Na podstawie wybranych modeli
W modelu opieki klinicznej pielęgniarka:
Pracuje w zespole podzielonym na małe grupy
Zajmuje się niewielką liczbą (od kilku do
kilkunastu) pacjentów
Zapewnia pacjentom całościową,
zindywidualizowaną opiekę
Świadczy opiekę w oparciu o stan zdrowia i
samopoczucie pacjenta oraz uwzględnia liczbę
personelu pomocniczego
Zadania opiekuńcze realizuje wspólnie z
asystentką lub uczennicą szkoły pielęgniarskiej
Dzięki odciążeniu od dodatkowych
obowiązków, dużo czasu poświęca
choremu
Planuje własną pracę, pielęgnuje i
przebywa z chorymi zgodnie z
rozpoznanymi u nich potrzebami i
problemami
W centrum swoich zainteresowań i
uwagi stawia pacjenta
Bliżej poznaje chorych i ich bliskich,
nawiązuje z nimi kontakt i współpracę
Gwarantuje opiekę na pożądanym
poziomie
Co najmniej raz w tygodniu uczestniczy
w spotkaniu z lekarzami gdzie zebrani
dzielą się uwagami i podejmują decyzje
Wymienia informacje i wiedzę o pacjentach z
innymi członkami zespołu terapeutycznego
Dobiera czynności instrumentalne i
komunikatywne pomocne choremu
Wdraża pacjenta do udziału w ustalaniu
celów opieki, współpracy, czyni z niego
aktywny podmiot opieki, partnera
Ocenia, czy świadczona opieka odpowiada
oczekiwaniom chorego
Angażuje rodzinę chorego do współpracy w
pielęgnacji, uczy, doradza, konsultuje
Traktuje procedury postępowania jako ważne
narzędzie pracy, które systematyzuje i
konkretyzuje działania i jest modelem
rozwiązywania problemów
Dokumentuje swoje plany, uwagi i działania w
DZIENNIKU PIELĘGNIARSKIM
, który jest dokumentem
wspólnym dla całego szpitala i zawiera informacje
dotyczące chorego i przebiegu procesu pielęgnacji
Odpowiada imiennie za proces pielęgnowania
chorych
Odpowiada za przygotowanie do pracy studentek i
uczennic, dając im jednocześnie dużą
samodzielność, co sprzyja rozwojowi
odpowiedzialności i sumienności
Uczestniczy w dokształcaniu się wg katalogu kursów
Stale wzbogaca i aktualizuje swoją wiedzę i
umiejętności
Zajmuje wysoką pozycję w zespole terapeutycznym
W modelu opieki hospicyjnej nad dziećmi pielęgniarka:
Wystawia skierowanie do hospicjum (piel. rejonowa)
Zastępuje dziecku opiekunów w okresie gdy potrzebują oni
wytchnienia
Umożliwia dziecku spotkania z rówieśnikami
Organizuje atmosferę zbliżoną do domowej
Opiekuje się tylko jednym dzieckiem, co pozwala kontrolować
objawy i daje dziecku poczucie, że nie zostało porzucone i że
jest ważne
Ustala przyzwyczajenia dziecka dotyczące czynności
codziennych
Umieszcza ważne informacje przy łóżku dziecka
Odwraca uwagę dziecka od choroby
zachęcając do udziału w różnych zajęciach,
terapii i zabawie
Dba o to, by dziecko miało poczucie wpływu
na otaczający je świat
Umożliwia rodzinie pożegnać się z dzieckiem
w trakcie lub po agonii
Przez 3 lata po śmierci dziecka utrzymuje
kontakt z rodziną
Oferuje i udziela wsparcia osobistego i
kontaktuje z grupami wsparcia także w
okresie żałoby
Pełni dyżury telefoniczne, podczas których
udziela porad i wskazówek rodzinie, także w
godzinach nocnych
Współpracuje i uczestniczy w szkoleniu
wolontariuszy
Pełni funkcję łącznika pomiędzy rodziną a oddziałem,
szkołą, lekarzem rodzinnym, pracownikiem
socjalnym i pielęgniarką rejonową
Kontroluje objawy, organizuje badania, spotkania z
nauczycielami, informuje o wykonywanych
czynnościach
Pomaga przygotować rodzinę i dziecko na śmierć,
zrozumieć ograniczenia wynikające ze stanu dziecka
Traktuje dziecko jako istotę niepowtarzalną dla
rodziny i innych ludzi, jest wrażliwa na jego potrzeby
Umożliwia całodobowy kontakt dziecka z bliskimi,
także telefoniczny, zachęca do odwiedzin
W modelu opieki klinicznej pielęgniarka:
Sprawuje 24-godzinną opiekę, wykonuje zlecenia,
bada stan zdrowia, pracuje w ambulatoriach
Promuje i chroni interesy indywidualnego pacjenta,
służy interesowi społecznemu, utrzymuje i
powiększa poziom zawodowy i reputację zawodu
Jest członkiem zespołu terapeutycznego z którym
ściśle współpracuje
Szanuje godność i indywidualność pacjenta, jego
poglądy, rasę, narodowość, religię i inne cechy
Ma przydzielonych konkretnych pacjentów, którym
przedstawia się z imienia i nazwiska i za których
pielęgnację odpowiada
Kieruje się kodeksem zawodowym
Odpowiedzialność za opiekę ma charakter osobisty
(imienny), niekiedy też grupowy
Postrzega odrębnie potrzeby każdego z pacjentów i
uwzględnia ich przyzwyczajenia
Opiekę organizuje w oparciu o diagnozę lekarską i
pielęgniarską
Ocenia stan chorego i wielokrotnie aktualizuje
diagnozy
Planuje, wykonuje i ocenia swe działania
pielęgnacyjne
Dąży do zmniejszania deficytu samoopieki chorych,
wzrostu ich sprawności i minimalizowania poczucia
zależności, motywuje do podjęcia aktywności
Obserwuje i wzmacnia pozytywnie postępy chorych
jeśli są one ich udziałem
Ocenia stan wiedzy, umiejętności i możliwości
pacjenta
Uwzględnia psychiczne, fizyczne i społeczne
uwarunkowania
Dokumentuje swoje działania i obserwacje i
umieszcza ważne informacje przy łóżku
Informuje pacjenta o planowanych i wykonywanych
interwencjach, zabiegach, przygotowuje go do
badań
Ustala dla każdego pacjenta hierarchię jego potrzeb
Przestrzega standardów opieki i uczestniczy w ich
tworzeniu
Podejmuje szereg samodzielnych decyzji i bierze za
nie odpowiedzialność
Zachęca chorego do współdecydowania i udziału w
pielęgnacji
Zapewnia najwyższy z możliwych poziom opieki
Pomaga każdemu w odzyskaniu jak najlepszego
samopoczucia, zarówno fizycznego jak i
psychicznego, dobrej kondycji społecznej bądź
umożliwia spokojną i godną śmierć
Przygotowuje wypisanie ze szpitala w
porozumieniu z pacjentem i jego opiekunami
Odpowiada za utrzymywanie wysokich
standardów opieki w oddziale i zna na bieżąco
najnowsze osiągnięcia w dziedzinie
pielęgniarstwa
Pełni rolę przewodnika dla pacjenta i jego rodziny
pomagając odnaleźć się im w nowej sytuacji
Jest lojalna wobec innych pracowników szpitala
Cieszy się dużym uznaniem i zaufaniem
społecznym
W modelu opieki środowiskowej
pielęgniarka:
Pracuje w samodzielnych ośrodkach lub organizacjach
pielęgniarstwa (Biało Żółty Krzyż, Stowarzyszenie
Krzyża), gdzie zatrudnione są tylko pielęgniarki
Pracuje na zlecenie lub zgłoszenie telefoniczne
Jest specjalistką w tej dziedzinie (możliwa wąska
specjalizacja, np. dializy, cukrzyca, stomia)
Pełni rolę konsultanta i doradcy dla chorego, rodziny i
innych pielęgniarek
Pielęgnuje w oparciu o standardy dla poszczególnych
jednostek chorobowych i współtworzy je
Dysponuje dobrym zapleczem socjalnym: gabinet,
magazyn sprzętu, biblioteki, sale seminaryjne,
komputery, sklep domowej opieki, pojazd służbowy
Pełni dyżury wg ustalonych godzin, także
telefoniczne, a poza tymi godzinami jest również do
dyspozycji chorych
Opiekuje się głównie rodzinami z małymi dziećmi,
przewlekle chorymi, niepełnosprawnymi, starszymi,
osobami w okresie przed- i poszpitalnym
Ocenia i dokumentuje swoje działania
Uczestniczy regularnie w spotkaniach zespołu
pielęgniarskiego, i innych osób pracujących w
środowisku, by konsultować rozwiązywanie
problemów podopiecznych
Wykonuje pracę zespołową, planową i zintegrowaną
Jest pełnoprawnym partnerem w zespole
terapeutycznym
Informuje podopiecznych w sposób jawny,
zaplanowany, zrozumiały, wyposaża ich też w
informatory dotyczące ośrodka opieki rodzinnej
(kompetencji, form opieki, grup wsparcia, praw
pacjenta) oraz broszury edukacyjne
Ocenia stan podopiecznych, ich sprawność, warunki
socjalne, potrzeby pielęgnacyjne
Każdą czynność pielęgnacyjną dokumentuje dla
ośrodka, pacjenta i ubezpieczalni
Edukuje środowisko (zajęcia indywidualne, z rodziną,
grupą dyspanseryjną, zespołem pielęgniarek)
Ma dużą swobodę decyzji i działań, co wynika z:
kompetencji uregulowanych prawnie,
specjalistycznego przygotowania, potrzeb środowiska,
odpowiedzialności
Prowadzi samokształcenie i doskonalenie, podnosi
kwalifikacje zawodowe, aktualizuje wiedzę
Cieszy się wysokim prestiżem zawodowym, zaufaniem
społecznym i jest doceniona przez zespół POZ
Ma przydzielony konkretny rejon, dzięki czemu lepiej
zna podopiecznych i nie jest przeciążona; dziennie
opiekuje się 10 – 15 osobami
Dba o podnoszenie jakości opieki
Jest członkiem zespołu złożonego z piel. przełożonej,
10 piel. środowiskowych i 3 pomocy pielęgniarskich
Wobec podopiecznych sprawuje min.:
kontrolę epidemiologiczną, bilanse zdrowia,
świadczenia ambulatoryjne, opiekę psycho-
socjalną, poradnictwo, promocję zdrowia i
profilaktykę chorób, świadczenia
pielęgnacyjne w domu chorego, wsparcie i
oddziaływania psychoterapeutyczne, opiekę
specjalistyczną np. terminalną
Ma kompetencje techniczne i pedagogiczne
Dostosowuje metody i środki pielęgnacji do
możliwości bytowych pacjenta i rodziny oraz
ich indywidualnych potrzeb
Współpracuje z ośrodkami opieki społecznej
****
Odejście od modelu biurokratycznego i medyczno-
technicznego
Holistyczne ujęcie podopiecznego
Indywidualne postrzeganie potrzeb i problemów
Profesjonalizm pielęgniarek wynikający z dobrego
przygotowania do zawodu, ciągłego doskonalenia
się, aktualizowania wiedzy i podnoszenia kwalifikacji
Duża autonomia pielęgniarek, swoboda decyzji
Imienna odpowiedzialność pielęgniarek za opiekę
Dbanie o potrzeby rodzin podopiecznych
Podmiotowe traktowanie pacjentów, partnerstwo
Realizowanie opieki we współpracy z zespołem terap.
Promowanie zdrowia, profilaktyka chorób, edukacja
Wdrażanie pacjenta i rodziny do pielęgnacji i decyzji
Nacechowanie wartościami humanistycznymi
Realizowanie PROCESU PIELĘGNOWANIA
Tworzenie i wykorzystywanie standardów opieki
Pielęgnowanie w zdrowiu i chorobie
Dokumentowanie pracy opatrzone podpisem
Odciążenie od nadmiaru obowiązków na rzecz pracy z
pacjentem i poświęcania mu większej ilości czasu
Wysoki prestiż zawodu i zaufanie społeczne
Doradztwo i konsultowanie zamiast narzucania
i wyręczania
Uczynienie z pacjenta i rodziny podmiotu aktywnego
w procesie pielęgnacji
Dobra organizacja pracy zespołu terapeutycznego z
chorym i sprawny przepływ informacji w zespole
Stawianie chorego w centrum uwagi
Elastyczność działań wynikająca z indywidualnych
cech, potrzeb, zwyczajów i warunków podopiecznych
Dbałość o podnoszenie jakości opieki i zadowolenie
podopiecznych z oferowanych im świadczeń –
świadczenie opieki wg najnowszej wiedzy,
prowadzenie badań nad jakością opieki
****