OPAKOWANIA
Tomasz POPRAWSKI
Opakowanie
– to gotowy wytwór zazwyczaj posiadający
odpowiednią konstrukcję, mający za zadanie ochronę
opakowanego wyrobu przed szkodliwym oddziaływaniem
czynników zewnętrznych (lub ochronę otoczenia przed
szkodliwym działaniem wyrobu), umożliwiający
przemieszczanie wyrobów podczas magazynowania,
transportu, sprzedaży i użytkowania, informujący o
zawartości oraz oddziałujący dzięki swej estetyce na
kupującego.
KRYTERIA PODZIAŁU OPAKOWAŃ:
a) Spełniana funkcja
- jednostkowe
- transportowe
- zbiorcze
b) Materiał zastosowany do wykonania
- papierowe, tekturowe
- szklane
- metalowe
- z tworzyw sztucznych
- ceramiczne
- drewniane
- tkaninowe
c) Kształt
- jednostkowe, częściowo osłaniające wyrób (np. pudełka bez
wieka, siatki..)
- jednostkowe, całkowicie osłaniające wyrób (np. ampułki,
butelki, puszki, słoje..)
- transportowe, częściowo osłaniające wyrób (np. kosze,
podstawy, skrzynki bez wieka, worki siatkowe..)
- transportowe, całkowicie osłaniające wyrób (np. bańki,
beczki, kanistry, skrzynie z wiekiem, worki..)
d) Kryterium własności
- własne (stanowiące własność producenta)
- obce (stanowiące własność dostawcy, dostarczane do
zakładu produkującego wyrobu)
- dzierżawione (stanowiące własność producenta opakowań
lub firmy usługowej)
e) Forma obrotu
- sprzedawane, tj. opakowania, których wartość wkalkulowana
jest w cenę wyrobu lub fakturowana w odrębnej pozycji;
opakowania nadające się do wielokrotnego użytku, które
kupujący po opróżnieniu powinien odsprzedać dostawcy
- wypożyczone – opakowania transportowe, większości
nietypowe dostosowane do potrzeb dostawcy wyrobów
f) Sposób wykorzystania
- opakowania do jednorazowego użytku
- opakowania zwrotne do wielokrotnego użytku
g) Ochrona środowiska
- ulegające naturalnemu procesowi rozpadu
- nie ulegające naturalnemu procesowi rozpadu
DEFINICJE:
Opakowanie jednostkowe-
stanowi na ogół bezpośrednie
opakowanie wyrobu. Chroni ono produkt przed ubytkami
ilościowymi, a częściowo również zmianami jakościowymi.
Opakowanie jednostkowe nie zapewnia (samodzielnie)
dostatecznej ochrony w czasie transportu i magazynowania.
Opakowanie transportowe
– gwarantuje ochronę przed różnego
rodzaju zagrożeniami występującymi podczas magazynowania i
transportu. W tego typu opakowaniach mogą być przewożone
wyroby luzem, w opakowaniach jednostkowych czy też
zbiorczych.
Opakowania zbiorcze
– opakowania pośrednie między
opakowaniami jednostkowymi a transportowymi.
Opakowania jednorazowego użytku
– są to najczęściej
opakowanie jednostkowe ulegające zniszczeniu (np. torby,
owinięcia) oraz opakowania niepodlegające dalszemu
skupowi po opróżnieniu.
Opakowania wielokrotnego użytku
– są to zwykle opakowania
jednostkowe nieulegające zniszczeniu po jednokrotnym
użyciu, które podlegają dalszemu skupowi.
Funkcje opakowań:
a)Ochronne
– opakowanie powinno zabezpieczać produkt
przed niekorzystnym oddziaływaniem czynników
mechanicznych, klimatycznych, biologicznych oraz
chemicznych.
b)Magazynowe
– wiąże się z ułatwianiem szeroko
rozumianych procesów magazynowych tj. przyjmowanie,
składowanie, kompletowanie i wydawanie towarów.
c)Transportowe
– są związane z realizacją procesów
transportowych. Duże znaczenie ma tu relacja masy
pakowanych produktów do masy samego opakowania,
wymiary oraz kształty opakowań.
d)Kompletacyjne
– w handlu hurtowym są związane z
koniecznością tworzenia zestawów złożonych z różnych
pozycji asortymentowych w poszczególnych partiach
dostawy.
e) Informacyjne
– stymulują przepływy towarów opakowanych
w łańcuchu dostaw.
f) Ekologiczne
– zmierzają między innymi do:
- zmniejszenia ilości używanych opakowań
- preferowania opakowań wielokrotnego użytku
- poddawania recyklingowi opakowań nie nadających się
do ponownego użycia
- stosowania materiałów pochodzenia naturalnego przy
jednoczesnej rezygnacji z materiałów uciążliwych dla
środowiska
- oznaczania opakowań znakami recyklingowymi
g) Użytkowe
– polegają na konieczności takiego
zaprojektowania i wykonania opakowania, aby było one
wygodne w użytkowaniu i konsumpcji.
ZNAKOWANIE OPAKOWAŃ
Znak – to umowny symbol mający za zadanie informowanie o
właściwościach towaru, właściwościach opakowania oraz sposobie
obchodzenia się z towarem podczas procesów logistycznych.
Znak może być wyrażony za pomocą napisu, liter, cyfr czy też rysunku.
Na opakowaniach transportowych wyróżnia się takie grupy znaków jak:
- Informacyjne – podające niektóre cechy jak np. masa, wymiary
- Zasadnicze – gwarantują identyfikację opakowania transportowego z
zawartością i dostarczenie go do odbiorcy
- Niebezpieczeństwa – określają niebezpieczne dla ludzi i środowiska
właściwości wyrobu
- Manipulacyjne – wskazują jak obchodzić się z towarem podczas
dokonywania operacji związanych z magazynowaniem i transportem
Dla ułatwienia gospodarki odpadami wprowadzono system
identyfikacji złożony z symbolu materiału opakowaniowego
oraz odpowiadającego mu kodu numerycznego. Stosuje się
następujące kody numeryczne:
- Od 1 do 19 tworzywa sztuczne
- Od 20 do 39 papier i tekstura
- Od 40 do 59 drewno
- Od 60 do 69 materiały tekstylne
- Od 70 do 79 szkło
Z kodem numerycznym należy stosować symbol literowy
materiału ( np. PET)
LOGISTYCZNY ŁANCUCH OPAKOWAŃ
Logistyczny łańcuch opakowań obejmuje szereg działań związanych
z powstawaniem, użytkowaniem i późniejszym recyklingiem
opakowań. Należą do niego takie elementy jak:
- Projektowanie opakowań,
- Pozyskiwanie surowców na opakowania,
- Produkcja opakowań,
- Fizyczny proces pakowania produktów,
- Przepływ towarów opakowanych w kanałach dystrybucji,
- Zużycie towarów opakowanych,
- Zbiórka opakowań,
- Powtórne przetwórstwo opakowań,
- Likwidacja odpadów nie nadających się o dalszego przetworzenia
Do produkcji opakowań stosuje się takie materiały
jak:
a) Papier i tektura – mają największy udział w
opakowaniach, są stosowane do produkcji
opakowań jednostkowych, zbiorczych oraz
transportowych.
Występują jako: papiery pakowe, papiery
uszlachetnione oraz tektura (wykonanie pudła
tekturowego w stosunku do skrzyni drewnianej
jest o 45-70% tańsze)
b) Szkło – powszechne stosowanie materiału wynika
z takich cech jak: obojętność fizjologiczna;
odporność chemiczna i na czynniki
atmosferyczne; nieprzepuszczalność dla pary
wodnej, gazów i zapachów; możliwość barwienia;
łatwość utrzymania w czystości oraz stosunkowo
niska cena.
Wady szkła to: duża masa, mała odporność
mechaniczna czy też konieczność stosowania
opakowań ochronnych.
c) Metale – używane do produkcji opakowań
jednostkowych (np. puszki, pudełka) jak i innych
(np. palety skrzyniowe, kontenery). Występują w
postaci: blachy stalowej czarnej oraz białej a
także blachy ocynkowanej.
d) Aluminium – stosuje się do produkcji małych
opakowań tłoczonych (puszki) oraz opakowań z
blachy aluminiowej.
Są one lekkie jednak maja małą wytrzymałość
mechaniczną. Dużą wadą tego materiału jest
proces otrzymywania aluminium wymagający
dużych ilości energii.
e) Tworzywa sztuczne – są coraz częściej
stosowanymi materiałami opakowaniowymi. Swą
popularność zawdzięczają cechą takim jak:
praktycznie nieograniczona możliwość
kształtowania, niska masa, duża odporność
chemiczna, możliwość barwienia. Stosuje się je do
wytwarzania butelek, pudełek, fiolek itp. Ponadto
używa się ich jako materiałów do owinięć.
f) Tkaniny – służą do produkcji takich opakowań jak
np. worki czy też kontenery elastyczne. Mogą być
również używane do owinięć ładunków. Do ich
produkcji stosowane są włókna naturalne oraz
syntetyczne.
g) Drewno - jest popularnym materiałem
opakowaniowym, który jednak z powodu
odczuwalnego deficytu zastępowany jest innymi
tworzywami. Do opakowań z drewna należą:
skrzynki, klatki, beczki, kosze…
PROJEKTOWANIE OPAKOWAŃ Z PUNKTU WIDZENIA
LOGISTYKI
Zagadnienia, które należy uwzględnić podczas projektowania z
punktu widzenia logistyki, to:
- Właściwości wyrobów przewidzianych do pakowania, ich wymiary
i masa
- Wzajemne oddziaływanie opakowania na zapakowany wyrób i
odwrotnie
- Odporność wyrobów na uszkodzenia powstające na skutek
uszkodzeń mechanicznych
- Odporność na korozję oraz oddziaływanie czynników
klimatycznych i biologicznych
- Przewidywany sposób składowania oraz transportu
- Wymagania odbiorcy, przewoźnika czy też służb celnych
Zużycie tworzyw opakowaniowych na jednego
mieszkańca rocznie wynosi przeciętnie:
- W USA ok. 250 kg
- W Japonii ok. 150 kg
- W Europie ok. 120 kg
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ