II. SPECYFIKA BADANIA PROCESU
EMOCJONALNEGO
PRZYCZYNY MERYTORYCZNE
PRZYCZYNY METODOLOGICZNE
Sprzeczność paradygmatyczna
Dwa paradygmaty w psychologii
na
przykładzie dwóch różnych
badań nad
miłością
KRYTERIA DOBREJ TEORII EMOCJI
II. SPECYFIKA BADANIA PROCESU
EMOCJONALNEGO:
PRZYCZYNY MERYTORYCZNE
Procesy złożone, trudno dostępne,
uwarunkowania biologiczne (cielesne)
Znaczna dynamika, zmienność, rozkład w czasie
(„Prawo zachowania emocjonalnego momentu”
wg Frijdy, 157W/107R)
Bogata struktura, rodzaje, typy („prawo znaczenia
sytuacyjnego”, „prawo zaangażowania” wg Frijdy)
Słabość wyjaśnień = trudności w prognozowaniu
TRUDNOŚCI W BADANIU
PROCESU EMOCJONALNEGO
Zakłócenie poczucia tożsamości, sprawczości, autonomii
wartościowania („Prawo emocji: zamknięcia się sobie” -
Frijdy)
Ogromne różnice indywidualne (n. p. lękliwość,
neurotyczność)
Wpływ wielu zmiennych w interakcji n. p. stanu
deprywacji, temperamentu, czynników środowiskowych i
historycznych („podwójna kwantyfikacja” wg Lorenza:
siła podniety a siła popędu)
Zależność od doświadczenia indywidualnego, od
biografii
Paradoksy, pułapki [W.157] „irracjonalność uczuć”
(„prawo hedonistycznej asymetrii”, „minimalnej straty,
maksymalnej korzyści”), wpływ kultury (mity)
PRZYCZYNY METODOLOGICZNE
Wielość podejść, definicji, koncepcji (piekło
definicyjne)- trudna synteza
Trudność obiektywizowania danych i
wyników, , n. p. powtórzeniu badań,
emocjonalne efekty oczekiwań badacza
(efekt Pygmaliona, efekt ojcowski)
Trudność w interpretacji z uwagi na
niewspółmierność symptomów
(behavioralnych, fizjologicznych,
lingwistycznych i przeżyciowych)
Trudności w zakresie trafnego pomiaru
Efekt Pygmaliona - Model oczekiwań
interpersonalnych
„
Badania Rosenthala i współautorów nad tzw.
efektem oczekiwań badacza [klinicysty
nauczyciela] wykazały ponad wszelka
wątpliwość, […], że w typowych sytuacjach
laboratoryjnych, diagnostycznych, szkolnych,
terapeutycznych badacz w sposób niewerbalny
przekazuje osobom badanym wskazówki
zawierające pewne informacje o tym, jak
powinny się zachowywać, aby mogły się
potwierdzić oczekiwania badacza.”[Brzeziński,
Kowalik, 2000 .s.268]
Kryteria dobrej teorii
emocji
Model emocji musi określać
niezależne lub pierwotne, czyli:
Działające wcześnie w ontogenezie
Względnie niezależne od wpływów
sytuacyjnych
mechanizmy różnicujące
doświadczenia emocjonalne
Kryteria dobrej teorii
emocji
Model emocji musi obejmować
mechanizmy poznawcze emocji, n. p.
Schematy poznawcze [subiektywne
emocje + doświadczenia sytuacyjne];
Właściwości struktur wrodzonych i
specyficznych zmiennych sytuacyjnych
Właściwości specyficznych schematów
wrażliwych na wpływy sytuacyjne
Kryteria dobrej teorii emocji
Określić sytuacyjne czynniki wzbudzające
procesy emocjonalne
Wskazywać mechanizmy osłabiania lub
integrowania procesów emocjonalnych i
związanych z nimi doświadczeń
Określić związki emocji z „uwagą” i
„świadomością”
Określić, jak ludzie rozumieją własne emocje i
jak je kontrolują
H. Leventhal, 1984.
II. Przegląd
strategii, metod i
technik
badawczych
Klasyfikacja według
definicji roboczej C.
Izarda
Robocza definicja
porządkująca Izarda
„Emocja jest pojęciem złożonym,
mającym aspekt
neurofizjologiczny,
neuromięśniowy i
doświadczeniowy
(fenomenologiczny).
Robocza definicja
porządkująca Izarda
Na poziomie
Neurofizjologicznym – emocja jest
definiowana w terminach
wzorców aktywności
elektrochemicznej w układzie
nerwowym;
Robocza definicja
porządkująca Izarda
Na poziomie doświadczeniowym
(fenomenologicznym)
- emocja jest doświadczeniem
motywującym lub /i
doświadczeniem, które ma
natychmiastowe skutki i
ważność dla danej osoby”
Robocza definicja
porządkująca Izarda
Na poziomie doświadczeniowym
(fenomenologicznym)
- emocja jest doświadczeniem
motywującym lub /i
doświadczeniem, które ma
natychmiastowe skutki i
ważność dla danej osoby”
1. Badania na poziomie
neurofizjologicznym
poszukiwanie WZORCÓW
FIZJOLOGICZNEGO REAGOWANIA:
Zmienność poglądów w tej kwestii
James – Schachter / Singer - Ekman
CO TRZEBA założyć IDENTYFIKUJĄC
FIZJOLOGICZNE NIEZMIENNIKI
TEJ SAMEJ EMOCJI?
Problemy teoretyczne dotyczące
określania WZORCÓW
Wykazać, że różne sposoby
wywoływania danej emocji prowadzą
do tych samych reakcji fizjologicznych
Dokonać porównania 2 różnych reakcji
emocjonalnych
Poprawnie planować i kontrolować
eksperymenty
(za Davidsonem 1994/1998)
Problemy teoretyczne
dotyczące WZORCÓW
Co obejmuje aktywność fizjologiczna
specyficzna dla danej RE?
-
Jaka jest odpowiedniość między RF a E?
-
Jaki status przyczynowy mają zmiany w
RF?
-
Czy stymulacja wzorca fizjologicznego
wystarcza do wzbudzenia emocji?
-
Czy jest on konieczny?
Brak jasnych dowodów……
„WYZWANIEM DLA BADACZY JEST (…)
OKRESLENIE NATURALNYCH KATEGORII
EMOCJONALNYCH I ZIDENTYFIKOWANIE
TEGO, CO SIĘ NIE ZMIENIA W
RÓŻNYCH EZGEMPLIFIKACJACH
(OKAZJACH PRZEŻYWANIA) EMOCJI TEJ
SAMEJ KATEGORII”
(Davidson, 1994,1998, s.208)
Warianty definiowania WZORCA
Wzorzec: ośrodkowo- obwodowy:
[Davidson]:
Rola przednich płatów skroniowych w
tendencji zbliżanie się/ wycofywanie
Powiązanie stanów afektywnych z
tymi tendencjami
Wzorzec: ośrodkowo
behavioralno-poznawczy - GRAY
Istnieją 3 systemy emocjonalne:
System zbliżania behavioralnego
System walki/ucieczki
System hamowania behavioralnego
Każdy opisany na poziomie:
Behavioralnym
Neuronalnym
Poznawczym czyli komputacyjnym
Wzorzec: strukturalno -
funkcjonalny: LeDoux
„Skłonny jestem zatem sądzić, że w każdych
warunkach wywołujących silne
pobudzenie emocjonalne następuje skok
niezróżnicowanej aktywności
autonomicznej owocujący uogólnionym
stanem niespecyficznego pobudzenia ,
stanowiącego tło, dla innych zmian
anatomicznych o bardziej specyficznym
charakterze’ (LeDoux, 1994/1998, s.216)
Wzorzec aktywności
autonomicznej: Levenson
Levenson dostrzega najwięcej specyfiki
w przebiegu poszczególnych emocji ze
strony układu autonomicznego:
n.p: wstrętowi towarzyszy słabsze tempo
akcji serca niż gniewowi
Gniewowi towarzyszy wyższa
temperatura obwodu ciała niż
strachowi
Podsumowanie kwestii
wzorców
Badacze zgadzają się, ze
poszczególnym emocjom
odpowiadają specyficzne zmiany
biologiczne, stanowiące substrat tych
emocji
Większość sceptycznie ocenia
możliwość istnienia/identyfikowania
wzorców aktywości AUN
Techniki badania (m. in. emocji)
na poziomie NEURO
Badania psychofizjologiczne
Chirurgiczne odjęcia i lezje
Implantacja elektrod i bezpośrednia
stymulacja mózgu
Technika potencjałów wywołanych
Techniki neuroobrazowania [in vivo]
Rekonstrukcje i obrazy wirtualne
Ograniczenia technik badania
NEURO
Zbyt silne założenie o powiązaniu
struktury z funkcją
Zbyt silne założenie o ciągłości
ewolucyjnej
Nadmierny optymizm eksperymentalny
Mechanicyzm, determinizm,
materializm jako ukryte założenia
Teleologiczny
„Pogląd oznaczający, że istnieje coś,
co jest celem życia”
Od: „telos” (gr.) cel
Ograniczenia technik badania
NEURO
Ignorowanie: ekwipotencjalności różnych
obszarów mózgowia
Pomijanie całościowej i złożonej
organizacji pracy mózgu
Pomijanie różnic indywidualnych
Pomijanie zróżnicowania struktury i
funkcji nawet małych obszarów
Pokusa interpretacji teleologicznych
Dwie strategie teoretyczne w
badaniach „neuro”
1.
Ostrożna strategia powolnego
uogólniania - Joseph Ledoux
2.
Zuchwała strategia nadmiernego
teoretyzowania – Antonio Damasio
2. Techniki badania emocji na
poziomie neuromięśniowym
– „emocja jest pierwotną
aktywnością twarzową i stanowi
wzorce aktywności twarzowej,
wtórnie zaś jest to reakcja
cielesna, posturalno –
gesturalna, wisceralna i
niekiedy miejscową”;
Podejścia badawcze
Badania ekspresji dowolnej : JAK SIĘ
WYRAŻA DANA EMOCJA- Encoding studies
[np.. Z badań Scherera: jakie odgłosy
towarzyszą zalotom]
Badanie znaczenia i funkcji różnych reakcji i
zachowań: JAKA EMOCJA WYRAŻA SIĘ
DANYM ZACHOWANIEM - Decoding
studies [co oznaczają odgłosy niskie,
rytmiczne, powtarzające się]
Jakie rodzaje zachowań są
badane?
Wyraz mimiczny (znaczenie, wyrazistość,
czas trwania, symetria) n. p. FACS (facial
affective code system wg Ekmana)
Gestykulacja (ręce, palce, nogi, stopy, głowa)
Wokalizacja (cechy wokalne wypowiedzi,
dźwięki paralingwistyczne)
Postura (otwartość /zamkniętość,
rozluźnienie – napięcie)
Jakie rodzaje zachowań są
badane?
Dystanse fizyczne i dotyk
Wygląd fizyczny ciała
Organizacja środowiska w skali
osobistej i społecznej
(Nęcki, 1993, Ekman, 1997, Pease,
1997)
Założenia dotyczące funkcji
zachowań niewerbalnych
Ogólne (za: Walbott, Scherer, 1985):
Semantyczna
Syntaktyczna
Pragmatyczna
Funkcja regulowania konwersacji
Założenia dotyczące funkcji
zachowań niewerbalnych
Funkcje specyficzne:
Emblematy
Ilustratory
Wskaźniki emocji
Regulatory konwersacyjne
Autoadaptatory
Alteroadaptatory
Ograniczenia interpretacji
języka ciała
Różnice indywidualne
Indywidualna odmienność w zakresie
ekspresji [wyrazistość]
Choroby somatyczne
Inteligencja emocjonalna
Kompetencje społeczne
Różnice kulturowe i społeczne
3. Badania na poziomie
doświadczeniowym
- „emocja jest doświadczeniem
motywującym lub /i
doświadczeniem, które ma
natychmiastowe skutki i
ważność dla danej osoby”
Metody badania nastroju w
sytuacji eksperymentalnej
Nastrój: efekt aktywności lub
stymulacji:
A.
Swobodny opis nastroju poprzez
wybór przymiotników z listy
B.
Szacowanie odczuć na skali
opisowej (np. przymiotnikowej]:
Metody badania nastroju w
sytuacji eksperymentalnej
V
.Nowlis (1956,1965,1984):
Mood Adjective Check List – MACL
C. Izard: Differential Emotions Scale - DES
zainteresowanie, przyjemność/zabawa,
zdziwienie/przestrach,
zmartwienie/udręka, wstręt,
złość/wściekłość, wstyd/poniżenie,
strach/panika, pogarda, wina/wyrzuty
sumienia
Przykład metody badania
nastroju
G. Mattews, G. Chamberlaine, D.M. Jones
UMACL
University of Wales Institute of Science and
tehcnology UNWIST= U +Mood Adjective Check
List
„nastrój zdefiniowany jest jako doświadczenie
afektywne o umiarkowanym czasie trwania (co
najmniej kilka minut), niezwiązane z obiektem
lub związane z quasi-obiektem, obejmujące trzy
wymiary rdzennego afektu: pobudzenie
napięciowe, pobudzenie energetyczne, i ton
hedonistyczny” (Goryńska, 2005, s.7)
UMACL - G. Mattews, G.
Chamberlaine, D.M. Jones
pobudzenie napięciowe - lękotwórcze
pobudzenie energetyczne – energia do
działania
ton hedonistyczny – subiektywne
odczucie przyjemności –
nieprzyjemności
Nastrój = fenomenologiczny aspekt
emocji (subiektywne doświadczenie)
UMACL - G. Mattews, G. Chamberlaine, D.M.
Jones
związki z cechami osobowości:
„Neurotyków cechuje duża wrażliwość na oba
systemy (t. j kary i nagrody – AT) [Gray, 1980].
Wyższy ton hedonistyczny i wyższe pobudzenie
energetyczne (sygnały nagrody) byłyby więc
charakterystyczne dla ekstrawersjii, wyższe
pobudzenie napięciowe i niższy ton
hedonistyczny (sygnały kary) – dla introwersji,
natomiast wyższe obydwa rodzaje pobudzenie
powinny być charakterystyczne dla neurotyzmu.
(Goryńska, 2005, s. 8). W badaniach związki te
jawią się jako bardziej złożone
Metody badania dyspozycji
emocjonalnych
Spielberger: STAI : Lęk jako stan i lęk
jako cecha
Janet Taylor: Kwestionariusz Jawnego
Niepokoju
J. Wrońska: Skala do badania
wstrętliwości
B. Wojciszke: Skala do badania
Intymności
Wypowiedzi osobiste – self
- reports
Co przekazują wypowiedzi osobiste?
(za: Walbott, Scherer, 1984):
Dane na temat motywacji
Dane o odczuciach subiektywnych
Zmiany w poziomie napięcia i
energii do działania
Wiedzę na temat własnej ekspresji
Wypowiedzi osobiste
Dane na temat samokontroli
Reakcji, jakie dany epizod wywołał u
innych
Skutków epizodu dla samopoczucia i
działania
Zwrotnego wpływu na inne emocje i
dążenia
Wypowiedzi osobiste
Jakie są ograniczenia wypowiedzi
osobistych ? [za: Walbott, Scherer,
1984]:
Celowe modyfikowanie wypowiedzi
Kłamstwo
Wpływ zmiennej aprobaty społecznej
Zniekształcenie retrospektywne
Świadome lub nieświadome motywy
Wypowiedzi osobiste
Tworzenie faktów negatywnych
[zaprzeczanie]
Tworzenie faktów pozytywnych
„Dobra narracja”
Werbalizacja, wykształcenie, IQ
Nieadekwatność języka
Wypowiedzi osobiste
Trudności metodologiczne:
Umiejętność układania pytań
Strategie zadawania pytań
Kwestie etyczne
Pracochłonność (przygotowanie,
klasyfikacja odpowiedzi, sędziowie
kompetentni)
Nieporównywalność odpowiedzi
Badanie dyspozycji
Spielberger: STAI : Lek jako stan i lęk
jako cecha
Janet Taylor: Kwestionariusz Jawnego
Niepokoju
J. Wrońska: Skala do badania
wstrętliwości
B. Wojciszke: Skala do badania
intymności
3.1. Metody badania nastroju
w sytuacji eksperymentalnej
Nastrój: efekt aktywności lub
stymulacji:
A.
Swobodny opis nastroju poprzez
wybór przymiotników z listy
B.
Szacowanie odczuć na skali
opisowej (np. przymiotnikowej]:
Postawy teoretyczne Dzienniczka
Próbek Czasowych H.
Brandtstaettera:
Należy badać zjawiska w środowisku
naturalnym
Należy ujmować dynamikę badanych
zjawisk, stosować badania podłużne
Należy badać zgodność właściwości
osoby i środowiska
DPC pozwala spełnić te założenia
Technika badania w DPC
Wyznaczone są losowo dobrane momenty
(próbki) [z 4 czterogodzinnych okresów]
Osoba odpowiada na 7 pytań:
1.
Jak się czuję właśnie teraz: czy mój nastrój
w tym momencie jest raczej negatywny,
neutralny czy pozytywny??
2.
Jak mógłbym/mogłabym opisać swój nastrój
używając 1-2 przymiotników?
3.
Dlaczego tak się czuję?
Technika badania w DPC [cd]
4. Gdzie jestem?
5. Co robię?
6. Kto jest jeszcze obecny?
7. W jakim stopniu czuje się wolna/wolny w
wyborze tego, co robię w tej chwili?
Osoba badana udziela krótkich odpowiedzi
lub wybiera możliwości
Odpowiedzi są kodowane
4. Strategie
eksperymentowania w
badaniu emocji
SKUTECZNOŚC MANIPULACJI
EKSPERYMENTALNEJ:
Czy emocja była wzbudzona skutecznie?
Czy warunki były naturalne czy laboratoryjne?
KONTROLA:
Czy w grupie kontrolnej nie wystąpiły emocje
stymulowane w grupie eksperymentalnej?
Czy respektowano fakt, że emocje rzadko
występują w stanie czystym?
4. Strategie
eksperymentowania w
badaniu emocji
ZAŁOŻENIA TEORETYCZNE:
Czy kontrolowano oddzielnie parametry
emocji [wzbudzenie, poziom walencji]
Czy zakładano, że emocje są dyskretne czy
ciągłe?
KLUCZOWE PROBLEMY:
definiowanie
operacjonalizacja
pomiar