Elastyczność popytu
i podaży
Plan wykładu
1. Elastyczność cenowa popytu
2. Elastyczność cenowa podaży
3. Elastyczność mieszana popytu
4. Elastyczność dochodowa popytu
Elastyczność cenowa
popytu
Wskaźnik elastyczności cenowej
popytu
informuje o ile % zmieni się
popyt jeżeli cena zmieni się o 1%.
Wskaźnik elastyczności cenowej bada
wrażliwość popytu na zmiany ceny.
Elastyczność cenowa popytu
to
stosunek
względnej
(procentowej)
zmiany
popytu
do
względnej
(procentowej) zmiany ceny.
q
d
=
q
d1
– q
d
p = p
1
- p
E
d(p)
– elastyczność cenowa popytu
q
d
– zmiana popytu
q
d1
– popyt po zmianie ceny
q
d
– popyt przed zmianą ceny
p – zmiana ceny
p
1
– cena po zmianie
p - cena przed zmianą
Cena
( w złotych)
Wielkość
zapotrzebowania na
tabliczki czekolady
(w szt.)
0,50
120
1
100
1,50
80
2
60
2,50
40
3
20
Cena wzrasta z 0,50 zł do 1 zł, popyt
spada ze 120 szt. do 100 szt.
q
(120; 100)
=
100 – 120 = -20
p
(0,50; 1)
= 1 – 0,50 = 0,50
E
d(p)
= (-) -20/120 : 0,50/0,50 =
0,
(167)
Cena wzrasta z 1 zł do 1,50 zł, popyt spada ze 100 szt. do
80 szt.
E
d(p)
=
0,4
Cena wzrasta z 1,50 zł do 2 zł, popyt spada z 80 szt. do 60
szt.
E
d(p)
=
0,(7575)
Cena wzrasta 2 zł do 2,50 zł, popyt spada z 60 szt. do 40
szt.
E
d(p)
=
1,(32)
Cena wzrasta 2,50 zł do 3 zł, popyt spada z 40 szt. do 20
szt.
E
d(p)
=
2,5
Inne wartości otrzyma się obniżając cenę:
Cena spada z 1 zł do 0,50 zł, popyt wzrasta ze 100 szt. do 120 szt.
E
d(p)
=
0,4
Cena spada z 1,50 zł do 1 zł, popyt wzrasta z 80 szt. do 100 szt.
E
d(p)
=
0,(7575)
Cena spada z 2 zł do 1,50 zł, popyt wzrasta z 60 szt. do 80 szt.
E
d(p)
=
1,(32)
Cena spada z 2,50 zł do 2 zł, popyt wzrasta z 40 szt. do 60 szt.
E
d(p)
=
2,5
Cena spada z 3 zł do 2,50 zł, popyt wzrasta z 20 szt. do 40 szt.
E
d(p)
=
6
Zaprezentowane
obliczenia
dotyczą
elastyczności
punktowej
.
Minimalne
zmiany popytu i ceny odnosi się do ich
poziomu
z okresu wyjściowego.
Elastyczność popytu łukowa
jest miarą
elastyczności cenowej popytu na danym
odcinku krzywej popytu. Mierząc elastyczność
cenową popytu metodą łukową jest ona taka
sama niezależnie od punktu wyjścia na
krzywej popytu. Wyznacza jej elastyczność
pomiędzy badanymi punktami.
E
d(p)
= - Q/ P
Q = q
d1
– q
d
/ (q
d1
+ q
d
):2
P = p
1
– p/ (p
1
+ p):2
Q – względna zmiana popytu
P – względna zmiana ceny
Cena spada z 1 zł do 0,50 zł, popyt
wzrasta ze 100 szt. do 120 szt.
Q = 120 – 100/(120 + 100):2 = 20/110
= 0,(1818)
P = 0,50 – 1/(0,50 + 1):2 = - 0,50/0,75
= -0,(666)
E
d(p)
= - {0,(1818) / -0,(666)} =
0,2729
Przy obliczaniu zmiany w drugim
kierunku otrzymuje się:
Q = 100 – 120/(100 + 120):2 = -20/110
=
-0,(1818)
P = 1 – 0,50/(1 + 0,50):2 = 0,50/0,75 =
0,(666)
E
d(p)
= - {-0,(1818) / 0,(666)} =
0,2729
Rodzaje popytu ze względu
na wartość wskaźnika
E
d(p)
∞ -
popyt doskonale
elastyczny
, minimalna zmiana ceny
wywołuje
maksymalną
zmianę
popytu
E
d(p)
> 1 –
popyt elastyczny
,
procentowa zmiana ceny wywołuje
większą procentowo zmianę popytu,
np. cena rośnie o 5%, a popyt spada
o 10%
E
d(p)
= 1 –
popyt proporcjonalny
(popyt
o
elastyczności
jednostkowej),
procentowa zmiana popytu jest
równa procentowej zmianie ceny, np.
cena rośnie o 5%, popyt spada o 5%
0 < E
d(p)
< 1 –
popyt nieelastyczny,
procentowa zmiana popytu jest
mniejsza od procentowej zmianie
ceny, np. cena rośnie o 5%, popyt
spada o 2%
E
d(p)
= 0 –
popyt doskonale
nieelastyczny
(sztywny), popyt nie
reaguje na zmiany ceny
E
d(p)
> 0 – paradoks Giffena, paradoks
Veblena, paradoks spekulacyjny –
popyt reaguje w tym samym
kierunku co cena
Czynniki determinujące
wskaźnik elastyczności
cenowej popytu
a)
cena
– im cena wyższa, tym wyższy
wskaźnik
elastyczności
cenowej
popytu
b)
czas
– im dłuższy upływ czasu od
zmiany ceny, tym wyższa wartość
wskaźnika elastyczności cenowej
popytu (popyt ulega uelastycznieniu)
c)
zamożność społeczeństw
– im wyższy
poziom zamożności społeczeństwa, tym
niższa wartość wskaźnika elastyczności
cenowej popytu w odniesieniu do tego
samego dobra,
d)
dostępność substytutów
– im więcej
substytutów posiada dane dobro, tym
niższa wartość wskaźnika elastyczności
cenowej popytu
e)
istotność dobra dla konsumenta
– im
wyższą wartość przedstawia dobro dla
konsumenta, tym niższa wartość wskaźnika
elastyczności cenowej popytu
Wykorzystanie
elastyczności popytu przez
sprzedających
Sprzedający podejmujący decyzję
odnośnie zmiany ceny, dążąc do
zwiększenia
przychodów
ze
sprzedaży, podejmie inną decyzję,
gdy
popyt
jest
elastyczny
i
nieelastyczny
Popyt elastyczny
p
Q
d
p
1
p
0
A
B
Q
D1
Q
D0
0
TR - przychód ze sprzedaży
TR = p * Q
D
Graficznie TR przy cenie p
0
jest równe polu prostokąta
o wierzchołkach 0p
0
AQ
D0
.
Po obniżeniu ceny do p
1
TR
jest równe polu prostokąta
o wierzchołkach 0p
1
BQ
D1
.
Po obniżeniu ceny pole
prostokąta zmniejsza się o
obszar zaznaczony na
czerwono, a zwiększa o
obszar zaznaczony w
kolorze morskim.
Obszar zaznaczony na
czerwono jest mniejszy niż
obszar zaznaczony w
kolorze morskim.
Wniosek:
W przypadku popytu elastycznego,
sprzedający, które chce zwiększyć
przychody ze sprzedaży powinien
cenę obniżyć.
Popyt
nieelastyczny
p
Q
d
0
B
P
1
P
0
Graficznie TR przy cenie p
0
jest równe polu prostokąta
o wierzchołkach 0p
0
AQ
D0
.
Po wzroście ceny do p
1
TR
jest równe polu prostokąta
o wierzchołkach 0p
1
BQ
D1
.
Po wzroście ceny pole
prostokąta zmniejsza się o
obszar zaznaczony na
czerwono, a zwiększa o
obszar zaznaczony w
kolorze morskim.
Obszar zaznaczony na
czerwono jest mniejszy niż
obszar zaznaczony w
kolorze morskim.
Q
D1
Q
D0
A
Wniosek:
W
przypadku
popytu
nieelastycznego, sprzedający, które
chce
zwiększyć
przychody
ze
sprzedaży
powinien
cenę
podwyższyć.
Przykład
Cena wejściówki na dyskotekę wynosi 10 zł. Właściciel
może liczyć na sprzedaż 100 biletów. Wpływy wynoszą
1.000 złotych
.
W przypadku
popytu elastycznego
obniżenie ceny
o 10%, spowoduje wzrost popytu o 20%. W związku
z tym przy obniżeniu ceny do 9 złotych, właściciel
sprzeda 120 biletów, a wpływy wyniosą
1.080
złotych.
W przypadku
popytu nieelastycznego
wzrost ceny
o 10%, spowoduje spadek popytu o 5%. W związku
z tym przy wzroście ceny do 11 złotych, właściciel
sprzeda 95 biletów, a wpływy wyniosą
1.045 złotych.
Elastyczność cenowa
podaży
Wskaźnik elastyczności cenowej
podaży
informuje o wrażliwości
podaży na zmiany ceny.
Elastyczność cenowa podaży
jest
to stosunek względnej (procentowej)
zmiany
podaży
do
względnej
(procentowej) zmiany ceny.
S = S
1
– S
p = p
1
- p
E
ps
– elastyczność cenowa podaży
S – zmiana podaży
S
1
– podaż po zmianie ceny
S – podaż przed zmianą ceny
p – zmiana ceny
p
1
– cena po zmianie
p – cena przed zmianą
Rodzaje podaży ze względu
na wartość wskaźnika
E
s(p)
∞ -
podaż doskonale
elastyczna
, minimalna zmiana ceny
wywołuje
maksymalną
zmianę
podaży
Ep(s) ∞
p
Q
E
s(p)
> 1 –
podaż elastyczna
,
procentowa zmiana ceny wywołuje
większą procentowo zmianę podaży,
np. cena rośnie o 5%, a podaż rośnie
o 10%
A
B
5%
10%
p
Q
%Q
s
> %p
S
E
s(p)
= 1 –
podaż proporcjonalna
(podaż
o
elastyczności
jednostkowej),
procentowa zmiana podaży jest
równa procentowej zmianie ceny, np.
cena rośnie o 5%, podaż rośnie o 5%
p
Q
S
5%
5%
A
B
%Qs =
%p
0 < E
s(p)
< 1 –
podaż nieelastyczna,
procentowa zmiana podaży jest
mniejsza od procentowej zmiany
ceny, np. cena rośnie o 5%, podaż
rośnie o 2%
p
Q
S
A
B
5%
%Qs < %p
2%
E
s(p)
= 0 –
podaż doskonale
nieelastyczna
(sztywna), podaż nie
reaguje na zmiany ceny
p
Q
5%
Czynniki wpływające na
elastyczność cenową
podaży
a)
możliwość
przestawienia
produkcji
– elastyczność podaży jest
tym wyższa, im większe są możliwości
b)
stopień
wykorzystania
mocy
wytwórczych
– im mniejszy stopień
tym
szybciej
można
zwiększyć
produkcję oraz podaż, w związku z
czym podaż jest bardziej elastyczna
c)
istnienie
zapasów
wyrobów
gotowych
– im więcej zapasów istnieje,
tym większe możliwości zwiększenia
podaży i podaż bardziej elastyczna
d)
możliwości szybkiego zwiększenia
importu
– im większe możliwości, tym
podaż bardziej elastyczna
e)
czas
– im dłuższy okres czasu upływa od
zmiany
ceny
tym
podaż
bardziej
elastyczna
Elastyczność mieszana
(krzyżowa) popytu
Wskaźnik
elastyczności
mieszanej
(krzyżowej)
popytu informuje o wrażliwości
popytu na dobro X na zmiany ceny dobra Y.
Elastyczność
mieszana
(krzyżowa)
popytu
jest
stosunek
względnej
(procentowej) zmiany popytu na dobro X do
względnej (procentowej) zmiany ceny dobra
Y, które pozostaje z dobrem X w stosunku
substytucyjnym bądź komplementarnym.
Q
x
= Q
x1
– Q
x
p
y
= p
y1
– p
y
E
dx(py)
– elastyczność mieszana (krzyżowa)
popytu
Q
x
– zmiana popytu na dobro X
Q
x1
– popyt na dobro X po zmianie ceny dobra Y
Q
x
– popyt na dobro X przed zmianą ceny dobra
Y
py
– zmiana ceny dobra Y
p
y1
– cena dobra Y po zmianie
p
y
– cena dobra Y przed zmianą
Dla dóbr pozostających ze sobą w
relacji substytucyjnej E
dx(py)
> 0.
Dla dóbr pozostających ze sobą w
relacji komplementarnej E
dx(py)
< 0.
Dla dóbr obojętnych względem siebie
E
dx(py)
= 0.
Elastyczność dochodowa
popytu
Wskaźnik elastyczności dochodowej
popytu
informuje o wrażliwości popytu
na zmiany dochodu.
Elastyczność dochodowa popytu
jest
to stosunek względnej (procentowej)
zmiany
popytu
do
względnej
(procentowej) zmiany dochodu.
Q
D
= Q
D1
– Q
D
i = i
1
– i
E
d(i)
– elastyczność dochodowa popytu
Q
D
– zmiana popytu
Q
D1
– popyt po zmianie dochodu
Q
D
– popyt przed zmianą dochodu
i – zmiana dochodu
i
1
– dochód po zmianie
i – dochód przed zmianą
Rodzaj dóbr
E
d(i)
> 0 –
dobra normalne
; popyt zmienia się w
tym samym kierunku co dochód
E
d(i)
< 0 –
dobra niższego rzędu
; popyt zmienia się
w kierunku odwrotnym do dochodu
E
d(i)
> 1 –
dobra wyższego rzędu (luksusowe)
;
popyt zmienia się w tym samym kierunku co dochód
i szybciej od niego
E
d(i)
< 1 –
dobra podstawowe (pierwszej
potrzeby)
; popyt zmienia się w tym samym
kierunku co dochód lecz wolniej od niego lub popyt
zmienia się w kierunku odwrotnym do dochodu
Wykorzystanie wskaźnika
elastyczności dochodowej
popytu
Badania nad reakcją popytu na zmiany
dochodu stanowią podstawę określenia
kolejności wydatków konsumentów na
różne rodzaje dóbr i usług.
Najpierw zaspokajane są
potrzeby
egzystencjalne
,
dopiero
później
potrzeby wyższego rzędu
w miarę jak
pojawia
się
fundusz
swobodnej
decyzji
.
Prawo Engla
W miarę wzrostu dochodu:
a) rosną wydatki na żywność, ale ich
udział w ogólnych wydatkach jest
mniejszy;
b) rosną wydatki na samochody,
podróże, biżuterię, meble, ochronę
zdrowia, czy wypoczynek i rośnie
ich udział w ogólnych wydatkach,
c) wydatki na mieszkanie nie ulegają
zmianie
Krzywe Engla
Q
D
Y
A
B
Ernst Christian
Lorenz Engel
(ur. 26
marca 1821
w Dreźnie, zm. 8
grudnia 1896
w Radebeul)
– niemiecki statystyk
i ekonomista. Twórca
prawa
dotyczącego budżetó
w gospodarstw
domowych,
nazwanego od jego
nazwiska prawem
Engla.
Dziękuję za uwagę