Jak ubierał się 

polski szlachcic

 

 

Szlachta

Stan społeczny, który powstał z przekształcenia 
się stanu rycerskiego.

Szlachectwo przysługiwało "szlachetnie 
urodzonym", czyli wywodzącym się od rodziców 
o takim samym pochodzeniu lub nobilitowanym 
(uszlachconym) w uznaniu jakichś szczególnych 
zasług.

Ubiór szlachcica został zapożyczony z kultury 
Wschodu (Turcja, Persja).

 

 

żupan

kontusz

pas kontuszowy

karabela

czapka

buty

 

 

Żupan

• Staropolska męska szata, 

• bardzo długa suknia             
     z wąskimi rękawami, 

• zapinana na rząd drobnych 
guzików,

• często dłuższa od kontusza, 

• w żywych kolorach, 

• z kosztownego materiału, 
sukna lub jedwabiu.

 

 

Kontusz

• szata wierzchnia,

• rodzaj płaszcza czy kamizelki,

• rękawy rozcięte od pachy do łokci tzw. wyloty.

 

 

Pas kontuszowy

• długi (od 3 do 4,5 m) i szeroki (40 
cm), 

• noszony do kontusza, 

• wykonywany najczęściej                  
    z jedwabiu, 

• bogato zdobione miały wplecione 
złote i srebrne nici (złotogłów), 

• tkany w bogate kolorystycznie 
wzory, motywy orientalne oraz 
ludowe.

 

 

Karabela

• lekka i często ozdobna 
szabla o rękojeści 
ukształtowanej na wzór 
głowy orła, 

• noszona często przy 
stroju codziennym.

 

 

Czapka - 

kołpak

•pokryta zwykle tym samym 
materiałem, z którego uszyto żupan, 
i z futrzanego otoka,

• przecięcie z przodu czapki ozdabiano 
piórem przymocowywanym ozdobną 
broszą.

 

 

Buty

•wyrabiano ze skóry farbowanej na kolor żółty 
i smarowano woskiem,

•przy ważnych okazjach szlachcic wkładał buty 
z długimi pofałdowanymi cholewami,
 

•zdobione haftem i wytłoczeniami. 

 

 

W prezentacji wykorzystano materiały pochodzące z:

• www.wikipedia.pl  (repozytorium wolnych zasobów 
projektów Fundacji Wikimedia). 

• Microsoft Clip Gallery. 

Autor prezentacji: 
Jolanta Woźniak – Partyka