ZESPÓŁ LABORATORIÓW TELEMATYKI TRANSPORTU POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ TRANSPORTU Zakład Telekomunikacji w Transporcie
|
LABORATORIUM PODSTAW ELEKTRONIKI 2 |
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 29
Komputerowa symulacja cyfrowych
układów sekwencyjnych
SKŁAD ZESPOŁU
1. Kapusta Bartosz
2. Okuń Kornel
|
GRUPA TT
|
SEMESTR
VII |
Data wykonania ćwiczenia
23.12.2008 |
Data oddania sprawozdania
13.01.2009 |
Zasady działania licznika rewersyjnego
W trakcie trwania laboratorium za pomocą oprogramowania ACTIVE CAD symulowaliśmy sposób zachowania się licznika rewersyjnego. Licznik rewersyjny w zależności od ustawień jednego ze swoich wejść liczy w przód, bądź w tył.
Wynikiem naszej pracy jest wykres przebiegów czasowych wejść i wyjść licznika rewersyjnego.
Na wykresie wyróżnić można kilka przebiegów:
- CLK - wejście zegarowe;
- CLR - wejście kasujące;
- ENP, ENT - wejścia włączające funkcje licznika;
- P(X), x = 1, 2, 3, 4 - wejścia wprowadzające stan początkowy licznika;
- Q(X), x = 1, 2, 3, 4 - wyjścia mówiące o stanie licznika;
- RCO - wyjście tzw. CARRY.
O ile opis wejść CLK i CLR wydaje się być zbyteczny, należy poświęcić kilka słów pozostałym. Wejścia ENP i ENT pozwalają na uruchomienie funkcji tego licznika, np. liczenie „w przód” bądź „w tył”, oraz liczby „początkowej” licznika.
Wejścia P(X) określają od jakiej liczby początkowej licznik ma zacząć liczyć. Gdy te wejścia są nieaktywne, licznik zacznie zliczać od „0”. Gdy ustawimy stany wejść licznika w odpowiednich pozycjach układ może zacząć liczyć od dowolnej liczby z zakresu pracy licznika.
Wyjścia Q(X) mówią nam o aktualnym stanie licznika, czyli pokazują wynik liczenia. Wyjście RCO, czyli wyjście carry pozwala na przenoszenie jedynki przeniesienia. Wykorzystywane to jest w przypadku łączenia kilku liczników i pozwala zliczać większe liczby, niż tylko w przypadku jednego licznika.
Na wykresie przebiegów czasowych oznaczyłem miejsca, w których stan licznika się zmienia.
Wnioski
Podczas pracy na laboratorium zasymulowaliśmy działanie licznika rewersyjnego. Określiliśmy sposób jego działania. Udało nam się spowodować, by układ zaczął zliczać impulsy zegarowe licząc od 0. Niestety nie ustawiliśmy licznika w ten sposób, by zaczął zliczać impulsy od określonej liczby. Można to zrobić odpowiednio ustawiając wyjścia: EN i P(X).
Na każdy pełny okres zegarowy przypada zliczenie 1 przez licznik. Widać to na wykresie przebiegów czasowych.
Zasady działania licznika są dosyć poste i prostota budowy pozwala tworzyć zaawansowane struktury liczące, min. dzięki wyjściu „carry”.