BIOPIERWIASTKI
Rola fizjologiczna i znaczenie
BIOPIERWIASTKI – metale i niemetale
występujące w organizmie człowieka
i zwierząt, odgrywające istotną rolę w
jego funkcjach
Składniki mineralne – 4 % masy
naszego ciała (70 kg - ok. 2.8 kg)
Makroelementy – w % lub ‰ (wapń,
sód, potas)
Mikroelementy – ppm czyli 1/milion
ilości śladowe (żelazo, miedź, jod)
Rola fizjologiczna i znaczenie
Niedobór odbija się w sposób
bardzo istotny na funkcjach
życiowych organizmu
Przyczyna niedoboru może być
zmniejszenie dostawy z
pożywieniem, upośledzenie
wchłaniania, natomiast rzadziej
zwiększenie wydalania
BOR
Występuje głównie w pokarmach
roslinnych
Odgrywa rolę we wzroście i rozwoju
roślin
? – istotna rola w budowie kośćca
Działa korzystnie w zapaleniach
kości
uzupełnienie diety borem wzmaga
rozrost mięśni
? – w celu hamowania osteoporozy –
zaleca się 3 mg dziennie
CHROM
Wchodzi w skład układów
enzymatycznych
Podawanie dzieciom
niedożywionym – zwiększa ich
zdolność do rozkładu glukozy –
działanie insulinopodobne
Zawarty jest w ziarnach zbóż (nie
łuskanych), w produktach mięsnych
i serach
CHROM
Przyczyna niedoboru – zmniejszona
dostawa z pożywieniem
Utrata przy długotrwałym wysiłku
fizycznym
Utrata w trakcie starzenia
Zastosowanie:
-
200 mg dziennie – ułatwia wykorzystanie
glukozy
-
obniża stężenie cholesterolu
-
podwyższa stężenie HDL
CYNK
Niezbędny do aktywności wielu
enzymów
Jest czynnikiem warunkującym budowę
białka i kwasów nukleinowych
Podział nowych komórek zależy od
obecności cynku
Wzmaga odporność komórkową
Współdziała z niektórymi hormonami:
np. insuliną czy gonadotropiną
Dzienne zapotrzebowanie = 12-15 mg
CYNK
Przyczyny niedoboru:
-
Niskie spożycie mięsa
-
U chorych odżywianych
pozajelitowo
-
U wegetarian
-
U ludzi w podeszłym wieku
-
U sportowców
-
W wyniku intensywnych potów
CYNK
Następstwa niedoboru:
-
Zahamowanie wzrostu u dzieci
-
Upośledzenie łaknienia
-
Niedoczynność gruczołów płciowych
-
Przytłumienie procesów
intelektualnych
-
Upośledzenie gojenia się ran
-
Zaburzenia smaku, węchu i widzenia
-
Zwiększona podatność na zakażenia
CYNK
Zastosowanie:
-
„zabezpieczenie zdrowia” – dorośli
15-30 mg, dzieci – 10 mg
-
Najlepiej podawać cynk w
preparatach złożonych (kojarzenie z
miedzią i selenem)
MAGNEZ
Składnik zielonego barwnika roślin –
chlorofilu (Mg u roślin = Fe u zwierząt)
Odgrywa bardzo istotną rolę w procesach
fizjologicznych (kofaktor fosfataz)
Bierze udział w procesach
odpornościowych
Bierze udział w procesach odtruwania
Hamuje reakcje stresowe i alergiczne
działa przeciwzapalnie
Uczestniczy w czynności wielu narządów i
układów np. mięśni prążkowanych
MAGNEZ
Odpowiednie stężenie Mg warunkuje
właściwą pobudliwość ruchową
Nadmierne stężenie Mg – porażenie mięśni
Nadmiar Mg – skurcze tężyczkowe
Niski poziom Mg sprzyja powstawaniu
zawałów mięśnia sercowego
Czynnikiem warunkującym powstawanie
hipomagnezemii jest jakość wody – „woda
miękka” zawierająca zbyt mało soli
mineralnych zwiększa śmiertelność z
powodu zawałów
MAGNEZ
Zastosowanie:
-
Profilaktyka chorób serca i uzupełnienie
farmakoterapii nadciśnienia, choroby
niedokrwiennej serca
-
Profilaktyka kamicy nerkowej
(szczawianowej)
-
Leczenie drgawek typu rzucawki porodowej
i profilaktyka wcześniejszego porodu
-
Leczenie napięć przedmiesiączkowych
-
Profilaktyka mi leczenie skurczów mięśni
prążkowanych
MAGNEZ
Przeciwwskazania:
-
Niewydolność nerek
-
Znaczny stopień upośledzenia
przewodnictwa przedsionkowo-komorowego
Leczniczo - 0.5 g dziennie
Profilaktycznie -0.25-0.35 g
UWAGA !!!
Podając Mg dożylnie ZAWSZE trzeba mieć
przygotowaną strzykawkę z chlorkiem
wapnia !!
MIEDŹ
Wchodzi w skład 12 białek miedziozależnych
Bierze udział w procesach oddychania
komórkowego
Bierze udział w procesach odtruwania
Bez Cu organizm nie może syntetyzować np.
kalogenu, elastyny, mealniny, naradrenaliny
Podstawowym białkiem zawierającym Cu
jest – ceruloplazmina – najpotężniejszy
przeciwutleniacz
Cu wchodzi również w skład dysmutazy
nadtlenkowej (działanie p/zapalne)
MIEDŹ
Przyczyny niedoboru:
-
Przewlekłe biegunki u dzieci karmionych
samym mlekiem
-
Zespół złego wchłaniania (celiaklia)
-
Żywienie pozajelitowe
-
Dieta zawierająca nadmiar fruktozy
-
Zn:Cu 10:1 – nadmiar cynku powoduje
niedobory miedzi
-
Długotrwałe zażywanie środków
zobojętniających kwas solny
-
Długotrwałe podawanie megadwek
witaminy C
-
Przyczyny dziedziczne – uniemożliwiające
przyswojenie miedzi pokarmowej
MIEDŹ
Następstwa niedoboru:
-
Upośledzenie umysłowe
-
Zmiana zabarwienia i struktury
włosów (stalowo-szare, pokręcone)
-
Często hipercholesterolemia
-
Zmniejszenie stężenia HDL, wzrost
LDL
-
Niedokrwistość
-
osteoporoza
MIEDŹ
Zatrucia miedzią:
-
Miedz nie związana z białkami jest
toksyczna – naczynia miedziane „-”
-
Objawem zatrucia są biegunki, wymioty
-
Większe dawki – gramowe – mogą wywołać
niedokrwistość hemolityczną, bezmocz
-
Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe
(choroba Wilsona) dziedziczna –
niezdolnośc do kompleksowania jonów
miedzi z pożywienia - zatrucie jonami Cu –
początkowo stłuszczenie wątroby,
uszkodzenie gałki ocznej w której odkłada
się miedź
MIEDŹ
Leczenie zatruć miedzią:
-
Podawanie penicylaminy
-
EDTA – wersenianu disodowego
-
TETA – dichlorowodorku trietylenotetraaminowego
-
Preparaty cynku
-
Preparaty siarczku potasowego
Zastosowanie w profilaktyce kontrowersyjne – ze
względu na brak możliwości obliczenie ilości
białek miedziozależnych
Naturalnym źródłem są produkty mięsne, owoce
oraz mleko
MOLIBDEN
-
Mało w powłoce kuli ziemskiej natomiast
znaczne ilości w żywych organizmach
-
Warunkuje aktywność wielu enzymów
-
Jest odtruwaczem niebezpiecznych
związków
-
Ma właściwości przeciwutleniacza
-
Przyczynia się do hamowania nowotworów
-
Wzbogacanie gleby molibdenem –
zmniejszenie wytwarzania nitrozoamin
(związków rakotwórczych)
MOLIBDEN
-
Bezpieczna dawka – 75-250 µg
-
Dawki większe niż 0.5 mg powodują
np. nadmierna wydalanie z mocze
miedzi
-
Molibden znajduje się w produktach
pochodzenia zwierzęcego, ziarnach
zbóż, jarzynach, mleku,
POTAS
Główny nieorganiczny składnik
komórki
Odgrywa rolę w:
-
skurczu mięśni
-
przewodnictwie nerwowym
-
czynności mięśnia sercowego
-
aktywności wielu enzymów
-
wytwarzaniu energii
-
syntezie białek i kwasów
nukleinowych
POTAS
Zawartość potasu we krwi
regulowana jest hormonalnie
Organizm broni się przede
wszystkim przed nadmiarem potasu
Hiperkalemia uruchamia
wydzielanie aldosteronu, który
wzmaga wydzielanie potasu przez
nerki z moczem a zatrzymuje sód
Hiper- i hipokalema wywołują
zaburzeia ogólnoustrojowe
POTAS
W dużych ilościach potas znajduje
się w pokarmach pochodzenia
roślinnego (rośliny strączkowe) i
zwierzęcego (mięso, ryby)
Przyczyny utraty potasu:
-
Znaczny wysiłek (z potem)
-
Stosowanie diuretyków (z moczem)
-
Wymioty, biegunki, nadużywanie
leków przeczyszczających (przewód
pokarmowy)
POTAS
Hipokalemia < 3 mmol/l –osłabienie,
porażenie mięśni prążkowanych (w
tym mięsni oddechowych) ,
niedrożność porażenne jelit,
niewydolność wydzielnicza nerek,
niemiarowość akcji serca
W stanach ostrych podajemy – 10 %
roztwór chlorku potasu
W stanach przewlekłych -
asparginian potasowo-magnezowy
POTAS
Hiperkalemia - > 5.3 mmol/l
-
Zbyt duża dostawa potasu
-
Upośledzenie wydalania w wyniku niewydolności
nerek
-
Nadmierne uwalnianie się potasu z komórek po
ich masywnym rozpadzie (zespół zmiażdżeniowy)
Objawy:
-
Zaburzenia czynności mięśni prążkowanych (z
porażeniem)
-
Zaburzenie czynności ośrodkowego i obwodowego
układu nerwowego (apatia, splątania)
-
Zwolnienie akcji serca
POTAS
Leczenie hiperkalemii:
-
Usunięcie przyczyny
-
Dożylnie 10 % roztwór glukozy w
postaci ciągłego wlewu + podskórnie
insulina
-
Lub podanie wapnia (antagonisty
potasu) w postaci glukonianu
wapniowego
-
Hiperkalemia znacznego stopnia może
być wskazaniem do dializy otrzewnowej
lub hemodializy
POTAS
Zastosowanie:
- Profilaktyka nadciśnienia
-
Zwiększenie wydolności sportowców
-
Profilaktyka zagrażającym udarom
mózgu
Potas znajduje się w :
-
Pokarmach pochodzenia roślinnego:
bananach, pomarańczach,
ziemniakach (zwłaszcza przetartych)
SELEN
Jako selenocysteina wchodzi w skład
peroksydazy glutaminowej – czynnika
neutralizującego wolne rodniki
tlenowe, odgrywające istotną rolę
zarówno w procesie starzenia się jak i
w powstaniu niektórych chorób wieku
starczego
Współdziała z witaminą E (stabilizacja
błon komórkowych)
Wykazuje działanie hepatoprotekcyjne
Warunkuje właściwy stan i czynność
mięśnia sercowego
SELEN
Niedobór selenu prowadzi do:
-
Choroby niedokrwiennej serca
-
Zaburzenia krążenia mózgowego
-
Zmian zwyrodnieniowych stawów
-
Zmian zwyrodnieniowych tkanki płucnej
Działa:
-
Immunostymulująco (wzmaga wytwarzanie
przeciwciał)
-
Ma właściwości fagocytarne
-
korzystnie w stanach niedokrwienia mięśnia sercowego
-
Antyalergicznie
-
Zmniejsza prawdopodobieństwo zawału
-
Ma właściwości detoksykacyjne w stosunku do rtęci,
kadmu
-
przeciwzapalnie
SELEN
Źródła selenu:
-
brokuły
-
grzyby
-
seler
-
kabaczki
-
czosnek
-
ryby
-
mięso