Paulina Rabiej gr.45
• Tarczyca wydziela 3 hormony:
– tyroksynę,
– trójjodotyroninę
– kalcytoninę.
– Dwa pierwsze są to aminokwasy
zawierające jod, wpływające na przemianę
materii.
– Kalcytonina jest hormonem peptydowym
biorącym udział razem z parathormonem i
witaminą D w gospodarce wapniowo-
fosforanowej.
Biosynteza i transport
hormonów tarczycy:
• Zalecane dzienne spożycie jodku u
dorosłych wynosi 150 µg
• Jodek jest szybko wchłaniany i wchodzi w
skład płynów zewnątrzkomórkowych
• Tarczyca zużywa z puli około 75 µg
• Raz przyjęty przez tarczycę jodek
przechodzi przez serię reakcji
enzymatycznych
.
1)Transport jodu do komórek nabłonka pęcherzyków za
pomocą aktywnego transportera chlorku sodu/jodku
2) w błonie wierzchołkowej drugi enzym hamujący –
pendryna kontroluje przepływ jodku przez błonę
komórkową
3) następnie jest utleniany przez peroksydazę tarczycy
do jodu
4) w postaci elementarnego jodu wbudowywany do reszt
tyrozynowych w odrębie reszt tyreoglobuliny tworzy MIT i
DIT
5) dwie cząsteczki DIT łączą się w cząsteczce
tyreoglobuliny w L-tyroksynę
6) z połączenia MIT i DIT tworzy się trójjodotyronina
7)uwalniane są na drodze egzocytozy, zaś MIT i DIT
odjodowane, a jod wykorzystywany do powtórnej syntezy
hormonów
8)hormonem uwalnianym w większym stężeniu jest
tyroksyna
9) Hormony tarczycowe wiążą się one odwracalnie z
białkami (globuliną wiążącą tyroksynę-TBG)
10) Wiele patologicznych i fizjologicznych stanów i leki
wpływają na stężenie T
3
i T
4
oraz transport w tarczycy
Biosynteza hormonów tarczycy .Przedstawiono miejsca działania
różnych leków wpływających na biosyntezę hormonów tarczycy
Oś podwzgórze –
przysadka -tarczyca
• komórki podwzgórza wydzielają TRH - hormon
uwalniający tyreoglobulinę
• TRH wydzielany do naczyń wrotnych układu żylnego
przysadki i stymuluje syntezę i uwalnianie
tyreotropiny (TSH)
•TSH stymuluje cyklazę i zwiększa produkcję T
4
i T
3
• hormony tarczycy hamują w sprzeżeniu zwrotnym
ujemnym przysadkę i podwzgórze
• tarczyca ma zdolność do autoregulacji- reguluje
wychwyt jodu i syntezę hormonów tarczycy np.w
zapaleniu tarczycy Hashimoto, hamowanie syntezy
hormonów i niedoczynność tarczycy
•immunoglobulina stymulująca tarczycę (TSI) wiąże
się z receptorem TSH i stymuluje gruczoł w ten sam
sposób co TSH (czas działania dłuższy)
Farmokinetyka:
tyroksyna najlepiej wchłania się w dwunastnicy lub w
jelicie krętym – proces modyfikowany przez pokarm,
leki, kwasowość żołądka i florę jelitową
biodostępność L-tyroksyny po podaniu doustnym
wynosi 80 %, a T
3
wynosi 95 %.
wchłanianie hormonów tarczycy opóźnione jest w
ciężkim obrzęku śluzowatym z niedrożnością jelit –
dlatego preferowaną drogą jest podawanie ich
pozajelitowo.
leki indukujące enzymy mikrosomalne wątroby
np.ryfampicyna, fenytoina zwiększają metabolizm tych
hormonów.
U pacjentów uzależnionych od suplementacji
tyroksyny należy zwiększyć dawkę oraz u osób u
których miejsce wiązania uległo zmianie np. w ciąży .
Mechanizm
działania:
Większość oddziaływań
tarczycy na procesy
metaboliczne jest za
pośrednictwem
aktywacji receptorów
jądrowych.
Duża liczba receptorów
znajduje w większości
tkanek np.
przysadka,serce
mięśnie,nerki,wątroba.
mózg zawiera pośrednią
liczbę receptorów
W przypadku głodzenie
zmniejsza
się stężenie hormonu
krążącego jak
i liczba receptorów T
3
Wpływ hormonów tarczycy:
Kluczowe znaczenie dla rozwoju i funkcjonowania układu nerwowego i tkanki
mięśniowej i reprodukcji
Ich efekty zależą od syntezy białek i hormonu wzrostu
Regulują wzrost i wpływają na metabolizm węglowodanów, białek , tłuszczów
i witamin
Szybkość wydzielania i degradacji uzależnione jest od innych hormonów np.
Katecholamin, kortyzolu, estrogenów
Preparaty tarczycy:
Dzielimy je na pochodzenia syntetycznego i zwierzęcego:
Lewotyroksyna
- pochodzenia syntetycznego,stosowana jako lek z wyboru
w terapii sybstytucyjnej lub supresyjnej ze względu na jej stabilność,niski
koszt, brak alergicznego obcego białka, długi okres półtrwania około 7 dni.
Lek z wyboru niedoczynności tarczycy
Biodostępność wynosi 80 % -pokarm często zaburza wchłanianie hormonu
dlatego stosuje się ją przed posiłkiem o stałej porze
Utrzymuje stężenia we krwi zarówno T
3
i T
4
Doustnie raz na dobę, tabletki dostępne w szerokim zakresie dawek
Dzieci często wymagają większą ilość dawek niż dorośli w przeliczeniu na
kilogram masy ciała
Dawkę podtrzymującą lewotyroksyny ustala się na podstawie klinicznego
Stanu pacjenta oraz stężeń TSH i T
4
(to ostatnie u osób otrzymujących
Substytucję hormonalną musi być większe niż u osób zdrowych)
Lek z wyboru w terapii supresyjnej pacjentów z guzkami tarczycy,
rozlanym wolem , rakiem tarczycy
Śpiączka hipermetaboliczna jest stanem zagrożenia życia ,wymaga
dożylnego podawania większych dawek lewotyroksyny, a następnie
mniejszych dawek podtrzymujących.
Rzadko objawy niepożądane, nadmierne dawki powodują objawy
nadczynności tarczycy
Interakcje
:
1)Należy podawać 2 godziny przed posiłkiem lub po nim:
–wodorotlenek glinu, siarczan żelaza suklalfat, cholestyraminę,
gdyż one upośledzają wchłanianie lewotyroksyny.
2)estrogeny, androgeny i glikokortykosteroidy mogą zmniejszać
ogólne stężenie całkowite hormonów tarczycy i zmieniać ilość
globuliny wiążącej te hormony.
Liotyronina i liotriks – pochodzenia syntetycznego:
Liotyronina silniejsza od lewotyroksyny – ma większą biodostępność
Ma krótszy okres półtrwania i należy ją stosować kilka razy na dobę
Rzadziej stosowana w niedoczynności tarczycy
Zwiększa stężenie tyroksyny we krwi
Wywołuje więcej efektów niepożądanych
Leki tyreostatyczne:
• Tioamidy
• Antagoniści receptorów ß
-adrenergicznych
• Jodki
• Jod radioaktywny
Tioamidy
1) Metimazol
2) Propylotriouracyl
Hamują etapy syntezy hormonów katalizowanych przez peroksydazę tarczycową
Dobrze się wchłaniają w jelicie, mają krótki okres półtrwania i mają stosunkowo
Długi czas działania, są one intesywnie metabolizowane i wydalane drogą nerkową
Wskazania:
u pacjentów z choroba Gravesa w celu indukowania remisji i kontroli objawów
klinicznych
-efekty ich działania opóźnione ze względu
na powolne opróżnianie tarczycy ze zmagazynowanych hormonów(4-8 tyg)
Terapia trwa około 12 – 24 miesiące
DZIAŁANIE
NIEPOŻĄDANE
:
Swędząca wysypka plamistogrudkowa, bóle stawów, gorączka
leukopenia
agranulocytoza
oba te leki wykazują reakcje krzyżową
poniżej 4000/µl
poniżej 250/µl
Metimazol:
-
Czas półtrwania 7 h
-
podawane raz lub dwa razy na dobę
-
Łatwo
przenika
barierę łożyska i
przenika do mleka matek karmiących
PTU:
-czas półtrwania 2 h
-jak obok
-hamuje obwodową konwersję
T
4
do T
3
-łatwo wiąże się z białkami
-ma mniejsze działanie teratogenne
STOSOWAĆ OSTROŻNIE W CZASIE CIĄŻY
Jodki :
• Sole jodu są obecne w roztworach jodku potasu takich
jak nasycony roztwór jodku potasu czy płyn Lugola
Hamują one jodowanie i uwalnianie hormonów, zmniejszają rozmiar,
unaczynienie i kruchość hiperplastycznego gruczołu
Poprawa nadczynności występuje po 2- 7 dniach
Należy leczyć po rozpoczęciu terapii tioamidami i przerwać gdy zaisnieje
prawdopodobieństwo leczenia jodem radioaktywnym- wady to opóżnienie
powyższych terapii na skutek wzrostu wewnątrzgruczołowego magazynowania
jodu.
Krótkotrwale w leczeniu przełomu tarczycowego i przygotowaniu pacjentów do
zabiegu chirurgicznego lub w celu zahamowania uwalniania hormonów tarczycy po
leczeniu jodem radioaktywnym
Nie stosować samodzielnie-zaostrzenie nadczynności tarczycy
NIE STOSOWAĆ W CZASIE CIĄŻY
Zastosowanie:
Objawy niepożądane:
• Wysypka przypominająca trądzik
• Obrzęk gruczołów ślinowych
• Owrzodzenia błon śluzowych
• Zapalenia spojówek
• Wysięk z nosa
• Gorączka polekowa
• Metaliczny posmak
• Zaburzenia krzepliwości
• Rzadko reakcje rzekomoanafilaktyczne
Jod – zastosowanie:
• W niedoczynności tarczycy
(wole endemiczne) -
większe dawki.
• W nadczynności tarczycy -
małe dawki przez krótki
czas (przygotowanie
chorego do zabiegu
operacyjnego).
• Środek wykrztuśny -
sekretolityczny.
• Środek odkażający skórę
pola operacyjnego.
• W rentgenodiagnostyce -
preparaty zawierające jod.
• Związki jodu zmniejszają
pęcznienie i lepkość
koloidów, m.in. białek krwi
i śluzu, dzięki czemu
następuje zmniejszenie
oporów krwi krążącej i
obniżenie ciśnienia krwi
(do czego przyczynia się
również działanie
miolityczne i rozszerzające
naczynia) oraz upłynnienie
śluzu (działanie
sekretolityczne i
mukolityczne).
Jod radioaktywny:
• Doustnie w postaci roztworu soli sodowej
• Wchłania się szybko i wzbogaca tarczycę w jod
• W leczeniu nadczynności tarczycy
• Efekt półtrwania 5 dni
• W ciągu kilku tygodniu po podaniu zniszczenie miąższu tarczycy o
czym świadczą obrzęk, martwica nabłonka i rozerwanie
pęcherzyków oraz nacieki leukocytów
• NIE NALEŻY PODAWAĆ KOBIETOM W CIĄŻY I KARMIĄCYM PIERSIĄ
Antagoniści receptorów ß
-adrenergicznych
• Propranolol
Hormony tarczycy i układ współczulny działają synergistycznie na układ
krążenia – w zwiększonym stężeniu hormony te powodują tachykardię
I zaburzenia rytmu serca
ZASTOSOWANIE:
-w ciężkiej ostrej tyreotoksykozie (przełom tarczycowy)
-w kontrolowaniu objawów nadczynności pacjentów oczekujących na leczenie
chirurgiczne lub I-131
Niedoczynność tarczycy:
• Może występować z lub bez powiększenia wola
• Wynika z niedoboru hormonów tarczycy i z
odwracalnymi zaburzeniami funkcji organizmu
• Diagnostyka laboratoryjna wskazuje na niskie stężenie
wolnej tyroksyny, a wysokie stężenie TSH w osoczu
• U dzieci powoduje opóźnienie wzrostu i rozwoju
umysłowego
• najczestszą przyczyną jest zapalenie tarczycy
Hashimoto, choroba immunologiczna u osób
genetycznie predysponowanych
• Dochodzi do aktywacji odpowiedzi humoralnej
Leczenie niedoczynności
tarczycy:
• Leczenie substytucyjne lub odstawienie leków
blokujących funkcję gruczołu
• Podawanie lewotyroksyny lub połączenie
lewotyroksyna + liotyronina
• Większe dawki na kg masy ciała u niemowląt i i dzieci,
zaś mniejsze u osób starszych >65 roku życia i z
chorobami serca
• Należy mierzyć TSH i T
4
w regularnych odstępach
czasu, optymalny przedział 0,5-2,5 mU/L
• Zmiany wprowadzamy powoli i w dłuższych odstępach
• Przy wystąpieniu objawów niepożądanych odstawić
leki
Toksyczność tyroksyny i jej
wpływ na organizm
U dzieci:
-niepokój
-bezsenność
-Przyśpieszenie
dojrzewania kości
-nadmierne
przyśpieszenie
wzrostu
U dorosłych:
-nerwowość
-nietolerancja ciepła
-tachykardia i
kołatanie serca
-niewyjaśniona
utrata wagi
Problemy w leczeniu niedoczynności tarczycy
Problemy w leczeniu niedoczynności tarczycy
Obrzęk śluzowaty i choroba więńcowa
Obrzęk śluzowaty i choroba więńcowa
Śpiączka hipometaboliczna
Śpiączka hipometaboliczna
Niedoczynność tarczycy a ciąża
Niedoczynność tarczycy a ciąża
Obrzęk śluzowaty a choroba
wieńcowa:
Obrzęk śluzowaty występuje u osób starszych nierzadko związany z chorobą
wieńcową
-należy leczyć ostrożnie, jeśli są wskazania do pomostowania tętnic należy
zabieg przeprowadzić w pierwszej kolejności,przed skorygowaniem obrzęku
śluzowatego przez podanie tyroksyny
Śpiączka hipometaboliczna:
To stadium końcowe nieleczonej niedoczynności tarczycy
Objawy:
-osłabienie
-osłupienie
-hipotermia
-hipowentylacja
-hipoglikemia
-hiponatremia
-zatrucie wodne
-wstrząs i śmierć
Pacjenta należy hospitalizować i PODAWAĆ LEKI DOŻYLNIE
GŁÓWNIE LEWOTYROKSYNĘ
-opioidy i leki uspakajające stosować z duża ostrożnością
-u pacjentów z niewydolnością nadnerczy lub przysadki -hydrokortyzon
Ciekawostka:
• Subliniczna
niedoczynność
tarczycy :
Polega na wzroście
stężenia TSH przy
prawidłowym
stężeniu hormonów
tarczycy
Częściej u kobiet >
50 roku życia
• Polekowa
niedoczynność
tarczycy:
Najczęściej leczymy
lewotyroksyną !!!
Nadczynność tarczycy
• to zespół objawów klinicznych wynikających z narażenia
tkanek na wysoki poziom hormonów tarczycy
• Najczęstszą postacią jest choroba Gravesa –
Basedowa( choroba autoimmunologiczna)
i rozproszone wole toksyczne
DIAGNOSTYKA:
-stężenie T
3
, T
4
,FT
3
, FT
4
podwyższone
-TSH stłumione
-obecne przeciwciała przeciw antytyreoglobulinie,
peroksydazie tarczycy oraz TSH-R
-u noworodków z chorobą Gravesa w czasie urodzin
wykrywamy
Podwyższone stężenie T
3
i T
4
i spadek stężenia TSH
(normalnie TSH jest podwyższone)
Leczenie nadczynności
tarczycy:
Leczenie choroby Gravesa-Basedowa
Farmakoterapia przeciwtarczycowa
Chirurgiczne usunięcie tarczycy
Radioaktywny jod
Leczenie choroby Gravesa-
Basedowa:
• Metimazol i propylotiouracyl- długotrwałe leczenie i
obserwacja, częste nawroty, często u młodych pacjentów z
małymi gruczołami i łagodną postacią choroby
• Parametry w monitorowaniu przebiegu leczenia to FT
3
FT
4
i
TSH
• Wysypkę kontrolujemy przez leki antyhistaminowe
• Ból gardła i wysoka gorączka- są zwiastunami agranulocytozy
• Przerwać w przypadku zmian w aktywności aminotrasferaz
• Radioaktywny jod tylko u pacjentów > 21 roku życia bez chorób
serca- u dużej części pacjentów po leczeniu promieniotwórczym
jodem występuje niedoczynność tarczycy
• W ostrej fazie nadczynności- antagoniści ß-adrenergiczni
• Diltiazem u osób u których ß-blokery są przeciwskazane
• Odpowiednia dieta+suplementy diety (barbiturany i środki
wiążace kwasy tłuszczowe powodują spadek T
4
)
Podostre zapalenie tarczycy:
• Podczas ostrej fazy wirusowego
zapalenia dochodzi do uszkodzenia
miąższu tarczycy i uwolnienia
hormonów
• Stosujemy antagonistów receptora
ß-
adrenergicznego do kontroli tachykardii i
aspirynę lub inne NLPZ –kontrola bólu i
gorączki
(czasem kortykosteroidy )
Przełom tarczycowy:
- zaostrzenie wszystkich
objawów nadczynności
tarczycy i stan zagrażający
życiu
- Dożylnie propranolol jeśli jest
przeciwskazany to doustnie
diltiazem
- Podawać 10 kropli jodku
potasu
- Podawać doustnie lub
doodbytniczo propylotiouracyl
- Czasem hydrokortyzon- chroni
przed wstrząsem
Oftalmopatia:
-
całkowite zniszczenie tarczycy
poprzez leczenie chirurgiczne
lub izotopowe I-131 =
prednizolon doustnie
- Leczenie miejscowe-
uniesienie głowy zmniejsza
obrzęk wokół oczu
- Czasem naświetlanie tylnej
części oczodołu za pomocą
promieniowania
rentgenowskiego
Nowotwory tarczycy:
• Mogą być łagodne lub złośliwe
• test diagnostyczny-biopsja aspiracyjna
cienkoigłowa i badanie cytologiczne
• Najczęściej wycięcie tarczycy,pooperacyjne
leczenie radiojodem i lewotyroksyna do końca
życia
• Nawroty częste- wzrost stężenie tyreoglobuliny
lub dodatni wynik skanowania I-131 przy
podwyższonym stężeniu TSH
• Rekombinowany ludzki TSH może przyczynić się
do uniknięcia rozwoju niedoczynności tarczycy,
należy go podawać domięśniowo 2 razy na dobę
Bibliografia:
- Farmakologia ogólna i kliniczna
Tom 2 Bertram G.Katzung, MD,
PhD
- Farmakologia George M.Brenner
Craig W.Stevens
- Inne źródła (ilustracje-internet)