Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Paulina Maćkowiak
Joanna Leszczyńska
Zabezpieczenie miejsca
Zabezpieczenie miejsca
zdarzenia. Zasady udzielania I
zdarzenia. Zasady udzielania I
pomocy
pomocy
Miejsce zdarzenia
– miejsce, w którym doszło do powstania
nagłego zagrożenia zdrowia i życia oraz strefa, na którą rozciąga
się skutki tego zagrożenia.
I pomoc
- zespół czynności podejmowanych w celu ratowania
osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, wykonywanych
przez osobę znajdującą się w miejscu zdarzenia, w tym również z
wykorzystaniem udostępnionych do powszechnego obrotu
wyrobów medycznych oraz produktów leczniczych
Kwalifikowana pierwsza pomoc
– czynności podejmowane
wobec osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przez
ratownika.
Zdarzenia z poszkodowanymi dzielimy na:
Zdarzenia z poszkodowanymi dzielimy na:
JEDNOSTKOWE
- jeden
poszkodowany; może otrzymać
pomoc w pełnym zakresie
MNOGIE
- więcej niż jeden
poszkodowany; wszyscy mogą
otrzymać pomoc w miejscu zdarzenia
MASOWE
- konieczność segregacji
poszkodowanych
Strefy działania w katastrofach
Strefy działania w katastrofach
1. Strefa bezpośredniego zagrożenia
1. Strefa bezpośredniego zagrożenia
o promieniu 5 m
o promieniu 5 m
2. Strefa transportu
2. Strefa transportu
o promieniu 10 m
o promieniu 10 m
3. Strefa leczenia
3. Strefa leczenia
Strefa bezpośredniego zagrożenia
Strefa bezpośredniego zagrożenia
wyodrębniona i oznakowana przez straż
pożarną
tu dokonywana jest segregacja i wstępna
stabilizacja poszkodowanych
w pewnych sytuacjach do s.b.z. mają wstęp
tylko odpowiednio przygotowani i wyposażeni
ratownicy (ratownictwo chemiczne, pożary)
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
W pierwszej kolejności podczas akcji ratunkowej należy zadbać o
bezpieczeństwo własne i wszystkich członków zespołu ratunkowego
oraz poszkodowanych.
NALEŻY OBEJRZEĆ:
- miejsce zdarzenia
- mechanizm urazu
- poszkodowanych (ustalając ich liczbę)
- uszkodzenia pojazdów
- uszkodzenia deski rozdzielczej,kierownicy
- plamy krwi, płynów ustrojowych
- przedmioty osobiste wewnątrz pojazdów
Należy też ocenić następstwa kolizji: np. palenie się pojazdu, dym itp.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
POWONIENIEM
należy sprawdzić kierunek wiatru oraz ewentualną obecność
benzyny, gazu, alkoholu, acetonu, wymiotów
WYSŁUCHAĆ
trzeba relacji świadków i instrukcji straży pożarnej (zezwolenie na
podejście). Słuchem należy też sprawdzić oddech poszkodowanego oraz jego
sposób mówienia.
PALPACYJNIE
należy sprawdzić :
zniekształcenia
tętno
ruchomość stawów
temperaturę
Kryteria wyboru miejsca parkowania pojazdów ratunkowych:
- jak najbliżej poszkodowanych
- jak najdalej od strefy zagrożenia
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Bezwzględnie należy wstrzymać ruch pojazdów, gdyż jest to warunkiem
bezpieczeństwa dla poszkodowanych i służb ratunkowych.
Straż Pożarna
odpowiedzialna jest za zapewnienie
bezpieczeństwa uczestnikom akcji ratunkowej.
Dowódca
ma obowiązek poinformować kierownika zespołu PR o
istniejących zagrożeniach i udzielić zgody na podejście do
poszkodowanych.
W bezpośredniej strefie zagrożenia, określonej przez
kierującego akcją ratunkową z ramienia PSP, mogą działać tylko
strażacy!!! – do nich należy ewakuacja rannych z tej strefy.
Mogą oni dopuścić osoby służb medycznych do działań w strefie
zagrożenia, muszą je jednak odpowiednio zabezpieczyć,
ponoszą też za te osoby odpowiedzialność.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
W razie braku na miejscu zdarzenia jednostek SP należy zwrócić uwagę
na:
Poduszki powietrzne uszkodzonych pojazdów, które nie otworzyły się podczas
kolizji
Rozlaną benzynę, która może ulec zapłonowi w następstwie iskrzenia
uszkodzonych przewodów
Zbiorniki gazu(propanu,butanu), które mogły zostać uszkodzone podczas
uderzenia i grożą wybuchem
Stacyjkę uszkodzonego pojazdu – włączona może powodować iskrzenie i
wybuch ( dopuszcza się wyłączenie stacyjki przez członka ZRM,jednak
zdejmowanie klem z akumulatora należy do strażaków)
Rozlany płyn z akumulatora ( środek żrący-nie wolno dopuszczać do kontaktu
ze skórą)
Powietrze wokół płonącego pojazdu jest toksyczne, zawiera podwyższone stężenie
CO2 oraz CO. Niska zawartość tlenu,dlatego zawsze należy pozostawać po tzw.
stronie zawietrznej.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Miejsca specjalne akcji ratunkowych:
z ograniczonym dostępem tlenu (np. silosy zbożowe)
z ograniczonym stężeniem tlenu i oparami gazów toksycznych
(studzienki kanalizacyjne, małe pomieszczenia, strefa pożaru)
miejsca działania dużych dawek promieniowania
elektromagnetycznego (stacje transformatorowe)
miejsca trudno dostępne bez użycia specjalistycznego sprzętu
(np. nieprzejezdne zimą drogi)
miejsca, w których odnaleziono ładunki wybuchowe lub
podejrzewa się ich obecność
miejsca podmokłe
Algorytm działania w miejscu
Algorytm działania w miejscu
zdarzenia
zdarzenia
Ocena i zabezpieczenie miejsca
zdarzenia (bezpieczeństwo ratownika)
Rozpoznanie
Ewakuacja
Transport
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
zabezpieczenie ratownika
(rękawiczki lateksowe, płaszcze, maski gazowe
itp.)
unikanie wentylacji metodą usta-usta
dezynfekcja własnych skaleczeń
zużyte materiały jednorazowe - zabrać do utylizacji
sprzęt wielorazowy - po akcji umyć, poddać
dezynfekcji
zabezpieczenie miejsca zdarzenia
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Rozpoznanie = wstępna ocena
Rozpoznanie = wstępna ocena
poszkodowanego
poszkodowanego
wrażenie ogólne
(wiek, pozycja
poszkodowanego, aktywność, perfuzja, zauważalne
urazy)
stan przytomności
drożność dróg oddechowych
obecność oddechu
obecność tętna
krwotoki
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Ewakuacja
Ewakuacja
ze strefy zagrożenia do strefy
bezpiecznej
optymalny dojazd z zewnątrz
„gniazda rannych” (segregacja)
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Segregacja
TRANSPORT
KOLOR
OPIS
STAN PACJENTA
szybki
s
s
t
t
a
a
n
n
y
y
z
z
a
a
g
g
r
r
o
o
ż
ż
e
e
n
n
i
i
a
a
ż
ż
y
y
c
c
i
i
a
a
w
w
y
y
m
m
a
a
g
g
a
a
j
j
ą
ą
c
c
e
e
n
n
a
a
t
t
y
y
c
c
h
h
m
m
i
i
a
a
s
s
t
t
o
o
w
w
e
e
j
j
p
p
o
o
m
m
o
o
c
c
y
y
z
z
a
a
b
b
.
.
d
d
r
r
o
o
ż
ż
n
n
o
o
ś
ś
c
c
i
i
d
d
r
r
ó
ó
g
g
o
o
d
d
d
d
e
e
c
c
h
h
o
o
w
w
y
y
c
c
h
h
z
z
a
a
b
b
.
.
o
o
d
d
d
d
y
y
c
c
h
h
a
a
n
n
i
i
a
a
,
,
c
c
i
i
ę
ę
ż
ż
k
k
i
i
e
e
o
o
p
p
a
a
r
r
z
z
e
e
n
n
i
i
a
a
,
,
z
z
a
a
b
b
.
.
k
k
r
r
ą
ą
ż
ż
e
e
n
n
i
i
a
a
,
,
n
n
i
i
e
e
o
o
p
p
a
a
n
n
o
o
w
w
a
a
n
n
y
y
k
k
r
r
w
w
o
o
t
t
o
o
k
k
,
,
o
o
t
t
w
w
a
a
r
r
t
t
e
e
r
r
a
a
n
n
y
y
k
k
l
l
a
a
t
t
k
k
i
i
p
p
i
i
e
e
r
r
s
s
i
i
o
o
w
w
e
e
j
j
,
,
j
j
a
a
m
m
y
y
b
b
r
r
z
z
u
u
s
s
z
z
n
n
e
e
j
j
,
,
c
c
i
i
ę
ę
ż
ż
k
k
i
i
e
e
u
u
r
r
a
a
z
z
y
y
g
g
ł
ł
o
o
w
w
y
y
,
,
w
w
s
s
t
t
r
r
z
z
ą
ą
s
s
opóźniony
żółty
p
p
a
a
c
c
j
j
e
e
n
n
c
c
i
i
w
w
y
y
m
m
a
a
g
g
a
a
j
j
ą
ą
c
c
y
y
p
p
o
o
m
m
o
o
c
c
y
y
,
,
a
a
l
l
e
e
b
b
e
e
z
z
n
n
i
i
e
e
b
b
e
e
z
z
p
p
i
i
e
e
c
c
z
z
e
e
ń
ń
s
s
t
t
w
w
a
a
p
p
o
o
g
g
o
o
r
r
s
s
z
z
e
e
n
n
i
i
a
a
s
s
t
t
a
a
n
n
u
u
,
,
j
j
e
e
ś
ś
l
l
i
i
t
t
r
r
a
a
n
n
s
s
p
p
o
o
r
r
t
t
z
z
o
o
s
s
t
t
a
a
n
n
i
i
e
e
o
o
p
p
ó
ó
ź
ź
n
n
i
i
o
o
n
n
y
y
o
o
p
p
a
a
r
r
z
z
e
e
n
n
i
i
a
a
,
,
s
s
k
k
o
o
m
m
p
p
l
l
i
i
k
k
o
o
w
w
a
a
n
n
e
e
z
z
ł
ł
a
a
m
m
a
a
n
n
i
i
a
a
,
,
u
u
r
r
a
a
z
z
y
y
k
k
r
r
ę
ę
g
g
o
o
s
s
ł
ł
u
u
p
p
a
a
,
,
u
u
r
r
a
a
z
z
y
y
g
g
ł
ł
o
o
w
w
y
y
b
b
e
e
z
z
p
p
o
o
w
w
i
i
k
k
ł
ł
a
a
ń
ń
wstrzymany
zielony
p
p
a
a
c
c
j
j
e
e
n
n
c
c
i
i
z
z
n
n
i
i
e
e
w
w
i
i
e
e
l
l
k
k
i
i
m
m
i
i
u
u
r
r
a
a
z
z
a
a
m
m
i
i
i
i
b
b
e
e
z
z
w
w
i
i
d
d
o
o
c
c
z
z
n
n
y
y
c
c
h
h
u
u
r
r
a
a
z
z
ó
ó
w
w
n
n
i
i
e
e
s
s
k
k
o
o
m
m
p
p
l
l
i
i
k
k
o
o
w
w
a
a
n
n
e
e
z
z
ł
ł
a
a
m
m
a
a
n
n
i
i
a
a
,
,
r
r
a
a
n
n
y
y
,
,
o
o
p
p
a
a
r
r
z
z
e
e
n
n
i
i
a
a
d
d
o
o
5
5
0
0
%
%
p
p
o
o
w
w
.
.
c
c
i
i
a
a
ł
ł
a
a
b
b
e
e
z
z
o
o
p
p
a
a
r
r
z
z
e
e
ń
ń
d
d
r
r
ó
ó
g
g
o
o
d
d
d
d
e
e
c
c
h
h
o
o
w
w
y
y
c
c
h
h
,
,
z
z
a
a
b
b
.
.
p
p
s
s
y
y
c
c
h
h
i
i
c
c
z
z
n
n
e
e
odwołany
czarny
p
p
a
a
c
c
j
j
e
e
n
n
c
c
i
i
b
b
e
e
z
z
o
o
z
z
n
n
a
a
k
k
ż
ż
y
y
c
c
i
i
a
a
o
o
f
f
i
i
a
a
r
r
y
y
b
b
e
e
z
z
o
o
z
z
n
n
a
a
k
k
ż
ż
y
y
c
c
i
i
a
a
l
l
u
u
b
b
z
z
u
u
r
r
a
a
z
z
a
a
m
m
i
i
n
n
i
i
e
e
r
r
o
o
k
k
u
u
j
j
ą
ą
c
c
y
y
m
m
i
i
p
p
r
r
z
z
e
e
ż
ż
y
y
c
c
i
i
a
a
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Ocena stanu poszkodowanego
Gdy na miejscu wypadku są poszkodowani lub doszło do nagłego
zachorowania, należy podjąć czynności związane z oceną stanu
poszkodowanych, na które składają się:
− ocena przytomności (świadomości)
− ocena drożności dróg oddechowych
− ocena obecności lub braku oddychania
− ocena akcji serca i wydolności krążenia
− ocena obrażeń ciała poszkodowanego.
Ocena stanu poszkodowanego nie powinna trwać dłużej niż 3 minuty,
optymalnie od 1 do 1.5 minuty. Ma ona na celu wykrycie podstawowych
przyczyn ewentualnego zagrożenia życia i daje możliwość dokonania selekcji
poszkodowanych na osoby wymagające pomocy natychmiast oraz te, którym
pomoc może być udzielona nieco później. Ocenę można przerwać tylko w celu
zapewnienia drożności dróg oddechowych lub podjęcia czynności ratujących
życie.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Ocena przytomności
Jeśli poszkodowany nie reaguje na głos i delikatne potrząsanie, należy
uznać, że jest nieprzytomny. Gdy reaguje na głos, należy wydawać mu proste
polecenia, np. nakłonić, by spróbował ścisnąć rękę lub zmrużył oczy. Czasami
poszkodowany nie reaguje słownie, ale jest w stanie wykonać proste polecenia.
Ocena drożności dróg oddechowych
W czasie udzielania pomocy należy tak postępować, aby drogi
oddechowe były drożne, a więc: rozpiąć uciskające ubranie, sprawdzić jamę
ustną i usunąć ciała obce (cukierki, gumę do żucia, resztki pokarmu, wybite
zęby, protezę zębową) oraz odgiąć głowę i podciągnąć żuchwę. Należy
spróbować wyciągnąć ciała obce z jamy ustnej, nie ruszając przy tym głową
poszkodowanego i nie uciskając dróg oddechowych. Także poszkodowany
przytomny może mieć w jamie ustnej ciało obce. Należy wtedy prosić go o
wyplucie wszystkiego z jamy ustnej. U poszkodowanego leżącego na wznak
dochodzi do zapadania się języka i blokowania dróg oddechowych.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Ocena oddychania
Oceniając drożność dróg oddechowych, należy do 10 sekund obserwować
oznaki oddychania, wsłuchiwać się w nie i starać się je wyczuć oraz:
− obserwować ruchy klatki piersiowej
− nasłuchiwać przy ustach odgłosów wydawanych przy oddychaniu
− starać się wyczuć wydychane powietrze swoim policzkiem.
Ocena krążenia krwi
Ocena krążenia krwi polega na 10-sekundowej kontroli tętna. Jeśli tętno
jest wyczuwalne, należy sprawdzić, czy:
− jest szybkie, normalne czy wolne
− jest dobrze czy trudno wyczuwalne
− jest miarowe czy niemiarowe.
Zarówno tętno przytomnego, jak i nieprzytomnego jest najlepiej
wyczuwalne na tętnicy szyjnej, gdyż jest ona większa od tętnicy promieniowej
na wysokości nadgarstka. Oceny akcji serca i krążenia dokonuje się przez
bezpośrednie osłuchanie uchem okolicy sercowej na klatce piersiowej oraz
ocenę tętna na tętnicy szyjnej lub, w uzasadnionych przypadkach, gdy jest to
jedyne miejsce dostępne, na tętnicy promieniowej.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Ocena obrażeń całego ciała
Kolejnym elementem oceny jest zbadanie całego ciała poszkodowanego (od czubka
głowy do małego palca u nogi), głównie w poszukiwaniu takich urazów, jak rany,
złamania i zwichnięcia. U nieprzytomnych wszystkie czynności związane z oceną
należy wykonywać bardzo delikatnie. Najważniejsze i najczęstsze miejsca urazów
to:głowa, odcinek szyjny kręgosłupa, obojczyki, stawy ramienne, kości przedramion,
żebra, miednica, kości udowe, kolana, kości goleni oraz stawy skokowe. Należy
ocenić odcinek szyjny kręgosłupa, który może być uszkodzony. W uzasadnionych
przypadkach, np. po upadku z wysokości, takiego uszkodzenia można się
spodziewać. Gdy poszkodowany jest nieprzytomny a ocena uszkodzenia niepewna,
należy postępować z nim tak, jakby miał uszkodzony kręgosłup. Osoba przytomna w
razie uszkodzenia kręgosłupa będzie zgłaszać ból w szyi lub innym miejscu
kręgosłupa i nie będzie mogła swobodnie poruszać głową lub kończynami z powodu
ich niedowładu. Mogą także wystąpić zaburzenia czucia na skórze kończyn. W czasie
długiego oczekiwania na pomoc kwalifikowaną należy ponawiać co kilka minut
ocenę przytomności, oddychania i tętna.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Wzywanie pomocy jest drugim ogniwem łańcucha ratunku. Poważny stan poszkodowanego
oznacza konieczność jak najszybszego wezwania służb medycznych (tel. 999) lub
powiadomienia o zaistniałym wypadku, bezpośrednio po zdarzeniu, odpowiednich osób. Z
punktu widzenia zasad udzielania pierwszej pomocy, należy wzywać pomoc tak, aby
poszkodowany nie pozostał bez opieki. Jeśli ratownik jest sam z poszkodowanym, musi głośno
wołać o pomoc, zwracając jednocześnie uwagę na stan poszkodowanego. Istotne jest też, aby
meldunek o zaistniałym wypadku zawierał zwięzłą i dokładną informację na temat:
− miejsca zdarzenia
− rodzaju uszkodzeń
− przebiegu wydarzeń
− liczby poszkodowanych
− zakresu udzielonej pierwszej pomocy
− wzywającego pomoc.
System organizacji ratownictwa w Polsce zakłada równość służb ratowniczych, takich jak: straż
pożarna, policja czy pogotowie ratunkowe. Do wypadków, w których są poszkodowani, należy
wzywać pogotowie ratunkowe(999), a w przypadku katastrof w pierwszej kolejności powinna
być wzywana straż pożarna (998), która szybciej i skuteczniej wezwie pozostałe służby
ratownicze. Jakość meldunku ma bezpośredni wpływ na jakość pomocy z zewnątrz, zwłaszcza w
pierwszej chwili.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Właściwa pierwsza pomoc
Po wykonaniu doraźnych czynności ratujących życie i wezwaniu pomocy należy
kontynuować udzielanie pierwszej pomocy. Czynności te mają na celu przede
wszystkim stworzenie warunków do uniknięcia dalszych uszkodzeń ciała, bólu i
późniejszych powikłań, a także przygotowanie poszkodowanego do transportu. Jeśli
istnieje podejrzenie uszkodzenia odcinka szyjnego kręgosłupa, należy postępować
szczególnie ostrożnie i nie doprowadzać do gwałtownych i zbyt obszernych
przemieszczeń głowy w czasie kontroli i udrażniania dróg oddechowych. Głowę
poszkodowanego należy unieruchomić i tak oczekiwać nadejścia pomocy
kwalifikowanej. Pozostałe czynności ratownicze to zaopatrzenie złamań, zwichnięć i
urazów powierzchownych, czyli ran. Te urazy, z pozoru mniej groźne niż na przykład
zawał mięśnia sercowego, pozostawione bez zaopatrzenia mogą doprowadzić
bardzo szybko do ciężkiego i groźnego dla życia powikłania, jakim jest wstrząs, a w
konsekwencji − do śmierci poszkodowanego. Tak więc, udzielanie pierwszej pomocy
jest ważne w każdym przypadku.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
Podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy
Niezależnie od rodzaju wypadku, należy postępować zgodnie z zasadami
udzielania pierwszej pomocy.
• Jeśli poszkodowany jest przytomny, rozmawiaj z nim i staraj się go
uspokoić. Zbierz odpowiedni wywiad: zapytaj o nazwisko i przebieg wypadku,
a
jeśli poszkodowany jest zdezorientowany, opisz krótko sytuację, w której się
znalazł. Mów poszkodowanemu, co w danej chwili robisz i dlaczego. Zapytaj
go,
czy chce, aby ktoś został powiadomiony o wypadku. Jeśli poszkodowany jest
nieprzytomny, także mów do niego, gdyż może nastąpić chwilowy powrót
przytomności.
• Wysłuchaj, co poszkodowany ma do powiedzenia. Może martwi się
materialnymi szkodami, może chce kogoś powiadomić o wypadku? Traktuj
poważnie pytania i wypowiedzi poszkodowanego.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
• Nie zostawiaj poszkodowanego bez opieki, nawet jeśli jest przytomny.
Jego stan może się błyskawicznie zmienić. Ponadto poszkodowany często
czuje się bezradny i bezsilny. Jeśli jest więcej osób poszkodowanych,
zaangażuj świadków wypadku i osoby postronne do udzielania pomocy.
Najlepiej, gdy każdym poszkodowanym zajmie się jedna osoba. Możesz
odejść
od poszkodowanego jedynie w celu wezwania pomocy.
• Nie przenoś poszkodowanego, gdy nie jest to konieczne. Przenieś go
tylko wtedy, gdy dalsze pozostanie na miejscu wypadku zagraża jego lub
twojemu życiu, np. w razie zatrucia gazami lub pozostawania na mrozie.
• Poszkodowany powinien wykonywać jak najmniej ruchów. Nie ruszaj
go, jeśli to nie jest konieczne. Każdy ruch to utrata energii i większe
zużycie
tlenu. Takie narządy, jak mózg, serce, płuca czy nerki w chwili wypadku
potrzebują więcej tlenu niż zwykle.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Zasady udzielania I pomocy
Zasady udzielania I pomocy
• Nie sprawiaj poszkodowanemu dodatkowego bólu, np. sprawdzając,
czy może chodzić. Najlepiej czekaj cierpliwie do nadejścia kwalifikowanej
pomocy. Zwykle osoba przytomna przyjmuje pozycję najwygodniejszą lub
sprawiającą najmniej bólu. Nie przekonuj jej, że powinna zmienić tę
pozycję.
• Chroń poszkodowanego przed skrajnymi temperaturami. Siedząc lub
leżąc na ziemi bez ruchu, poszkodowany szybko traci ciepło. Przykryj go
ubraniem, kocem lub specjalną folią. Pamiętaj, aby w czasie upału chociaż
głowa poszkodowanego znajdowała się w cieniu.
• Nigdy nie podawaj poszkodowanemu nic do picia i jedzenia, nawet gdy
o to bardzo prosi. Poszkodowany w wyniku poważnego wypadku może
zwymiotować pokarm lub napój. Niebezpieczeństwo polega na tym, że
wymiociny mogą dostać się do dróg oddechowych. Ponadto nakarmienie i
napojenie poszkodowanego może przeszkodzić w dalszych czynnościach
ratowniczych, np. przy znieczulaniu do operacji.