Produkty
specjalnego
przeznaczenia dla
sportowców
Środki stosowane we wspomaganiu
sportowców można podzielić
następująco:
1.
substytuty żywności
2.
suplementy żywieniowe
3.
tzw. parafarmaceutyki
4.
leki.
1. Substytuty żywności
Do tego typu środków zaliczamy wszystkie odżywki w postaci
proszku lub skondensowanego roztworu, z których można
przygotować płynny posiłek. Odżywki są zamiennikami
żywności, czyli odpowiednio skomponowaną dietą, w której
proporcje składników odżywczych zabezpieczają
zapotrzebowanie organizmu w szczególnych sytuacjach
fizjologicznych lub patologicznych.
Ponieważ odżywki są prostymi zamiennikami podstawowych
składników żywieniowych (białek, węglowodanów, tłuszczów,
witamin, składników mineralnych) w ocenie ich ewentualnej
szkodliwości należy brać pod uwagę wyłącznie identyczne
kryteria, jak w przypadku normalnego pożywienia. Może tu
wystąpić zatrucie pokarmowe, nadwrażliwość na określone
składniki żywieniowe, zespół przekarmienia i inne, ale
ryzykiem wystąpienia takich powikłań może być każdy artykuł
spożywczy.
2. Suplementy żywieniowe
Środki te stanowią szczególną formę substytutów
żywności. Są to wysublimowane i skoncentrowane
poszczególne substancje fizjologicznie aktywne lub ich
kompleksy, występujące powszechnie w naturalnej
żywności, którym z reguły nadawana jest
farmaceutyczna postać tabletki lub kapsułki. Chodzi tu o
tzw. mikroskładniki żywności, a więc substancje, które
pełnią inne, niż budulcowe lub energetyczne zadania
metaboliczne.
Spośród środków z grupy suplementów najczęściej
wykorzystywane we wspomaganiu sportowym są:
Aminokwasy
Witaminy
Składniki mineralne (mikro i makroelementy)
Tzw. quasiwitaminy.
3. Parafarmaceutyki
W grupie parafarmaceutyków
klasyfikuje się większość preparatów
ziołowych, steroidy roślinne,
aromaterapeutyki i, w zasadzie leki
homeopatyczne. Parafarmaceutykami
najczęściej wykorzystywanymi w
sporcie są preparaty żeń-szenia lub
podobnie działających adaptogenów-
leucyny, różeńca, aloesu.
4. Leki
Za typowe leki, w nowoczesnym pojmowaniu tego
terminu, należy uznawać związki chemiczne,
syntetyczne i naturalne lub ich kompozycje, które:
o
są dokładnie poznane i scharakteryzowane chemicznie
o
Ich działanie zostało bezsprzecznie potwierdzone
o
Działanie jest zawsze przewidywalne, a mechanizm
działania znany i zgodny z obowiązującymi teoriami
naukowymi.
Z uwagi na szczególną siłę działania oraz groźne
objawy uboczne, leki powinno się stosować jedynie za
zgodą i pod nadzorem lekarza.
Białko
Białka są głównym materiałem budulcowym
organizmu, stanowią ok. 15% masy ciała człowieka,
w tym głównie układu mięśniowego (90% masy
mięśni, czyli tzw. suchej masy ciała).
Normy zapotrzebowania na białko pokarmowe, w
zależności od rodzaju dyscypliny sportowej wynoszą:
dyscypliny wytrzymałościowe- 1,4g- 1,6g /kg m.c
dyscypliny wytrzymałościowo-siłowe- 1,6g- 1,8g /kg
m.c
dyscypliny szybkościowo-siłowe- 1,8g- 2,5g /kg m.c
Dla właściwego efektu wspomagania
wysiłku istotny jest nie tyle bezwzględny
udział białka w diecie, ale możliwość jego
zagospodarowania przez organizm. Na
taką możliwość wpływa kilka czynników:
proporcja białek w stosunku do
węglowodanów (najkorzystniej 1:4)
wysokość jednorazowej porcji białka
technologiczna postać substytutu
białkowego
wartość pokarmowa białka.
Preparaty wykorzystywane do suplementacji
białkowej mogą występować w 3 postaciach:
Kompleksowa odżywka „pełnobiałkowa”,
zawierająca nierozłożone białko
Hydrolizat białkowy- odżywka utworzona
przez rozkład białka do
krótkołańcuchowych peptydów, a nawet do
2 lub 3 połączonych ze sobą aminokwasów
Wolne aminokwasy- w różnym zestawieniu
i w różnych proporcjach wzajemnych
Dla potrzeb rynkowych ustalono też
kilka podstawowych standardów
dotyczących nazewnictwa:
odżywki wysokobiałkowe
(koncentracja białka 70-100%)
odżywki białkowo-energetyczne
(koncentracja białaka 30-70%)
odżywki energetyczno-białkowe tzw.
„Gainer” (koncentracja białka 10-
30%)
Odżywki wysokobiałkowe (tzw.
„proteiny”)
Zawartość białka waha się w przedziale 70-95%. Są to
koncentraty białkowe, najczęściej w postaci proszku
do przygotowania posiłku płynnego lub
półpłynnego, wyprodukowane zazwyczaj w oparciu
o wysokiej jakości białka pokarmowe.
Stosowanie odżywek wysokobiałkowych powinno być
ściśle skorelowane z podstawową dietą zawodnika i
stanowić uzupełnienie ilości biała w pożywieniu do
pożądanych wielkości.
Zazwyczaj preparaty te stosuje się po głównych
posiłkach lub jako oddzielny posiłek, w porcjach 20-
60g, uzależniając całkowitą ilość od aktualnej wagi
ciała- nawet 90-100g, 1-3 razy dziennie, zazwyczaj
pomiędzy posiłkami. Powoduje to pożądane
zwiększenie dynamiki spoczynkowej przemiany
materii, co w efekcie prowadzi do redukcji wagi,
głównie w zakresie zapasowej tkanki tłuszczowej.
Odżywki białkowo-energetyczne
Zawartość białka w tych preparatach mieści się w przedziale 30-
70%. Pozostałe składniki to głównie węglowodany, a także
zestawy witamin, mikro i makroelementów. Są one
wykorzystywane w celu poprawy siły i masy mięśniowej.
Jednak zwiększony udział białek w składzie odżywki ma na
celu powiększenie dynamiki metabolizmu poposiłkowego, co
sprawia, że stymulacja rozwoju siły i masy mięśniowej
przebiega bez ryzyka odkładania się tłuszczu zapasowego.
Zalecenia odnośnie dawkowania odżywek białkowo-
energetycznych są podobne jak energetyczno-białkowych.
Należy jednak pamiętać, że jednorazowa porcja, z uwagi na
większą zawartość białka, powinna być nieco mniejsza i
wynosić ok.30-70g.
Odżywki energetyczno-białkowe
(tzw. „gainery”)
Odżywki te zawierają 15-30% białka, a stosunek białek do
węglowodanów wynosi 1:4. Proporcje te są zgodne z założeniami
teoretycznymi, z których wynika, że dla wytworzenia „jednej
objętości” białka organizm potrzebuje „czterech objętości” energii.
Utrzymanie takiej relacji tych 2 podstawowych składników
żywieniowych w diecie pozwala na optymalne wykorzystanie
białka do celów budowy masy mięśniowej.
„Gainery” zostały stworzone w celu praktycznego ułatwienie
przygotowania i stosowania- po prostu w jednej odżywce zawarty
jest pełny i optymalny skład podstawowych substancji
odżywczych, niezbędnych dla wspomagania treningu siłowego.
Nowoczesne odżywki węglowodanowo-białkowe są wzbogacone w
różnorodne kompleksy mikroskładników żywności, pełniących
funkcję aktywatorów metabolicznych, mających za główne zadanie
„przygotowanie” białka do budowy siły i masy mięśni.
Należy pamiętać, że z uwagi na znaczną wartość kaloryczną oraz
konieczność stosowania stosunkowo wysokich porcji w celu
nasilenia anabolizmu białek, odżywki o takiej proporcji składników
mogą zwiększać gromadzenie tłuszczu podskórnego.
Gainery
W celu poprawy siły i masy mięśniowej zaleca się stosować
„gainery” w dwóch dawkach dziennych. W zależności od wagi
zawodnika, jedna porcja odżywki waha się w granicach 50-
100g. Jedna porcja może być wykorzystana jako zamiennik
posiłku (np. podwieczorek), natomiast druga powinna zastać
spożyta w okresie 30-60 minut po treningu siłowym, co
pozwala wykorzystać nasilenie przyswajanie poszczególnych
składników pokarmowych w tym okresie. Oczywiście, w
przypadku stosowania większej ilości różnych suplementów,
podawanie „gainerów” w okresie potreningowym nie będzie
konieczne, a nawet może być niewskazane.
Odżywki węglowodanowo-białkowe mogą służyć jako zamiennik
jednego lub dwóch posiłków w ciągu doby w okresie natężenia
treningu lub w sportach wytrzymałościowych. Taka zamiana
pozwala na pełnowartościowe zabezpieczenie zapotrzebowania
organizmu na podst. składniki żywieniowe przy zastosowaniu
odpowiednio małej objętości posiłków.
Aminokwasy
W sporcie dążymy najczęściej nie tylko do wyrównania bilansu
azotowego, ale również do tzw.
nadkompensacji syntezy białek
,
czyli utrzymania dodatniego bilansu azotowego. Dopiero taki
stan umożliwia rozwój siły, wytrzymałości lub masy mięśniowej.
Hydrolizaty białkowe działają anabolicznie i antykatabolicznie,
przyspieszają regenerację powysiłkową, w określonych
sytuacjach stają się materiałem energetycznym. Niektóre
stymulują wydzielanie endogennych hormonów anabolicznych.
Nowoczesne koncentraty białkowe, hydrolizatory białka i wolne
aminokwasy znacznie skuteczniej wpływają na budowę masy
mięśniowej niż białka zawarte w pożywieniu- są łatwiej i szybciej
wchłaniane do krwioobiegu i następnie do komórek mięśniowych.
Hydrolizaty kolagenu wzmacniają i regenerują ścięgna, mięśnie i
więzadła, a także chrząstkę stawową, dzięki czemu zapobiegają
kontuzjom i wspomagają ich leczenie, łagodzą objawy chorób
przeciążeniowych i zwyrodnieniowych stawów.
Aminokwasy powinny być stosowane przed i po treningu oraz
bezpośrednio przed snem i po przebudzeniu.
W procesie suplementacji w sporcie najczęściej wykorzystywane są
takie aminokwasy, jak: arginina, glutamina, a także aminokwasy
o łańcuchach rozgałęzionych, tzn. walina, leucyna, izoleucyna.
HMB
(kwas 3-hydroksy-3-
metylomasłowy)
W ciągu doby rozpada się w organizmie
ok. 300g białka na
aminokwasy i w stanie
równowagi syntetyzujemy ok. 300g białka z aminokwasów. Aby
zwiększyć ilość białka w naszym ustroju możemy postępować
dwojako: albo spotęgować syntezę poprzez podanie induktora
np. kreatyny lub też zmniejszyć szybkość rozpadu białka
substancją taką jak HMB. Ale oczywiście największy efekt
wystąpi wówczas gdy zastosujemy obydwa te związki
jednoczasowo.
HMB jest metabolitem leucyny i KIC (kwas 2-ketoizokapronowy).
Oba te związki obniżają straty azotu i białka przez organizm.
Badania udowodniły, że HMB pełni ważną fizjologiczną funkcję w
pobudzaniu systemu odpornościowego i zapobieganiu
chorobom. Powoduje on również lepsze wykorzystanie
składników pokarmowych w okresie wzrostu, zwiększenie
zawartości białka mięśniowego oraz spadek poziomu
cholesterolu
.
HMB
W warunkach treningu sportowego dochodzi
do zwiększonego rozpadu białka
mięśniowego i w następstwie, ograniczenia
przyrostu masy mięśniowej.
Zastosowanie HMB u osób poddanych
intensywnemu programowi ćwiczeń już po
tygodniu stosowania zmniejszyło o prawie
50% rozpad białka mięśniowego. Zmianom
opisanych składników uszkodzonych
komórek mięśniowych towarzyszył wzrost
siły i masy mięśni. Uzyskane wyniki
wykazały, ze przyjmowanie HMB przez
osoby rozpoczynające trening łagodzi
uszkadzający wpływ wysiłku na komórki
mięśniowe
.
Kreatyna
Kreatyna uznawana jest za najpowszechniejszy i
najskuteczniejszy suplement sportowy.
Kreatyna stosowana w różnych konfiguracjach i okresach
treningowych, może poprawiać praktycznie wszystkie cechy
motoryczne zawodnika, tzn. siłę i masę mięśniową, szybkość,
wytrzymałość. Przyspiesza również spalanie tkanki
tłuszczowej.
Wykorzystywana jest również w celu przyspieszenia odnowy
powysiłkowej, skraca czas regeneracji po treningu i powrotu
do normy.
Na rynku występują 2, równie skuteczne, postaci kreatyny, tj.
fosforan i monohydrat.
Przy budowie siły i masy mięśniowej okres nasycenia powinien
być wyraźnie zaznaczony, a spośród rodzajów kreatyny
powinno się w tym przypadku wybrać monohydrat (czyli
„uwodnioną” kreatynę). Wspomaga to szybki przyrost masy.
Zaleca się przyjmowanie kreatyny łącznie z węglowodanami.
Trwałość efektu przyrostu masy i siły mięśniowej potęguje
przyjmowanie kreatyny łącznie z HMB.
Karnityna
Karnityna jest niezbędna przy zamianie tłuszczu w energię
ponieważ bierze ona udział w transporcie tłuszczów z
cytosolu do mitochondriów, gdzie podlegają one spaleniu.
Suplementacja L-karnityną prowadzić może nawet do 70%
zwiększenia udziału tłuszczów w przemianie materii.
Pobrana przed wysiłkiem, pozwala zwiększyć wydolność
organizmu. Jednocześnie wpływa na redukcję tkanki
tłuszczowej w organizmie, jak również ogranicza osadzanie
nowej tkanki lipidowej wchłoniętej z pożywieniem.
Karnityna osiąga maksymalne stężenie we krwi po ok. 2
godzinach od chwili spożycia, a okres utrzymywania się w
krwioobiegu trwa też ok. 2 godzin. Stąd wniosek, że
podstawową część dziennej dawki tego suplementu
powinno się przyjmować na ok. 1,5-2 godzin przed
treningiem- w ten sposób przez cały czas trwania treningu
utrzymuje się pełne nasycenie organizmu L-karnityną.
Podstawowe zadania L-karnityny, wykorzystywane w sporcie,
można podsumować następująco:
wpływa na wielkość energii produkowanej przez komórki
mięśniowe (poprzez zwiększenie wykorzystania tłuszczów
jako „paliwa”)
ww. oddziaływanie wpływa na redukcję tkanki tłuszczowej i
zapobiega odkładaniu się nowych zapasów tłuszczu
ćwiczenia fizyczne przyspieszają metabolizm L-karnityny
uzupełnianie L-karnityny w diecie sportowca poprawia
aktywność tlenową mięśni szkieletowych i mięśnia
sercowego i sprzyja oszczędzaniu zapasów glikogenu, a
także aminokwasów, w przebiegu przedłużającego się
wysiłku fizycznego
L-karnityna zwiększa odporność organizmu na zmęczenie i
stres oraz ułatwia odnowę biologiczną
wpływa na unieczynnianie i usuwanie substancji
toksycznych, zarówno metabolicznych, jak i
środowiskowych, takich jak: amoniak, grupy acylowe, wolne
rodniki, jony metali ciężkich i in.
Węglowodany
Węglowodany są podstawowym i najważniejszym materiałem do
produkcji energii. Podczas wysiłku fizycznego korzystają z nich
mięśnie szkieletowe, mięsień sercowy, a także komórki
nerwowe, krwinki czerwone i in. Stałe zapasy węglowodanów w
ustroju (glikogen) są niewielkie i podczas wysiłku szybko się
wyczerpują. W ten sposób obniżają się szybko możliwości
wysiłkowe zawodnika. Ponadto, jeżeli zabraknie węglowodanów,
to organizm, w najbliższej kolejności, do produkcji energii
wykorzystuje aminokwasy (czyli nasila się katabolizm).
Stąd, dla zachowania wydolności i wysokiej sprawności, konieczne
jest uzupełnianie węglowodanów, szczególnie podczas
długotrwałych wysiłków. Także po zakończeniu wysiłku
niezbędne jest uzupełnianie brakujących rezerw węglowodanów.
Dzienne zapotrzebowanie na węglowodany zależy od czasu
trwania treningu, rodzaju treningu, wagi oraz innych
indywidualnych cech zawodnika.
Główne zastosowanie odżywek energetycznych
(węglowodanowych):
Zwiększenie wytwarzania energii (niezbędnej w każdym treningu)
Magazynowanie energii
Nadkompensacja glikogenu
Odnowa powysiłkowa.
Podstawowym zadaniem odżywek energetycznych jest zaopatrywanie
ustroju w substraty energetyczne przed, w tarkcie i po wysiłku. W tym
ostatnim przypadku podanie suplementu powinno prowadzić do
kompensacji lub nadkompensacji tych składników po zakończeniu
treningu.
Głównym składnikiem odżywek energetycznych są węglowodany o
zróznicowanej strukturze. Założeniem działania preparatu jest
utrzymanie optymalnego „uenergetycznienia” ustroju przez jak
najdłuższy okres trwania wysiłku. Osiąga się to wykorzystując
węglowodany o łańcuchach różnej długości, a przez to zróżnicowanym
tempie wchłaniania i oddziaływania energetycznego. Dodatkowa są
one wzbogacane w kompleksy mikroskładników pokarmowych
zaangażowanych w przemiany energetyczne. Coraz częściej w składzie
typowych odżywek węglowoganowych pojawiają się substancje takie
jak kofeina, tauryna czy glutamina, a także np. Kreatyna. Odżywki
węglowodanowe z kreatyną wykorzystują efekt działania tej substancji,
poprawiający „zagospodarowanie” energii wyprodukowanej z
węglowodanów.
Tłuszcze
Aby pokryć zapotrzebowanie na energię powstającą w mięśniach
podczas wysiłku fizycznego, utlenieniu (czyli spalaniu) mogą
podlegać zarówno węglowodany, białka, jak i tłuszcze.
Zaleca się umiar w podaży tłuszczów w diecie sportowca. Jednak
nie możemy wykluczyć ich z diety całkowicie, a w niektórych
dyscyplinach, wykorzystanie tłuszczów jako materiału
energetycznego stanowi niezbędną konieczność. Także inna
rola lipidów (np.. Uniemożliwienie wchłaniania w przewodzie
pokarmowym substancji rozpuszczalnych w tłuszczach, m.in.
Bardzo ważnych dla sportowca wit.E lub A) sprawia, że poza
pożywieniem podstawowym, wskazana jest również
suplementacja wybranymi odżywkami tłuszczowymi.
Działanie tych suplementów to, poza produkcją energii i
wzrostem wydolności, także wzrost siły i masy mięśniowej,
stymulacja endogennych hormonów anabolicznych, a nawet
redukcja tkanki tłuszczowej zapasowej ustroju.
Do najpopularniejszych suplementów tłuszczowych można
zaliczyć: MCT (średniołańcuchowe trójglicerydy), CLA (kwas
linolenowy), kwasy omega-3, lecytyna, oktakosanol.
Napoje izotoniczne
Mają na celu:
-błyskawicznie ugasić pragnienie
-przywrócić równowagę elektrolitową w trakcie wysiłku
-uzupełnić niedobory płynów ustrojowych w organizmie w trakcie wysiłku i po jego
zakończeniu
-kompleksowo regenerować przez uzupełnianie minerałów i witamin po posiłku
-zmniejszyć ryzyko występowania skurczów mięśniowych
Napoje izotoniczne to takie, w których stężenie cząsteczek jest podobne, jak w płynach
ustrojowych
organizmu człowieka. Z takiego napoju, bardzo szybko przenikają do organizmu woda,
energia i elektrolity. Ze zwykłych napojów, wchłanianie jest powolne i nieekonomiczne. Fakty te
nie mają większego znaczenia w życiu codziennym, nabierają go jednak w warunkach
wysiłkowych.
Szybkie wchłanianie wody, energii i elektrolitów podczas wysiłku wzmacnia - powolne - osłabia.
Napój izotoniczny posiada osmolarność (nasycenie elektrolitami)
identyczną z osoczem krwi, przez co błyskawicznie uzupełnia
utracone wraz z potem minerały. Zalecany jest we wszystkich
dyscyplinach sportowych oraz innych formach aktywności ruchowej.
SÓD - wpływa na jakość wysiłku i pracy układu nerwowego. Ponieważ
duże jego ilości są wydalane z potem, niezbędne jest uzupełnianie w
trakcie wysiłku.
MAGNEZ - zapobiega skurczom mięśniowym, reguluje pracę serca oraz
szereg przemian w organizmie człowieka. Ilość w codziennym
pożywieniu nie zaspokaja potrzeb sportowca.
POTAS - stosuje się w profilaktyce arytmii serca oraz w procesach
odbudowy rezerw glikogenu magazynowanego w wątrobie.
Największe zapotrzebowanie następuje w fazie odpoczynku po
wysiłku.
Uzupełnieniem składu napojów izotonicznych są WITAMINY, niezbędne w
przebiegu wielu procesów metabolicznych.
SKŁADNKI MINERALNE w połączeniu z węglowodanami prostymi
(glukoza, sacharoza) i złożonymi (maltodekstryna) dają efekty
szybkiego uzupełnienia energii podczas wysiłku
Wartość odżywcza
100 g produktu
zawiera:
30 g (1 dawka
zawiera):
Wartość
energetyczna
1515,2 kJ / 356,2
kcal
454,6 kJ / 106,9
kcal
Białko
0 g
0 g
Węglowodany
84,6 g
25,4 g
W tym cukry
79,1 g
23,8 g
Tłuszcze
0 g
0 g
Kwasy organiczne
5,8 g
1,8 g
Osmolarność : 284 mOsm/kg (przy rozcieńczeniu 30g w 500 ml wody)
Przykładowy napój izotoniczny: ISOdrinX
Zalecane dawkowanie :
Przed wysiłkiem: 200-300 ml
W trakcie wysiłku: w zależności od charakteru i intensywności wysiłku,
500 - 700 ml na godzinę - w krótkich odstępach - ok. 100-200 ml co 10 minut.
Nie spożywać całej dawki jednorazowo. Należy przestrzegać zalecanego rozcieńczenia.
Maksymalna dzienna dawka: 3 x dziennie 30g.
Analiza substancji aktywnych
100 g produktu
zawiera:
30 g (1 dawka
zwiera):
Sód
1180 mg
354 mg
Magnez
120 mg
36 mg / 12*
Potas
330 mg
99 mg / 18,4*
Fosfor
280 mg
84 mg / 10,5*
Witamina C
90,46 mg
27,14 mg / 45,24*
Niacyna
27,14 mg
8,14 mg / 45,24*
Kwas pantotenowy
9,04 mg
2,71 mg / 45,24*
Pirydoksyna
3,37 mg
1,01 mg / 50,52*
Tiamina
2,11 mg
0,63 mg / 45,24*
Kobalamina
1,50 μg
0,45 μg / 45*
Kwas foliowy
303,6 μg
81,08 μg / 45,54*
Biotyna
225,90 mg
67,77 mg / 45,18
Witamina E
15,07 mg
4,52 mg / 45,24*
Ryboflawina
2,41 mg
0,70 mg / 45,24*
* % zalecanego dziennego spożycia
Kofeina
Kofeina znajduje się na liście środków dopingujących, ale nie ze
względu na jakość czy charakter substancji, ale wielkość dawki
dziennej. Określono, że ilość kofeiny, która jest traktowana
jako dawka dopingowa, to ok.300mg –odpowiada to ok. 8-10
filiżankom kawy.
Uwzględniając powyższe zastrzeżenia, wyprodukowano wiele
preparatów posiadających doraźny efekt energizujący, których
głównym składnikiem jest kofeina, a także wyciągi z Guarany.
Właściwości, które wykazują ww. preparaty, to przede wszystkim
działanie energizujące i stymulujące, wpływające na
podniesienie efektywności i wydajności treningu. Pozytywnie
wpływają na koncentrację, pomagają zwalczyć stres, obniżają
poczucie głodu i są zazwyczaj dobrze tolerowane przez
organizm.
Połączenie wolnej kofeiny z wyciągiem z guarany powoduje, że
pożądane działaanie stymulujące występuje szybko (po 20-
25min.) i utrzymuje się do kilku godzin, z uwagi a sukcesywne
uwalnianie następnych dawek kofeiny połączonej z innymi
składnikami produktu. Dzięki czemu nie dochodzi do nagłego
wzrostu i spadku aktywności.
Tauryna
Tauryna ogranicza wytwarzanie w organizmie
hormonu- serotoniny. Substancja ta jest
wytwarzana w nadmiarze podczas wysiłku i
działa na mięśnie jak hormon kataboliczny
(czyli powoduje rozpad białka). Stąd tauryna,
hamując wytwarzanie serotoniny, ogranicza
katabolizm wysiłkowy. Poziom serotoniny
wzrasta również w mózgu- serotonina
„informuje” mózg o ciężarze wykonywanej
pracy. Tauryna, poprzez zmniejszenie
wytwarzania serotoniny, utrzymuje mózg w
„nieświadomości” o ciężarze wysiłku, dzięki
czemu organizm sportowca nie odczuwa
zmęczenia w takim znaczącym stopniu i jest
w stanie pracować dłużej i efektywniej.
Preparaty z kofeiną, guarana czy tauryną są
zazwyczaj wzbogacane w witaminy, makro i
makroelementy, węglowodany itp., które
pomagają w uzupełnianiu strat tych
składników, występujących podczas treningu.
Opisane preparaty wykazują korzystniejsze i
skuteczniejsze działanie na organizm, niż np.
mocna kawa, z której sportowcy korzystają
zarówno przed, jak i często w trakcie
treningu. Znacznie rzadziej występują takie
objawy ubocze, jak niepokój, nerwowość,
bezsenność czy problemy żołądkowo-jelitowe,
natomiast korzystny jest długotrwały efekt
odświeżający.