Organiczne zespoły
Organiczne zespoły
mózgowe
mózgowe
Prof. Dr hab. Andrzej Zięba
Klinika Psychiatrii Dorosłych
CMUJ
Organiczne zaburzenia
Organiczne zaburzenia
psychiczne i zespoły objawów
psychiczne i zespoły objawów
Określenie organiczny oznacza że zaburzenie
jest spowodowane dysfunkcją mózgu,
termin zespół oznacza zbiór objawów.
Rozpoznawanie zaburzeń i zespołów
objawów na podłożu organicznym wymaga
stwierdzenia odchyleń od normy w
zachowaniu lub sferze psychicznej,
wynikających z przejściowej lub trwałej
dysfunkcji mózgu.
Podział zaburzeń organicznych wg.
Podział zaburzeń organicznych wg.
ICD-10
ICD-10
Otępienie w chorobie Alzheimera (F00)
Otępienie naczyniowe (F01)
Otępienie w innych chorobach klasyfikowanych gdzie
indziej (F02)
Otępienie bliżej nieokreślone (F03)
Organiczny zespół amnestyczny nie wywołany
alkoholem i innymi substancjami (F04)
Majaczenie nie wywołane alkoholem i innymi
substancjami psychoaktywnymi (F05)
Inne zaburzenia psychiczne spowodowane
uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą
somatyczną (F06)
Zaburzenia osobowości i zachowania spowodowane
chorobą , uszkodzenie lub dysfunkcją mózgu (F07)
Organiczne zaburzenia psychiczne o
Organiczne zaburzenia psychiczne o
przewlekłym przebiegu
przewlekłym przebiegu
Objawy przewlekłych zaburzeń
psychicznych na podłożu organicznym
są zwykle w odróżnieniu od zaburzeń
o ostrym przebiegu niezbyt wyraźne i
narastają powoli. Przyczyna zaburzeń
o ostrym przebiegu zwykle nie budzi
wątpliwości , natomiast w przypadku
zaburzeń przewlekłych często jest
nieoczywista.
Nieswoiste objawy zaburzeń
Nieswoiste objawy zaburzeń
psychicznych o przewlekłym
psychicznych o przewlekłym
przebiegu
przebiegu
Upośledzenie intelektu, pamięci i procesów
poznawczych (myślenie nieprecyzyjne,
posługiwanie się stereotypami, sztywność
poglądów, perseweracje, obniżenie
krytycyzmu,ubóstwo mowy i słownictwa,
posługiwanie się utartymi zwrotami
Zmiana osobowości, nasilenie wcześniej
istniejących cech osobowości zaburzonej
Odhamowanie (utrata kontroli nad popędami)
W przypadku objawów wytwórczych typowe są
omamy wzrokowe
Zaburzenia emocjonalne początkowo przybierają
charakter: labilności emocjonalnej, depresyjności,
dolegliwości lękowych, w późniejszej fazie
pojawia się otępienie uczuciowe i apatia
Organiczne zaburzenia
Organiczne zaburzenia
osobowości (charakteropatie)
osobowości (charakteropatie)
Wyraźna stała zmiana osobowości
Silna labilność emocjonalna
Drażliwość, skłonność do dysforii
Nieuzasadnione wybuchy agresji
Naruszanie zasad współżycia społecznego
Apatia, zobojętnienie
Podejrzliwość, ksobność, skłonność do
nastawień urojeniowych
Lepkość myślenia
Lepkość kontaktu
Zespół amnestyczny
Zespół amnestyczny
Jest to upośledzenie pamięci krótkotrwałej
oraz długotrwałej , spowodowane
określonymi czynnikami
chorobotwórczymi.. Chory z zespołem
amnestycznym bardzo odległe wydarzenia
odtwarza dokładniej niż wydarzenia
niedawne, luki pamięciowe może wypełniać
konfabulacjami.
Inne procesy poznawcze przebiegają tutaj
prawidłowo.
Zespół amnestyczny
Zespół amnestyczny
Należy pamiętać , że upośledzenia
pamięci występuje również w
majaczeniu oraz otępieniu , ale w
zespołach tych ponadto ma miejsce
upośledzenie jeszcze innych funkcji
poznawczych (są one tzw.
Zespołami globalnego
zaburzenia funkcji poznawczych)
Zespoły amnestyczne - etiologia
Zespoły amnestyczne - etiologia
Niedobór tiaminy w przebiegu
alkoholizmu (zespół Korsakowa –
towarzyszy mu zapalenie
wielonerwowe)
Urazy głowy
Operacyjne uszkodzenie płatów
skroniowych
Zmiany niedokrwienne CSN
Majaczenie (Delirium)
Majaczenie (Delirium)
Jest to zespół zaburzeń psychicznych na
podłożu organicznym lub związanych z
zespołami abstynencyjnymi po
odstawieniu substancji
psychoaktywnych lub niektórych leków;
o ostrym przebiegu i z globalnym
upośledzeniem czynności poznawczych.
Zaburzenia psychiczne są zazwyczaj
odwracalne , czas ich trwania krótki,
nasilenia i charakter – bardzo zmienne.
Podział majaczenia – wg.ICD-10
Podział majaczenia – wg.ICD-10
Majaczenie nie wywołane
alkoholem i innymi substancjami
psychoaktywnymi (F05)
Majaczenie bez otępienia
Majaczenie nałożone na otępienie
Inne typy majaczeń
Majaczenie nie określone
Zespół abstynencyjny z
majaczeniem
Objawy majaczenia
Objawy majaczenia
Zmniejszenie trwałości uwagi w
stosunku do bodźców zewnętrznych
(należy kilkakrotnie powtarzać
pytania aby uzyskać odpowiedź),
niedostateczna przerzutnośc uwagi
na nowe bodźce(pacjent perseweruje
odpowiedź na stare pytani a nie
udziela odpowiedzi na nowe)
Zaburzenia myślenia – bezładne ,
porozrywane , szczątkowe
wypowiedzi
Objawy majaczenia – c.d.
Objawy majaczenia – c.d.
Przynajmniej dwa z wymienionych objawów:
Obniżenie poziomu czuwania(podsypianie w trakcie
badania lekarskiego)
Zaburzenia postrzegania –złożone iluzje ,
omamy(szczególnie wzrokowe)
o charakterze groźnym i
nieprzyjemnym dla pacjenta, który może próbować z nimi walczyć
lub uciekać; towarzyszą im często urojenia prześladowcze
Zaburzenia rytmu snu i czuwania z bezsennością i
sennością w ciągu dnia
Naprzemiennie – niepokój ruchowy i obniżenie napędu
psychomotorycznego
Dezorientacja co do czasu i miejsca, błędne
rozpoznawanie osób, związany z tym niepokój
Upośledzenia pamięci świeżej i trwałej
Zaburzenia ujawniają się bardzo szybko, zazwyczaj
w ciągu kilku godzin lub dni, ich zestaw oraz
nasilenie wykazują dużą zmienność w ciągu doby
Zespół zamroczeniowy / pomroczny
Zespół zamroczeniowy / pomroczny
Osłabienie lub zniesienie kontaktu ze światem zewnętrznym
Zaburzenia zachowania i postrzegania
Pojawienie się nowej patologicznej osobowości („nie ten sam człowiek”)
niepamięć okresów wcześniejszych w trakcie zamroczenia i niepamięć
okresu zamroczenia po jego ustąpieniu
rozpoczyna się i kończy nagle.
Odmiany
Stan pomroczny prosty – gwałtowne podniecenie ruchowe, połączone
często z agresją i niszczeniem przedmiotów lub ucieczką czy raczej
„biegiem przed siebie”, przypadkowe samouszkodzenia czy próby
samobójcze (np. skok z wysokości). Zaburzenia nastroju: drażliwość,
gniew, czasem lęk i krzyk lub euforia.
Stan Stan pomroczny ekstatyczny – podniosły nastrój z subiektywnie
odczuwaną pełnią wglądu, tendencja do nauczania , przemawiania
Stan pomroczny jasny – podobny do fugi dysocjacyjnej – chory
podejmuje złożoną aktywność celową (np. podróżuje daleko dbając w
tym czasie o pożywienie, używa środków transportu, podaje fałszywe
dane personalne, sprawia na otoczeniu wrażenie zdrowego, po czym
wszystko zostaje pokryte niepamięcią)
Upojenie alkoholowe patologiczne
Splątanie - Amentia
Splątanie - Amentia
Rozpoczyna się stopniowo i powoli ustępuje
Jest najdłużej trwającym zaburzeniem świadomości(może trwać
tygodnie a nawet miesiące)
Towarzyszy często chorobom terminalnym, zakaźnym ,
intoksykacjom, może zapowiadać zgon z przyczyn somatycznych
Zaburzenia toku myślenia, w tym inkoherencja myślenia
(rozerwanie wątku myślowego) z mówieniem pojedynczych nie
związanych ze sobą słów (jakby „czytanie ze słownika”)
Okresowo głębokie przymglenie świadomości połączone z
zaburzeniami orientacji w czasie i dezorientacją co do miejsca
Okresowo pogłębienie zaburzeń świadomości aż do utraty
kontaktu z otoczeniem
Zmienny krytycyzm w stosunku do sytuacji i stanu chorobowego
W momentach zwiększonego krytycyzmu i orientacji poczucie
zagubienia i wysiłki w kierunku zdania sobie sprawy co istotnie
się dzieje
W momentach pobudzenia bezładne miotanie się
(jaktacje)ograniczone zwykle do niewielkiej
przestrzeni(„niepokój w obrębie łóżka”)
Zespoły Otępienne
Zespoły Otępienne
Otępieniem nazywamy globalne
upośledzenie funkcji poznawczych bez
zaburzeń świadomości. (należy jednak
pamiętać że w przebiegu zespołów otępiennych,
szczególnie w ch. Alzheimera , mogą się pojawić
epizody majaczeniowe lub urojeniowe)
O otępieniu mówimy wtedy gdy upośledzenie
czynności poznawczych i intelektu jest na tyle
nasilone, że zaburza wykonywanie zawodu i
funkcjonowanie społeczne.
Podstawowym objawem jest utrata pamięci
( początkowo świeżej a następnie w coraz
większym stopniu trwałej). Upośledzeniu ulega
również myślenie abstrakcyjne i osąd, wraz z
upływem czasu pojawiają się wyraźne zmiany
osobowości.
Otępienie – rozpoznanie i objawy –
Otępienie – rozpoznanie i objawy –
c.d.
c.d.
Upośledzenie pamięci świeżej i trwałej
Upośledzenie myślenia abstrakcyjnego – niezdolność
do określenia różnic i podobieństw między
zbliżonymi pojęciami, trudność w definiowaniu słów i
pojęć
Upośledzenie osądu – niezdolność do ułożenia
rozsądnego, realnego planu działania, niezdolność do
uregulowania stosunków z rodziną
Zaburzenia korowe: afazja (upośledzenie lub utrata
funkcji językowych), apraksja(niemożność
wykonywania złożonych czynności),
agnozja(niemożność rozpoznawania lub nazwania
poprzednio znanych przedmiotów), trudności w
wykonywaniu zadań konstrukcyjnych (np.
niezdolność do kopiowania trójwymiarowych figur)
Zaburzenia osobowości (zmiany lub zaostrzenie cech
przedchorobowych)
Zespoły otępienne -
Zespoły otępienne -
epidemiologia
epidemiologia
Zespoły otępienne występują najczęściej u
ludzi starych.
Otępienie stwierdza się u 5% osób powyżej
65r.ż. I u około 20% osób powyżej 80 r.ż.
Najczęstszą przyczyną otępienia jest
choroba Alzheimera (częściej u kobiet),
drugie co do częstości jest otępienie
wielozawałowe(częściej u mężczyzn).
Coraz częściej przyczyną otępienia jest
encefalopatia wywołana przez wirus HIV
Inne przyczyny otępienia
Inne przyczyny otępienia
Pierwotne choroby CSN
Choroba Picka
Pląsawica Huntingtona
Choroba Parkinsona
Stwardnienie rozsiane
Zaburzenia endokrynologiczne
Niedoczynność tarczycy
Choroby przytarczyc
Niedoczynność przysadki i nadnerczy
Stany po przebytej hipoglikemi
Choroby wątroby
Przewlekła encefalopatia wątrobowa
Choroby nerek
Encefalopatia mocznicowa
Encefalopatia podializacyjna
Inne przyczyny otępienia
Inne przyczyny otępienia
Choroby układu krążenia
Poliarteritis nodosa
Stany poudarowe
Niemiarowość serca
Choroby układu oddechowego
Encefalopatia w przebiegu przewlekłej niewydolności
oddechowej
Niedobory witaminowe
Niedobór witaminy PP
Niedobór witaminy B12
Niedobór kwasu foliowego
Guzy wewnątrzczaszkowe
Urazy czaszkowo-mózgowe
Choroby infekcyjne
Choroba Kreuzfeldta – Jacoba
Kryptokokowe zapalenie opon
Wirusowe zapalenie mózgu
Inne (ch. Wilsona, Wodogłowie, Sarkoidoza)
Przebieg zespołów otępiennych
Przebieg zespołów otępiennych
Około 10% przypadków otępień ma
charakter odwracalny, co jest związane
z odwracalnością przyczyn (np.
niedoczynność tarczycy, kiła CSN,
wodogłowie, guzy mózgu, zaburzenia
metaboliczne, niedobory witaminowe).
Pozostałe przypadki mają charakter
postępujący, doprowadzający z czasem
do głębokich zaburzeń orientacji auto i
allopsychicznej, konieczności stałej
opieki, zaburzeń pracy zwieraczy i do
śmierci.
Różnicowanie otępień
Różnicowanie otępień
Fizjologiczne starzenie się
Depresja
Majaczenie
Należy przeprowadzić pogłębioną
diagnostykę w kierunku uleczalnych
przyczyn otępienia oraz w kierunku
współistniejących schorzeń
somatycznych , których dekompensacja
może poważnie nasilać obecne w otępieniu
zaburzenia procesów poznawczych.
Leczenie otępień
Leczenie otępień
nieodwracalnych
nieodwracalnych
Leczenie jest w zasadzie
podtrzymujące. Schorzenia
współistniejące powinny być
odpowiednio leczone. Należy
zapewnić choremu właściwe
odżywienie , zadbać, aby był aktywny.
W otoczeniu powinny znajdować się
liczne i wyraźne informacje o miejscu
i czasie
Leczenie otępień
Leczenie otępień
nieodwracalnych
nieodwracalnych
Farmakoterapia:
Unikać polipragmazji
Nie należy podawać benzodwuazepin i
barbituranów ze względu na niebezpieczeństwo:
1)reakcji paradoksalnych, 2)upadków z
następowaym złamaniem szyjki kości udowej,
3)pogłębienia deficytów poznawczych
W przypadku pobudzenia, niepokoju lub
bezsenności wskazane są bardzo małe dawki
neuroleptyków(halopreidol , risperidon)
Leki prokognitywne (najbardziej efektywne w
ch.Alzheimera):
Blokery acetylocholinesterazy:
Donepezil(Arricept), Rivastygmina (Exelon),
Galantamina(Reminyl), Memantyna (Ebixa)
Piracetam (Nootropil, Memotropil)
Otępienie typu
Otępienie typu
Alzheimerowskiego
Alzheimerowskiego
Hpotetyczne czynniki ryzyka obejmują: wiek
matki przy urodzeniu, toksyczne działanie glinu,
urazy głowy, niedobór acetylochliny, zaburzenia
autoimmunologiczne etc.
Patomorfologia: zwyrodnienie włókienkowe, płytki
starcze, zwyrodnienie ziarnisto – wodniczkowe,
angiopatia amyloidowa. Zmiany te są szczególnie
wyraźne w obrębie jądra migdałowatego,
hipokampa, kory mózgowej (kora czołowa i
środkowa część kory skroniowej) i podstawy
mózgu. Pełne rozpoznanie choroby jest możliwe
tylko w wyniku przeprowadzenia badania his-
pat , które robi się dopiero po śmierci pacjenta.
Na podstawie badania klinicznego można jedynie
mówić o przypuszczalnym czy prawdopodobnym
rozpoznaniu choroby Alzheimera.
Otępienie typu
Otępienie typu
Alzheimerowskiego - objawy
Alzheimerowskiego - objawy
Objawy otępienia
Podstępny nieuchwytny początek
Przewlekle postępujący przebieg
Raczej nie występują objawy ogniskowe
W przebiegu mogą nastąpić zaostrzenia
: majaczeniowe, urojeniowe, depresyjne
Wywiad, badanie somatyczne z reguły
pozwalają na wykluczenie innych
przyczyn otępienia
Otępienie wielozawałowe
Otępienie wielozawałowe
Jest to otępienie występujące w przebiegu mnogich
udarów
Objawy nasilają się skokowo po kolejnych udarach
Pacjenci wiedzą kiedy dochodzi do pogarszania
W ciągu kilku , kilkunastu dni po udarze obserwuje się
niewielką poprawę aż do kolejnego udaru ale pacjent
nie osiąga poziomu sprawności poznawczej sprzed
udaru
Częste są różnorodne objawy neurologiczne zależne od
umiejscowienia i rozległości zmian udarowych (np.
wzmożenie odruchów głębokich, objaw Babińskiego,
porażenie rzekomoopuszkowe, zaburzenia chodu,
niedowłady)
Upośledzenie procesów poznawczych przez długi czas
ma charakter wybiórczy z zaoszczędzeniem pewnych
funkcji
Choroba Creutzfeldta - Jakoba
Choroba Creutzfeldta - Jakoba
Jest to szybko postępujące otępienie
zwyrodnieniowe wywołane przez priony
Choroba może pojawić się w ciągu całego dorosłego
życia ale najczęściej pojawia się w piątej dekadzie
Przebieg jest podostry, prowadzi dośmierci w ciągu
1-2 lat
Początkowo mogą pojawiać się niesprecyzowane
dolegliwości fizyczne oraz nerwicowe
Z czasem pojawia się postępujące porażenie
spastyczne kończyn z objawami pozapiramidowymi,
ruchami choreoatetotycznymi, następnie
występują : ataksja, drżenie włókienkowe mięśni,
zanik nerwów gałkoruchowych, miokloni
Szybko postępujące otępienie i wyniszczenie
Typowy trójfazowy zapis EEG
Objawy psychopatologiczne w
Objawy psychopatologiczne w
padaczkach
padaczkach
Pojawiają się w 3-7% przypadków padaczek
Najczęściej występują w padaczce skroniowej
Mogą występować zarówno przed , po jak i w trakcie napadu
padaczkowego, często pojawiają się po gwałtownym odstawieniu
antykonwulsantów
Często są częścią składową tzw aury przedpadaczkowej
Często towarzyszą im napadowe zaburzenia
wegetatywne:sensacje w nadbrzuszu, wzmożona perystaltyka
jelit, ślinienie się, wzrost tętna i ciśnienia, zawroty głowy
Mają bardzo różnorodny i bardzo zmienny obraz:
Depersonalizacja, derealizacja, deja vu, objawy lękowe i
konwersyjne
Omamy smakowe i węchowe którym mogą towarzyszyć ruchy
mlaskania, żucia, cmokania , połykania, omamy wzrokowe i iluzje
Objawy podobne do schizofrenii paranoidalnej ale: 1)trwają do
kilku dni i ustępują samoistnie, 2)nie występują objawy ubytkowe
Urazy głowy
Urazy głowy
Obraz kliniczny zarówno bezpośrednich jak i
odległych następstw urazów głowy jest bardzo
zróżnicowany
Bezpośrednie następstwa urazów głowy
Amnezja
Pobudzenie
Apatia
Psychozy pourazowe, łącznie z majaczeniem
Następstwa późne / przewlekłe
Zespoły amnestyczne
Psychozy
Zaburzenia afektywne
Charakteropatie
Zespoły otępienne
Objawy wstrząśnienia
Objawy wstrząśnienia
mózgu
mózgu
Przejściowa utrata przytomności
Amnezja następcza
Bóle i zawroty głowy
Niekiedy zaburzenie funkcji
poznawczych oraz spadek
wydolności fizycznej
Guzy mózgu
Guzy mózgu
Symptomatologia obejmuje: ubytkowe objawy
neurologiczne, bóle głowy, nudności wymioty, napady
padaczkowe, utratę wzroku, obrzęk tarczy nerwu
wzrokowego, wszelkie zaburzenia psychiczne
Objawy w przewadze są następstwem ciasnoty
śródczaszkowej, w mniejszym stopniu miejscowego
uszkodzenia dokonywanego przez guz
Tendencje samobójcze przejawia około 10% osób z
guzami mózgu – głównie w okresie nasilenia bólów
głowy
Większość chorych z guzami cierpi na zaburzenia
psychiczne
W guzach powoli rosnących stwierdza się głównie
zaburzenia osobowości
W guzach szybko rosnących występuje upośledzenie
czynności poznawczych i lub zaburzenia świadomości
Guzy mózgu – objawy
Guzy mózgu – objawy
psychopatologiczne
psychopatologiczne
Guzy płata czołowego: depresja lub euforia
afekt niedostosowany, moria, skracanie
dystansu, odhamowanie, otępienie,
objawy charakteropatyczne, bywa że guz
tej okolicy jest rozpoznawany błędnie.
Guzy płata skroniowego: lęk, depresja,
omamy smakowe i węchowe, napady
padaczkowe z płata skroniowego, psychozy
schizofrenopodobne
Guzy płata ciemieniowego: afazja, apraxja,
anozognozja, niekiedy objawy podobne do
zaburzeń konwersyjnych.