dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
1
W.9. Organizacja robót
montażowych
dr inż. Elżbieta Strzelecka
Technologia robót montażowych
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
1
W.9. Organizacja robót
montażowych
dr inż. Elżbieta Strzelecka
Technologia robót montażowych
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
2
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
WYKŁADY
1. Montaż elementów i konstrukcji - pojęcia podstawowe
i ogólne (c.d).
2. Montażowa charakterystyka elementów.
3. Główny i pomocniczy sprzęt montażowy (II).
4. Brygada montażowa.
5. Zasady projektowania przebiegu robót montażowych.
6. Przygotowanie obiektu i budowy do robót
montazowych.
7. Sposób montażu charakterystycznych
elementów.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
3
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Organizacja montażu zależy od wielu
czynników, takich jak:
- rodzaj budynku (jego rozległość i
wysokość),
- konstrukcja budynku,
- rodzaj złącz między prefabrykatami,
- rodzaj stosowanego sprzętu
montażowego,
- czas przeznaczony na montaż.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
4
Technologia robót
montażowych.
W.9. Organizacja robót
montażowych
Rozległe budynki jednokondygnacyjne
,
jedno
i wielonawowe hale przemysłowe
montuje
się zazwyczaj
żurawiem jezdniowym.
Hale z żelbetowych
elementów
prefabrykowanych można montować albo
metodą rozdzielczą albo metodą
kombinowaną.
Hale stalowe
można montować również
metodą kompleksową.
Wymaga to jednak
takiego połączenia między słupem a
fundamentem, które bezpośrednio po
wykonaniu może przenosić obciążenia.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
5
Technologia robót
montażowych.
W.9. Organizacja robót
montażowych
W metodzie rozdzielczej
do zmontowania całości hali
potrzeba czterech lub pięciu przejazdów żurawia.
W metodzie kombinowanej
liczba przejazdów zmniejsza
się, ponieważ zazwyczaj dźwigary, płyty dachowe a
czasem i płyty ścienne montuje się w jednym przejeździe.
Praca jednego żurawia na budowie
- musi on
montować elementy o dużej i niewielkiej masie co
zmniejsza stopień jego wykorzystania.
-
przy metodzie rozdzielczej
halę można montować
dwoma żurawiami pracującymi równomiernie w
bezpiecznej odległości od siebie:
a)
żuraw o większym udźwigu
montuje
słupy, belki
podwalinowe, belki podsuwnicowe i dźwigary,
b)
żuraw o mniejszym udźwigu
-
płyty dachowe i ścienne.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
6
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Montaż hal – podstawowa
decyzja to przyjęcie drogi
poruszania się żurawia w czasie
montażu:
Może on poruszać się
wzdłuż zew. ścian hali (z
jednej lub dwóch stron)
lub wewnątrz
poszczególnych naw (rys). W
tym przypadku porusza się
on wzdłuż naw ale może
czasem okazać się korzystne
poruszanie się żurawia w
poprzek naw.
Trasy poruszania się
żurawia w czasie montażu
hali metodą kombinowaną:
a) montaż słupów i belek,
b) montaż dźwigarów i
płyt.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
7
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Montaż budynków wielokondygnacyjnych wykonuje
się
w naszych warunkach prawie wyłącznie żurawiami
wieżowymi torowymi lub wieżowymi stałymi.
Schematy poruszania się żurawi:
- jednostronnie (rys. a),
- dwustronnie jednym żurawiem (rys. b.),
- dwustronnie dwoma żurawiami (rys. c),
- czołowo z wjazdem żurawia w środkowy trakt
budynku lub czołowo bocznie (dla budynków
szkieletowych) (rys. d).
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
8
Schematy montażu budynków
wielokondygnacyjnych żurawiem wieżowym:
a) jednostronnie, b) dwustronnie jednym żurawiem, c)
dwustronnie dwoma żurawiami, d) poruszającym się
wewnątrz konstrukcji budynku, e) żurawiami stałymi.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
9
Technologia robót montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Coraz częściej do montażu budynków
wielokondygnacyjnych stosuje się zespół
żurawi stałych, których zasięg i liczba
umożliwia ustawienie elementów na
całym rzucie budynku.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
10
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Budynki wielokondygnacyjne dzieli się zazwyczaj na
działki montażowe.
Są to jest wyodrębnione części rzutu budynku, na który
wszystkie elementy pionowe można ustawić w ciągu
jednej zmiany roboczej
.
Ustalając kolejność montażu na działce roboczej obiektu
o konstrukcji indywidualnej trzeba pamiętać o pięciu
zasadach.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
11
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Zasady. Kolejność montażu powinna być taka
by:
Bezwzględnie obowiązujące
a) możliwie szybko powstawały samostateczne
fragmenty konstrukcji,
b) elementy ustawiane później nie stanowiły w czasie
ich ustawiania zagrożenia dla stateczności
elementów ustawionych wcześniej,
c) można było prawidłowo wykonać złącza między
elementami,
Zalecane
d) montaż odbywa się w kierunku “na żuraw”,
e) istnieje czytelna dla robotników logika dostawiania
elementów.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
12
Technologia robót
montażowych
W.6. Sprzęt pomocniczy do
montażu
Montaż obiektów systemowych – kolejność montażu jest
zazwyczaj opracowana przez autorów systemu.
Budynki wielkopłytowe:
Na działkach montażowych prace wykonuje się
najczęściej w następującej kolejności:
1.
Elementy pionowe
(ściany zewnętrzne,
wewnętrzne działowe, elementy wentylacyjne),
2. Układanie
płyt stropowych
.
3.
Spoczniki:
międzypiętrowy i dolny bieg schodowy
montuje się podczas montażu ścian, a spocznik
kondygnacyjny i drugi bieg podczas montażu stropów.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
13
Technologia robót
montażowych
W.6. Sprzęt pomocniczy do
montażu
Zasada podziału rzutu montowanego obiektu na działki
montażowe pociąga za sobą istnienie
minimalnej liczby działek
,
która zapewnia ciągłość prac montażowych na obiekcie.
Liczba działek
zależy od stosunku sumy czasów montażu
elementów pionowych do sumy czasu montażu elementów
poziomych i jest równa wartości tego stosunku zwiększonego o 1.
Przykładowo:
dla obiektów wielkopłytowych
stosunek ten wynosi 2, wobec
czego minimalna
liczba działek zapewniająca ciągłość montażu
wyniesie 3.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
14
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
W przypadku, gdy rzut budynku nie da się podzielić na trzy
działki to trzeba uwzględnić przerwy w pracach
montażowych.
W szczegółowej kolejności montażu występują w związku z
różnymi właściwościami rozwiązań konstrukcyjnych pewne
zmiany.
Przykład:
Dla systemu W70
: ściany zewnętrzne szczytowe, ściany
zewnętrzne osłonowe, ściany wewnętrzne, płyty stropowe,
elementy klatki schodowej, bloki wentylacyjne.
Dla systemu OWT
: ściany szczytowe, ściany wewnętrzne
poprzeczne i podłużne, belki ściany, bloki wentylacyjne i
spalinowe, ścianki działowe, płyty stropowe, elementy
klatek schodowych
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
15
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
W budynkach szkieletowych
w połączeniach
spawanych (
system SBO i ZSBO
) ogólna kolejność
montażu jest następująca:
słupy zewnętrzne i wewnętrzne, rygle,
prefabrykowa-ne ściany szczytowe i wewnętrzne,
nadproża ścian szczytowych i podłużnych, pasy
podokienne trójwarstwowe (o ile występują) dolne
warstwy bloków wentylacyjnych,
filarki międzyokienne, płyty stropowe, górne
warstwy bloków wentylacyjnych, elementy klatki
schodowej.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
16
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
W systemach o monolitycznych
połączeniach
słupów
(
BWP-71
) na szczególną uwagę zasługuje fakt,
że:
ze względu na ten charakter połączeń słupy
kondygnacji n są ostatnim elementem
montowanym w
cyklu montażu kondygnacji n-1.