1
Gorczański Park
Narodowy
2
Ogólne informacje o
GPN
Rok
założenia
Areał
[ha]
Ruch
turystyczny
Ścieżki
turystyczne
[km]
Muzeum lub
Centrum
Edukacyjne
w 1997 w 1987 w 1994 w 1987 w 1994
1981
6763
180000 30000
62
64
Poręba Wielka
3
Gorczański Park Narodowy obejmuje centralną
i północno-wschodnią część pasma Gorców (ok.
13% powierzchni całego pasma). Położony jest
w południowej części kraju (woj. małopolskie).
Utworzony został w 1981 roku na obszarze 5 908
ha. Obecna powierzchnia parku wynosi 7 030 ha, z
czego 6 591 ha to lasy. Ochroną ścisłą objęto 3 611
ha, w tym 3 596 ha lasów. Powierzchnia otuliny
GPN obejmuje 16 647 ha.
4
W krajobrazie Gorców dominują łagodne
W krajobrazie Gorców dominują łagodne
kopulaste szczyty. Doliny rzeczne wcinają się
kopulaste szczyty. Doliny rzeczne wcinają się
ostro w masyw, przez co jego kształt
ostro w masyw, przez co jego kształt
przypomina
rozróg
z
głównym
punktem
przypomina
rozróg
z
głównym
punktem
zwornikowym - szczytem Turbacza.
zwornikowym - szczytem Turbacza.
5
BUK
Ważne
drzewa
lasotwórcze (buczyny),
gospodarcze
oraz
ozdobne.
W
Polsce
występuje tylko buk
zwyczajny w zachodniej
części
kraju,
na
Pomorzu i w górach.
Dostarcza
cennego,
ciężkiego
drewna,
używanego
w
meblarstwie, na sklejki,
na
węgiel
drzewny.
Liczne
odmiany
sadzone jako drzewa
ozdobne.
6
JODŁA
Rodzaj z rodziny sosnowatych,
obejmuje ok. 50 gatunków drzew.
Charakterystyczne
są
szyszki
żeńskie
stojące
pionowo
na
górnych gałęziach i rozsypujące
się po dojrzeniu. Szpilki płaskie,
z dwoma jasnymi paskami na
spodniej stronie. Drewno jasne,
lekkie, bezżywiczne, używane w
stolarstwie i w budownictwie. W
Polsce występuje jodła pospolita,
tworząca drzewostany z bukiem
lub
świerkiem
w
górach
i
sąsiednich wyżynach.
7
JESION
Rodzaj z rodziny oliwkowatych,
około 60 gatunków drzew i
krzewów
z
obszarów
umiarkowanych. Liście złożone,
nieparzystopierzaste,
charakterystyczne
owoce
w
postaci
jednonasiennego
skrzydlaka. W Polsce dziko
rośnie jeden gatunek, jesion
wyniosły.
Osiąga
40
m
wysokości. Rośnie w wilgotnych
lasach łęgowych oraz w innych
typach lasów liściastych 1000
m n.p.m. Często sadzony w
parkach, przy drogach, na
terenach
wiejskich.
Drewno
twarde, ciężkie, elastyczne.
8
OLSZA SZARA
Pospolity
gatunkiem
drzewa.
Występuje
w
lasach
górskich
głównie na południu kraju. Zasiedla
żwirowe trasy wzdłuż górskich
strumieni i suche piargi. Dorasta do
15 - 20 m wysokości, ma szarą korę,
która pozostaje gładka do końca
życia drzewa. Olsza szara żyje od 60
- 100 lat. Ma płaski system
korzeniowy.
łatwo
wytwarza
odrosty korzeniowe i pędy. Dzięki
współżyciu z bakteriami wiążącymi
azot z powietrza wzbogaca gleby w
ten składnik i bywa stosowana jako
przedplon
na
terenach
przeznaczonych do zalesienia. Jest
gatunkiem światłolubnym i mało
wymagającym
9
ŚWIERK
POSPOLIT
Y
Wysokość do 60 m, średnica pnia do 2 m.
Czerwonobrunatna kora pęka płytko i łuszczy się. Igły
lśniąco zielone długości do 2 cm, kłujące i ułożone
wokół pędu. Kwiatostany męskie kuliste długości 1,5-2
cm, zwisające, z początku purpurowe, potem żółte;
żeńskie stożkowate, mają 5-6 cm długości, sterczą do
góry; z początku żółtozielone, potem jasnoczerwone. Po
roku dojrzewania szyszki opadają. Żyje do 500 lat.
Drewno jest miękkie, żywiczne.
10
KROKUSY
11
SALAMANDR
A PLAMISTA
Salamandra
jest
zwierzęciem
wyłącznie
lądowym.
Zamieszkuje wilgotne
lasy na pogórzu oraz
w
reglu
dolnym.
Poluje w nocy, w
czasie silnych opadów
rosy. W okresie ciepłej
słoty
pojawia
się
masowo
w
zamieszkiwanych
przez nią okolicach.
12
Puchacz
Cechy
rozpoznawcze:
olbrzymia
sowa
z
tzw.
"uszami" na głowie. Oczy
ognisto-pomarańczowe.
Dzisiaj już bardzo rzadki i
ginący
gatunek.
Głosy:
miękkie i niskie w tonie, lecz
donośne. Pożywienie: małe
lub średniej wielkości ptaki i
ssaki, jak myszy, szczury,
krety, króliki, zające, wrony,
gołębie,
cietrzewie
itd.
Wymiary:
długość
całego
ciała
60-70cm,
rozpiętość
skrzydeł 160-166cm, skrzydło
złożone 43-49cm, ogon 24-
29cm, waga około 2500g.
13
ŻMIJA
ZYGZAKOWATA
Jest jedynym jadowitym wężem żyjącym w Polsce. Głowa
jest
płaska,
szeroka,
sercowata,
bardzo
wyraźnie
odgraniczona od reszty ciała. Oko żmii ma pionową źrenicę.
Jad żmii charakteryzuje się silnym działaniem miejscowym
(opuchlizna, ból) oraz działa pożerająco na organizm
(system trawienny, oddechowy itp.). Jad ten może być
śmiertelny dla człowieka, a jedyną skuteczną odtrutką w
przypadku
ukąszenia
jest
zastosowanie
surowicy
przeciwjadowej.
14
INNE ZWIERZĘTA
PARKU
15
ZAPRASZAMY W
GORCE