Analiza sytuacji decyzyjnej.
Analiza sytuacji decyzyjnej.
Wybrane techniki interpretacji
informacji.
Wykres korelacji.
Wykres korelacji.
Dane (informacje) umieszcza się w
układzie współrzędnych. Powstaje
wykres i patrzy się czy jest jakiś
związek między zbiorem danych, czy
nie. Te zależności muszą być
potwierdzane wielokrotnie – czy te
zależności się powtarzają (np. pora
dnia a liczba klientów w sklepie dla
ustalenia zapotrzebowania na
pracowników).
6 7 8 9 10 11
12
l. klientów
Pora dnia
Wykres przyczyn i
Wykres przyczyn i
skutków
skutków
Wykres przyczyn i skutków (cause-
effect diagram), nazywany również
wykresem Ishikawy (od nazwiska
jego popularyzatora K. Ishikawy,
1915-1989), wykresem „rybiej ości”
(“fish bone” diagram / graph), a
nawet wykresem Godzilli (Godzilla
bone diagram / graph) jest
prostym, ale bardzo skutecznym
sposobem ustalenia przyczyn
problemu.
Procedura sporządzania wykresu przyczyn i
Procedura sporządzania wykresu przyczyn i
skutków:
skutków:
1) Sformułowanie i zapisanie problemu w prostokącie o nazwie
skutek / skutki.
2) Zidentyfikowanie głównych kategorii możliwych przyczyn problemu.
To, jakie kategorie pojawią się na wykresie, zależy oczywiście od
analizowanego problemu, tym niemniej najczęściej pojawia się pięć
następujących: ludzie, maszyny i urządzenia, materiały, metody i
procedury oraz pieniądze (five M: men, machines, materials,
methods, money). Każda z nich ma osobne miejsce (osobną „ość”)
na wykresie.
3) Wykorzystanie dyskusji grupowej, systematycznego gromadzenia
faktów itp. w celu ustalenia możliwych przyczyn problemu w
obrębie poszczególnych kategorii. Wszystko, co może powodować
problem (co było rozważane czy zgłoszone), powinno być
uwzględnione jako potencjalna przyczyna problemu.
4)Zapisanie wszystkich potencjalnych przyczyn problemu na wykresie
pod (lub nad) każdą kategorią i poddanie ich dyskusji w celu
ustalenia rzeczywistych przyczyn i ich ewentualnych kombinacji.
SKUTEK
Maszyny i
urządzeni
a
Ludzie
Procedu
ry
Surowce i
materiały
Pieniądze
Zalecenia i przestrogi:
Zalecenia i przestrogi:
Dla każdego problemu należy sporządzić osobny wykres.
Wykres powinien być przejrzysty i czytelny dla każdego uczestnika
analizy problemu. Należy zatem używać dużych arkuszy papieru i
zachować odpowiednie odstępy pomiędzy kategoriami przyczyn i
samymi przyczynami.
Nie należy przeładowywać wykresu szczegółami. W razie potrzeby dla
każdej kategorii możliwych przyczyn problemu należy sporządzić
odrębny wykres przyczyn i skutków.
Zawsze należy być przygotowanym na dokonanie zmiany (dookreślenie,
podzielenie itp.) kategorii przyczyn problemu.
Należy unikać niejasnych sformułowań typu „prawdopodobnie
brakuje...”. Lepiej jest opisać to, co się faktycznie dzieje, a co
ilustruje analizowany problem.
Należy wyróżnić (przez zakreślenie) przyczyny, które wydają się szcze-
gólnie istotne.
Dziękuję za uwagę
Dziękuję za uwagę
Prezentację przygotowała
Paulina Kosińska.