Jak ubierał się

polski szlachcic

Szlachta

Stan społeczny, który powstał z przekształcenia
się stanu rycerskiego.

Szlachectwo przysługiwało "szlachetnie
urodzonym", czyli wywodzącym się od rodziców
o takim samym pochodzeniu lub nobilitowanym
(uszlachconym) w uznaniu jakichś szczególnych
zasług.

Ubiór szlachcica został zapożyczony z kultury
Wschodu (Turcja, Persja).

żupan

kontusz

pas kontuszowy

karabela

czapka

buty

Żupan

• Staropolska męska szata,

• bardzo długa suknia
z wąskimi rękawami,

• zapinana na rząd drobnych
guzików,

• często dłuższa od kontusza,

• w żywych kolorach,

• z kosztownego materiału,
sukna lub jedwabiu.

Kontusz

• szata wierzchnia,

• rodzaj płaszcza czy kamizelki,

• rękawy rozcięte od pachy do łokci tzw. wyloty.

Pas kontuszowy

• długi (od 3 do 4,5 m) i szeroki (40
cm),

• noszony do kontusza,

• wykonywany najczęściej
z jedwabiu,

• bogato zdobione miały wplecione
złote i srebrne nici (złotogłów),

• tkany w bogate kolorystycznie
wzory, motywy orientalne oraz
ludowe.

Karabela

• lekka i często ozdobna
szabla o rękojeści
ukształtowanej na wzór
głowy orła,

• noszona często przy
stroju codziennym.

Czapka -

kołpak

•pokryta zwykle tym samym
materiałem, z którego uszyto żupan,
i z futrzanego otoka,

• przecięcie z przodu czapki ozdabiano
piórem przymocowywanym ozdobną
broszą.

Buty

•wyrabiano ze skóry farbowanej na kolor żółty
i smarowano woskiem,

•przy ważnych okazjach szlachcic wkładał buty
z długimi pofałdowanymi cholewami,

•zdobione haftem i wytłoczeniami.

W prezentacji wykorzystano materiały pochodzące z:

• www.wikipedia.pl (repozytorium wolnych zasobów
projektów Fundacji Wikimedia).

• Microsoft Clip Gallery.

Autor prezentacji:
Jolanta Woźniak – Partyka