Badania laboratoryjne

Badania laboratoryjne

w klinicznym

w klinicznym

opracowaniu

opracowaniu

i leczeniu chorych

i leczeniu chorych

Podstawowe

Podstawowe

badania laboratoryjne

badania laboratoryjne



Stanowią jeden z podstawowych

elementów procesu diagnostycznego

(razem z wywiadem, badaniem

fizykalnym, badaniami obrazowymi

i testami czynnościowymi)



Omówienie przydatności klinicznej,

przyczyn nieprawidłowych wyników,

potencjalnych błędów laboratoryjnych

Normalny rozkład

Normalny rozkład

zmiennej biologicznej

zmiennej biologicznej

(krzywa Gaussa)

(krzywa Gaussa)

0

2,5

10

25

50

75

90

97,5 100

Norma laboratoryjna

Norma laboratoryjna

(wartości prawidłowe)

(wartości prawidłowe)



Zakres, obejmujący 95 % wyników uzyskiwanych

w tzw. „zdrowej populacji”



Wniosek: 5 % wyników testów laboratoryjnych

u osób „zdrowych” pozostaje poza zakresem normy,

co nie dowodzi obecności

nieprawidłowości ani choroby

Interpretacja wyników badań laboratoryjnych

musi być

powiązana z danymi klinicznymi

i wynikami innych badań pomocniczych

(Lecz chorego, a nie wyniki badań!

Nie dopasowuj rozpoznania

do wyników badań – mogą być błędne)

Norma laboratoryjna

Norma laboratoryjna

(wartości prawidłowe)

(wartości prawidłowe)

Charakterystyka populacji (czynniki

przedanalityczne)



Wiek (rozmaz krwi obwodowej – od 4. dnia do 4. roku

przewaga limfocytów)



Płeć (poziom hemoglobiny – niższy u miesiączkujących

kobiet)



Ciąża



Rasa i zamieszkiwany region geograficzny (wysokie

góry – wzrost parametrów czerwonokrwinkowych)



Uwarunkowania szczególne, np. wpływ środowiska

pracy, aktywności fizycznej

Laboratorium (czynniki analityczne)



Stosowany sprzęt



Metoda oznaczania (np. radioimmunologiczna, ELISA)



Każde laboratorium obowiązane jest podawać własny

zakres normy

Przyczyny błędów

Przyczyny błędów

laboratoryjnych

laboratoryjnych



Pacjent:



Dieta (glikemia, trójglicerydy)



Używki (GGTP, ALP)



Wysiłek fizyczny (białkomocz)



Leki



Współistniejące nieprawidłowości
(fałszywa hiponatremia przy
hiperlipidemii i hiperglikemii)

Przyczyny błędów

Przyczyny błędów

laboratoryjnych

laboratoryjnych



Próbka:



Rodzaj materiału (krew pełna vs osocze –

glikemia)



Sposób pobrania (kwas mlekowy – bez stazy)



Warunki przechowywania (czas – hemoliza,

temperatura – posiewy)



Antykoagulant (małopłytkowość rzekoma: EDTA

– cytrynian)



Laboratorium:



Metoda: rozmaz manualny vs komputerowy



Enzymy i odczynniki

Błędy laboratoryjne

Błędy laboratoryjne

Jeśli wynik testu nie współgra

ze stanem klinicznym pacjenta

i wyraźnie odbiega

od wartości spodziewanej –

należy powtórzyć oznaczenie

zanim rozpocznie się jego

korekcję

Przegląd

Przegląd

powszechnie

powszechnie

stosowanych badań

stosowanych badań

laboratoryjnych

laboratoryjnych

Odczyn Biernackiego

Odczyn Biernackiego

(OB, opadanie krwinek)

(OB, opadanie krwinek)



Jednostka: mm na godzinę (odczyt po
jednej godzinie, niekiedy także po dwóch)



Wartość prawidłowa: poniżej 10 mm
(wyższe wartości u osób starszych)



Badanie reprezentuje tendencję
erytrocytów do adhezji (zależy od
swoistych cech błony komórkowej, a
przede wszystkim od stężenia gamma-
globulin i białek ostrej fazy)

Odczyn Biernackiego

Odczyn Biernackiego

(OB, opadanie krwinek)

(OB, opadanie krwinek)



Nieswoisty marker stanu zapalnego

(autoimmunologiczne, zakaźne) –

ograniczona przydatność:

Białko C-reaktywne (CRP) jest o wiele bardziej

swoistym markerem,

zwłaszcza zakażeń bakteryjnych



OB > 100 mm/godz. wskazuje na obecność

choroby nowotworowej (szpiczak mnogi i inne) -

konieczna dalsza, precyzyjna diagnostyka



Ocena aktywności chorób układowych

(w SLE dysproporcja pomiędzy OB a CRP)

Krwinki białe

Krwinki białe

(leukocytoza)

(leukocytoza)



Norma: 4000 do 10000 na μl (mm3)



Przyczyny wzrostu leukocytozy:

-

Zakażenia, zwłaszcza bakteryjne (także

mononukleoza)

-

Nowotwory układu białokrwinkowego (PBS, PBL)

-

Początkowa faza krwawienia do przewodu

pokarmowego (poprzedza spadek stężenia

hemoglobiny), urazy

-

Odwodnienie (zagęszczenie krwi), kwasica ketonowa

-

Po posiłku (migracja leukocytów ze szpiku do krwi) –

konieczne pobranie krwi na czczo!

-

Sterydoterapia

-

Reumatoidalne zapalenie stawów

Krwinki białe

Krwinki białe

(leukocytoza)

(leukocytoza)



Przyczyny leukopenii:

-

Infekcje wirusowe

-

Dur brzuszny, gruźlica, bruceloza

-

Chłoniaki i białaczki (postaci ostre)

-

Aplazja lub hipoplazja szpiku (toksyczna,
popromienna, przerzuty nowotworowe,
polekowa – neuroleptyki, tyreostatyki)

-

Choroby autoimmunologiczne (SLE)

Rozmaz krwi

Rozmaz krwi

obwodowej

obwodowej



Granulocyty obojętnochłonne (neutrofile)

-

Norma: 60-70 % leukocytów (1800 – 8000),
pałeczkowate 3–5 % - formy młode

-

Neutrofilia: zakażenia bakteryjne, białaczki

szpikowe, RZS, sterydoterapia

-

Neutropenia (<1500/ μl), agranulocytoza

(<400/μl): przyczyny jak dla leukopenii



Limfocyty

-

Norma: 20-45 % leukocytów (1000 – 5000)

-

Limfocytoza: zakażenia wirusowe (w tym WZW),

przewlekłe zakażenia bakteryjne, białaczki

limfatyczne

Rozmaz krwi

Rozmaz krwi

obwodowej

obwodowej



Granulocyty kwasochłonne (eozynofile):

-

Norma: 2-4 % leukocytów (50 – 400)

-

Wzrost: schorzenia alergiczne, zakażenia

pasożytnicze, eozynofilie płucne (zespół Loefflera),

układowe zapalenia naczyń (zespół Churga i Strauss),

eozynofilie towarzyszące nowotworom układu

krwiotwórczego, zespół hipereozynofilowy (HES)



Granulocyty zasadochłonne (bazofile):

-

Norma: 0-1 % leukocytów (10 – 300)

-

Wzrost: przewlekłe białaczki, czerwienica, ostra

białaczka bazofilowa



Monocyty:

-

Norma: 3-8 % leukocytów (30 – 800)

-

Wzrost: ziarnica i inne choroby układu

krwiotwórczego, ciąża, stan po usunięciu śledziony,

sarkoidoza, kolagenozy, zakażenia (gruźlica, kiła,

zimnica), nieswoiste zapalenia jelit

Płytki krwi

Płytki krwi

(trombocyty)

(trombocyty)

-

Norma: 150 000 – 400 000 w μl

-

Wzrost: nadpłytkowość samoistna, inne zespoły
mieloproliferacyjne (PBS, czerwienica),
niedokrwistość, ostra utrata krwi, nowotwory,
po splenektomii

-

Obniżenie: aplazja szpiku, zakażenia wirusowe
(różyczka), niedobór witaminy B12, leki
(heparyna, sulfonamidy, NLPZ, sole złota),
autoimmunologiczne (małopłytkowość
idiopatyczna, kolagenozy), hipersplenizm, DIC,
TTP (zakrzepowa plamica małopłytkowa –
samoistna lub wtórna)

Układ

Układ

czerwonokrwinkowy

czerwonokrwinkowy



Liczba erytrocytów

-

Norma: 4,2 – 5,4 milionów w μl (mężczyźni)
3,5 – 5,2 milionów w μl (kobiety)



Stężenie hemoglobiny:

-

Norma: 14 – 18 g/dl (mężczyźni)

12 – 16 g/dl (kobiety)



Hematokryt

(stosunek objętości krwinek

czerwonych do całkowitej objętości krwi)

-

Norma: 40 – 54 % (mężczyźni)

37 – 47 % (kobiety)

Układ

Układ

czerwonokrwinkowy

czerwonokrwinkowy



Niedokrwistość: stężenie hemoglobiny poniżej

wartości prawidłowych dla płci i wieku (zazwyczaj

towarzyszy spadek liczby erytrocytów i hematokrytu)



Wzrost stężenia hemoglobiny: czerwienica prawdziwa,

poliglobulie wtórne, odwodnienie



Średnia objętość krwinki

MCV – mean corpuscular volume

80-96 f



Średnia zawartość hemoglobiny w krwince

MCH - mean corpuscular hemoglobin

27-33 pg



Średnie stężenie hemoglobiny w krwince

MCHC - mean corpuscular hemoglobin concentration

33-36 g/dl

Układ

Układ

czerwonokrwinkowy

czerwonokrwinkowy



Niedokrwistość mikrocytarna, niedobarwliwa

(↓MCV, MCH): niedobór żelaza, talasemie



Niedokrwistość makrocytarna, nadbarwliwa

(↑MCV, MCH): niedobór witaminy B12/kwasu foliowego,

marskość wątroby, alkoholizm, ciąża



Niedokrwistość normocytarna:

pokrwotoczna, hemoliza,

aplazja szpiku, niedokrwistość towarzysząca chorobom

przewlekłym
(ACD - anemia of chronic disease - choroby zapalne i

nowotworowe)



RDW

– wskaźnik anizocytozy (11 – 15%): większość

niedokrwistości, stany po przetoczeniu krwi

Układ

Układ

czerwonokrwinkowy

czerwonokrwinkowy



Retikulocyty:

-

Niedojrzała postać erytrocytów (zawierają jądro)

-

Norma: 5 – 15 ‰ erytrocytów

-

Retikulocytoza odzwierciedla aktywność

erytropoetyczną szpiku

-

Wzrost: hemoliza, po krwotoku, po splenektomii,
w trakcie leczenia Fe/wit. B12/Epo

-

Spadek: aplazja szpiku, anemie niedoborowe

(zwłaszcza witamina B12)

Gospodarka żelazem

Gospodarka żelazem

Niedobór

żelaza

ACD

MDS

Fe

 

 

 

Ferrytyna

 



 

TIBC

(transfery

na)

 



 

Potas

Potas



Norma: 3.5 – 5.1 (5.5) mmol/l



Wzrost stężenia (

hiperkaliemia

) – nie

odzwierciedla zawartości potasu w ustroju:

-

Niewydolność nerek

-

Kwasica – wymiana potas/wodór

-

Masywne uszkodzenia tkanek (urazy, oparzenia,

hemoliza – kation wewnątrzkomórkowy)

-

Błędy analityczne: hemoliza (podczas pobierania

próbki krwi lub jej przechowywania)

-

Niedoczynność kory nadnerczy (choroba

Addisona)

- Leki!

Potas

Potas



Spadek stężenia (

hipokaliemia

):

-

Diuretyki

-

Zasadowica (przedłużone wymioty)

-

Nadczynność kory nadnerczy,

hiperaldosteronizm



Zaburzenia gospodarki potasowej wywierają

szkodliwy wpływ na układ bodźco-

przewodzący serca (VF lub bradykardia aż do

asystolii) – hipokaliemia nasila toksyczność

preparatów naparstnicy

Czynność nerek

Czynność nerek



Mocznik:

-

Norma: 15-40 mg/dl

-

Duża chwiejność – wzrost wskutek odwodnienia, przy diecie

bogatobiałkowej, we wczesnej fazie krwawienia z przewodu

pokarmowego

-

Dobry marker ostrej przednerkowej niewydolności nerek

(niedokrwiennej)



Kreatynina:

-

Norma: 0.7 – 1.2 mg/dl, niewielka zmienność w zależności

od płci, wieku i masy mięśniowej (produkt przemian

kreatyny mięśniowej)

-

Stabilny parametr (nie ulega wchłanianiu zwrotnemu ani

wydalaniu w dalszych odcinkach nefronu), przydatny jako

marker wydolności nerek

Czynność nerek

Czynność nerek



Klirens kreatyniny (odzwierciedla

GFR):

najbardziej precyzyjna ocena

funkcji nerek

-

Dobowa zbiórka moczu

(stężenie w

moczu i osoczu, objętość moczu)

-

Wzór Cockrofta-Gaulta

– stężenie

kreatyniny, masa ciała, wiek, płeć

-

Wzór MDRD

– stężenie kreatyniny, wiek,

płeć, stężenie albuminy

Wątroba

Wątroba



Aminotransferaza alaninowa (AlAT):

-

Norma: 5-30 U/l

-

Czuły i wysoce swoisty marker miąższowego uszkodzenia wątroby

(o etiologii toksycznej – alkohol etc, polekowej, wirusowej,

autoimmunologicznej, wstrząsowej itd.)

-

Wrodzone choroby wątroby (choroba Wilsona, hemochromatoza,

niedobór α1-antytrypsyny)



Aminotransferaza asparaginianowa (AspAT):

-

Norma: 5-30 U/l

-

Mniej swoista niż AlAT – wzrost aktywności także w zawale serca i

uszkodzeniach mięśni, hemolizie

-

W alkoholowej chorobie wątroby, stłuszczeniu i marskości wzrasta

w większym stopniu niż AlAT (wskaźnik de Rittisa)

Wątroba

Wątroba



Gamma-glutamylotranspeptydaza (GGTP)

– do 40

U/l:

-

Upośledzenie drożności dróg żółciowych (cholestaza)

-

Alkoholowe uszkodzenie wątroby
(najbardziej czuły marker – aktywność podwyższona

przez 2-3 tygodnie po nadużyciu etanolu)

- Nowotwory wątroby



Fosfataza zasadowa (ALP)

– norma do 300 U/l:

-

Cholestaza

-

Choroby nowotworowe i naciekowe wątroby

-

Choroby kości, niewydolność nerek, nowotwory, infekcje

Wątroba

Wątroba



Bilirubina (norma do 1.2 mg/dl):

-

Sprzężona

– (bezpośrednia - do 0.4 mg/dl) -

cholestaza, uszkodzenie miąższowe wątroby,
marskość, nowotwory, zespół Rotora i Dubina-
Johnsona) – wydalana do moczu – ciemne
zabarwienie

-

Wolna

(pośrednia) – hemoliza, zespół Gilberta,

zespół Crigglera i Najara – nieobecna w moczu



Urobilinogen w moczu

– wzrost w

miąższowym uszkodzeniu wątroby i hemolizie

Białka osocza

Białka osocza



Norma: 6.0 – 8.0 g/dl



Kilka frakcji, w większości syntetyzowanych w wątrobie poza

γ-globulinami



Największą frakcją – albuminy (stężenie 3.5 – 5.5 g/dl) –

warunkują ciśnienie onkotyczne osocza



Spadek stężenia (

hipoproteinemia

): niewydolność

wątroby, utrata z moczem (zespół nerczycowy), utrata przez

przewód pokarmowy (choroba Menetriera, zespół jelitowej

utraty białka), niedożywienie, zespoły upośledzonego

wchłaniania



Wzrost stężenia (

hiperproteinemia

): gammapatie

(szpiczak mnogi – nowotwór syntetyzujący monoklonalną

gammaglobulinę), marskość wątroby

(hipergammaglobulinemia)

Amylaza

Amylaza



Oznaczenia aktywności w surowicy i w moczu

(utrzymuje się przez dłuższy czas)



Czuły marker ostrego zapalenia trzustki, o ile

przekroczenie górnej granicy normy 3-4 x



Ograniczona swoistość – umiarkowany wzrost w

każdym ostrym schorzeniu brzusznym,

chorobach ślinianek– lipaza jest enzymem o

znacznie większej swoistości, ale wysoki koszt

oznaczenia



Wskazane oznaczenie aktywności amylazy

każdorazowo przy podejrzeniu OZT (wymioty,

ból w lewym podżebrzu) – prawidłowy wynik

pozwala na wykluczenie

Biochemia zawału serca

Biochemia zawału serca



Mioglobina:

najwcześniejszy marker (1-2 godziny od początku martwicy),

ograniczona swoistość (uszkodzenie mięśni)



Troponina I (cTNI):

„złoty standard” – wysoka swoistość w rozpoznawaniu

martwicy mięśnia sercowego



Znaczący wzrost po 4-6 godzinach, szczyt po 24 godzinach – pozostaje

podwyższony przez 10-14 dni (niska przydatność w diagnostyce „dorzutu”

zawału)



Wskazany w każdym przypadku bólu w klp o podejrzewanej etiologii

kardiogennej: przy przyjęciu oraz (jeśli wstępne oznaczenie w normie) po 6-12

godzinach



Wynik pozytywny potwierdza zawał – nie ma potrzeby dalszych oznaczeń

(mała wartość prognostyczna)



Pozostałe przyczyny wzrostu: ostra niewydolność serca bez zawału,

zapalenie mięśnia sercowego, zatorowość płucna, udar mózgu, niewydolność

nerek – w tych przypadkach stężenie zazwyczaj nie przekracza górnej granicy

normy (0.1 ng/ml) ponad 10x

Biochemia zawału serca

Biochemia zawału serca



Aktywność izoenzymu sercowego kinazy kreatyny

(CKMB)

-

Przydatność kliniczna i przyczyny wzrostu podobnie jak

dla troponiny

-

Norma: 0-12 U/l (<6 % całkowitej CPK)

-

Znacznie szybszy powrót do normy – diagnostyka dorzutu



CKMB-masa

– nieco większa precyzja od CKMB



AspAT

-

Znacznie mniejsza swoistość w porównaniu do poprzednio

wymienionych markerów (schorzenia wątroby i mięśni)

-

Wzrost 8-12 godzin

po początku martwicy, szczyt po 24-

36 godzinach

Lipidogram

Lipidogram

(wytyczne europejskie)

(wytyczne europejskie)



Cholesterol całkowity < 190 mg/dl (175 mg/dl)



Trójglicerydy < 150 mg/dl



HDL cholesterol > 40 mg/dl (mężczyźni)
> 45 mg/dl (kobiety)



LDL cholesterol <115 mg/dl

(ryzyko niskie & umiarkowane)
<100 mg/dl (wysokie ryzyko)

<70 mg/dl (cukrzyca, rozpoznana

choroba

sercowo-naczyniowa)

Konieczne bycia na czczo przez 9-12 godzin (lekka

kolacja w dniu poprzedzającym) –

wzrost trójglicerydemii!

Diagnostyka cukrzycy

Diagnostyka cukrzycy



Na czczo

≥126 mg/dl



Po 2 godzinach w teście obciążenia glukozą (75 g
doustnie)

≥200 mg/dl



Glikemia

≥200 mg/dl

i typowe objawy (polidypsia,

poliuria, osłabienie)



Glikemia na czczo

100-125 mg/dl

= nieprawidłowa

glikemia na czczo

(impaired fasting glycaemia, IFG)



Glikemia po 2 godzinach

140-199 mg/dl

=

nieprawidłowa tolerancja glukozy

(impaired glucose

tolerance, IGT)



IGT i IFG = stan przedcukrzycowy



Badanie przesiewowe co 3 lata u osób > 45 r. ż. (częściej
w grupach zwiększonego ryzyka – otyłość, obciążenie
rodzinne, NT, hiperlipidemia, cukrzyca

ciążowa)

Układ krzepnięcia

Układ krzepnięcia



Wskaźnik protrombinowy

- Norma: 80 – 120 %



International normalized ratio (INR)

-

Norma: 0.8 – 1.2

-

Odzwierciedla aktywność czynników krzepnięcia

II, V, VII, IX (grupa protrombiny)

-

Wydłużenie: niewydolność wątroby, DIC,

wrodzone koagulopatie, leczenie doustnym

antykoagulantem (monitorowanie skuteczności i

bezpieczeństwa, zakres terapeutyczny 2.0-3.0)

Układ krzepnięcia

Układ krzepnięcia



Czas częściowej tromboplastyny po aktywacji

(activated partial thromboplastin time - aPTT):

-

Norma: około 30 sekund

-

Wydłużony w DIC, wrodzonych zaburzeniach

krzepnięcia

-

Monitorowanie leczenia heparyną

niefrakcjonowaną (zakres terapeutyczny 1.5 – 2.5 x

norma)

-

Heparyny drobnocząsteczkowe nie wymagają

monitorowania laboratoryjnego!

Gazometria krwi tętniczej –

Gazometria krwi tętniczej –

równowaga kwasowo -

równowaga kwasowo -

zasadowa

zasadowa



pH

7,35 – 7,45



PCO2 35 - 45 mm Hg



PO2

80 – 100 mm Hg



HCO

3

- 22 – 28 mmol/l



BE

-2 - +2 mmol/l

(wyliczanie zapotrzebowania na
wodorowęglany)



Sat O2 95 – 99 %

Równanie

Równanie

Hendersona –

Hendersona –

Hasselbalcha

Hasselbalcha

2

3

pCO

*

0,225

]

[HCO

log

6,1

pH







HCO

3

-

– komponent nieoddechowy (metaboliczny)

CO

2

– komponent oddechowy

Równowaga

Równowaga

kwasowo - zasadowa

kwasowo - zasadowa

Kwasica

Zasadowica

Param

etr

Metabolic

zna

Oddecho

wa

Metabolic

zna

Oddechow

a

pH

 lub n

(wyrównana)

 lub n

(wyrównana)

HCO

3

-



n lub 



n lub 

pCO

2

n lub 



n lub 



Równowaga

Równowaga

kwasowo - zasadowa

kwasowo - zasadowa



Kwasica metaboliczna

-

Śpiączka ketonowa

-

Kwasica mleczanowa
(hipoksja, wstrząs,
biguanidy)

-

Niewydolność nerek

-

Toxins (methanol, NSAID)

-

Hiperkaliemia

•

Zasadowica
metaboliczna

-

Hipokaliemia

-

Długotrwałe wymioty

-

Przedawkowanie HCO3



Kwasica oddechowa

-

Zaburzenia oddychania o
różnorakim charakterze
prowadzące do
niewydolności oddechowej
i retencji dwutlenku węgla

•

Zasadowica oddechowa

-

Hiperwentylacja (napad
paniki)

???

???

???

???

pH 7,169

pO

2

46,8 mm Hg

pCO

2

95,6 mmHg

BE 3,1 mmol/l

HCO

3-

38,4 mmol/l

Badanie ogólne moczu

Badanie ogólne moczu

pH 4.5 – 8.0

zasadowe: dieta roślinna, ZUM

Ciężar właściwy (specific gravity, SG 1.010 – 1.030)

niski: upośledzenie zagęszczania moczu – PNN, moczówka

prosta
wysoki: odwodnienie

Białko: nieobecne (<150 mg w dobowej zbiórce)

kłębkowe zapalenie nerek, nefropatia cukrzycowa, ZUM,

nowotwory, przerost prostaty, niewydolność serca, intensywny

wysiłek fizyczny

Albumina: <30 mg/dobę (do 300 mg – mikroalbuminuria)

wczesne stadium nefropatii cukrzycowej

Badanie ogólne moczu

Badanie ogólne moczu

Ciała ketonowe: nieobecne

niewyrównana cukrzyca, głodzenie, alkohol

Bilirubina: nieobecna

żółtaczka miąższowa i cholestatyczna

Urobilinogen:

wzrost – hemoliza, dysfunkcja wątroby

Leukocyty: do 5 w polu widzenia

zakażenie układu moczowego (bakteryjne, tbc)

Erytrocyty: do 2 w polu widzenia

nowotwory dróg moczowych i nerek, kłębkowe zapalenie

nerek, kamica, torbiele nerek, ZUM, uraz jatrogenny

(cewnik)

Glukoza: nieobecna

próg nerkowy ~ 180 mg/dl – cukrzyca, tubulopatie

(rzadko)

Płyn w jamie

Płyn w jamie

opłucnowej

opłucnowej

Przesięk

Wysięk

Przyczyny

Niewydolność serca
Zespół nerczycowy
Niewydolność
wątroby
Jelitowa utrata
białka
Niedoczynność
tarczycy

Zapalenie (także

tbc)
Nowotwór
Choroby układowe

tkanki łącznej

Białko

<2,5 g/dl

> 3,5 g/dl

Białko

płyn/osocz

e

<0,5

>0,5

LDH

płyn/osocz

e

<0,6

>0,6

Płyn w jamie

Płyn w jamie

opłucnowej – badanie

opłucnowej – badanie

ogólne

ogólne



pH <7,2

– zakażony płyn lub RZS



Glukoza <60 mg/dl

– jak wyżej, tbc



Amylaza:

aktywność wyższa niż we krwi

przemawia za OZT



Przewaga

neutrofilów

: zakażenie bakteryjne



Przewaga

limfocytów

: nowotwór, tbc, RZS



Pozostałe badania:

posiew

(również w

kierunku prątków),

ocena cytologiczna

osadu

(komórki nowotworowe)