Choroba Leśniowskiego-
Crohna
• Wykład XVI
• Choroba Leśniowskiego-Crohna
Czynnik martwicy nowotworu
Czynnik martwicy nowotworu
(
(
tumor necrosis factor
tumor necrosis factor
, TNF-α)
, TNF-α)
odgrywa kluczową rolę w
odgrywa kluczową rolę w
patogenezie tego schorzenia
patogenezie tego schorzenia
Czynnik martwicy nowotworu
Czynnik martwicy nowotworu
(
(
tumor necrosis factor
tumor necrosis factor
, TNF-α)
, TNF-α)
odgrywa kluczową rolę w
odgrywa kluczową rolę w
patogenezie tego schorzenia
patogenezie tego schorzenia
Choroba Leśniowskiego-Crohna należy
Choroba Leśniowskiego-Crohna należy
do nieswoistych chorób zapalnych
do nieswoistych chorób zapalnych
przewodu pokarmowego o
przewodu pokarmowego o
niejasnej
niejasnej
etiologii
etiologii
ZABURZENIE UKŁADU
IMMUNOLOGICZNEGO
• NADPRODUKCJA CYTOKIN
PROZAPALNYCH ZWIĄZANYCH Z
LIMFOCYTAMI Th1 (INTERFERON, IL-2,IL-
12) AKTYWUJĄCYCH MAKROFAGI TNF
TO JEDEN Z CZYNNIKÓW JE
UWLNIAJĄCYCH POZA TyM NASILA
ODPOWIEDŹ OSTREJ FAZY,POWODUJE
GORĄCZKĘ, LEUKOCYTOZĘ,
NEUTROFILIĘ
teoria immunologiczna
• Wg koncepcji immunologicznego podłoża choroby
kaskadę procesu zapalnego rozpoczyna ekspozycja
antygenu w świetle jelita. Ten nieznany antygen
może być związkiem (alergenem) zawartym w
pożywieniu lub czynnikiem infekcyjnym –
bakteryjnym lub wirusowym. Interakcja czynników
genetycznych i środowiskowych w połączeniu z
oddziaływaniem flory jelitowej prowadzi do aktywacji
osobliwego systemu odpornościowego w ścianie
jelita. To powoduje aktywację i proliferację komórek
T, syntezę cytokin i uruchomienie przewlekłego,
destrukcyjnego procesu zapalnego w błonie śluzowej.
•
Wśród czynników środowiskowych, mogących
mieć udział w uruchamianiu procesu
zapalnego wymienia się alergeny zawarte w
pożywieniu, bakterie i wirusy RNA. W
chorobie Crohna, z uwagi na występowanie
ziarniny przypominającej ziarninę gruźliczą,
doszukiwano się roli atypowych prątków.
Nigdy jednak nie wykryto prątków w obrębie
zmian ziarninowych, nie obserwowano
serowacenia, a leczenie tuberkulostatyczne
pozostawało bez wpływu na przebieg
choroby
• Zostaje naruszona równowaga
pomiędzy cytokinami pro- i
przeciwzapalnymi.
• przewaga limfocytów Th1
prowadzi do zwiększonej syntezy
interleukin prozapalnych (m.in. IL-
1, IL-12, TNF-a).
REAKCJA
WYRÓWNAWCA
• P.ZAPALNA -TGF-BETA- ZWIĄZEK Z
LIMFOCYTAMI Th2 i IL10
Choroba Leśniowskiego-
Crohna
Jak dotąd brak jest skutecznego
leczenia
• Leczenie przeciwzapalne
• Leki działające
bezpośrednio
przeciwzpalnie,
• lub przez
mediatory
procesu
zapalnego
• Białka i peptydy
( rekombinowane)
• Przeciwciała
monoklonalne
przeciwko cytokinom
• Mikroorganizmy
probiotyki
• Terapia kwasami
nukleinowymi
• Terapia genowa
stosujemy:
• glikokortykoidy,
• sulfasalazynę, mesalazynę,
• leki immunosupresyjne
(azatiopryna, 6-merkaptopuryna,
metotreksat, cyklosporyna),
• Antybiotyki: metronidazol lub
ciprofloksacynę.
choroba o łagodnym przebiegu
(bez gorączki, bez zwężeń, bez
niedrożności)
• – może być leczona ambulatoryjnie:
• - przy zajęciu jelita cienkiego – 5ASA 3–4
g/dobę,
• - przy zajęciu jelita grubego – sulfosalazyna 3–4
g/dobę,
• – jeżeli nie ma odpowiedzi na 5ASA należy
włączyć metronidazol 20 mg/kg/d, ale nie dłużej
niż na kilka tyg. (już po 2 tyg. mogą wystąpić
objawy neuropatii obwodowej),
choroba o średnio ciężkim
przebiegu (gorączka, bóle
brzucha, objawy niedoborowe):
• - prednison – 1 mg/kg/dobę lub
• - budesonid – 9 mg/dobę,
• - żywienie dożylne lub dojelitowe dieta
elementarna jest alternatywą dla
sterydów, zwłaszcza u dzieci, u których
skuteczność tego rodzaju żywienia jest
podobna do skuteczności sterydoterapii
choroba o ciężkim przebiegu
(
wysoka gorączka, bóle brzucha, wymioty,
wyniszczenie, ropnie, wyczuwalny guz w
brzuchu):
• - sterydy dożylnie (hydrokortyzon 300
mg/dobę),
• - żywienie dojelitowe. Diety elementarne
stosowane przez 4–12 tyg. zapobiegają
niedożywieniu, zapewniają podaż
elektrolitów, witamin i mikroelementów.
Szczególnie ważna jest odpowiednia podaż
wit. D3, preparatów wapnia i preparatów
fosforu u osób leczonych sterydami,
• ,
podtrzymywanie remisji i
zapobieganie nawrotom
•
- zakaz palenia tytoniu,
•
- 5ASA 2–3 g/dobę – głównie przy zajęciu
jelita cienkiego,
•
- sulfosalazyna (2 g/dobę) – w chorobie jelita
grubego lub
•
- budesonid 6 mg/dobę (wydłuża okresy
remisji, nie wpływa na strukturę kości) lub
•
- azatiopryna 2 mg/kg/dobę,
•
-
podtrzymywanie remisji i
zapobieganie nawrotom
• ponadto: oleje rybne, inhibitory
lipooksygenazy – Zilenton (lipooksygenaza
katalizuje przemianę kwasu
arachidonowego do leukotrienów),
• - w okresie remisji zaleca się dietę
bogatoresztkową i uzupełnianie
niedoborów mikroelementów, takich jak
wapń, cynk, żelazo, kwas foliowy, witamina
B12 i witaminy rozpuszczalne w tłuszczach.
W przypadku występowania biegunki
chologennej zaleca się cholestyraminę,
zmiany okołoodbytnicze,
przetoki:
• - antybiotyki – metronidazol lub
ciprofloksacyna (jeden z nich lub
oba łącznie),
• - azatiopryna, anty-TNF-a
immunosupresja
• – wskazaniem do niej jest oporność na
kortykosterydy, sterydozależność i
częste nawroty (Azatiopryna 2
mg/kg/dobę lub 6-merkaptopuryna 1,5
mg/kg/dobę). W przypadku braku
poprawy można zastosować Metotrexat
15–25 mg/tydz. przez 16 tyg., ale niesie
on większe ryzyko objawów ubocznych
• Według obecnego podejścia do
leczenia, przy pomocy
azatiopryny, 6-merkaptopuryny
lub metotreksatu jest standardem
• Infliksimab
• Względną nowością w leczeniu CH. C.są
monoklonalne przeciwciała przeciw
czynnikowi martwicy guzów -
infliksimab. Infliksimab skutecznie leczy
zaostrzenia choroby Leśniowskiego-
Crohna i indukuje remisję, szczególnie
u chorych opornych na dotychczasowe
konwencjonalne leki. Także jest wysoce
skuteczny w gojeniu przetok.
• Przeciwciała te podtrzymują
remisję utrzymując chorych bez
objawów, poprawiają jakość życia i
zapobiegają nawrotom choroby, w
tym także u chorych opornych na
glikokortykoidy.
• W chwili obecnej dostępne są
cztery leki z tej grupy: etanercept,
onercept infliximab oraz
adalimumab
• CDP571
• Struktura i mechanizm działania
leków anty-TNF
• Hamowanie transkrypcji-
neutralizacja kinazy MAP, NF- γB
• Translacji –talidomid
• Inhibicja metaloproteinaz- zaburza
tworzenie pre TNF
• Etanercept jest dimerem białkowym
powstałym w wyniku połączenia części
zewnątrzkomórkowej receptora p75 dla
TNF z fragmentem Fc ludzkiego
przeciwciała klasy IgG1. Infliximab jest
chimerycznym przeciwciałem
monoklonalnym zawierającym mysie
fragmenty zmienne- 25% oraz ludzkie
fragmenty stałe przeciwciała klasy
IgG1. Natomiast adalimumab jest
genetycznie skonstruowanym,
całkowicie ludzkim przeciwciałem klasy
IgG1.
głównym mechanizmem działania tej
grupy leków jest neutralizacja
aktywności biologicznej TNF-α, przez co
zmniejsza poziom cytokin zapalnych
Aktywują apoptozę i hamuje układ
dopełniacza, białka ostrej fazy (przez IL-
6)
w warunkach in vitro infliximab, powoduje
lizę komórek wykazujących wysoką
ekspresję powierzchniowego TNF-α,
wzrost aktywacji kaspazy-8 i uruchomienie
drogi mitochondrialnej apoptozy
monocytów. Infliximab indukuje również
apoptozę aktywowanych limfocytów T.
• in vivo - u pacjentów z chorobą
Crohna leczonych infliximabem -
obserwuje się aktywację kaskady
kaspaz i zwiększoną apoptozę
monocytów
przeciwciała monoklonalne anty-TNF-a
klasy IgG (Infliximab) – obniżają
stężenie TNF, normalizują stężenie
markerów zapalnych, są dość dobrze
tolerowane, bezpieczne, szybko
opanowują objawy, prowadzą do
ustępowania zmian endoskopowych i
histologicznych. Znajdują zastosowanie
w różnych postaciach ChC – w postaci
ciężkiej.,aktywnej i w postaci z
przetokami (można uzyskać
zamknięcie przetok w ok. 60 proc.
przypadków) nie reagujących na
leczenie standardowe, przy złej jego
tolerancji. Lek podaje się w dawce
5mg/kg/i.v. co 4 tyg. przez 16 tyg.,
immunizacja
Powtarzające się podawanie białek nie
produkowanych przez organizm człowieka,
nawet jeżeli w dużej części są one
zbudowane z naturalnych fragmentów
ludzkich przeciwciał, może indukować
powstawanie przeciwciał rozpoznających
nowe struktury. Stąd Infliximab z czasem
zmniejsza swą efektywność
Inne leki
przeciwzapalne
• Natalizumab-przeciwciało
monoklonalne anty integrynie a4,
ISIS 2302- oligonukleotyd anty
ICAM-1 ---hamują migrację
limfocytów
• IL10 (rekombinowana)
• IG antyIL-12
• peptydy regulatorowe (hormon
wzrostu, insulinopodobny czynnik
wzrostu) – wstępne doniesienia
wskazują, że podskórne podawanie
hormonu wzrostu znamiennie
zmniejsza indeks aktywności ChC,
• To już koniec