KULISY ETNICZNE EUROPY ZACHODNIEJ (wykłady dr Porębskiego + „Pejzaż etniczny Europy” E. Lewandowskiego + www.eurominority.eu)
WYKŁAD I:
Różne rodzaje ekspansji terytorialnej w okresie I tys. p.n.e.:
Kultura halsztacka (kultura epoki żelaza):
Irlyjska (Europa wsch.)
Celtycka (b. ekspansywna; dali podłoże grupie indoeuropejskiej; Europa zach.)
Ekspansja latyńska: zasymilowała/wchłonęła Celtów (*krawędź celtycka - na obrzeżach terenów zlatynizowanych pozostałości kultury celtyckiej)
Ekspansja germańska: po upadku Cesarstwa silna tendencja germanizacyjna
St. Rokkan & D. Urwin:
koncepcja „centrum/peryferia”: zawsze istnieją obszary centrów - lepiej rozwinięte, podejmujące decyzje polityczne i ekonomiczne w stosunku do peryferiów (oddziałuje na nie); ALE: pojawia się „świadomość peryferyjna” -> protest peryferiów -> autonomia (centrum idzie na kompromis) -> irredenta (grupa peryferyjna tworzy własne centrum)
WYKŁAD II:
1.Kultura - wszystko co człowiek wytwarza, jest to system złożony z powiązanych ze sobą elementów.
Kultura generuje typy zbiorowości; za k. stoi grupa społeczna, która wytwarza i przekazuje k.; k. zawsze ma podłoże społeczne.
Kultura narodowa:
-faza prenarodowa: istotne więzi krwi; mniejsze wspólnoty; miały poczucie wspólnych przodków (do ok. okresu rewolucji francuskiej)
-społeczności narodowe: mit założycielski wzmacniający więzi; scala je poczucie więzi kulturowej
Plemiona Narody
Plemiona |
Narody |
Ludy Rody |
Mniejszości narodowe Narodowości Grupy etniczne Etnosy |
Mają w sobie coś z narodu, ale
Czegoś im brakuje, cechuje je np.
brak organizacji politycznej,
brak posiadania państwa
3.Podtrzymywanie tożsamości narodowej: edukacja, grupy religijne, instytucje państwowe.
4.Kulisy etniczne ówczesnej struktury świata :
Z narodami, które mają wspólną kulturę, tradycje, zwyczaje i wartości
Prócz narodów istnieje wiele innych grup: etnosy, gr. regionalne, etniczne
5.Co dalej z narodami:
wg. B. Zientary narody zaczęły pojawiać się w średniowieczu
plemiona narody??? (*wielki naród europejski?)
6.Hopotezy:
Świat zmierza do unifikacji: ujednolicenie narodów, dyskusje nad językiem światowym (przeoduje angielski)
Postępuje zróżnicowanie: h. odwrotna do pierwszej - mimo zróżnicowania społ. są trwałe i chcą podtrzymywać zróżnicowanie (*bałkanizacja-proces rozpadania się państw; powstają nowe, często wrogo do siebie nastawione)
7.Koncepcja Karla Poppera:
społ. zamknięte: trybalizm - sposób utrzymywania społ. zamkniętych (tylko tam) przez utrzymywanie dawnych podiałów i odrebności klanowych, plemiennych czy narodowych
społ. otwarte: racjonalne, postępowe; na drodze ewolucji od społ. zamkniętego (nie ma do niego powrotu)
Do końca XXw. twierdzono, że procesy narodowotwórcze są nieodwracalne i jednokierunkowe (słąbsze podporządkowują się silniejszym). JEDNAK: koncepcja wielokulturowości - nasza kultura będzie mogła koegzystować z innymi, ale nie na zasadzie gett i rezerwatów jak to się dzieje teraz w przypadku mniejszości n.
WYKŁAD III:
KRAJ BASKÓW (Hiszpania)
najstarsza narodowośc w Europie
Euskadi - KB po baskijsku
Euskera - język basków po baskijsku
etnogeneza: nie do końca wyjasniona
(mityczna wersja- uciekinierzy z Atlantydy): 1.ludność która zawsze tam była/ 2.podobieństwa między Baskami a ludami śr. Azji
3 (/4) prowincje po stronie hiszpańskiej: Guipúzcoa, Vizcaya i Álava (*Nawarra nie należy do wspólnoty baskijskiej,bo jej mieszkańcy tak zdecydowali)
3 prowincje po stronie francuskiej: Labourd, Soule i Basse-Navarre
są to części historycznej krainy Baskonii
*w gazetach pisano „3 + 4 = 1” chęć połączenia
2,5 mln ludności (po stronie hiszpańskiej)
1 mln mówi po baskijsku
cechy antropologiczne: kształt czaszki i grupa krwii 0 Rh-
21 tys km2 powierzchni w Hiszpanii (*3 tys km2 we Francji)
cechy charakterystyczne Basków:
zindywidualizowana społ. (mocne osobowości, tradycyjny ubiór...)
cenią sobie wolność
świetnie się organizują; czują silną wspólnotę z ziemią, rodziną, gospodarką, pracą na roli (*nie jest to typowa społ. ziemska: jeden z najbogatszych obszarów H. - miasta, gospodarka, przemysł)
ruchy migracyjne z biedniejszych obszarów
w IIIw. KB zchrystianizowany
w czasie najazdu Arabów zachowali własną tożsamość
stereotyp: mocno religijny
ówcześnie postępuje sekularyzacja (ostatno w wyborach wygrała lewica)
IX/Xw.: 2 władców podejmuje próbę zjednoczenia (trudne z powodu sąsiadów)
XII - XVIIw. wszystkie prowincje włączane do Francji albo Hiszpanii (ale inkorporowanie Basków nie oznaczało utraty całkowitej ich zależności; symbolem niepodległości BK dęby z Gerniki; królowie H. obiecali respektowanie autonomii)
Hiszpanei budowali silne centralne panstwo, co utrudnia baskom życie
Baskowie papiescy popierają monarchę, ale republikańskie siły mają coraz większy wpływ prześladowania monarchistów
POLITYKA: w 1895r. Sabiono de Arana y Goiri zakłada Nacjonalistyczną Partię Basków (PNV): konserwatywna, nacjonalistyczna (ale nie popiera przemocy), katolicka; na początku wojen nie wiedzieli po której stronie stanąć - Watykan naciskał, żeby nie popierali republikanów, ale ci obiecywali im prawa i autonomię; za lidera José Antonio Aguirre PNV zaczyna popierać republikanów;
8.X.1936r. - proklamowano Republikę Baskijską (do kwietnia 1937r.)
po '37r. do końca rządów Franco czasy wielkiego ucisku - kultura Basków zepchnięta do podziemia, nie wolno było mówić po baskijsku na ulicy itd.
ETA - Baskonia i Wolność; ich celem odyskanie niepodległości KB; powołana w 1958r. przez radykalnych członków PNV zawiedzionych zachowawczą polityką partii; 1973r. - zamach an premiera Hiszpanii; ponad 300 osób zginęło w zamachach ETA
1975r. - śmierć gen Franco; władza w rękach Juana Carlosa liberalizm
1978r. - Konstytucja: możliwość tworzenia wspólnot autonomicznych (król chce utrzymać jednoćs kraju)
powstaje Kraj Basków: swój rząd, premier, pewna autonomia (ale zostają przy H.)
co się zmieniło po śmeirci Franco:
moga kultywować swój język, kulturę i obyczaje
dążą do poszerzania granic autonomii
konstytucja mówi, że jest jeden naród hiszpański Baskowie chcieliby nazywać się narodem (w 2004r. premier rządu baskijskiego przemawia w Kortezach o prawie do nazywania się narodem) w głosowaniu przegrali
rzady Zapatero: dialog z ETA, uwolnienie wielu terrorystów (niepopularne w KB)
KB i UE: dotacje z Unii, ochrona kultury, Baskowie chcą by baskijski był jednym z języków UE
WYKŁAD IV:
KATALONIA (Hiszpania)
ok 7mln mieszkańców
30 tys km2 pow.
większość mówi po katalońsku
obok KB najlepiej gospodarczo rozwinięty rejon H.
Historia:
Iberowie plemiona celtyckie Rzymianie Wizygoci (prężne i spójne panstwo, wyznawali arianizm)
arabska konkwista doprowadziła do rozpadu państwa Wizygotów
wyłania się Katalonia i Asturia
wczesne średniowiecze: K. prężnie się rozwija; silna kultura i jej wpływy
1276r. - król jakub I nakazuje sporządzanie dokumentów w j. katalońskim
zmiany sojuszów: Aragonia „opuszcza” K. i sprzymierza się z Kastylią (1479r.); centrum narodowotwórcze przesuwa sie do Madrytu Madryt i Francja zdominowaly K.
1.IX.1714r. - bitwa z siłami Francji i Hiszpanii Dzień Narodowy upamiętnia tą walkę
1768r. - król Karol III wydaje rozporządzenie - j. kastylijski zastępuje j. kataloński jako język urzędowy
rewolucja francuska wpłynęła na syt. w H.: ograniczanie regionalizmów, centralizacja
Katalończycy walczyli za pomoca kultury, nie zbrojnie
Liga Katalońska w 1906r. zajęła się mobilizowaniem i organizacją Katalończyków; na początku monarchiści, lata 30-te zmiana orientacji - za republiką (w latach 1930 - '38 wywalczyli sobie sporą autonomię)
w 1931r. w Barcelonie Katalończycy sami proklamują powstanie Republiki Katalonskiej
śmierć Franco zmienia sytuację: wraca rząd z emigracji; 1977r. - potężne manifestacje w celu uzyskania autonomii
[w tym miejscu konczą się notatki co jest niemożliwością, jak zdobędę to dopiszę]
WYKŁAD V:
GALICJA (Hiszpania)
30 tys km2
2,7 mln mieszkańców (rzadkie zaludnienie)
długa linia brzegowa główny dostwaca ryb
teren wyżynny - gleby urodzajne na obrzeżach (przemysł rolniczno - przemysłowy (?))
Historia:
ok. 2000 lat p.n.e.: pierwsze ślady osadnictwa w Galicji (*mamoas - urny pogrzebowe tam znalezione)
VIIw. p.n.e.: Celtowie w G.; romanizacja przebiegła głębiej, dlatego język i kultura G. nie mają char. celtyckiego (tylko romański)
osadnictwo greckie i kartagińskie
IIw. p.n.e.: Rzymianie przekształcają G. w prowincję rzymską; zależało im głównie na rudach żelaza; G. miała pewną autonomię, ale i tak widoczne są duże wpływy romańskie
Swebowie: ludy, które dotarły do G. po upadku CRz; byli arianami mięli problemy z asymilacją
panowanie Wizygotów
od VIIIw. panowanie Arabów; nie podbili całej G., ale G. włączyła się w rekonkwistę (która zaczęła się na płn. Płw. Iberyjskiego - świątynia Santiago de Compostella); w X i Xiw. uzyskali pewną autonomię od Arabów - powstaje Księstwo Galicyjskie (z czasem podległe coraz bardziej Kastylii);
*XIIw. - Księstwo Portugale późniejsza Portugalia (język galicyjski bardzo podobny do portugalskiego - kontakty między obiema krajami)
G. kilkakrotnie próbowała zrzucić jarzmo Kastylii (ruch antyfeudalny); irmadinos (?) - powstańcy galicyjscy (Marshal Pardo de Cela - jeden z dowódców powstania)
XV - XVIw.: źle się działo - G. tylko prowincją Kastylii; duża bieda powodowała odpływ ludności
XVIIIw.: inwazja napoleońska
XIXw.: rodzi się ruch kulturalny zmartwychwstanie, powraca zainteresowanie kulturą i językiem galicyjskim
XIX/XXw.: powstają organizacje związane z odrodzeniem narodowym, np. Liga Galicyjska lub Solidarnośc Galicyjska
w 1931r. powstaje Partia Galicyjska: skupiała wszystkie okoliczne nacjonalistyczne partie które chciały autonomii dla G.
24.VI.1936r.: REPUBLIKA GALICYJSKA; Franco po zdobyciu władzy zlikwidował wszelkie przejawy odmienności kulturowej; Galicja nie walczyła o to zbrojnie jak KB
po śmierci franco w 1981r. utworzono wspólnotę autonomiczną Galicji (ma autonomie, ale obowiązuje ją prawo hiszpańskie); G. nie rządają poszerzenia swojej autonomi (jak Baskowie czy Katalończycy)
do 2009r. rządził Galicyjski Blok Nacjonalistyczny (startowali z hasłem oderwania się, ale zostali przy autonomii)
w 2009r. wygrała Partia Ludowa: chcą silnej zwartej Hiszpanii, autonomia ma zostać taka jaka jest stąd opozycja wobez Zapatero, który poszerzył autonomię Katalonii
Kwestie językowe w galicji:
98% mieszkańców rozumie j. galicyjski, duża większość go używa
j. galicyjski nauczany w szkołach, ale młodzi wolą uczyć się kastylijskiego, bo j.g. poza granicami rejonu jest nie potrzebny
w latach 80-tych chciano reaktywować j. galicyjski w przestrzeni publicznej; od 2006r. pojawiają się podobne próby
WYKŁAD VI:
BRETANIA (Francja)
35 tys km2 (7% pow Francji)
ok.4 mln mieszkańców (600 tys mówi po bretońsku)
„dolna Bretania” - char. celtycki; „wschodnia Bretania” - char. romański
średnio rozwinięty (dochód niższy od średniego krajowego o ok. 8%)
Historia:
osadnictwo od ok. pierwszej poł. I tys p.n.e.:
do 56r. p.n.e.: faza celtycka
od 56r. do V w. n.e.: latynizacja przez Rzymian
od Vw.: napływ plemion germańskich (część ludności przeprawiła sieę przez kanał La Manche - Brytowie - i osiedliła się znowu w Bretanii receltyzacja; przywieźli nazwę, religię chrześcijanską i język bretoński - celtycki)
*podział języków celtyckich:
grupa bretońska: grupa gaelicka:
-bretoński -szkocki
-kornwalijski -irlandzki
-walijski -manijski
do Ixw. Bretończycy utrzymywali kontakty z Celtami z wysp (podobne języki); wzrost potęgi frankijskiej osłabienie więzi Celtów i Bretonczyków
845r. - ostatnie zwycięstwo Bretończyków nad Frankami
od Xw. Wikingowie spychają B. na wschód
1084r. - umiera ostatni suweren bretoński odtód królowie niebretońscy (od Xiw. spadek prestiżu bretońskiego, bo król już stąd nie pochodzi, więc za nim przychodzi inna elita która nie mówi tym językiem)
1491r. - księżniczka Anna Bretońska poślubia Karola VIII a potem Ludwiak XII (królowie Francji); przez 41 lat unia personalna, aż
w 1532r. unia realna koniec osobnej Bretanii! (teoretycznie zapewniona autonomia wewnętrzna)
XVIIIw. - powstaje Związek Bretoński; miał dbać o interesy Bretończyków (stłamszony przez Francuzów rozwiązał się)
od Rewolucji Fancuskiej kładziono duży nacisk na centralizacje (stąd próby oporu, np. powstanie Szuanów)
od XVIIIw. okres stagnacji i marginalizacji Bretanii
„Emsav” - (zmartwychwstanie) ruch kulturowy, miał na celu reaktywowanie zdobyczy kulturowych Bretanii
I wojna światowa: rząd F. chciał $ od Bretończyków aby doposażyc armię (zwrócił się do nich jedyny raz po bretońsku) Bretończycy dali pieniądze i ludzi, ginęło ich ok. 240 tys mężczyzn i nic za to nie dostali
1919r. - powstała Narodowa Partia Bretońska; obok działalności politycznej przeciw Franci chciała budować „Europę Narodów” od podstaw; pojawiły się próby zbrojne - w 1932r. szereg zamachów na symbole dominacji francuskiej np. pomniki
w okresie międzywojennym zajmowano się np. tłumaczeniem literatury na j. bretoński
w czasie II wojny światowej część elit współpracowała z rządem w Vichy (myśleli że będzie im lepiej niż z Francuzami); po wojnie surowe sankcje
po II WŚ ludzie emigrowali ze wzgl. na słaby rozwój gospodarczy; imigrowali za to turyśli i emeryci (osłabia się potencjał j. bretońskiego)
lata 90-te: polityka Francji wobec B. trochę zelżała (ale raczej formalnie niż praktycznie)
dziś: ok.600 tys osób zna j. bretoński, ok. 300 tys mówi biegle i używa go na codzień (pojawiją się próby wprowadzenia j. bretońskiego do szkół)
Francja dotąd nie podpisała Europejskiej Karty Języków Mniejszościowych i Regionalnych bo musiałaby finansowac te starania
w 2008r. zmodyfikowano konstytucję - uznanie, że różnowrodność językowa jest bogactwem Francji (ale nic się nie zmienia bo nie idą za tym żadne ustawy)
Dziś: Bretończycy są traktowani z wroga tolerancją.
WYKŁAD VII:
KORNWALIA (Wielka Brytania)
3,5 tys km2
500 tys mieszkanców (ok. 1000 mówi po kornijsku)
hrabstwo z miasteczkiem centralnym Truru
granica między nią a WB ustalona tysiąc lat temu i do tej pory aktualna
Kornwalia to pozostałość kultury celtyckiej należy do tzw. krawędzi celtyckiej (pozostałości inwazji celtyckiej z 1 tys p.n.e.)
nieliczny przypadek grupy etnicznej, która reaktywowała swoją kulturę i język od zera (od XVIIIw. j. kornwalijski nie był praktycznie używany)
Historia:
celtyckie - odgrywa ówcześnie wielką rolę
Imperium Rzymskie - w 50 roku n.e Rzymianie opanowali ten teren, panowali tam do roku 410. Dla Rzymian istotne były złoża naturalne Kornwalii - przejęli kopalnie cyny. Nie zlatynizowali Kornwalii.
plemiona germańskie (na początku V w. po wyparciu Rzymian przez plemiona germańskie Wielka Brytania rozpadła się na szereg mniejszych państw, podobnie Kornwalia)
Od VI-VII w. napływ plemion germańskich na tereny Kornwalii - udało jej się zachować niepodległość wobec nich; dzięki temu z Bretanii nastąpiła powrotna migracja plemion bretońskich na tereny Kornwalii.
Na Kornwalię najeżdżali również Wikingowie, ale nie zniszczyli jej terenów ani również jej niezgermanizowali.
936 - utrata niepodległości Kornwalii - ostatni władca Kornwalii Hybel został pokonany przez monarchę angielskiego
ustaliła się wtedy granica na rzece Tamar między Kornwalią a Wielką Brytanią.
Pojawia się rywalizacja królestw w Wielkiej Brytanii
Wessex okazało się najsilniejszym królestwem i to one nadało ton procesom narodowotwórczym na terenie Wielkiej Brytanii
do Xw. trwa okres rozwoju K. jako samoistnego bytu państwowego; później traktowana jako peryferium tworzącej się Anglii, jest kulturą zdominowaną, która musi się bronić, jest zagrożona
w Xiw. miała miejsce inwazja Normanów na WB; przemiany polityczne spowodowały rozdzielenie królestw WB, rozłączenie Kornwalii i Walii od XII w. zaczynają toczyć się samodzielne procesy rozwojowe języków celtyckich (Wcześniej te języki były zrozumiałe, miały wspólną bazę; później przez ten rozdział zaczęły się różnić, bo zaczęły się rozwijać na własną modłę.)
w wyniku najazdów zasymilowała się elita (jak w Bretanii): spada prestiż języka kornwalijskiego, nabiera znaczenia angielski; w języku kornwalijskim powstaje poezja bardów i mówi nim plebs (przez to liczba osób mówiących po kornwalijsku wzrosła)
w XIIIw. rozwój kopalnictwa cyny: utworzyły się parlamenty i sądy cynowe (regulowały one sprawy codzienne, drobne konflikty; w latach 70tych XX w. powrócono do tej tradycji, ale jest to prowizoryczne, bowiem nie mają one mocy prawnej)
w 1337 r. król Anglii wydał Kartę Książęcą: mówi on, że każdy książe Anglii jest księciem Kornwalii i Walii (tradycja trwa do dziś)
w XVw. Kornwalia próbowała zrzucić jarzno WB; przejawiało się to głównie w walce z nowym kościołem anglikańskim; Kornwalijczycy byli katolikami, więc wyruszyli na tzw. „wojnę o modlitewniki” spustoszyła K. i doprowadziła do śmierci ogromnej liczby jej mieszkańców; księża katoliccy okrutnie katowani przez Brytyjczyków, kornijski zakazany w liturgii (od tej pory traktowany jako język „wrogów Anglii”; coraz mniej osób się nim posługiwało, praktycznie został skazany na wymarcie, ale
N. Boson zaczął kolekcjonować materiały spisane w tym języku.
1701 E. Lhuyd zebrał podstawy do stworzenia gramatyki kornijskiej.
1777 - zmarła ostania kobieta, która mówiła tylko językiem kornijskim, który był dla niej jedynym, ojczystym językiem.
Henry Jenner - poliglota, który zainteresował się językiem kornijskim. W 1903 roku na konferencji związków bretanii, Jenner wystąpił i prezentował referat w języku kornijskim. W 1901 założył CTK, które miało ratować język kornijski przed wymarciem. W latach 30tych XX opublikowano pierwszy słownik kornijsko-brytyjski.
1951 powstaje organizacja polityczne Synowie Kornwalii -próbowali wznieść sprawę kornijską na teren polityki. Było to tylko ciało lokalne, które działało na małym, lokalnym terenie. Jednak był to przejaw samodzielność Kornwalii.
1967 Kornijska Rada Językowa - zaczęła ratować i propagować język kornijski. Walczyli o wprowadzenie tego języka to szkół i urzędów.
Punktem zwrotnym było podpisanie w 2002 r. przez Wielką Brytanię Europejskiej Karty Języków Regionalnych i Mniejszościowych.
WYKŁAD VIII:
SZKOCJA (Wielka Brytania)
79 tys km2 (1/3 pow. W.B.)
5 mln mieszkańców (po gaelicku mówi ok. 60 tys)
w skład Sz. wchodzi ok. 800 wysp (150 zamieszkanych)
języki: angielski, gaelicki, „szkocki” (powszechnie znany dialekt angielskiego)
stolica: Edynburg
obszar górzysty, b. ważne pasterstwo (kiedyś istniały klany zajmujące się tylko tym; Szkoci byli społeczeństwem klanowym)
obszary zamiszkane od bardzo dawna
Historia:
1 tysiąclecie p.n.e., 3 fale osadnicze: Piktowie (IV-Vw p.n.e.); Celtowie - Brytowie; Szkoci (przybyli z Irlandii)
80r. p.n.e. - 200r. n.e.: Rzymianei próbowali podbić te tereny, ale nigdy w pełni sie nie udało powstaje Wał Hadriana aby uchronić posiadłości rzymskie przed barbarzyńskimi najazdami (121 - 129r n.r.; z zach. na wsch.)
po wycofaniu Rzymian rozwija się samodzielna polityka Szkocji
II - IV w.: chrystianizacja - św.Kolumban i św.Ninian przez długi czas związki z Kościołem miały duży wpływ na kulturę Sz.
VIIIw.: Wikingowie z Danii i Szwecji (wywarli mały wpływ)
843r.: powstaje Królestwo Alba z sojuszu Piktów i Szkotów, królem Kenet I (Sz uzyskała kształt polityczny; trzon dzisejszego)
w IX w. wszyscy mówili po gaelicku
1070r. - król poślubia księżniczkę Małgorzatę związaną z Londynem początek problemów politycznych Sz, bo Małgorzata promowała angielskie obyczaje
XIIIw. - plebejskie powstania przeciwko Anglikom ; *Robert Bruce - powstaniec, potem król w latach 1306-29; udało mu się na jakiś czas uzyskac niepodległość
1328r.: układ z Northampton - Anglia i Szkocja będą respektować wzajmną niepodległość
ale w 1329r. królem zostaje Dawid II pojawiają się napięcia wew., ponownie wpływy angielskie na dworze
1542r.: Maria Stuart regentką (katoliczka, w Sz przeważali protestancji + wpływy protestanckiej Anglii) ze względu na konflikt papież - Anglia abdykowała
marginalizacja języka i kultury gaelickiej na rzecz angielskiej na rzecz angielskiej
1603r.: Unia personalna w osobie Jakuba VI
1707r. - układ zjednoczeniowy (aneksja Szkocji przez Anglię); skutki: upadek kultury szkocjkiej, np. zabraraniali im nosić kilty, grać swoją muzykę; industrializacja i produkcja wełny na skalę masową rozbiła społeczności klanowe zajmujące się do tej pory pasterstwem osłabił się trzon kultury szkockiej
XIXw.: powstają oddolne organizacje próbujące ratować język g. (potem próbowali działać też w polityce)
1885r.: Sekretariad do Spraw Szkocji przy rządzie angielskim
1888r.: Szkocka Partia Pracy
w XIXw. Szkoci pisywali do rządu angielskiego z rządaniem jakiegoś stopnia autonomii
1934r.: Szkocka Partia Narodowa - zajmowali się interesami Szkocji, w latach 70. referendum w sprawie autonomii Szkocji (przegrali - za niska frekwencja)
1997r.: znów referendum, tym razem wystarczająca frekwncja
rząd Anglii ogłosił wybory do parlamentu i od 1999r działa szkocki parlament - 129 posłów, gł. sprawy zdrowia, edukacji, rolnictwa
Szkoci nadal dyskutują czy zostać częścią Zjednoczonego Królestwa czy sie odłączyć (gospodarczo Sz. skorzystała na przynależności do W.B.)
WYKŁAD IX:
MAN (wyspa, angielska dependencja)
572 km2
80 tys mieszkańców (ok 300 osób mówi po manijsku)
język manijski (ang. manx)
stolica: Douglas (man. Doolish)
uzależniona od Anglii, ale nie jest jej częścią: mają gubernatora angielskiego, król Anglii jest ich panem, ale mają swój parlament i władzę legislacyjną
część `krawędzi celtyckiej'
Historia:
najpierw Celtowie z Irlandii (przynalezność kulturowa jak u Szkotów i Irlandczyków - patrz wykład VI): ukształtowali parlament na wzgorzu Tynwald (do dziś się tak nazywa) symbol politycznej autonomii, wg. historyków najstarszy ciągle działający parlament na świecie; co roku 24 posłów zbira się się, czytane są ustawy w języku manijskim, przychodza ludzie (jako forma folkloru)
pojawili się Rzymianie i przynieśli chrześcijaństwo „celtyckie” (*chrześcijaństwo na Wyspach przejęło elementy kultów pogańskich przekształcając je na swoją modłę żeby łatwiej było trafić do ludności, na większą skalę niż to miało miejsce na kontynencie); ale nie zromanizowali wyspy
w VIIIw. Wikingowie: wyspa była ich centrum logistycznym, najpierw ją łupili a potem wzięli pod opiekę; przekształcili Tynwald w organ dwuizbowy - House of Keys i izbę legislacyjną; za ich czasów duża niezależność polityczna - istniało nawet Królestwo Wyspy Man i Hebrydów
w XIw. zerwano więzi kościelne z Irlandią; zarządzał biskup Cutenbury, potem z Northeim (Norwegia)
w 1266r. umiera król Magnu, a Wikingowie sprzedają wyspę Szkocji na 80 lat
od 1346r. wyspa w rękach Anglii; od 1406r. własnością Stanleyów przez 330 lat (*za ich panowania wykształciła się tradycja trwająca do dziś - nowy król otrzymuje 2 sokoły - stąd w herbie Man sokół i kruk (to pozostałość po Wikingach)); za Stanleyów wyspa funkcjonowała gospodarczo, ale podupadła kultura - elity ulegały kulturze ang., dlatego też język tracił prestiż (manx językiem plebsu)
duchowni podejmowali próby „uzdrowienia” języka na przestrzeni wieków - tłumaczyli modlitewniki (XVIIw.) oraz Biblię i katechizm (XIXw.)
w 1736r. umiera ostatni Stanley, wyspę przejmują krewni Atolowie Man zaczyna podupadać
w 1766r. Anglicy odkupują wyspę za 70 tys funtów (tzw. act of revestment); nie inwestowali w rozwój wyspy, chcięli żeby tylko „egzystowała”; od XIXw. rozwija się „osadnictwo obcych” i turystów, za to miejscowi emigrowali przez biedę
1828r. - nadanie Man statusu dependencji (decyzje władz musi zaakceptowac Londyn)
1899r.: Manijskie Towarzystwo Językowe (cel: ochrona języka).
partia: Synowie Man - nie mają przedstawicieli w parlamencie ang., są nacjonalistami i chcą odłączenia od W.B.
obecnie j. manijski zaczyna być modny, uczą się go młodzi