Elektroforeza
jako technika
separacji
makrocząstecz
ek
Ćwiczenia dla grupy specjalizacyjnej Anna Bzducha
ELEKTROFOREZA - zjawisko elektrokinetyczne,
ELEKTROFOREZA - zjawisko elektrokinetyczne,
w którym pod wpływem przyłożonego pola
w którym pod wpływem przyłożonego pola
elektrycznego dochodzi do przemieszczania się
elektrycznego dochodzi do przemieszczania się
makrocząsteczek obdarzonych ładunkiem
makrocząsteczek obdarzonych ładunkiem
elektrycznym
elektrycznym
Prędkość przemieszczania
się naładowanej elektrycznie
makrocząsteczki zależy od:
- ładunku
- rozmiaru makrocząsteczki
(masa)
- kształtu
- oporów środowiska, w którym
makrocząsteczka się porusza
Ćwiczenia dla grupy specjalizacyjnej Anna Bzducha
OBSZARY ZASTOSOWANIA
OBSZARY ZASTOSOWANIA
ELEKTROFOREZY:
ELEKTROFOREZY:
-
biochemia białek i kwasów nukleinowych
biochemia białek i kwasów nukleinowych
-
biologia molekularna
biologia molekularna
-
farmakologia
farmakologia
-
medycyna sądowa
medycyna sądowa
-
diagnostyka medyczna
diagnostyka medyczna
-
kontrola jakości żywności
kontrola jakości żywności
Ćwiczenia dla grupy specjalizacyjnej Anna Bzducha
Genomika
Genomika
Wykorzystanie technik
Wykorzystanie technik
elektroforetycznych umożliwiło
elektroforetycznych umożliwiło
uzyskanie pełnej sekwencji DNA
uzyskanie pełnej sekwencji DNA
człowieka – techniki
człowieka – techniki
sekwencjonowania DNA w
sekwencjonowania DNA w
końcowym etapie opierają się
końcowym etapie opierają się
o elektroforezę
o elektroforezę
Przyłożenie pola elektrycznego do wodnego
roztworu
elektrolitu zawierającego makrocząsteczki
obdarzone ładunkiem elektrycznym (makrojony)
powoduje ruch jonów- zarówno elektrolitu jak i
makrojonów w kierunku elektrody o przeciwnym
ładunku elektrycznym
PODSTAWY TEORETYCZNE
ELEKTORFOREZY
Zarówno jony proste jak i jony makrocząsteczek
w środowisku wodnym występują w postaci uwodnionej –
posiadają otoczkę hydratacyjną (uporządkowany układ
dipoli wodnych związanych z jonem słabymi siłami
elektrostatycznymi). Zasięg tego uporządkowania wpływa na
możliwość ruchu jonów i makrojonów
w otaczającym środowisku. Właściwości otoczki zależą od
rozmiaru jonu, jego ładunku elektrycznego i właściwości
elektrolitu (pH, siła jonowa).
Równocześnie z procesami elektorforezy
(ruchu jonów i makrojonów w polu elektrycznym
zachodzącym w objętości elektrolitu)
zachodzą
procesy elektrolizy – proces zachodzący
przy powierzchni elektrod polegający na
odkładaniu się na elektrodach substancji
pochodzących z elektrolitu pod wpływem
przepływającego prądu.
Siła jonowa-
stężenia funkcja jonów (przy
zbyt wysokim stężeniu jonów następuje
ograniczenie ich ruchliwości i spadek
przewodności elektrycznej. Występuje on
również przy zbyt niskim stężeniu jonów
(niedobór nośników ładunku elektrycznego)
Wartość pH- miara stężenia jonów wodorowych w elektrolicie
– ma szczególne znaczenie w odniesieniu do białek i peptydów
(amfotery), bowiem w zależności od pH środowiska obdarzone
sa wypadkowym ładunkiem dodatnim, ujemnym lub 0 (punkt
izoelektryczny).
Przeważająca większość ładunku elektrycznego białek
pochodzi z zależnej od wartości pH jonizacji bocznych
łańcuchów karboksylowych oraz grup[ aminowych (inaczej w
przypadku kwasów nukleinowych- zawsze mają ładunek
ujemny).
Aby elektroforetyczna separacja białek była skuteczna
konieczne jest utrzymywanie stałej wartości pH elektrolitu. Z
uwagi na zachodzącą w sposób ciągły elektrolizę wody -
generowanie jonów H
+
(katoda) i OH
- (
anoda) elektrolit musi
być buforowany.
AMINOKWASY i BIAŁKA
AMINOKWASY i BIAŁKA
Ładunek cząsteczki białka zależy od:
- składu aminokwasów
- pH środowiska
Ładunek może być (+) lub (-)
lub (0)
Rodzaje nośników elektroforetycznych
Rodzaje nośników elektroforetycznych
Rozdziały elektroforetyczne mogą być
prowadzone
bezpośrednio w objętości
elektrolitu
(elektroforeza kapilarna) lub
w
nośniku elektroforetycznym
wypełnionym
odpowiednim elektrolitem. Nośnik
elektroforetyczny –
bibuła, azotan celulozy,
agaroza, poliakrylamid
stabilizuje elektrolit i
przyczynia się do lepszej separacji cząsteczek na
zasadzie sita molekularnego (agaroza,
poliakryamid)
.
Elektroforeza w żelu poliakrylamidowym
Elektroforeza w żelu poliakrylamidowym
PAGE
PAGE
Żel poliakrylamidowy (kolor szary) z „tunelami -
kanalikami” (różnej wielkości czerwone pierścienie z
zacieniowaną na jasno głębią). Należy zauważyć, że w żelu
jest wiele kanalików o różnej wielkości
Elektroforeza PAGE
Elektroforeza PAGE
Żel poliakrylamidowy przygotowany jest z
monomerów akrylamidu i substancji sieciujących
(cross –linkers). Właściwości sieciujące ma
bisakrylamid. Reakcję polimeryzacji inicjuje się,
np. chemicznie (np. nadsiarczyn amonu z
katalizatorem TEMED).
Gęstość usieciowania oraz rozmiary porów w żelu
można modyfikować stężeniami akrylamidu i
bisakrylamidu.
Elektroforeza PAGE
Elektroforeza PAGE
Rzut z góry na
widok dwóch
wybranych
kanalików
(pokazano
tylko dwa, aby diagram
był bardziej czytelny).
Tunele te
rozciągają się
przez całą długość
żelu, nie są to
kanaliki
rozpostarte w linii
prostej (są kręte)
Różna średnica
kanalików.
Rodzaje komór elektroforetycznych
Rodzaje komór elektroforetycznych
Ze względu na sposób
umieszczenia nośnika
elektroforetycznego
można wyróżnić:
-
elektroforezę
kapilarną
- elektroforezę
pionową
- elektroforezę
poziomą
Schemat urządzenia do elektroforezy
Schemat urządzenia do elektroforezy
pionowej
pionowej
Schemat urządzenia do elektroforezy
Schemat urządzenia do elektroforezy
Rodzaje elektroforezy
Rodzaje elektroforezy
• Elektroforeza strefowa
(stała wartość pH
elektrolitu)
• Izotachoforeza
(nośnik o nieciągłym pH)
• Ognioskowanie izoelektryczne
(pH
zmienia się od wartości najwyższej przy katodzie do
najniższej przy anodzie)
• Elektroforeza natywna
–
makrocząsteczki
pozostają niezdenaturowane
• Elektroforeza w obecności SDS
• Elektroforeza nieciągła
(żele zagęszczający i
rozdzielający)
• Elektroforeza dwukierunkowa (2D)
• Immunoelektroforeza
• Sekwencjonowanie DNA
Elektrof.
strefowa
Elektroforeza SDS- PAGE
Elektroforeza SDS- PAGE
Elektroforeza białek "natywnych" jest stosowana bardzo
rzadko
SDS- PolyAcrylamide Gel Electrophoresis (SDS -
PAGE)
Sól sodowa siarczanu dodecylu = SDS
(Sodium Dodecyl Sulfate = Sodium Lauryl Sulfate)
CH
3
(CH
2
)
11
SO
3
-
Na
+
detergent posiadający w swej cząsteczce region
hydrofobowy = ogon CH
3
(CH
2
)
oraz grupy hydrofilowe: SO
3
-
Na
+
,
co sprawia, że ma właściwości amfifilowe.
Elektroforeza SDS - PAGE
Elektroforeza SDS - PAGE
- bardzo silny detergent, który denaturuje białka
poprzez
dołączanie się do szkieletu polipeptydowego
- badania wskazują, że większość białek przyłącza
1.4 g SDS/g białka z kilkoma wyjątkami, np.
białka
błon komórkowych (membran) mogą przyłączyć
więcej
SDS, bo są bardziej hydrofobowe
=> Ładunek kompleksu SDS-białko
determinowany jest przez SDS => (-1) ładunek
dla każdej cząsteczki SDS
- ilość przyłączonego SDS zależy od wielkości białka –
wszystkie micelle białko/SDS są anionami
=>
ładunek jest wprost proporcjonalny do masy
M
Elektroforeza SDS - PAGE
Elektroforeza SDS - PAGE
Nanoszenie próbki i rozdział
Nanoszenie próbki i rozdział
elektroforetyczny
elektroforetyczny
Elektroforeza SDS - PAGE
Elektroforeza SDS - PAGE
Elektroforeza SDS - PAGE
Elektroforeza SDS - PAGE
Mieszanina
zdenaturowanych
białek (różowe linie o
różnej długości), które
rozpoczynają
„wędrówkę” przez żel
poliakrylamidowy
(szary z kanalikami).
Układ znajduje się w
polu elektrycznym (-
+). Ponieważ wszystkie
zedenaturowane SDS-
em białka posiadają
silny ładunek ujemny
poruszają się w
kierunku przyłożonego
ładunku dodatniego
Elektroforeza SDS - PAGE
Elektroforeza SDS - PAGE
Schemat żelu poliakrylamidowego
po rozdziale elektroforetycznym
białek:
Linia 1: standard mas molekularnych –
czasteczki o znanej masie
molekularnej
Linia 2: mieszanina trzech białek o
różnej wielkości cząsteczek a –
największe białko,
c najmniejsze
białko
Linia 3: białko a
Linia 4: bialko b
Linia 5: białko c
Należy zauważyć, że każde z białek,
niezależnie czy naniesione na żel
indywidualnie czy w mieszaninie,
przebywa zawsze tę samą drogę
Standard mas molekularnych jest
stosowany w celu pomiaru relatywnej
wielkości nieznanego białka (a, b, i c)
Elektroforeza SDS - PAGE
Elektroforeza SDS - PAGE
Po rozdziale frakcje
białek pozostałe na
żelu poddaje się
barwieniu