ANATOMIA

Krążenie płodowe

U płodu krążenie krwi przebiega

w sposób odmienny niż u człowieka

dorosłego. Wynika to z odmiennych

warunków życia płodu, który tlen i

składniki odżywcze pobiera z krwi

matki.

Proces wymiany produktów

przemiany materii między krwią

matki a krwią płodu następuje w

łożysku. Natleniona i zaopatrzona

w produkty odżywcze krew z

łożyska odpływa do żyły pępkowej.

SCHEMAT KRĄŻENIA PŁODOWEGO

Łożysko ( placenta )

Żyła pępkowa ( v. umbilicalis )

Żyła
wrotna ( v. portae )

Krążenie wątrobowe

Przewód żylny ( ductus venosus ) Żyły
wątrobowe ( vv. hepaticae )

Żyła główna dolna ( v. cava inferior ) Żyła
główna górna ( v. cava superior )

Przedsionek prawy ( atrium dextrum )

Otwór owalny ( foramen ovale ) Komora
prawa ( ventriculus dexter )

Przedsionek lewy ( atrium sinistrum ) Pień płucny
( truncus pulmonalis )

Komora lewa ( ventriculus sinister ) Przewód
tętniczy ( ductus arteriosus )

AORTA

Tętnica biodrowa wspólna ( a. iliaca
communis )

Tętnica biodrowa wewnętrzna ( a. iliaca
interna )

Tętnica pępkowa ( a. umbilicalis )

Łożysko ( placenta )

Żyła pępkowa – biegnie do

pierścienia

pępkowego płodu, wchodząc w skład

pępowiny.

W dalszym ciągu żyła pępkowa podąża

do

wątroby leżąc w wolnym brzegu

więzadła

sierpowatego i przebiega w bruździe

żyły

pępkowej, gdzie dzieli się na dwie

gałęzie.

Przewód żylny (ductus venosus ) –

łączy się z żyłą główną dolną, druga

łączy się z żyłą wrotną. Krew z żyły

wrotnej przez żyły wątrobowe dostaje

się do żyły głównej. W ten sposób

krew tętnicza, która płynie z łożyska,

miesza się z krwią żylną płodu. Z żyły

głównej dolnej krew dostaje się do

przedsionka prawego serca i dzięki

odpowiednio ukształtowanej zastawce

żyły głównej dolnej zostaje w

większości skierowana przez otwór

owalny przegrody

międzyprzedsionkowej do przedsionka

lewego.

Pozostała część krwi miesza się z

krwią

płynącą z żyły głównej górnej i

odpływa do

komory prawej, a stąd do pnia

płucnego.

Płuca płodu są nieczynne i

zapotrzebowanie

ich na krew jest niewielkie.

Dlatego też z pnia płucnego

większość krwi płynie do tętnicy

głównej przez przewód tętniczy

( ductus arteriosus ), który łączy

pień płucny z aortą. Odgałęzieniem

tętnicy głównej rozchodzi się krew

po całym ciele. Od tętnic biodrowych

wewnętrznych odchodzą dwie

tętnice pępkowe ( aa. umbilicales ).

Biegną one po tylnej powierzchni

przedniej ściany jamy brzusznej.

Przez pierścień pępkowy i pępowinę

dostaje się do łożyska, gdzie dzielą

się na naczynia włosowate. Z

powyższego wynika, że tętnicami

pępkowymi płynie krew mieszana,

żyłą pępkową zaś – krew tętnicza.

Po urodzeniu, wraz z pierwszym

wdechem noworodka, krew zaczyna

krążyć również po obiegu małym

Przewód żylny zamyka się, z czasem

zarasta i

przekształca się w więzadło żylne.

Po

zarośniętym otworze owalnym w

przegrodzie

międzyprzedsionkowej pozostaje ślad

w

postaci dołu owalnego. Tętnice

pępkowe

również zarastają, tracąc swe

znaczenie.

BIBLIOGRAFIA :

Anatomia i fizjologia człowieka – PZWL
Warszawa 1989r.
Prof. dr Witold Sylwanowicz,
Prof. dr hab. med. Aleksander
Michajlik,
Prof. dr hab. med. Witold
Ramotowski.

Zarys Anatomii Człowieka – PZWL Warszawa
1992r.
Prof. dr med. Adam
Krechowiecki,
Prof. dr hab. n. med. Florian
Czerwiński.

DZIĘKUJE ZA UWAGĘ.