Ochrona środowiska
Antropogeniczne przyczyny degradacji
środowiska.
Odwet, kryzys, katastrofa ekologiczna.
Zjawiska wpływające na kryzys ekologiczny.
Problemy środowiskowe Europy.
Programy środowiskowe UE.
Literatura
1.
GUS: OCHRONA ŚRODOWISKA 2010. Informacje i opracowania
statystyczne, Warszawa 2010.
2.
M. NOWICKI: STRATEGIA EKOROZWOJU POLSKI. Agencja reklamowo –
wydawnicza A. Grzegorczyk, Warszawa 1993.
3.
INSPEKCJA OCHRONY ŚRODOWISKA: RAPORT. STAN ŚRODOWISKA W
POLSCE W LATACH 1996-2001. Biblioteka Monitoringu Środowiska,
Warszawa 2003.
4.
GŁÓWNY INSPEKTORAT OCHRONY ŚRODOWISKA. RAPORT o STANIE
ŚRODOWISKA W POLSCE W 2008 ROKU. Biblioteka Monitoringu
Środowiska, Warszawa 2010.
5.
INSPEKCJA OCHRONY ŚRODOWISKA: STAN ŚRODOWISKA W POLSCE NA
TLE CELÓW I PRIORYTETÓW UNII EUROPEJSKIEJ. RAPORT
WSKAŹNIKOWY 2004. Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa
2006.
6.
ENVIRONMENTAL ASSESSMENT REPORT No2: ENVIRONMENT IN THE
EUROPEAN UNION AT THE TURN OF THE CENTURY, European
Environment Agency, Denmark 1999.
7.
EUROPE’S ENVIRONMENT: THE SECOND ASSESSMENT, OFFICE FOR
OFFICIAL PUBLICATIONS OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, European
Environment Agency, Elsevier Sciences LTD, Oxford 1998.
8.
EUROPE’S ENVIRONMENT: THE FOURTH ASSESSMENT, European
Environment Agency 2007.
Literatura
9.
G. DOBRZAŃSKI, B. M. DOBRZAŃSKA, D. KIEŁCZEWSKI: OCHRONA
ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO, Wydawnictwo Ekonomia i
Środowisko, Białystok 1997.
10.
G. DOBRZAŃSKI, B. M. DOBRZAŃSKA, D. KIEŁCZEWSKI: OCHRONA
ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008.
11.
S. F. ZAKRZEWSKI: PODSTAWY TOKSYKOLOGII ŚRODOWISKA,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997.
12.
A. KABATA – PENDIAS, H. PENDIAS: BIOGEOCHEMIA PIERWIASTKÓW
ŚLADOWYCH, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.
13.
B. J. ALLOWAY, D. C. AYRES: CHEMICZNE PODSTAWY
ZANIECZYSZCZENIA ŚRODOWISKA, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 1999.
14.
C. ROSIK – DULEWSKA: PODSTAWY GOSPODARKI ODPADAMI,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.
15.
M. SIEMIŃSKI: ŚRODOWISKOWE ZAGROŻENIA ZDROWIA,
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001.
16.
M. J. KOTARBA (RED): PRZEMIANY ŚRODOWISKA NATURALNEGO A
EKOROZWÓJ, Towarzystwo Badania Przemian Środowiska, Kraków 2001.
17.
P. KOWALIK: OCHRONA ŚRODOWISKA GLEBOWEGO, Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa 2001.
Literatura
18.
S. KOZŁOWSKI: EKOROZWÓJ WYZWANIE XXI WIEKU, Wydawnictwo
Naukowe PWN, 2000.
19.
S. KOZŁOWSKI: PRZYSZŁOŚĆ EKOROZWOJU, KUL, Lublin 2007.
20.
B. POSKROBKO, T. POSKROBKO, SKIBA K: OCHRONA BIOSFERY, Polskie
Wydawnictwo ekonomiczne, Warszawa 2010.
21.
Strony internetowe:
Polityka ochrony środowiska Unii Europejskiej
W traktacie o Unii Europejskiej, tzw. Traktacie z
Maastricht (zawartym w 1992 r.) i traktacie
amsterdamskim
(1997)
ochrona
środowiska
określona jest jako jeden z naczelnych celów
funkcjonowania Unii Europejskiej.
Polityka ochrony środowiska UE prowadzona jest na
dwóch poziomach:
na poziomie wspólnotowym określane są ogólne
cele i zasady polityki
na poziomie krajowym realizuje się polityki ochrony
środowiska zgodne z ogólnymi celami i zasadami
Cele
polityki
określone
są
w
programach
środowiskowych UE. Określają one priorytetowe
zagadnienia polityki ochrony środowiska w okresie
obowiązywania danego programu.
Programy środowiskowe Unii Europejskiej
Program (lata)
Priorytety
I Program Działań
na Rzecz
Środowiska
(1973-1976)
• budowa strategii kontroli
zanieczyszczeń,
• sprecyzowanie zasad wspólnej
polityki ekologicznej,
• opracowanie standardów i
regulacji środowiskowych.
II Program Działań
na Rzecz
Środowiska
(1977-1982)
określenie priorytetów w
poszczególnych dziedzinach
ochrony środowiska (głównie
ochrony wód i powietrza),
określenie kierunków zmian w
strukturze gospodarki i w
technologii.
Programy środowiskowe Unii Europejskiej
Program (lata)
Priorytety
III Program
Działań na Rzecz
Środowiska
(1983-1986)
dokładne określenie
priorytetów w ochronie wód,
powietrza, ochronie przed
hałasem, odpadami,
niebezpiecznymi materiałami
chemicznymi,
sprecyzowanie zasady
międzypokoleniowej trwałości
środowiska,
rozwój technologii ochrony
środowiska.
Programy środowiskowe Unii Europejskiej
Program (lata)
Priorytety
IV Program
Działań na Rzecz
Środowiska
(1987-1992)
•
integracja polityki ekologicznej z
polityką społeczną i gospodarczą,
• rozwój instrumentów ochrony
środowiska (wzmocnienie regulacji
prawnych, wykorzystanie
instrumentów ekonomicznych:
opłat, dotacji i subwencji,
ubezpieczeń),
• opracowanie procedur ocen
oddziaływania inwestycji na
środowisko,
• zapewnienie dostępu opinii
publicznej do informacji o
środowisku,
• ochrona wód i powietrza przy
wykorzystywaniu zasady
zapobiegania
Programy środowiskowe Unii Europejskiej
Program (lata)
Priorytety
V Program
Działań na Rzecz
Środowiska
(1993-2000)
rozwój zrównoważony,
zrównoważone
gospodarowanie zasobami
naturalnymi,
zintegrowane zwalczanie
zanieczyszczeń powietrza na
terenach zurbanizowanych,
zmniejszenie zużycia energii
z zasobów nieodnawialnych,
ekologizacja przemysłu,
energetyki, transportu,
rolnictwa i turystyki,
wsparcie krajów
kandydujących do UE w
ochronie środowiska.
Programy środowiskowe Unii Europejskiej
Program (lata)
Priorytety
VI Program
Działań na Rzecz
Środowiska
(2001-2012)
„Nasza
przyszłość, nasz
wybór”
powstrzymanie zmian klimatu,
ochrona przyrody i
bioróżnorodności,
środowisko i zdrowie,
zrównoważone wykorzystywanie
zasobów naturalnych,
dematerializacja gospodarki,
ekologiczna reforma podatkowa
i bodźce finansowe,
udział przedsiębiorstw i
konsumentów w ochronie
środowiska (system zarządzania
środowiskiem i system
ekologicznych znaków
towarowych)
Źródło: Dobrzańska i in.
2008
Siedem strategii tematycznych UE
Strategie tematyczne
Strategie tematyczne przyjęte przez Unię Europejską w celu
skutecznego rozwiązania problemów środowiskowych:
1. Zanieczyszczenie powietrza
2. Zagospodarowanie odpadów i recykling
3. Ochrona środowiska morskiego
4. Ochrona gleby
5. Zrównoważone wykorzystanie pestycydów
6. Zrównoważone wykorzystanie zasobów
7. Środowisko miejskie
Wszystkie strategie będą oparte na badaniach
naukowych, a cele strategii powinny zostać
osiągnięte do roku 2020.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ