dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
1
W.9. Organizacja robót
montażowych
dr inż. Elżbieta Strzelecka
Technologia robót montażowych
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
2
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
WYKŁADY
1. Montaż elementów i konstrukcji - pojęcia podstawowe
i ogólne (c.d).
2. Montażowa charakterystyka elementów.
3. Główny i pomocniczy sprzęt montażowy (II).
4. Brygada montażowa.
5. Zasady projektowania przebiegu robót montażowych.
6. Przygotowanie obiektu i budowy do robót
montazowych.
7. Sposób montażu charakterystycznych
elementów.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
3
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Organizacja montażu zależy od wielu
czynników, takich jak:
- rodzaj budynku (jego rozległość i
wysokość),
- konstrukcja budynku,
- rodzaj złącz między prefabrykatami,
- rodzaj stosowanego sprzętu
montażowego,
- czas przeznaczony na montaż.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
4
Technologia robót
montażowych.
W.9. Organizacja robót
montażowych
Rozległe budynki jednokondygnacyjne
,
jedno
i wielonawowe hale przemysłowe
montuje
się zazwyczaj
żurawiem jezdniowym.
Hale z żelbetowych
elementów
prefabrykowanych można montować albo
metodą rozdzielczą albo metodą
kombinowaną.
Hale stalowe
można montować również
metodą kompleksową.
Wymaga to jednak
takiego połączenia między słupem a
fundamentem, które bezpośrednio po
wykonaniu może przenosić obciążenia.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
5
Technologia robót
montażowych.
W.9. Organizacja robót
montażowych
W metodzie rozdzielczej
do zmontowania całości hali
potrzeba czterech lub pięciu przejazdów żurawia.
W metodzie kombinowanej
liczba przejazdów zmniejsza
się, ponieważ zazwyczaj dźwigary, płyty dachowe a
czasem i płyty ścienne montuje się w jednym przejeździe.
Praca jednego żurawia na budowie
- musi on
montować elementy o dużej i niewielkiej masie co
zmniejsza stopień jego wykorzystania.
-
przy metodzie rozdzielczej
halę można montować
dwoma żurawiami pracującymi równomiernie w
bezpiecznej odległości od siebie:
a)
żuraw o większym udźwigu
montuje
słupy, belki
podwalinowe, belki podsuwnicowe i dźwigary,
b)
żuraw o mniejszym udźwigu
-
płyty dachowe i ścienne.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
6
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Montaż hal – podstawowa
decyzja to przyjęcie drogi
poruszania się żurawia w czasie
montażu:
Może on poruszać się
wzdłuż zew. ścian hali (z
jednej lub dwóch stron)
lub wewnątrz
poszczególnych naw (rys). W
tym przypadku porusza się
on wzdłuż naw ale może
czasem okazać się korzystne
poruszanie się żurawia w
poprzek naw.
Trasy poruszania się
żurawia w czasie montażu
hali metodą kombinowaną:
a) montaż słupów i belek,
b) montaż dźwigarów i
płyt.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
7
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Montaż budynków wielokondygnacyjnych wykonuje
się
w naszych warunkach prawie wyłącznie żurawiami
wieżowymi torowymi lub wieżowymi stałymi.
Schematy poruszania się żurawi:
- jednostronnie (rys. a),
- dwustronnie jednym żurawiem (rys. b.),
- dwustronnie dwoma żurawiami (rys. c),
- czołowo z wjazdem żurawia w środkowy trakt
budynku lub czołowo bocznie (dla budynków
szkieletowych) (rys. d).
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
8
Schematy montażu budynków
wielokondygnacyjnych żurawiem wieżowym:
a) jednostronnie, b) dwustronnie jednym żurawiem, c)
dwustronnie dwoma żurawiami, d) poruszającym się
wewnątrz konstrukcji budynku, e) żurawiami stałymi.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
9
Technologia robót montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Coraz częściej do montażu budynków
wielokondygnacyjnych stosuje się zespół
żurawi stałych, których zasięg i liczba
umożliwia ustawienie elementów na
całym rzucie budynku.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
10
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Budynki wielokondygnacyjne dzieli się zazwyczaj na
działki montażowe.
Są to jest wyodrębnione części rzutu budynku, na który
wszystkie elementy pionowe można ustawić w ciągu
jednej zmiany roboczej
.
Ustalając kolejność montażu na działce roboczej
obiektu
o konstrukcji indywidualnej trzeba pamiętać o pięciu
zasadach.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
11
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Zasady. Kolejność montażu powinna być taka
by:
Bezwzględnie obowiązujące
a) możliwie szybko powstawały samostateczne
fragmenty konstrukcji,
b) elementy ustawiane później nie stanowiły w czasie
ich ustawiania zagrożenia dla stateczności
elementów ustawionych wcześniej,
c) można było prawidłowo wykonać złącza między
elementami,
Zalecane
d) montaż odbywa się w kierunku “na żuraw”,
e) istnieje czytelna dla robotników logika dostawiania
elementów.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
12
Technologia robót
montażowych
W.6. Sprzęt pomocniczy do
montażu
Montaż obiektów systemowych – kolejność montażu jest
zazwyczaj opracowana przez autorów systemu.
Budynki wielkopłytowe:
Na działkach montażowych prace wykonuje się
najczęściej w następującej kolejności:
1.
Elementy pionowe
(ściany zewnętrzne,
wewnętrzne działowe, elementy wentylacyjne),
2. Układanie
płyt stropowych
.
3.
Spoczniki:
międzypiętrowy i dolny bieg schodowy
montuje się podczas montażu ścian, a spocznik
kondygnacyjny i drugi bieg podczas montażu stropów.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
13
Technologia robót
montażowych
W.6. Sprzęt pomocniczy do
montażu
Zasada podziału rzutu montowanego obiektu na działki
montażowe pociąga za sobą istnienie
minimalnej liczby działek
,
która zapewnia ciągłość prac montażowych na obiekcie.
Liczba działek
zależy od stosunku sumy czasów montażu
elementów pionowych do sumy czasu montażu elementów
poziomych i jest równa wartości tego stosunku zwiększonego o 1.
Przykładowo:
dla obiektów wielkopłytowych
stosunek ten wynosi 2, wobec
czego minimalna
liczba działek zapewniająca ciągłość montażu
wyniesie 3.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
14
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
W przypadku, gdy rzut budynku nie da się podzielić na trzy
działki to trzeba uwzględnić przerwy w pracach
montażowych.
W szczegółowej kolejności montażu występują w związku z
różnymi właściwościami rozwiązań konstrukcyjnych pewne
zmiany.
Przykład:
Dla systemu W70
: ściany zewnętrzne szczytowe, ściany
zewnętrzne osłonowe, ściany wewnętrzne, płyty stropowe,
elementy klatki schodowej, bloki wentylacyjne.
Dla systemu OWT
: ściany szczytowe, ściany wewnętrzne
poprzeczne i podłużne, belki ściany, bloki wentylacyjne i
spalinowe, ścianki działowe, płyty stropowe, elementy
klatek schodowych
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
15
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
W budynkach szkieletowych
w połączeniach
spawanych (
system SBO i ZSBO
) ogólna kolejność
montażu jest następująca:
słupy zewnętrzne i wewnętrzne, rygle,
prefabrykowa-ne ściany szczytowe i wewnętrzne,
nadproża ścian szczytowych i podłużnych, pasy
podokienne trójwarstwowe (o ile występują) dolne
warstwy bloków wentylacyjnych,
filarki międzyokienne, płyty stropowe, górne
warstwy bloków wentylacyjnych, elementy klatki
schodowej.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
16
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
W systemach o monolitycznych
połączeniach
słupów
(
BWP-71
) na szczególną uwagę zasługuje fakt,
że:
ze względu na ten charakter połączeń słupy
kondygnacji n są ostatnim elementem
montowanym w
cyklu montażu kondygnacji n-1.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
17
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Przy montażu każdego obiektu występuj
niedokładności, które mogą być
spowodowane:
błędami projektowymi,
niestarannością produkcji prefabrykatów i
nieprawidłowościami montażu.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
18
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Dokładność montażu i
odbiory
konstrukcji zmontowanej
z
elementów
prefabrykowanych
Rodzaje możliwych
odchyłek montażowych.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
19
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Na skutek niedokładności montażu powstają:
-
przesunięcia
prefabrykatu wzdłuż osi poziomych
(Δx, Δy),
- przesunięcie prefabrykatu wzdłuż osi pionowej (Δz),
-
skręcenie
prefabrykatu wzdłuż osi pionowej (Δγ),
-
wychylenie
prefabrykatu z pionu (Δw),
- przesunięcie prefabrykatu górnej kondygnacji wzglę
-
dem prefabrykatu niższej kondygnacji (Δp),
-
zwichrowanie
płyt stropowych.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
20
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Skutki niedokładności, w zależności od ich wielkości
wpływają na zachowanie samych elementów , jak i
całej konstrukcji.
Dlatego
w każdym projekcie TiOB powinny
znajdować się tablice odchyłek dopuszczalnych
jakie mogą wystąpić przy montowaniu konkretnego
obiektu.
Wielkość tych odchyłek można znaleźć dla konstrukcji
żelbetowych prefabrykowanych i dla konstrukcji
stalowych w
poradnikach.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
21
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Kontrola jakości montażu - odbiory konstrukcyjne
Aby stwierdzić, czy budynek jest zmontowany prawidłowo, a
występujące w nim
odchyłki nie przekraczają odchyłek
dopuszczalnych
potrzebna jest:
ciągła kontrola robót
, w wyniku której przeprowadza się
odbiory poszczególnych kondygnacji
budynku i końcowy
odbiór stanu surowego budynku.
Osiąga się to przez
: kontrolę i odbiór stanu zerowego,
kontrolę dokładności montażu elementów, kontrolę dokład-
ności wykonania oraz uszczelnienia węzłów i spoin,kontrolę
dokładności montażu i odbiór zespołów prefabrykowanych,
komisyjny odbiór stanu surowego budynku.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
22
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Kontrola i odbiór stanu zerowego
- przeprowadza się ja komisyjnie, a wynik opisuje w
protokóle odbioru i dokonuje wynikającego z tego
protokółu wpisu do dziennika budowy;
- pozytywny zapis w dzienniku budowy stanowi
podstawę do rozpoczęcia robót montażowych,
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
23
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Kontrola dokładności montażu elementów
powinna poprzedzać ostateczne zamocowanie
elementu i być przeprowadzona przez kierownika
budowy lub kierownika montażu;
-
sprawdza się osiowość ustawienia lub ułożenia
elementów, przesunięcia w poziomie i pionie,
szerokość spoin, dokładność ich uszczelnienia.
-
stwierdzone odchyłki przekraczające wartość
dopuszczalną
powinny być wpisane do dziennika
budowy i akceptowane lub zakwalifikowane przez
inspektora nadzoru i nadzór autorski.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
24
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Kontrola dokładności wykonania oraz uszczelnienia
węzłów i spoin
-
przeprowadzana na bieżąco przez kierownika budowy albo
kierownika montażu oraz inspektora nadzoru, a
wyrywkowo przez projektanta (o ramach nadzoru
autorskiego).
-
Etapy kontroli:
1. Sprawdzenie dokładności połączeń
konstrukcyjnych w węzłach, prawidłowości
wykonania łączników i ich spawania oraz
prawidłowości ułożenia ewentualnych warstw
izolacyjnych,
2. Sprawdza się dokładność wypełnienia złącz
mieszanką betonową.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
25
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Kontrola dokładności montażu i odbioru zespołów
prefabrykowanych (np. kondygnacji, nawy hali);
wyniki
kontroli wpisywane są do dziennika budowy,
wykonywana przez
nadzór inwestorski
na podstawie
zgłoszenia przez kierownika budowy; obejmuje
sprawdzenie następujących elementów:
a) zewnętrznych wymiarów budynku,
b) ułożenia stropów w poziomie,
c) prawidłowości ustawienia poszczególnych elementów
i wartości odchyłek (wyrywkowo) szerokości spoin
pionowych i poziomych,
d) uszczelnienia spoin zewnętrznych, otworów
zewnętrznych obróbek blacharskich itp., a także
szczelności.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
26
Technologia robót
montażowych
W.9. Organizacja robót
montażowych
Komisyjny odbiór stanu surowego budynku,
- wykonuje się na podstawie pełnej dokumentacji
budynku, atestów innych materiałów, a także
zapisów w dzienniku budowy (dotyczących odbiorów
poszcze-gólnych kondygnacji lub innych fragmentów
budynku), dziennika montażu i ewentualnych
ekspertyz.
- odbioru dokonuje komisja w składzie: inspektor
nadzoru, przedstawiciel nadzoru autorskiego,
kierownik budowy lub kierownik montażu.
- komisja winna zapoznać się z uprzednio
wymienionymi dokumentami, przeprowadza kontrolę
jakości wykonania stanu surowego i sporządza
protokół końcowy z wyników kontroli.
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
27
Literatura podstawowa:
Martinek W., Mowak P., Wojciechowski P., Technologia
robót budowlanych, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, W-wa 2010
dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)
28
Dziękuję za uwagę