WARSTWY
WARSTWY
SAMOORGANIZUJĄCE
SAMOORGANIZUJĄCE
SAMs
SAMs
Warstwy samoorganizujące (Self Assembled
Monolayers=SAMs) są to powierzchnie,
zawierające warstwy molekuł na danym podłożu.
Mogą one być łatwo sporządzone przez dodanie
roztworu pożądanej cząsteczki na powierzchnię
podłoża, a następnie wymycie jej nadmiaru.
Jako przykłady można podać:
a)
warstwy alkanotiolanowe
b)
warstwy alkilotlenokrzemianowe
c)
warstwy kwasów tłuszczowych na materiałach
tlenkowych
ZASADA DZIAŁANIA
ZASADA DZIAŁANIA
-O(C=O)CF
3
-O(C=O)C
6
H
5
-COOH
-OSO
3
H
-CH
3
-OH
-(C=O)OCH
3
-O(C=O)CH
3
Cząsteczce, którą jest zasadniczo łańcuch alkilowy o 10 – 20 atomach
węgla, dodawana jest grupa o silnych preferencjach adsorpcyjnych do
użytego podłoża. Jako grupa główna stosowany jest często tiol (S-H),
który wykazuje szczególne powinowactwo do złota. Można także
wykorzystać grupy: -CN, -COOH, -NH
2
oraz krzemiany, a jako
powierzchnie metale: Cu, Ag, Pd, Pt, Hg, C lub półprzewodniki: Si,
GaAs, ind pokryty warstewką tlenku.
Tiole bardzo chętnie adsorbują z roztworu na warstwę złota, tworząc
zwartą powierzchnię, z której wystaje ku górze reszta łańcucha.
Używając tioli z innymi łańcuchami, możemy uzyskać bardzo szeroką
różnorodność powierzchni. Ewentualnie można modyfikować uzyskaną
warstwę za pomocą reakcji chemicznych.
Możemy wyróżnić łańcuchy alkilowe m.in. z następującymi grupami
funkcyjnymi:
NAKŁADANIE WARSTWY
NAKŁADANIE WARSTWY
– opis mikrocząsteczkowy
– opis mikrocząsteczkowy
Nakładanie warstwy
odbywa się za pomocą
chemisorbcji. Uważa
się, że tiol atakuje
powierzchnię złota w
miejscach luk pomiędzy
jego atomami,
tracąc przy tym proton. Pierwsze cząsteczki kładą się na
powierzchni, ale w miarę przyczepiania się kolejnych ich
łańcuchy odpychają się, powodując że ustawiają się
równolegle do siebie pod kątem 30 ̊ do podłoża.
METODY NAKŁADANIA
METODY NAKŁADANIA
WARSTWY
WARSTWY
SPOSÓB MIESZANY
SPOSÓB MIESZANY
tworzymy przez
zmieszanie dwóch tioli o różnych
łańcuchach. Ich stosunek w warstwie będzie
zależał od:
proporcji w roztworze
długości łańcucha alkilowego
rozpuszczalności tioli w użytym rozpuszczalniku
właściwości grup z łańcucha
Prowadzi to do wniosku, iż stosunek w
warstwie nie zawsze będzie równy
stosunkowi tioli w roztworze.
np.:
HS(CH
2
)
15
CH
3
i HS(CH
2
)
16
OH
METODY NAKŁADANIA
METODY NAKŁADANIA
WARSTWY
WARSTWY
SPOSÓB GRADIENTOWY
SPOSÓB GRADIENTOWY
wykorzystuje dyfuzje dwóch tioli (o różnych
łańcuchach) w warstwie żelu
polisacharydowego, pokrywającej złoto,
nasiąkniętej etanolem.
Etanolowe roztwory tioli wstrzykuje się z
dwóch przeciwnych stron powierzchni złota.
Żel powoduje że dyfuzja następuje
wystarczająco wolno, by utworzyła się
kilkumilimetrowa warstwa.
MODYFIKACJA
MODYFIKACJA
ŚWIATŁEM UV
ŚWIATŁEM UV
Metoda ta pozwala
na uzyskanie
warstwy o
modyfikacji
łańcuchów, którą
można kontrolować z
mikorometrową
dokładnością, dzięki
czemu możliwe jest
uzyskanie
pożądanego wzoru.
WZROST WARSTWY
WZROST WARSTWY
1. Powierzchnia złota została wystawiona na
działanie gazowego merkaptoheksanolu.
2. Pod wpływem działania 350 L (Langmuir)
merkaptoheksanol zagnieżdża się na
powierzchni w postaci pasiastych wysepek.
3. Ekspozycja na 600 L powoduje rozrost
powstałych wysepek i zarodkowanie nowych.
Uzyskuje to kształt rybiego szkieletu,
wywołanego m.in. migracją poprzeczną.
Defekty w podłożu ujawniają się w postaci luk
na głębokość atomu złota.
4. Wystawienie na 1000 L daje niejednorodne
zarodkowanie i wzrost kolejnej warstwy.
5. Po ekspozycji na kilka tysięcy L druga powłoka
ulega wysyceniu i samorzutny wzrost kończy
się.
STRUKTURA WARSTWY
STRUKTURA WARSTWY
Skaningowa mikroskopia tunelowa
pozwoliła na lepsze obserwowanie
powstałej warstwy, co dało w rezultacie
dowód na istnienie kilku różnych
wzorów w obrębie tej samej powłoki.
Okazało się, iż w temperaturze
pokojowej układ posiada pewną ilość
stabilnych konformacji. Wnioskować
można zatem, że energia chemisorpcji
równoważy oddziaływania między
cząsteczkami.
WYKORZYSTANIE
WYKORZYSTANIE
Badanie i identyfikacja białek
Ekstrakcja niklu, platyny, palladu ze
zużytych katalizatorów samochodowych
W przetwornikach i różnych czujnikach
Powłoki ochronne (przeciw korozji,
utlenianiu się itd.)
Powłoki przewodzące
Powłoki zmniejszające tarcie
NAJNOWSZE
NAJNOWSZE
BADANIA
BADANIA
Jedną z bardzo
obiecujących nowych
metod analiz jest
wykorzystanie powierzchni
pokrytych wysoce
selektywnymi cząstkami,
np. ss-DNA. Nie jest ona
jeszcze do końca
dopracowana, ale wiadomo
że zrewolucjonizuje
diagnostykę chorób,
toksykologię, medycynę
sądową, procesy
przemysłowe i monitoring
środowiska.
WADY METODY
WADY METODY
Ograniczona ilość możliwych do użycia
podłoży
Ograniczona ilość grup „kotwiczących”
Ograniczona rozpuszczalność cząsteczek
organicznych
Duże, rozgałęzione cząsteczki powodują
powstawanie różnych defektów
monowarstwy
Ograniczona odporność na temperaturę i
utlenianie
BIBLIOGRAFIA
BIBLIOGRAFIA
http://www.cstl.nist.gov/div836/836.04/SAMS/
http://www.ifm.liu.se/applphys/ftir/ftir.shtml
http://www.zurich.ibm.com/~bmi/sam.html
Technical Bulletin of DOJINDO MOLECULAR
TECHNOLOGIES, INC.
http://www.dojindo.com/newimages/SAMBrochure.pdf
Applications of self-assembled monolayers in
materials chemistry
NIRMALYA K CHAKI, M ASLAM,
JADAB SHARMA and K VIJAYAMOHANAN,
Physical and
Materials Chemistry Division, National Chemical Laboratory,Pune 411
008, India