Teoria motywacji
oparta na sprawiedliwości
głosi,
że ludzie dążą do sprawiedliwości społecznej w
postaci nagród uzyskiwanych w związku z ich
osiągnięciami w pracy, przy czym
sprawiedliwość
to
indywidualne, oparte na równości, postrzeganie
traktowania danej osoby w porównaniu z innymi ludźmi.
Teoria sprawiedliwości J.S. Adamsa
Wyniki
w pracy obejmują: płace, uznanie, awanse, stosunki
społeczne oraz nagrody wewnętrzne.
Nakłady
to: czas, doświadczenie zawodowe, wysiłek,
wykształcenie
i lojalność.
Teoria sugeruje, że ludzie
postrzegają własne wyniki w
powiązaniu
z wnoszonym wkładem
. Stosunek swoich wyników do swojego
wkładu porównują do relacji między rezultatem a wkładem
innych, na przykład członków grupy roboczej lub średniej
zespołu.
W rezultacie tych porównań mogą powstać trzy sytuacje:
pracownik może mieć poczucie, że jego wysiłki zostały
wynagrodzone sprawiedliwie, zbyt nisko lub zbyt wysoko.
Teorie wzmocnienia
zajmują się wpływem skutków
poprzedniego działania na zachowania w przyszłości, w
cyklicznym procesie uczenia się.
Według nich, ludzie postępują tak, jak postępują, ponieważ
nauczyli się
w przeszłości, że pewne zachowania wiążą się z pożądanymi
efektami, a inne z niekorzystnymi.
Teorie te opierają się na założeniu, że
zachowanie pociągające
za sobą nagrody będzie powtarzane
, podczas gdy
zachowanie wywołujące skutki negatywne – raczej nie.
Teorie wzmocnienia
BODZIEC REAKCJA KONSEKWENCJE
PRZYSZŁE REAKCJE
Teorie wzmocnienia –
przebieg
modyfikacji zachowania pracowników
Teorie wzmocnienia B.F. Skinnera
1. Pozytywne wzmocnienie
wzmocnienie zachowania
przez obwarowanie go
pożądanymi następstwami
3. Wygaszanie
osłabienie zachowania poprzez
niedopuszczanie do
pożądanych następstw
2. Uczenie unikania
wzmocnienie zachowania
poprzez dopuszczanie do
unikania niepożądanych
następstw
4. Karanie
osłabienie zachowania przez
obwarowanie go następstwami
niepożądanymi
W motywowaniu ważny jest nie tylko rodzaj wzmocnienia, ale
również wybór odpowiedniego
momentu i częstotliwości
wzmocnienia.
Traktując je jako kryteria, wyróżnia się harmonogramy.
Harmonogramy stosowania wzmocnienia
1. Ustalona częstotliwość
wzmocnienie stosowane w
stałych odstępach czasu,
niezależnie od zachowania
3. Ustalony stosunek
Wzmocnienie stosowane po
stałej liczbie zachowań,
niezależnie od czasu
2. Zmienna częstotliwość
wzmocnienie stosowane
w zmiennych odstępach czasu,
niezależnie od zachowania
4. Zmienny stosunek
wzmocnienie stosowane po
zmiennej liczbie zachowań,
niezależnie od czasu
W modelu Z. Jasińskiego
motywowanie jest procesem,
który polega na oddziaływaniu przez rozmaite formy i
środki na pracowników tak, by ich zachowania były
zgodne z wolą kierującego, aby zmierzały do
zrealizowania postawionych przed nimi zadań.
Modele motywacji
Model S. Borkowskiej
zakłada, że proces motywowania
zachodzi
w ścisłym uzależnieniu i powiązaniu z otoczeniem.
Model złożony jest z trzech członów:
•
układ celów
(zadania przedsiębiorstwa),
•
człowiek
z jego systemem wartości i oczekiwań oraz skutkami
procesu
uczenia się,
•
środki motywacyjne,
dostosowane do poprzednich
elementów modelu,
a więc do człowieka oraz do zadań i celów motywującego.
Model J. Penca
zakłada, że jeśli jednostce bardzo zależy
na wykonaniu zadania, będzie je wykonywał nawet przy
rosnącym zmęczeniu.
Oznacza to, że przynajmniej do pewnych granic
motywacja może kompensować niekorzystny wpływ
złych warunków środowiska pracy
.
Pobudzanie i utrwalanie motywacji wymaga zawsze
wielostronnego podejścia, uruchomienia różnych
motywów, które się wzajemnie wspomagają i jako całość
tworzą
napięcie motywacyjne
, tj. względnie trwałe
zainteresowanie kierunkiem działania i poziomem jego
efektywności.
Pobudzanie motywacji