Badania laboratoryjne
Badanie płynu przesiękowego i wysiękowego
Gromadzenie się płynu w jamie otrzewnowe, opłucnowej i przestrzeniach tkankowych jest zawsze
objawem chorobowym
Rozróżnianie przesięku i wysieku próbą Rivalty – próba ma na celu różnicować płyny na zasadzie
koagulacji białka pod wpływem kwasu octowego. Zawartość białka w płynie wysiękowym jest
wyraźnie większa niż w przesiekowym
Wykonanie: do 100ml wody destylowanej dodać 2 krople kwasu octowego lodowatego.
Następnie wkraplać pojedyncze krople badanego płynu i obserwować wygląd opadających
kropli
Ocena wyniku: widoczne przejrzyste smugi, bez zmętnienia lub z lekka opalescencja kropli
wskazuje na płyn przesiekowy. Wyraźne zmętnienie wpuszczonej kropli wskazuje na wysięk
Badanie właściwości fizycznych – określa się je oglądając świeży płyn w szklanym naczyniu
Określenie barwy: bezbarwny, jasnożółty, żółty, brunatny, czerwony, krwisty
Określenie przejrzystości i konsystencji: przejrzysty, słabo metny, włóknikowy, posokowaty,
ropny, szybko krzepnący
Określenie woni: bezwonny, gnilny, amoniakalny, moczu
Gęstość: 1,018 – przesięk, powyżej 1,018 - wysięk
Badania laboratoryjne
Badanie płynu przesiękowego i wysiękowego
Ocena wyników:
Płyn przesiękowy – gromadzi się bez odczynu zapalnego, na wskutek zastoju
żylnego i zwiekszonej przepuszczalności naczyń. Towarzyszy niewydolności serca,
marskości wątroby, nerek lub nowotworom wątroby. Płyn przesiekowy u psów i kotów
może być czasami mętny, barwy mlecznej, na wskutek domieszki chłonki lub
kropelek tłuszczu
Płyn wysiekowy – gromadzi się w wyniku odczynu zapalnego, jako efekt urazu,
zakażenia bakteryjnego, choroby nowotworowej o charakterze złosliwym. Płyn o
barwie krwistej i woni gnilnej świadczy o obecności nowotworu w stadium rozpadu
próba Rivalty
barwa
przejrzystość
woń
ciężąr
przesiek
ujemne
przejrzysty
bezwonny
Do 1,018
wysiek
dodatnia
żółty, krwisty
gnilny
Ponad 1,018
rodzaj
badania
zawartość
białka
elementy
osadu
bezbarwny,
jasnożółty
0,5 –
3g/100ml
pojedyncze
komórki
nabłonka
mętny,
posokowaty,
ropny,
włóknikowy
ponad
3g/100ml
liczne
granulocytu,
erytrocyty,
komórki
nabłonka
Badania laboratoryjne
Badanie krwi obwodowej
Oznaczanie zawartości hemoglobiny – metoda cyjanmethemoglobinowa wg Drabkina
Pod wpływem odczynnika Drabkina hemoglobina i jej pohodne ulegają
przekształceniu w cyjanmethemoglobine, której gestość optyczna mierzy się
fotoelektrycznie
Zestaw:
−
Kolorymetr
−
Odczynnik Drabkina
−
Probówki zwykłe w statywie
−
Pipeta 5 ml, pipeta Sahliego 0,02 ml
Wykonanie: do 5 ml odczynnika Drabkina wlać 0,02 ml badanej krwi i odstawić na 5
min. następnie odczytać wynik za pomocą fotokolorymetru przy długości fali 540 nm.
Następnie wyliczamy z wzoru Hb w g/100ml=E próby/E wzorca*współczynnik
Ocena wyników: spadek ilości hemoglobiny najczęściej w stanach niedokrwistości,
wzrost najczęściej w stanach odwodnienia, co wiąże się z zagęszczeniem krwi
Badania laboratoryjne
Badanie krwi obwodowej
Oznaczanie liczby hematokrytowej – jest to wyrażony w procentach stosunek
objetoścowy składników upostaciowanych krwi do osocza w okreslonych warunkach
wirowania
Zestaw:
−
Mikrohematokryt (wirówka z tarczą i czytnik)
−
Kapilary heparynizowane
Wykonanie: kapilarę należy przytknąć do kropli krwi, po wypełnieniu do ¾ długości,
zatapiamy wolny koniec w płomieniu palnika, następnie umieszczamy kapilary na
tarczy wirówki, zatopionym końcem na zewnątrzy i wirujemy przez 5 min przy 6000
obr./min. Następnie kapilarę wkładamy do czytnika, ustawionego na podziałce 100.
dolna granica słupka krwinek przy zatopionym końcu kapilary musi równać się z
zaznaczona na listewce dolna kreską. Ruchome ramie czytnika ustawiamy tak, zby
jej środkowa kreska przcinała się z górnym końcem słupa osocza. Następnie nie
poruszając linijki, przesuwamy listewkę z kapilara w lewo do momentu przecięcia się
kreski na linijce z górnym końcem słupa krwinek
Ocena wyników: spadek najczęściej w niedokrwisrtościach, spadek ilości krwinek
czerwonych lub uwodnienie krwi, wzrost – stany odwodnienia organizmu
Badania laboratoryjne
Badanie krwi obwodowej
Oznaczanie liczby krwinek metodą komorową
Zestaw
−
Mikroskop
−
Komora Thoma, Burknera lub Thoma – Neu
−
Mieszalnik do krwinek czerwonych (z czerwoną perełką)
−
Płyn Hayema
Wykonanie: badaną krew pobrać do mieszalnika do podziałki 0,5, obetrzeć watą
koniec mieszalnik, wciągnąć płyn Hayema do podziałki 101. wymieszać przez
obracanie. Otrzymujemy krew rozcieńczoną w stosunku 1:200. następnie
przygotowujemy komre do obliczeń: siatkę hemocytometru nakrywamy szkiełkiem
nakrywkowym , nasuwając ją lekko na zwilzone słupy komory, az do uzyskania
prązków tęczowych. Tak przygotowaną komorę ustawiamy na stoliku i odszukujemy
pod małym powiekszeniem siatkę. Rozcieńczoną krew znowu mieszamy przez 1 min,
pierwsze 2 – 3 krople upuszczamy na watę i dopiero 4 krople umieszczamy na brzeg
komory, tak aby zawartośc dostała się pod szkiełko. Po ustaniu ruchu krwinek
liczymy ich ilość w 5 dużych kwadratach czyli 80 małych (komora Thoma). Ażeby
otrzymać ilość krwinek w 1 mm3 obliczoną ilośc krwinek mnożymy przez 10000
Badania laboratoryjne
Badanie krwi obwodowej
Oznaczanie liczby krwinek białych metodą komorową
Zestaw:
−
Mikroskop
−
Mieszalnik do krwinek białych (z białą perełką)
−
Komora Thoma
−
Płyn Turcka
Wykonanie: do mieszalnika nabieramy krwi do podziałki 0,5, następnie wycieramy
wata o nabieramy rozcieńczalnika Tuckera do podziałki 11. otrzymujemy krew
rozcieńczoną w stosunku 1:20. przygotowujemy komore jak przy badaniu krwinek
czerwonych. Następnie mieszamy ponownie krew, spuszczamy 1 – 2 krople i trzecią
wprowadzamy do komory. Po ustaniu ruchu krwinek obliczamy we wszystkich
kwadratach siatki liczbe krwinek. Ażeby otrzymać ilość krwinek w 1mm3 mnozymy
przez 200
Badania laboratoryjne
Badanie krwi obwodowej
Oznaczanie obrazu białokrwinkowego (leukogram)
Zestaw:
−
Mikroskop z obiektywem imersyjnym
−
Szkiełka podstawowe
−
Cylinder miarowy 100 ml
−
Kuweta z mostkiem do barwienia
−
Alkohol metylowy
−
Barwnik Giemsy i May – Grunwalda
Wykonanie: na szkiełko podstawowe należy pobrać małą krople krwi, następnie drugim
szkiekiem o gładkim brzegu dotknąć krew tak aby rozpłyneła się wzdłuż krawędzi i niezbyt
szybkim ruchem ciągłym rozprowadzić krew na cała długość szkiełka podstawowego. Rozmaz
powinien być węższy od szerokości szkiełka, jednolity i cienki. Rozmazy suszymy na wolnym
powietrzu w temperaturze pokojowej
Barwienie metodą Giemsy – wysuszone preparaty utrwalamy w alkoholu metylowym przez 3
min. następnie barwimy roztworem barwnika (1 – 2 krople barwnika na 1 ml wody) przez 15 –
20 min, spłukujemy wodą destylowaną i ponownie barwimy 10 – 15 min, następnie płuczemy
woda destylowaną i pozostawiamy do wyschnięcia
Badania laboratoryjne
Badanie krwi obwodowej
Barwienie metodą Pappenheima – barwimy preparaty wyschniete, nieutrwalone. Na
wyschniety preparat nalewamy barwnik May – Grunwalda na 3 min, po tym czasie
bez zlewania barwnika dodajemy równą ilośc wody destylowanej i pozostawiamy na 2
– 3 min, spłukujemy woda i wycieramy zabarwiony spód szkiełka i barwimy
roztworem wodnym barwnika Giemsy przez 10 – 15 min. następnie spłukujemy i
suszymy
Technika liczenia: na wysuszony rozmaz dajemy krople olejku imersyjnego i
oglądamy preparat pod obiektywem 100x, oglądamy preparat linią łamaną i każdą
znalezioną krwinke zapisujemy na papierze lub przy użyciu licznika do krwinek
białych
Erytrocyty
Neutrofil
Eozynofil
Bazofil
Limfocyt
Monocyt
Trombocyt
Badania laboratoryjne
Badanie krwi obwodowej
Oznaczanie czasu krzepnięcia krwi metoda Lee – White'a
Wykonanie: krew pobieramy z żyły strzykawką płukaną płyn fizjologicznym. Do
probówki wypłukanej płynem fizjologicznym wlewamy 2 ml krwi i właczamy stoper i
wkładamy probówke do łaźni wodnej 37ºC i co 30 sek przechylamy probówkę w celu
stwierdzenia końcowego momentu krzepnięcia. Jako końcowy moment krzepnięcia
przyjmuje się czas, w którym zostanie zatrzymany swobodny przepływ krwi. Wynik
podaje się w minutach i sekundach
Ocena wyników:
−
Przedłużenie czasu krzepnięcia może wystepować w niektórych chorobach
zakażnych, niedokrwistości i skazach krwotocznych
−
Skórcenie czasu krzepnięcia może wystepować po krwotokach, w stanach
wyniszczenia, po podaniu witaminy C i K, oraz środków zwiększających
krzepliwość krwi