FAKULTET Z CHORÓB
ZAKAZNYCH – AIDS
Temat 1: Aktualne
problemy wiążące się z
zakażeniem HIV
Temat 2: Ekspozycja
zawodowa
Aktualne problemy
wiążące się z zakażeniem
HIV
Problemy związane z
zakażeniem HIV
• Problemy diagnostyczne
• Problemy terapeutyczne
• Inne (np. prawne, związane z
pracą zagranicą)
W Przychodni Schorzeń
Retrowirusowych i Nabytych
Niedoborów Immunologicznych
A. Zarejestrowanych jest 410
pacjentów
B. Objętych stałą, regularną opieką
jest 290 osób
C. Pacjentów z wdrożoną terapią
jest 185
Kryteria włączenia
leczenia
1.
Poziom limfocytów (200 – 350 –
istnieje ciągła dyskusja czy włączyć
leczenie, < 200 – już się włącza)
2.
Wiremia > 100 tysięcy
3.
Objawy kliniczne (choroba
wskaźnikowa)
Klasyfikacja wg CDC !!
Metody diagnostyczne
Testy diagnostyczne w zakażeniu HIV stosowane
w Zakładzie Diagnostyki Laboratoryjnej
Pomorskiego Centrum Chorób Zakaźnych i
Gruźlicy:
A. Testy przesiewowe ELISA
B. Testy potwierdzenia (Western – blot)
C. Oznaczania HIV – RNA (PCR)
Bardzo istotna jest współpraca między
Oddziałem/Przychodnią
Przykład 1
30 letnia pacjentka skierowana do Przychodni z podejrzeniem
zakażenia HIV. Kobieta w 27 tyg drugiej ciąży. W trakcie
pierwszej ciąży wystąpiło poronienie w 15 tyg o nieustalonej
etiologii.
Przyczyną zaproponowania chorej testu były dwa epizody choroby
gorączkowej.
Wynik testu przesiewowego na obecność p/c anty HIV – dodatni!!!
Jednak:
• Miano testu mimo, iż określono jako dodatnie, było niskie
• Mimo bardzo ciężkiego przebiegu choroby pacjentka wróciła
(poza niedokrwistością) do pełnego zdrowia.
• Mąż pacjentki wykonał test na p/c anty HIV – wynik ujemny.
• Przed zamążpójściem pacjentka miała jednego partnera –
kontakty seksualne zawsze zabezpieczone prezerwatywą.
Weryfikacja wyniku:
1. Test przesiewowy ELISA – UJEMNY
2. HIV – RNA (PCR) – NIE STWIERDZONO OBECNOŚCI WIRUSA
HIV
WNIOSEK
Należy zachować bardzo dużą ostrożność w
przypadku wyników dodatnich o niskim mianie.
Dodatkowo dane z wywiadu są pomocne w
przypadkach trudnych diagnostycznie.
Dodatniego testu przesiewowego ELISA nie
wolno wydawać pacjentowi.
Obecność p/c o niskim mianie:
• Ciąża
• Dializa
• Choroba nowotworowa
• Choroba autoimmunologiczna
Problemy terapeutyczne
• „Świeże” rozpoznanie zakażenia
HIV prezentuje w większości
przypadków pełno objawowy
AIDS, wymagający
natychmiastowego leczenia.
• Zakażenie HIV nie bierze pod
uwagę ani pacjent, ani lekarz.
Przykład 2
Studentka z uczelni (spoza woj. pomorskiego)
przyjęta ze wstępnym rozpoznaniem zakażenia HIV,
z objawami otępienia (PML? ADIS – dementia?).
Od dwóch lat diagnozowana i leczona z powodu:
•
Małopłytkowości (hematolog).
•
Nawrotowej grzybicy i kłykcin kończystych
(ginekolog).
•
Zmian skórnych o charakterze „dermatitis
seborhoica” (dermatolog).
•
Grzybicy przewodu pokarmowego.
Pacjentka kwalifikowała się do natychmiastowego
włączenia HAART.
Możliwość powrotu do pełnego zdrowia – wątpliwa.
Problemy prawne…
Przykład 3
Chłopiec lat 17, uczeń gimnazjum, zgłosił się
samodzielnie do Przychodni w 2005r. z dodatnim
wynikiem testu Western – blot, potwierdzającym
zakażenie HIV.
Badanie wykonał w ramach akcji anonimowych,
bezpłatnych badań z okazji Światowego Dnia AIDS,
podając nieprawdziwą informację, iż ma ukończone
18 lat.
To samo badanie wykonał też przed rokiem – wynik
ELISA był ujemny (miał wówczas 16 lat!!!)
Stwierdził, iż o zakażeniu nie może powiedzieć matce.
Dane pacjenta (imię, nazwisko, adres) wynikały z
kuponu RUM. Sam podał nr tel. kom.
U osób niepełnoletnich nie można wykonać testu bez
zgody opiekunów!!!
Ciąg dalszy przykładu 3
Droga zakażenia – seksualna (liczni partnerzy).
Deklarowana orientacja – biseksualna.
Chłopiec zaprzeczył, aby był molestowany seksualnie.
Życie seksualne rozpoczął w 15r.ż. (rodzice
rozwiedzeni wiele lat).
W trakcie wizyty pobrano u pacjenta krew na badanie
subpopulacji limfocytów krwi obwodowej oraz
wiremię.
Wyniki wskazujące na konieczność włączenia leczenia:
HIV – RNA > 500 000 kopii/ml; CD 4 – 450kom./mm3.
Poinformowano pacjenta o konieczności kontaktu z
matką.
Ciąg dalszy przykładu 3
Nawiązano kontakt z Krajowym Centrum d/s
AIDS w celu uzyskania odpowiedzi jak
rozwiązać problem.
Propozycje prawnika:
1.
Albo przekonać młodocianego do
poinformowania matki
2.
Albo za pośrednictwem radcy prawnego
wnieść wniosek do Sądu Rodzinnego o
leczenie nieletniego bez informowania
opiekuna prawnego, jakim jest matka.
Uzasadnienie – względy społeczne.
Pacjent nie zgadza się na jej
poinformowanie.
Ciąg dalszy przykładu 3
„Jeżeli pacjent jest małoletni lub
niezdolny do świadomego wyrażania
zgody, wymagana jest zgoda jego
przedstawiciela ustawowego, a gdy
pacjent nie ma przedstawiciela
ustawowego lub porozumienie się z nim
jest niemożliwe – zgoda sądu
opiekuńczego.”
Ciąg dalszy przykładu 3
Podczas kolejnej wizyty ponowiono prośbę, aby pacjent
przyprowadził matkę.
Na kolejne wizyty się nie zgłosił, zmienił nr tel. kom.
Przyczyna następnej wizyty – kończyste kłykciny okolicy
odbytu (w trakcie wizyty powiedział, że był zakażony już
wcześniej – wiedział o tym od lipca 2005r.!!!)
Z powodu kłykcin kończystych początkowo leczono go
ambulatoryjnie. Z racji rozległości zmian zakwalifikowano
go do zabiegu operacyjnego. Wobec konieczności
uzyskania zgody rodzica na zabieg powiedział matce, aby
zgłosiła się do Przychodni Schorzeń Retrowirusowych.
Matka zgłosiła się, poinformowano ją o zakażeniu HIV u
dziecka. Wyraziła zgodę na wszystkie badania i leczenie
chłopca.
Obecnie leczony antyretrowirusowo (latem b.r. operacja
kłykcin kończystych).
Z Karty Praw Pacjenta – pacjent
ma prawo, aby wszelkie
informacje dotyczące jego osoby
pozostały tajemnicą.
Przykłady:
a) Pacjentka w latach 2004 – 2005 wielokrotnie
hospitalizowana. Zastrzegła m.in., aby nie udzielać
informacji o jej pobycie w szpitalu (Izba Przyjęć, Dział
Statystyki Medycznej, Oddział, Portiernia);
b) Pacjent zmarły w 2004r. – zastrzegł, aby o zakażeniu HIV
nie informować matki (nigdy nie udzielać informacji
telefonicznej prokuratorowi, na piśmie trzeba podać
prawdę);
c) Pacjent zakażony sprzed 20 laty jako dziecko, drogą
krwiopochodną (chory na hemofilię typu A). Wyklucza
możliwość zachowania tajemnicy lekarskiej podczas ew.
postępowania sądowego o odszkodowanie;
d) Pacjentka, która wyraziła zgodę na udział w zajęciach
dydaktycznych ze studentami, spotkała swoją koleżankę.
Inne problemy…
Np. wyjazd zagranicę w związku z
podjęciem pracy:
• Konieczność dostosowania wizyt
do przyjazdu pacjentów do kraju;
• Zabezpieczenie leków przed ich
ew. konfiskatą poprzez wydanie
listu prawnego.
Przykład 4
Mężczyzna lat 33, seropozytywny, od
około 10 lat pozostający w związku z
kobietą, która odmawiała zbadania się.
Kontakty seksualne zabezpieczone
dopiero od momentu, gdy pacjent
dowiedział się o zakażeniu (czyli od 6
lat).
Kobieta zbadała się (ujemny test), gdy
postanowili mieć dziecko metodą in
vitro (oczyszczanie nasienia). Urodziło
się zdrowe dziecko.
Pacjentowi można wydać:
• Test ujemny, gdy pacjent w
ostatnich 6 tyg wstecz nie
podejmował ryzykownych
zachowań (gdy pacjent nie jest w
oknie serologicznym);
• Ujemny Western – blot – kończy
całe postępowanie.
Ekspozycja zawodowa
Zawodowa ekspozycja
dotyczy pracowników:
• Służby zdrowia (lekarze, pielęgniarki
sanitariusze, rehabilitanci, technicy
medyczni, laboranci, studenci, salowe)
• Stacje sanitarno - epidemiologiczne
• Pracowników socjalnych
• Funkcjonariuszy policji, więziennictwa,
straży pożarnej
Których praca jest związana z kontaktem
z pacjentem, krwią i innym potencjalnie
zakażonym materiałem.
Pracownik medyczny,
który może ulec
ekspozycji zawodowej to
osoba:
• Pracująca z pacjentem
• Z jego materiałem biologicznym w
laboratorium
• Przy utylizacji materiałów
biologicznych
Ekspozycja zawodowa
• Narażenie pracownika na kontakt
z materiałem biologicznym (krew i
inne płyny ustrojowe), pacjenta
zakażonego wirusem HIV, HBV,
HCV w związku z wykonywaniem
pracy zawodowej
• Zgłosić BHP jako wypadek w pracy
Do ekspozycji dochodzi na
skutek:
• Zakłucie igłą lub zacięcia ostrym
narzędziem zanieczyszczonym krwią
• Zabrudzenia (pochlapania) skóry
uszkodzonej i/ lub błon śluzowych
krwią
• Kontakt uszkodzonej skóry i/lub
błon śluzowych „zakaźnym”
materiałem biologicznym
Potwierdzenie zakażenia
zawodowego HIV, HBV,
HCV:
• Zawodowa ekspozycja na zakażona
krew lub inny materiał biologiczny
• Ujemne wyniki badań na obecność
markerów biologicznych (HIV, HBV,
HCV) w następstwie kontaktu
• Serokonwersja (pojawienie się p/ciał) w
następstwie kontaktu
• Brak danych dla pozazawodowych
możliwości zakażenia
Prawdopodobieństwo
zakażenia zawodowego:
• Brak możliwości pozazawodowego
ryzyka zakażenia
• Nie został spełniony >= 1 z
warunków potwierdzonego
zakażenia zawodowego
Narażenie na zakażenie
HBV, HCV, HIV:
• Prawdopodobieństwo zakażenia po
ekspozycji związanej z uszkodzeniem
skóry:
1. HBV – 30%
2. HCV 5 - 15%
3. HIV 0,3%
Najmniejsza ilość krwi która może
przenieść zakażenie HBV – 0,00004 ml,
HIV- 0,1 ml
Sytuacje w jakich dochodzi do
zakłucia igłą:
• Podczas pobierania krwi do badań
• Powtórne zakładanie osłonek na igły
• Podczas wstrzykiwania krwi do próbówki
• Podczas wkładania igły do pojemnika na materiały
skażone
• W trakcie wykonywania czynności porządkowych
• Podczas zabiegu operacyjnego
• Wystające igły z worka na odpady medyczne komunalne
• Przy przepełnionym pojemniku na materiały skażone
• Podczas sprzątania terenu placówki służby zdrowia
• Skaleczenie skalpelem podczas zabiegu operacyjnego
• Podczas zakładania / zdejmowania szwów/opatrunków
Sytuacja kiedy dochodzi
do zachlapań:
• Zabiegi operacyjne
• Ekstrakcja zęba
• Podawanie leku z krwią
Ryzyko zachowania personelu
medycznego na zakażenie
krwiopochodne wynikające z:
• Osobista nieostrożność, pośpiechu ,
rozproszenia uwagi, przeciążenia praca
• Brak oceny ryzyka zagrożenia ekspozycją i
przewidywania sytuacji, w jakiej możemy
znaleźć się z pacjentem
• Nieprzestrzeganie segregacji odpadów
medycznych
•
Brak
Brak stosowanie środków ochrony osobistej!!!
• Nieprawidłowa dezynfekcja i sterylizacja sprzętu
• Zła organizacja miejsca / stanowiska pracy
Przy zakłuciu przez
rękawiczkę lateksową:
• Igłą pełną – usunięciu ulega 86%
krwi
• Igłą wydrążoną – usunięciu ulega
od 46 -63% krwi
Zapobieganie ekspozycji
pracownika na HBV, HCV,
HIV:
• Wszystkie drobne skaleczenia na rękach i
przedramionach powinny być
zabezpieczone wodoodpornym
opatrunkiem;
• Pracownicy medyczni mający widoczne
sączące zmiany na skórze rąk nie powinni
wykonywać zabiegów związanych z
przerwaniem ciągłości skóry.
Ogólne zasady profilaktyki
zakażeń przenoszonych przez
krew:
• Każdy chory może być zakażony
• Każda krew jest potencjalnie zakażona
• Wszystkie zabiegi i badania diagnostyczne
połączone z kontaktem z krwią i innymi
materiałami potencjalnie zakaźnymi
powinny być wykonywane w rękawiczkach
lub podwójnych rękawiczkach
• Należy używać fartuchów ochronnych i
okularów ochronnych
Postępowanie
bezpieczeństwa po
ekspozycji:
•
Jeżeli doszło do przekłucia skóry, nie tamujemy
wypływu krwi oraz umyć zranioną okolicę wodą i
mydłem;
•
Jeżeli na skórze jest krew - umyć ją wodą z mydłem;
•
Jeżeli skażone są oczy, należy wypłukać okolicę
oczu dokładnie wodą lub roztworem soli
fizjologicznej przy otwartych powiekach;
•
Jeżeli krew dostanie się do ust, należy wypluć ją i
przepłukać jamę ustną wodą kilkanaście razy;
•
Zgłosić zdarzenie ordynatorowi oddziału lub
upoważnionej osobie (np. pielęgniarka oddziałowa)
Zalecenia dotyczące profilaktyki po-
ekspozycyjnej pracownika służby
zdrowia po kontakcie z krwią:
• Pobrać po 5 ml krwi od osoby
eksponowanej oraz od osoby będącej
potencjalnym źródłem zakażenia do
badania serologicznego:
a) p/ ciała anty HIV (musi być zgoda)
b) P/ ciała anty HCV
c) Hbs Ag, anty HBc
d) Anty HbS u osób szczepionych p/ WZW B
e) W celu ustalenia statusu serologicznego
obu osób w momencie ekspozycji
Zalecenia c.d.
• Zgłosić ekspozycję zawodową
przełożonemu
• Odnotować wypadek z
uwzględnieniem:
a) daty, godziny
b) Rodzaju ekspozycji
c) Wywiadu dotyczącego osoby będącej
potencjalnym źródłem zakażenia
Profilaktyka
poekspozycyjna HBV:
• Zasady ogólne j.w.
• Osoby nie szczepione lub szczepienie
nieskuteczne p/ WZW B (poziom anty
HbS < 10 IU/ l) powinny otrzymać:
a) Pierwszą dawkę szczepionki oraz
swoistą immunoglobulinę (gamma -
anty HbS 1.000 j. – jak
najszybciej, nie później jednak niż 4
dni od zakażenia)
Postępowanie poekspozycji
na HCV
• Zasady ogólne j.w.
• Bezwzględnie konieczna ocena p/
ciał w momencie ekspozycji
• Kontrola p/ ciał anty HCV po 3 i 6
miesiącach po ekspozycji
Współczynnik zakażenia HIV
przy:
• Ekspozycji przez skórnej – 0,32%
• Ekspozycji na śluzówki – 0,09%
Skuteczność profilaktyki poekspozycyjnej
zydowudyną wynosi ok. 80% .
Leki powinny być włączone do 24 godzin.
Wdrożenie profilaktyki w 100% nie
zabezpiecza przed zakażeniem.
Czynniki wpływające na
przez skórna transmisje
HIV:
Czynniki
Ryzyko zakażenia
HIV
Głębokie zakłucie
igłą o dużym świetle
16 razy wyższe
Widoczna krew na
narzędziu
5 razy wyższe
Pacjent w
zaawansowanym
AIDS
6 razy wyższe
Profilaktyczne
podawanie
zynowudyny
79 razy niższe
Podstawowy schemat
profilaktyki
poekspozycyjnej:
• 2 nukleozydowe inhibitory
odwrotnej transkryptazy
a) RETROVIR - zydowudyna
b) 3TC – lamiwudyna
Preparat złożony – COMBIVIR
(przez 1 miesiąc 1 tabl. 2x dz)
Rozszerzony schemat
profilaktyki
poekspozycyjnej:
• 2 nukleozydowe inhibitory
odwrotnej transkryptazy oraz
inhibitor proteazy:
a) RETROVIR – j.w.
b) 3TC - j.w.
c) KALETRA lub VIRACEPT
(nelfinavir)
Alternatywny schemat
profilaktyki
poekspozycyjnej:
• Zamiast zydowudyny – stawudyna
(zerit)
• Zamiast lamiwudyny - didanozyna
(videx)
Informacja wpływająca na
wybór leku
• Jakim schematem leczona osoba
będąca potencjalnym źródłem
zakażenia
• Status osoby eksponowanej –
choroby przewlekłe, aktualnie
przyjmowane leki, ciąża,
karmienie piersią.
DN leków p/
retrowirusowych:
• Zydowudyna (RETROVIR) – bóle głowy, złe
samopoczucie, osłabienie, zaburzenia p.
pokarmowego, anemia i/ lub neutropenia,
rzadziej zapalenie wątroby
• Lamiwudyna (3TC) – bóle głowy, nudności,
biegunki, bóle brzucha, bezsenność
• Nelfinavir (VIRACEPT) – biegunki, nudności,
bóle brzucha, osłabienie, osutka skórna
• Kaletra – biegunka, wymioty, zaburzenia
gosp. Lipidowej, zapalenie trzustki
Ja, niżej podpisany ....... Ur.. ................
Wyrażam zgodę na leczenie
profilaktyczne ......... W związku z
ekspozycją na zakażenie HIV. Zostałam
poinformowana o działaniu ubocznym
leków oraz o tym, że ich przyjmowanie
nie gwarantuje uniknięcia zakażeniem
HIV. Zobowiązuję się przyjmować leki
zgodnie z zaleceniami i zgłaszać się na
badania kontrolne.
Badania wstępne
• Badanie lekarskie i rozmowa przed
testem
• Badanie serologiczne w kierunku
zakażenia HIV
• Morfologia krwi
• Badania czynnościowe wątroby i nerek
• Włączenie chemioterapii
p/retrowirusowej
Badania kontrolne
• Po 2 tyg. Po ekspozycji
- badanie lekarskie
- Morfologia krwi
- Badanie czynności nerek i wątroby
• Po 6 tyg. Po ekspozycji
- badanie lekarskie
- Morfologia krwi
- Badanie czynności nerek i wątroby
- Badania serologiczne w kierunku
zakażenia HIV
Badania kontrolne
• Po 12 tyg.
- badanie lekarskie
- Badanie serologiczne w kierunku
zakażenia HIV
• Po 24 tyg.
- j.w.
Zalecenia dla osoby
eksponowanej:
• Wstrzemięźliwość seksualna bądź
przestrzeganie zasad bezpiecznego seksu
• Unikanie ciąży
• Powstrzymywanie się od oddawania krwi,
plazmy, spermy, tkanek
• Powstrzymywanie się od karmienia piersią
Do 6 miesięcy działanie teratogenne leków.
Poziom leku personelu
medycznego po ekspozycji
zawodowej:
• Stan zwiększonego pogotowia lękowego
• Objawy stresu ze strony układu
wegetatywnego (potliwość)
• Myślenie intruzywne
• Poczucie izolacji
• Problemy z koncentracją uwagi
• Zaburzenia snu
• Zaburzenie emocji
Aktualne problemy w
prowadzeniu pacjentów
zakażonych HIV w
jednostkach
penitencjarnych w
woj.Pomorskim
Potrzeby ośrodka
konsultacyjnego, m.in.:
• Trudne warunki lokalowe i czasowe
Przychodni nie pozwalają na spędzanie
godzin nad analizą dotychczasowego
przebiegu choroby;
• Pilny kontakt w razie przyjęcia
pacjenta do placówki penitencjarnej
będącego na terapii ART, celem
uniknięcia przerwy w terapii i
późniejszych skarg chorych.
Monitorowanie pacjentów
HIV (+):
• Wiremia
• CD 4+
• Morfologia – pełna
• Testy wątrobowe
• Mocznik, kreatynina
• Amylaza, lipaza
• Lipidogram
• Glukoza
• CPK
• Serologia - HAV, HBV, HCV, CMV
• RTG klatki piersiowej
• Odczyn tuberkulinowy
• Badanie dna oka
• Badanie ginekologiczne
Przypadek 1
• Grupa zawodowa - pielęgniarka
• Rodzaj ekspozycji - zakłucie igłą
podczas nałożenia plastykowej nasadki
• Źródło ekspozycji – pacjent 60 letni z
cukrzyca, hospitalizowany z powodu
udaru mózgu
1.
Brak wskazań do profilaktyki
antyretrowirusowej (źródło ekspozycji
(-) )
2.
Badanie w trybie: 0 - 6 tyg. – 3 miesiące
Przypadek 2
• Grupa zawodowa - pielęgniarka
• Rodzaj ekspozycji - zakłucie się igłą
podczas zamykania pojemnika ze
zużytymi sprzętem
• Źródło ekspozycji – nieznane
1.
Brak wskazań do profilaktyki
2.
Badanie p/c anty HIV w zalecanym
trybie
Przypadek 3
• Grupa zawodowa - lekarz pogotowia
ratunkowego
• Sposób ekspozycji – zakłucie się podczas
zakładania wenflonu
• Źródło ekspozycji – pacjent (pod wpływem
alkoholu) znajdujący się w swoim
mieszkaniu
1.
Brak wskazań do profilaktyki
antyretrowirusowej
2.
Badanie p/ ciał anty HIV w zalecanym trybie
Przypadek 4
• Grupa zawodowa – lekarz
• Sposób ekspozycji – zakłucie się
haczykiem do pociągania tchawicy
podczas wykonywanej tracheostomii
• Źródło ekspozycji - pacjent HIV(+) –
fakt zakażenia znany
1. Wdrożenie podstawowej profilaktyki
poekspozycyjnej (Combivir)
2. Badanie wg zaleconego schematu
Przypadek 5
• Grupa zawodowa - salowa
• Rodzaj ekspozycji – zranienie dłoni
nieznanym przedmiotem podczas
sprzątania Sali po zabiegu operacyjnym
• Źródło ekspozycji – pacjentka HIV (+)
1. Wdrożenie podstawowej profilaktyki
poekspozycyjnej (Combivir)
2. Badanie p/c anty HIV wg zaleconego
schematu (pacjentka wymagała
zwiększenia leków i pomocy psychiatry)
Przypadek 6
• Grupa zawodowa – pielęgniarka
• Rodzaj ekspozycji - zakłucie się w
systemie vacutouiner bezpośrednio po
usunięciu jej z żyły pacjenta
• Zrodlo zakazenia – pacjent HIV (+) ,
HBsAg(+) , anty HCV (+)
1.
Wdrożenie rozszerzonej profilaktyki
poekspozycyjnej ( Combivir, Crixivan)
2.
Bab. P/ ciał anty HIV wg zaleconego
schematu