METODY ODKARZANIA

KANAŁÓW KORZENIOWYCH

Kulawik Marcella

Hańderek Magdalena

gr.2



Mechaniczno-chemiczne opracowanie kanału

odgrywa główną rolę w redukcji flory

bakteryjnej, jednak w bocznych

odgałęzieniach kanału i kanalikach

zębinowych pozostają drobnoustroje. W tym

celu musimy zastosować odkażnie kanałów,

które ma na celu zniszczenie tych

drobnoustrojów.



Przy świeżej infekcji zębiny głębokość

przenikania drobnoustrojów nie przekracza 5

do 10 mikronów. W tych przypadkach

mechaniczno-chemiczne opracowanie kanału

podczas tej samej wizyty wystarcza.



W przypadku zgorzeli miazgi z

towarzyszącym jej przewlekłym

zapaleniem tkanek okołowierzchołkowych,

gdzie zakażenie zębiny trwa nawet

kilkanaście miesięcy drobnoustroje

wnikają głęboko w odgałęzienia boczne,

więc stosujemy środki odkażające, a

leczenie powinno obejmowac dwie wizyty.



Obecnośc nielicznych drobnoustrojów w

przypadku szczelnego wypełnienia kanału

nie stanowi zagrożenia, natomiast

nieszczelność powoduje przenikanie

drobnoustrojów do kanału korzeniowego i

jego reinfekcje.

Cechy środków stosowanych

do odkażania kanałów

korzeniowych



Mają konsystencje płynną lub past

leczniczych



Szerokie spektrum działania

przeciwbakteryjnego, szczególnie przeciw

bateriom beztlenowym, które stanowią 90%

bakterii kanałów korzeniowych



Trwałe i szybkie działanie po jednorazowej

wkładce leku



Nie powinny być unieczynniane przez

znajdujący się w kanale materiał organiczny



Głęboka penetracja do systemu kanałowego i

kanalików zębinowych

Materiały odkażające nie

powinny:



koagulować białek tkankowych i tworzyć z

nimi trwałych połączeń, gdyż

skoagulawane białka uniemożliwiają

przenikanie środków odkarzających w głąb

kanalików zębiny.



drażnić tkanek okołowierzchołkowych,

gdyż powoduje to martwice.



przebarwiać zębów



Mieć przykrego zapachy



Wywierać wpływu na fizyczne właściwości

wypełnień czasowych

Dodatkowe cechy past

leczniczych



W zębach z niezakończonym rozwojem

korzeni, stymulować proces formowania

wierzchołków (apexyfikacja)



Pobudzenie gojenie tkanek

okołowierzchołkowych



Kontrast w rtg

Podział środków do odkarznia

kanałów korzniowych



Antyseptyki: fenol i jego pochodne, jod i

jego pochodne,

metronidazol,wodorotlenek wapnia



Chemioterapeutyki



Glikokortykosteroidy



Antybiotyki

Fenol i jego pochodne



Działa przeciwbakteryjnie i żrąco na tkanki

okołowierzchołkowe powodując rozległą

martwice. Wycofany.



Pochodne fenolu w połączeniu z kamfora są

mniej toksyczne. Kamfora zmniejsza

właściwości drażniące fenolu i działa

przeciwbólowo, gdyż buforuje ilość

wydzielanego fenolu oraz przedłuża czas

działanie środka w kanale.Związki te powodują

wytwarzanie par, które wnikają w system

kanałów, gdzie krystalizują i w tej postaci

działają silnie baktriobójczo. Powinny być

stosowane na wkładce dokomorowej.Wkładka

działa 2-3 dni. Przykłady kamforowany

monochlorofenol CMCP, kamfokrezol,

chlorkamfomentol CHAKAEM, kamfenol,

dikamfen.

Fenol i jego pochodne



Chakaem - najbardziej skuteczny i mało

drażniący.



Septodont- nadal stosowany ze względu

na zawartość deksametazonu, który

działa silnie bakteriobójczo.



Formokrezol i aldehyd glutarowy w

postaci wkładek ma zastosowanie do

mumifikacji miazgi w leczneniu zębów

mlecznych metoda amputacji.

Jod i jego pochodne



Szybko i skutecznie niszczą bakterie ,

nie uszkadzając żywych komórek



Przykłady preparatów: płyn Lugola( 1%

r-r jodu w jodku potasu) 2% r-r jodu w

jodku potasu- jako wkładki lub

jonoforeza dokanałowa, jodyna (5%r-r

jodu w jodku potasu)-przy dezynfekcji

pola operacyjnego w trakcie leczenia

endodontycznego.

Mechanizm działania



Jod łączy się z białkami komórek

bakteryjnych, w wyniku reakcji jodu z

wodą wydziela się tlen i jodowodór. Pary

wnikają na głębokość 1000 mikronów w

odgałezienia boczne i kanaliki niszcząc

flore bakteryjna.



Zaleta- minimalna toksycznośc



Wady- szybka utrata właściwości

bakteriobójczych, reakcje alergiczne

objawiajace się ostrym zapaleniem tkanek

okołowierzchołkowych.

Organiczne związki jodu



Wascodyne, Iodopax -nie wywołują uczuleń,

przebarwiają zęby na kolo żółty. Stosowane do

odkażania kanałów zębów bocznych.



Jodoform (trójjodometan)- nie drażni tkanek

okołowierzchołkowych, wchodzi w skład past

leczniczych do czasowego wypełniania kanałów i

stałego wypełniania kanałów zębów mlecznych.

Dziś nie stosowany.



Metronidazol- działa głównie na bakterie

beztlenowe, dobrze tolerowany przez tk. OKW,

stosowany do leczenia martwicy miazgi

powikłanej ostrym zpaleniem tk. OKW.

Stosowany jako płyn do płukania lub pasta,

nakładanej za pomocą igły Lentulo na 2-3 dni. W

stanach ostrych stosujemy wkładki na 24h.

Cwieki gutaperkowe z

chlorheksydyną



Zakładamy po opracowaniu kanału na

1-3 tyg. pod szczelne wypełnienie

czasowe. Zawierają siarczan baru-

kontrast w rtg.

Wodorotlenek wapnia



Oprócz działania odkarzjącego, stymuluje

tworzenie lub odbudowe tkanek

zmineralizowanych.



Powszechnie zalecany i używany



W postaci past :Multicol, Calasept,

Calcicur, Hypocal, Reogan.



Zawierają:35-50% CA(OH)2, siarczan

baru i celuloze.



Do odkażania możemy wykorzystać

preparaty przeznaczone do leczenia

miazgi np. Calxyl, Biopulp

Mechanizm działania



Muszą być szczelnie umieszczone w kanale,

gdyż działają w bezpośrednim kontacie z

zakażoną tkanką. CA(OH)2 po zmieszaniu z

wodą ulega dysocjacji na jony CA2+ i OH- co

powoduje wzrost odczynu alkalicznego pasty, aż

do pH 12,5-13. Następuje to stopniowo, co

powoduje utrzymywanie się wysokiego pH przez

długi czas. Dodatek innych środków do past

powoduje mniejsze uwalnianie jonów OH i

niższe pH.

Czas odkażania 7 dni do 4 tyg. Gr. OH uszkadzają

błony komórkowe i struktury bakterii.

Zalety



nie są unieczynniane prze resztki organiczne;



rozpuszczają resztki żywej martwej miazgi;



mniej cytotoksyczne;



powodują wytworzenie zmineralizowanych

barier zamykających światło kanału od strony

wierzchołka,co chroni tkanki

okołowierzchołkowe przed działaniem

drażniącym;



stymuluja gojenie w tk OKW,



przyspieszją odbudowe kości,



alkalizuje kwaśne pH co nasila osteogeneze,



nie przebarwia zębów i nie wywołuje uczuleń,



nie daje kontrasu w rtg(ale możemy

przeciwdziałac przez dod siarczanu baru),



łatwy do usunięcia przy pomocy płukania

podchlorynem sodu lub poszerzaczy.

Zalety



nie przebarwia zębów i nie wywołuje

uczuleń,



nie daje kontrasu w rtg(ale możemy

przeciwdziałac przez dod siarczanu

baru),



łatwy do usunięcia przy pomocy

płukania podchlorynem sodu lub

poszerzaczy.

Glikokortykostertdy



Służą jako dodatek do preparatów

odkarzających , past leczniczych, materiałów do

trwałego wypełnienia kanałów.



Kortyzon, hydrokortyzon, enkorton, enkortolon,

deksametazno, triamcynolon.



Działają przeciwzapalnie, przcieproliferacyjne,

przeciwbólowe, antyalergiczne,

immunosupresyjnie(osłabienie fagocytozy i prod

przeciwciał)



Powodują skurcz naczyć i uszczelnienie

śródbłonków, hamują procesy naprawcze tkanek.

NIE POWINNY BYĆ STOSOWANE SAMODZILNIE

tylko jako dodatek. Przykłady preparatów:

Krezofen, Dikamfen, pasta Prednizolonowa.

Antybiotyki



Zastosowanie ogólne i miejscowe.



Wskazania do zastosowania ogólnego: ostre lub

przewlekłe zaostrzone ropne zapalenia tk.OKW,

z towarzyszącymi objawami ogólnymi.



Miejscowo w postaci wkładek do kanałowych



Penicylina, bacytracyna, erytromycyna działaja

na bakt. G+



Streptomycyna, neomycyna, polimyksyna na

bakt G-



Szerokie spektrum działania wykazują:

framecytyna i tetracykliny.

Mieszanki poliantybiotykowe



Stosuje się mieszanki poliantybiotykowe, w

których antybiotyki wykazuja synergizm

działania i są szczególnie aktywne w stos. do

bakt. Beztlenowych. Stosujemy antybiotyki o

przedłużonym działaniu.



W mieszankach tych dodatkowym składniekiem

są kortykosterydy i srodki przeciwgrzybicze,

sulfonamidy, kamforowane fenole.



Alkohole, srodki utleniajace, kwasy, sole

mineralne, tlenek cynku i CA(OH)2

unieczynniają antybiotyki



Stosuje się w leczeniu ostrych i przewlekłych

zaostrzonych zapaleń, w przypadku

przewlekłych zapaleń stosujemy długo i

kilkakrotnie wymieniac wkładki

Mieszanki poliantybiotykowe



Inne prepartaty antyseptyczne w tym CA(OH)2

powoduja w stanach ostrych nasilenie procesu

chorobowego.



Wady- możliwość powstania szczepów opornych na

antybityki, wywołania odczynów alergicznych



Przykłady: Focalmin G, Apicoflax Pradera,

Ledermix, Septomixine, Dexadent.



Wiele mieszanek zawiera jako dodatek

kortykosterydy.



Działają przy scisłym kontakcie z tkanką,

nakładamy za pomocą igły Lentulo w dużej ilości.

Nakładamy kuleczke waty i szczelny opatrunek

czasowy.



Pasty z antybiotykiem zakładamy na 2-4 dni.