alergia
Alergia- „pochodzi od gr. słów allos – inny i ergon
– działanie i oznacza zmienioną odczynowość
organizmu”
Wykład XIV
Alergia – czyli uczulenie, określana
jest jako wrodzona nadwrażliwość
organizmu, jego skłonność do
specyficznej reakcji na niektóre
czynniki występujące w środowisku.
zespół zjawisk patogenetycznych oraz
następstw klinicznych zachodzących
w ustroju ludzkim, za które
odpowiada antygen (alergen)
zewnątrz lub wewnątrzpochodny,
wchodzący w reakcją ze specyficznym
przeciwciałem lub komórką
immunologicznie kompetentną.
Mamy tu do czynienia z trojakim zaburzeniem systemu
immunologicznego:
„Przestaje funkcjonować system rozpoznawania
pomiędzy substancjami szkodliwymi a niegroźnymi. (...)
Następuje nieporównywalnie mocniejsza reakcja
obronna niż przyczyna ją wywołująca. Organizm
produkuje tysiąckrotnie więcej przeciwciał, niż wymaga
tego normalna reakcja obronna.
Przeciwciała, które są produkowane, nie doprowadzają
organizmu do uodpornienia lecz nadwrażliwości.
Obrona, stworzona zasadniczo w celu chronienia
organizmu, sama wyzwala symptomy chorobowe”
etapy powstawania alergii:
Wrodzona skłonność przekazana np.
genetycznie od rodziców (obojga –
60–70%, jednego ok. 40%)(22).
Pierwszy kontakt z alergenem.
System odpornościowy błędnie
rozpoznaje substancję jako
szkodliwą i wytwarza przeciwciała.
Po pewnym czasie organizm
ponownie wchodzi w kontakt z
substancją, która wywołała reakcję
obronną. Następuje rozpoznanie
alergenu. System immunologiczny
przypomina mobilizuje obronę.
Tworzą się specyficzne
przeciwciała lub limfocyty.
Uwolnienie substancji aktywnych (mediatorów), które
są odpowiedzialne za końcowy efekt reakcji
alergicznej: wywołują podrażnienia skóry, kichanie,
obrzęk śluzówki, bóle głowy i brzucha oraz wiele
innych(11). Najbardziej znanym mediatorem jest
histamina – „niewielka substancja chemiczna, która
po połączeniu ze specjalnymi receptorami
(receptorami histaminowymi) obecnymi w tkankach,
a głównie w naczyniach krwionośnych powoduje
obrzęk, świąd i zaczerwienienie” (17).
Gdy tylko ciało wejdzie w kontakt z substancją, na
którą się uczuliło, pojawiają się wyżej opisane objawy
alergiczne. Organizm się nie uodparnia lecz przeczula
Alergie ze względu na szybkość reakcji na alergen, można
podzielić na trzy rodzaje: alergie natychmiastowe, alergie
półopóźnione i alergie opóźnione.
W alergiach natychmiastowych reakcja następuje
bezpośrednio po kontakcie
z alergenem(18). Mechanizm reakcji jest następujący:
„histamina (...) wywołuje rozszerzenie
i zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych,
skurcz mięśni gładkich i wzmożone wydzielanie śluzu z
komórek błon śluzowych. Uwolnienie histaminy może
nastąpić na terenie jednego lub wielu narządów i
powodować nagle występujące charakterystyczne
zaburzenia chorobowe takie jak obrzęki skóry i tkanki
podskórnej, silne skurcze mięśni gładkich oskrzeli
i jelit lub gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego. Ponieważ
działanie histaminy trwa krótko (...) zakłócona czynność
narządów wraca po pewnym czasie do równowagi” (
W alergiach półopóźnionych reakcje pojawiają się w
organizmie po 6–8 godzin od chwili wtargnięcia antygenu. W
reakcjach tych, występujących u osób bez określonej
predyspozycji do alergii, uczestniczą zwykle przeciwciała
odpornościowe klasy IgG. Mechanizm reakcji jest
następujący: „Antygen, przenikając do ustroju, powoduje
wytworzenie przeciwciał, które (...) nie wykazują skłonności
do wiązania w tkankach, lecz pozostają w krwioobiegu i tam
łączą się z antygenem, tworząc z nim rodzaj siatki zwanej
kompleksem. Jeżeli w utworzonych kompleksach przeciwciała
mają ilościową przewagę nad antygenem, to kompleksy takie
są wydalane z ustroju, a cała reakcja ma charakter wyraźnie
obronny – odpornościowy. Jeżeli natomiast (...) występuje
znaczna przewaga ilościowa antygenu, to kompleks nie
zostaje wydalony, lecz przemieszcza się wraz z prądem krwi
w naczyniach krwionośnych
i niejednokrotnie osadza w ścianach tych naczyń” (24);
Z kolei w alergiach opóźnionych, reakcja może nastąpić dopiero
po kilku godzinach czy nawet dniach przez co poszukiwanie
czynnika ją wywołującego jest szczególnie trudne.
W reakcjach tych zamiast przeciwciał uczestniczą komórki
limfatyczne reagujące z antygenem w sposób nadwrażliwy.
Charakterystyczne opóźnienie reakcji odpowiada czasowi, w którym
limfocyty gromadzą się w miejscu, w którym znajduje się antygen.
Reakcja opóźniona przebiega w dwóch etapach. „W pierwszym –
antygen wnikający po raz pierwszy do ustroju spotyka się z
limfocytami, które zapoznają się z jego budową, nabierają zdolności
do reagowania z nimi i stają się uczulone na antygen. Jeżeli po
pewnym czasie (drugi etap reakcji) ten sam antygen ponownie
pojawia się w organizmie, spotyka w nim limfocyty, które znają jego
budowę i są na nie wrażliwe. Proces do którego wówczas dochodzi,
może mieć charakter odpornościowy lub nadwrażliwy, a jego
następstwa dla ustroju mogą być korzystne lub niekorzystne. W
zależności od budowy antygenu i natury reakcji limfocytów można
wyróżnić trzy typy reakcji opóźnionej, a mianowicie: tuberkulinowy,
kontaktowy i odrzucania przeszczepów” (24);
Drugie wniknięcie
antygenu do
organizmu
Antygen
Antygen
Limfocyt
Limfocyt
uwrażliwiony na
antygen
Limfocyt
uwrażliwiony na
antygen
Reakcja typu
tuberkulinoweg
o
Reakcja typu
kontaktowego
Reakcja typu
odrzucania
przeszczepów
Z kolei ze względu na sposób wywoływania uczulenia, wyróżniamy:
alergię pokarmową, której wystąpieniu sprzyja „zanieczyszczenie” żywności różnymi
substancjami „poprawiającymi” jej jakość, np. substancjami konserwującymi, spulchniającymi czy
przedłużającymi świeżość. Uczulenie następować może po:
mleku krowim i jego przetworach (ten typ alergii zazwyczaj rozwija się
w niemowlęctwie, dzieciństwie natomiast zanika),
jajkach kurzych a szczególnie białku,
rybach będących bardzo silnymi alergenami (ich spożywanie może powodować obrzęk,
pokrzywkę, atak astmy, objawy żołądkowo–jelitowe),
świeżych owocach i warzywach wyzwalających tzw. alergię jamy ustnej, objawiającą się głównie
pieczeniem w gardle, zaczerwieniem okolic ust.
Najsilniejsze reakcje alergia pokarmowa wywołuje u dzieci . Są to najczęściej wymioty
i biegunka. U osób dorosłych może dodatkowo wystąpić wysypka, obrzęk, rzadziej kichanie i
łzawienie oczu[1];
alergię wziewną , która nasila się w okresie pylenia drzew, chwastów i traw. Ten typ alergii może
w okresie dorosłości wycofać się całkowicie, zmniejszyć się, bądź wręcz przeciwnie – rozwinąć
się w astmę[1];
alergię iniekcyjną, której czynnikiem drażniącym może być niemal wszystko np. leki, antybiotyki,
kosmetyki, perfumy, pierze, biżuteria, ubrania np. z wełny, płyny itp.;
alergię kontaktową, która głównie dotyczy kobiet, choć nie tylko. Podrażnienie wywołuje
bezpośredni kontakt wrażliwej części ciała z substancją uczulającą, wywołując zmiany na twarzy,
rękach, a także szyi. W miejscach tych skóra jest podrażniona i zaczerwieniona, nieprzyjemnie
swędzi, pojawia się wysypka. Podstawą leczenia chorób alergicznych, poza eliminacją alergenów
odczulaniem, są leki objawowe, np. przeciwhistaminowe oraz przeciwzapalne, np. nowoczesne,
miejscowo działające kortykosteroidy[1].
Biorąc pod uwagę drogę wnikania
alergenów do organizmu, dzieli się
je na:
„alergeny pokarmowe,
alergeny wziewne,
alergeny iniekcyjne,
alergeny kontaktowe” (22).
Niezależnie od drogi przedostania się alergenu
układ odpornościowy organizmu człowieka
reaguje wytwarzaniem specyficznych
substancji białkowych, tzw. przeciwciał
(immunoglobulin, głównie klasy IgE), i
pobudzaniem swoistych komórek (limfocytów
T).
W zależności od rodzaju reakcji i udziału
poszczególnych elementów układu
odpornościowego wyróżnia się cztery
podstawowe ich typy:
Typ I – Anafilaktyczny, natychmiastowy,
bezpośredni IgE _IgG4(?)
Wstrząs anafilaktyczny
Astma atopowa
Nieżyt sienny nosa
Atopowe zapalenie skóry
Obrzęk naczyniowy
Uczulenie na jad owadów
Typ II – Reakcje Cytotoksyczne IgG,
IgM (aktywują komplement powodując
Lizę komórkową)
Reakcja po przetoczeniu niewłaściwej krwi
Zespół Goodpasturea
Anemia hemolityczna z dodatnim
odczynem Coombsa
Cytopenie po lekach
Choroba hemolityczna noworodków
Typ III – Reakcje wywołane przez
kompleksy immunologiczne IgG, IgM
(tworzą kompleksy z komplementem
uszkadzając naczynia i błony podstawne)
Choroba posurowicza
Kłębuszkowe zapalenie nerek w
przebiegu liszaja rumieniowatego
Zewnątrzpochodne zapalenie
pęcherzyków płucnych
Typ IV – Reakcja Komórkowa –
zwaną też opóźnioną
Odczyn po śródskórnym podaniu
tuberkuliny
Wyprysk kontaktowy
Ostre odrzucanie przeszczepu
allogenicznego(5).
Wstrząs anafilaktyczny jest najgroźniejszą
postacią alergii. Występuje natychmiast lub po
kilku minutach od podania alergenu. Im szybciej
pojawiają się objawy, tym gorsze rokowania.
Spowodowane to jest obfitym wydzielaniem
substancji, jaką jest histamina i zwiększoną z tego
powodu przepuszczalnością ścian naczyń
krwionośnych w całym organizmie oraz
obkurczeniem dróg oddechowych. Jeżeli alergen
zostanie przyjęty drogą doustną lub poprzez
iniekcję, w ciągu kilku sekund lub minut może
dojść do wystąpienia zagrażającej życiu reakcji
ogólno-ustrojowej[5].
Do klasycznych objawów reakcji anafilaktycznej należą:
świąd,
rumień całego ciała,
pokrzywka o różnym nasileniu,
gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego do wartości
nieoznaczalnych,
przyspieszenie lub co rzadziej zwolnienie czynności serca,
duszność,
świsty oddechowe,
trudność w wydechu,
świst krtaniowy,
trudność w nabieraniu powietrza w wyniku obrzęku krtani,
kurczowe bóle brzucha,
wymioty,
biegunka czasami krwista[5].
koniec