

-przekazanie zadań z nią związanych z nadzoru

oświatowego do pomocy społecznej,



-profesjonalizowanie rodzinnych form, a w

szczególności tworzenie zawodowych,

niespokrewnionych rodzin zastępczych,



-nadzorowanie i szkolenie opiekunów zastępczych

niespokrewnionych,a także spokrewnionych,



-tworzenie różnych form wsparcia form rodzinnych

publicznych i pozarządowych,



-utowrzenie lokalnych systemów rodzinnej opieki

zastępczej,



-podniesienie świadomości społecznej i tolerancji

wobec opieki zastępczej



Nadal jest wiele uwag dotyczących
omawianej opieki, ale w stosunku do lat 80-
tych ubiegłego stulecia, zaistniałe zmiany
należy ocenić pozytywnie . W stosunku
jednak do opieki w innych krajach Europy
należy podkreślić ciągle wolno postępujący
proces jej profesjonalizacji, stabilności, a
utrzymanie systemu opieki zastępczej
spokrewnionej, w której opiekunami są
osoby starsze po 60 roku życia jako problem
i poważne wyzwanie



Wsparcie kogoś (jednostki lub jednostek),



czegoś ( rodzaju działania, instytucji, lub
formy),



W czymś( odnalezieniu sił wewnętrznych,
zdrowia, w uczeniu się, relacjach
społecznych, optymalnym rozwoju)



-wsparcie lub motywowanie do uczenia się,



-wsparcie w razie problemów w relacjach z innymi
osobami,



-wsparcie w rozwoju osobowym,



-wsparcie polegające na „byciu z kimś”,



-bycie powiernikiem tajemnic,



-bycie wzorem do naśladowania,



-traktowanie nastolatka z szacunkiem i powagą.



- wsparcie strukturalne i funkcjonalne,



- źródła wsparcia społecznego,



-typy (rodzaje) wsparcia,



-wsparcie otrzymywane i spostrzegane,



-potrzebę wsparcia i mobilizację wsparcia.



Zdaniem D.Russell i C.Cutrona na poczucie

wsparcia społecznego składają się odczucia:



-bliskiego związku z jakąś osobą,



-przynależności do grupy o podobnych

zainteresowaniach,



-związku z osobami, które dowartościowują

jenostkę,



-istnienia osób na które jednostka zawsze może

liczyć,



-istnienia osób do których jednostka zawsze

może zwrócić się po radę,



-oraz świadomości możliwości i okazywania

innym wsparcia



jeste to scalanie, łączenie zarówno wnętrza
jednostki, jednostek rodzinnych form opieki
w sferach fizycznej, psychicznej, umysłowej,
działaniowej, jak i relacji zewnetrznych czyli:
warunków egzystencji materialnej,
społecznej, wypełniania ról, czy zadań
rodzinnych, szkolnych, zawodowych,
społecznych, aż wreszcie służb społecznych
powołanych do takich zadań



Rodzinne formy opieki zastępczej stanowią
wysoce pożądaną ze społecznego punktu
widzenia alternatywę dla form
instytucjonalnych. Nie ulega bowiem
wątpliwości, że o ile to jest tylko możliwe
dziecko nie powinno być „wyrywane” z
naturalnego i zarazem optymalnie
służącego jego rozwojowi środowiska życia.



Jak wskazują wyniki ogólnopolskich badań

M.Kolankiewicz na próbie 3824 osób.



Co dziesiąte dziecko w chwili powierzenia rodzinie

zastępczej ma problemy w nauce, powtarza klasę lub

jest uczniem szkoły specjalnej.



Wg. Badora S. z badań przeprowadzonych w woj.

Częstochowskim wynika, że 8% szieci było

opóźnionych organizacyjnie,16% miało trudności

dydaktyczne,a 19%sprawiało trudności wychowawcze



Wg. Brągiel J. 1/3(31,6%) jest odrzóconych przez

swoich rówieśników, a co 10te (10,5%) jest izolowane

głownie z powodu agresji, złych wyników w nauce,

nieśmiałości i powodu odmiennosci sytuacji społecznej

rodziny.



- rodziny adopcyjne,



- rodziny zastępcze: spokrewnione i
niespokrewnione z dzieckiem, zawodowe
niespokrewnione z dzieckiem tj.
wielodzietne, specjalistyczne i o charakterze
pogotowia rodzinnego,



- rodzinne domy dziecka,



-wioski dziecięce



M.Olejnik



Wśród badanych wychowanków zdecydowana
większość wykazała wyskoki poziom wsparcia
społecznego. W 13tu badanych przypadkach aż
10 osób ujawniło wysokie wsparcie i 2 osoby
umiarkowany poziom wsparcia społecznego.
Żaden z wychowanków nie wykazał bardzo
niskiego poczucia wsparcia. Badane dzieci
wykazały wyższy poziom przystosowania do
funkcjonowania w środowisku rówieśniczym niż
w środowisku szkolnym.



Pogotowia rodzinne zajmują bardzo istotne
miejsce wśród rodzinnych form opieki
zastępczej. Ważne jest zatem wspieranie
opiekunów i pomoc ze strony
kompetentnych osób, gdyż tylko wtedy
będą mogli oferować swoim wychowankom
wsparcie w efektywny i zadowalający
sposób oraz przywracać dzieciom poczucie
bezpieczeństwa i sprawiać, że będą się czuć
potrzebne i kochane.



E. Zbytniewska napodstawie przeprowadzonych

badań dotyczących funkcjonowania 3ch rodzin

zastępczych z dzieckiem niepełnosprawnym,

ustaliła że stanowią one korzystne środowisko

wychowawcze, w którym występuja związki

emocjonalne między rodzicami zastępczymi a

wychowankami, a dzieci mają zaspokojone

podstawowe i najważniejsze potrzeby.

Wszystkie badane rodziny były spokrewnione z

dzieckiem. Dzieci były w wieku od 9 do 11lat w

klasach I do III. Przyczyną umieszczenia dzieci w

rodzinach zastępczych było zaniedbanie ich

przez rodziców biologicznych.



Stosunki emocjonalne z rodzicami

zastępczymi były prawidłowe. Korzystniej

wypadła jednak ocena matki zastępczej niż

ojca zastępczego. Rodzice zastępczy

wykazali duże zaangażowanie emocjonalne

w sprawy przyjętych do siebie dzieci.

Należało by jednak ojców zastępczych dzieci

niepełnosprawnych bardziej uwrażliwiać na

problemy emocjonalne ich dzieci, a także

samych związków tworzących się w

zastępczym środowisku wychowawczym, a

podopiecznych nie będących jeszcze

uczuciowo związanych z nowymi rodzicami

otoczyć szczególną opieką wychowawczą.



-rodziny naturalne dzieci niepełnosprawnych będących pod opieką
rodzin zastępczych stanowiło zdecydowanie środowisko negatywne,
gdyż nie wypełniały one swoich obowiązków wychowawczych,



-rodziny zastępcze stanowiły korzystniejsze środowisko opiekuńczo-
wychowawcze dla dzieci niepełnosprawnych niż rodziny naturalne
gdyż:



posiadały przeciętne i dobre warunki materialne i mieszkaniowe,
panowały tam poprawne stosunki międzyludzkie, posiadały co
najmniej wykształcenie podstawowe, stosowały one poprawne
postawy wobec dziecka, samopoczucie dzieci było bardzo dobre,
rodziny kierowały się dobrem dziecka.



-najkorzystniejszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie w rodzinach
zastępczych dzieci w wieku od 1do 3,



-działalność rodzin zastępczych powinna być kontrolowana przez
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej,



-kierowanie dzieci do rodzin, w których rodzice mają co najmniej
średnie wykształcenie i są stosunkowo młodzi



-pozycja dzieci w szkole nie jest najgorsza. Dzieci nie

są izolowane oraz odrzucane, posiadają kolegów i

koleżanki. Nie miej jednak żadne z dzieci nie zajmuje

znaczącej pozycji w klasie.



-cechują się w większości wysokim poczuciem

wsparcia społecznego w szkole. Jednak poszczególne

komponenty składają się na to poczucie wahają się

w skali od wysokiego zaspokojenia danych cech, do

zaspokojenia ich w stopniu niskim.



-badani wykazywali na obecność w szkole osób do

których mogą zwrócić się po radę, tylko jedno

dziecko stwierdziło że w jego otoczeniu nie ma

takich osób.



-dzieci utrzymują kontakty z rówieśnikami,



-samopoczucie dzieci w szkole jest dobre,



-stosunki z nauczycielami są dobre chociaż nie

we wszystkich przypadkach można mówić o

zaufaniu,



-motywacja do nauki jest bardzo mała,



-dzieci z rodzin zastępczych przejawiają wysoki

stopień zachowań antyspołecznych ,



-bardzo niski stopień uspołecznienia,



-wyniki w nauce wahają się między 4, a 3,



-niechętnie podejmują zadania szkolne,



-dzieci z badanych rodzin to w większości

sieroty społeczne, których rodzice zostali

pozbawieni praw rodzicielskich,



-wykształcenie rodziców zastępczych ma duży

wpływ na sytuację szkolną wychowanków.



Na podstawie przeprowadzonych badań
autorka stwierdziła, że dzieci z objętych
badaniami rodzin zastępczych nie mają
najgorszej sytuacji szkolnej. Jednak
stwierdzenie że jest ona dobra było by
nieprawdziwe.

Szelag K. przeprowadziła badania dotyczące

wpływu postaw rodzicielskich na sytuację

szkolną dzieci z zielonogórskich rodzin

zastępczych

Na podstawie badań można stwierdzić, że:
-dzieci rodziców przejawiających postawy wysoce właściwe

mają wysokie uspołecznienie i motywację do nauki,

-dzieci których opiekunowie wykazują zachowania

umiarkowanie właściwe w większości skal osiągają
przystosowanie szkolne,

-wychowankowie rodzin, w których postawy rodzin są zarówno

umiarkowane właściwe, jak i niepożądane wychowawczo mają
większą motywację do nauki od zachowań antyspołecznych.

-dzieci u których rodziców przeważają postawy niepożądane

wychowawczo wykazują przystosowanie lub
nieprzystosowanie szkolne. Jednak uczniowie mający
zachowania antyspołeczne i przyhamowanie oraz niską
motywację do nauki i niskie uspołecznienie wywodzą się z
rodzin, w których rodzice przejawiają w większości
zachowania niepożądane wychowawczo.



Rodzina zastępcza stanowi dobre i
wartościowe środowisko opiekuńczo-
wychowawcze. Mimo niewłaściwych postaw
rodziny zastępcze starają się nalezycie
wypełniać obowiązki względem dzieci,
otoczyć ich opieką i stworzyć im dobre
warunki do rozwoju. Rodzina która od
najmłodszych lat wychowuje dziecko,
obdarza je miłością i właściwą opieką ma
możliwość nadrobienia zaległości
wynikające z braku rodziców biologicznych i
pozytywnie wpłynąć na sytuację życiową
oraz szkolną dziecka



Żadna instytucja nie jest w stanie zastąpić
rodziny i dlatego taka forma opieki jaką jest
rodzina zastępcza powinna być ciągle
rozwijana i upowszechniana. Powinno
powstawać coraz więcej rodzin zastępczych,
nad którymi większą opiekę sprawowałoby
państwo .



W procesie wsparcia dziecka szkolnego w rodzinie

zastępczej uczestniczą przede wszystkim 1) z osób

dorosłych: opiekunowie zastępczy, ich krewni,

pełnoletnie rodzeństwo, 2) z niepełnoletnich osób:

rodzeństwo, rówieśnicy oraz starsi lub młodsi

przyjaciele. Jest ich wielu różną mają jednak moc

wsparcia . Dla prawidłowego rozwoju wskazane

byłoby scalanie tej siły społecznej. Na dzień

dzisiejszy jednak integracja i profesjonalizacja

wsparcia rodzinnej opieki zastępczej ciągle jest

wyzwaniem naukowym i społecznym. Jest to trudny

proces gdyż epoka w której żyjemy jest źródłem

izolacji i braku poczucia bezpieczeństwa,

powodujących że tak wielu ludzi skupia się na sobie.

Prowadzi to do zaniku więzi społecznych. Zanik

więzi społecznych stanowi zagrożenie dla

prawidłowego funkcjonowania i rozwoju dziecka

oraz ludzi w ogóle.