Tylko jeden gatunek. Żywy relikt ery mezozoicznej,
porastał on ziemie 150 milionów lat temu, długo nim
pojawiły się rośliny okrytozalążkowe. W wyniku
zlodowacenia jego aerał został ograniczony do niewielkich
fragmentów w Chinach. Kultury Dalekiego Wschodu
uważają od wieków to drzewo za święte dlatego było
sadzone koło świątyń. Jego nasiona były wielkim
przysmakiem stąd miłorząb jest cennym drzewem
owocowym, uprawianym na plantacjach. Stare drzewa
wytwarzają u nasady pnia i na dolnych konarach twory
przypominające korzenie powietrzne (tzw. „czi-czi”),
rosnące w dół i zakorzeniające się po zetknięciu z ziemią .
Innym ewenementem jest sporadyczne wytwarzanie nasion
z osnówkach także na liściach.
• Rozmnażanie:
Można go rozmnażać z nasion zebranych późną
jesienią pod drzewami żeńskimi i stratyfikowanych
ponad rok. Kiełkują tylko nasiona zapłodnione –
warunkiem tego jest obecność w niewielkiej
odległości roślin męskich i żeńskich. Podczas
kiełkowania liścienie pozostają pod ziemią (inaczej
niż u większości roślin nagozalążkowych).
Odmiany i formy męskie rozmnaża się najczęściej
w szklarni przez szczepienie w szklarni. Rzadziej
miłorząb rozmnaża się przez sadzonki.
Ginkgo biloba – miłorząb
dwuklapowy (miłorząb chiński)
• Występowanie:
Chiny; na obszarze około 25km2 na styku prowincji Anhui,
Guizhou i Zhejiang. Do Europy drzewo sprowadzone w 1730
roku.
• Wzrost:
Drzewo do 15-20 (30)m wysokości (po 10-15 latach do 4-6m).
W ojczyźnie dorasta niekiedy do 40m. Wzrost powolny. Drzewo
długowieczne, żyje do 1000-2000lat.
• Pokrój:
Korona bardzo zmienna – początkowo stożkowata, z wiekiem
szersza. Konary słabo rozgałęzione, skierowane skośnie.
• Kora:
Szara, podłużnie spękana; pędy zróżnicowane na krótko- i
długopędy.
• Liście:
Sezonowe, skrętoległe, wachlarzowate i na
długo pędach wcięte w środku (stąd nazwa
dwuklapowy). Jesienne zabarwienie złotożółte, ale
późne; po pierwszych przymrozkach liście szybko
opadają.
• Kwiaty:
Tylko na krótkopędach; męskie w kotkach,
żeńskie z dwoma zalążkami. Rośliny dwupienne.
• Nasiona:
Pestkowate z 2(3) żeberkami całkowicie
okryte złotożółtą, mięsistą osnówką,
przypominającą mirabelkę, która po dojrzeniu
cuchnie (kwas masłowy). Zapłodnienie i rozwój
zarodka następuje dopiero na ziemi po opadnięciu
„owoców”
• Walory dekoracyjne i zastosowanie:
Rozpoznawalne z daleka pokrój liści (latem i
jesienią). Jedno z najlepszych drzew do
stosowania w trudnych warunkach miejskich –
dobrze rośnie także na ulicach; cenne również do
parków i ogrodów. Typowe drzewo alejowe i
soliterowe – bardzo oryginalne i egzotycznie
wyglądające. Sadzić należy raczej męskie
egzemplarze, gdyż żeńskie zaśmiecają otoczenie
cuchnącymi osnówkmi. Różne części rośliny,
głównie liście i nasiona, wykorzystywane są w
przemyśle farmakologicznym i kosmetycznym.
‘Princeton Sentry’
Odmiana o wąskim, kolumnowym pokroju i
wyprostowanych gałęziach. Osiąga 15-20m
wysokości i 3-4m szerokości. Odmiana męska
szczególnie przydatna do sadzenia przy wąskich
ulicach. Podobna o niej jest odmiana ‘Fastigiata’.