Ćwiczenia

Ćwiczenia

rozluźniające

rozluźniające



Są to ćwiczenia powodujące, wpływające

Są to ćwiczenia powodujące, wpływające

na obniżenie napięcia mięśniowego.

na obniżenie napięcia mięśniowego.



Są to ćwiczenia uczące lub wyrabiające

Są to ćwiczenia uczące lub wyrabiające

umiejętność świadomego i

umiejętność świadomego i

kontrolowanego zmniejszania napięcia /

kontrolowanego zmniejszania napięcia /

wzmożonego/ do wielkości spoczynkowej.

wzmożonego/ do wielkości spoczynkowej.



Są to pozycje lub ruchy zapewniające –

Są to pozycje lub ruchy zapewniające –

umożliwiające zmniejszenie napięcia

umożliwiające zmniejszenie napięcia

przez poczucie pełnej wygody, swobody,

przez poczucie pełnej wygody, swobody,

bezwładności.

bezwładności.

Cel

Cel



Dążenie do uzyskania

Dążenie do uzyskania

świadomego i kontrolowanego

świadomego i kontrolowanego

zmniejszenia napięcia mięśni

zmniejszenia napięcia mięśni

Wskazania

Wskazania



Każdy przepadek skierowany na

Każdy przepadek skierowany na

zabiegi kinezyterapeutyczne a w

zabiegi kinezyterapeutyczne a w

szczególności np.:

szczególności np.:



Stany po złamaniach i innych

Stany po złamaniach i innych

urazach,

urazach,



Po udarach mózgu, mięśnia

Po udarach mózgu, mięśnia

sercowego,

sercowego,



Stresogenne wzmożone napięcie

Stresogenne wzmożone napięcie

mięśni,

mięśni,

Wykonanie

Wykonanie



Ćwiczenia rozluźniające mogą być

Ćwiczenia rozluźniające mogą być

wykonywane jako: ogólne i miejscowe.

wykonywane jako: ogólne i miejscowe.



Czas od 20 do 30 minut

Czas od 20 do 30 minut



Częstość 1 lub 2 razy dziennie,

Częstość 1 lub 2 razy dziennie,



Pomieszczenie dobrze ogrzane, wolne od

Pomieszczenie dobrze ogrzane, wolne od

hałasu

hałasu



Wydawanie poleceń i rozmowa z

Wydawanie poleceń i rozmowa z

pacjentem głosem łagodnym,

pacjentem głosem łagodnym,

spokojnym, miękkim.

spokojnym, miękkim.

Sposoby rozluźniania

Sposoby rozluźniania

ogólnego

ogólnego

Uzyskuje się je poprzez przyjęcie

Uzyskuje się je poprzez przyjęcie

odpowiedniej pozycji.

odpowiedniej pozycji.

Podstawowym wymogiem dla

Podstawowym wymogiem dla

uzyskania rozluźnienia ogólnego

uzyskania rozluźnienia ogólnego

jest konieczność podparcia całego

jest konieczność podparcia całego

ciała z jednoczesnym, jak

ciała z jednoczesnym, jak

najmniejszym rozciągnięciem ciała.

najmniejszym rozciągnięciem ciała.

Rozluźnienie ogólne

Rozluźnienie ogólne

uzyskujemy przez:

uzyskujemy przez:



Odpowiednie ułożenie chorego w

Odpowiednie ułożenie chorego w

łóżku – przykłady wg. Cplsona

łóżku – przykłady wg. Cplsona



Całkowite

Całkowite

podwieszenie

podwieszenie

chorego

chorego

w UGUL-u

w UGUL-u



Zanurzenie

Zanurzenie

chorego w wodzie

chorego w wodzie



Dla zapewnienia

Dla zapewnienia

bezpieczeństwa fizycznego i

bezpieczeństwa fizycznego i

komfortu psychicznego

komfortu psychicznego

zakłada się koła lub

zakłada się koła lub

mankiety napełnione

mankiety napełnione

powietrzem w tych samych

powietrzem w tych samych

miejscach jak zakładamy

miejscach jak zakładamy

podwieszki,

podwieszki,



Obowiązkowa, stała

Obowiązkowa, stała

obecność fizjoterapeuty.

obecność fizjoterapeuty.

Obok małego basenu-

Obok małego basenu-

wanny, w basenie –

wanny, w basenie –

fizjoterapeuta w wodzie

fizjoterapeuta w wodzie



Temperatura wody około 35

Temperatura wody około 35

o

o

Metod Jacobsona

Metod Jacobsona



Metoda ta jest ukierunkowana na uzyskanie

Metoda ta jest ukierunkowana na uzyskanie

rozluźnienia ogólnego poprzez opanowanie

rozluźnienia ogólnego poprzez opanowanie

umiejętności regulacji napięcia poszczególnych grup

umiejętności regulacji napięcia poszczególnych grup

mięśniowych.

mięśniowych.



Zadaniem tej metody jest doprowadzenie do

Zadaniem tej metody jest doprowadzenie do

ekonomicznego zużycia energii w czasie wysiłku.

ekonomicznego zużycia energii w czasie wysiłku.

Uzyskuje się to przez opanowanie umiejętności

Uzyskuje się to przez opanowanie umiejętności

różnicowania bodźców płynących z mięśni.

różnicowania bodźców płynących z mięśni.



Ćwiczenia prowadzi się w pozycji leżącej a następnie

Ćwiczenia prowadzi się w pozycji leżącej a następnie

siedzącej.

siedzącej.



Nauka napinania i rozluźniania 1 grupy mięśniowej

Nauka napinania i rozluźniania 1 grupy mięśniowej

trwa około 1 godz.

trwa około 1 godz.



Program leczenia – nauczania świadomego

Program leczenia – nauczania świadomego

rozluźniania trwa np. dla mięśni szyi od 6 dni

rozluźniania trwa np. dla mięśni szyi od 6 dni

natomiast dla mięśni artykulacyjnych do 12 dni.

natomiast dla mięśni artykulacyjnych do 12 dni.

Trening autogenny

Trening autogenny

Schulza

Schulza



Metoda ukierunkowana jest na rozluźnienie

Metoda ukierunkowana jest na rozluźnienie

ogólne przez uzyskiwanie rozluźnienia

ogólne przez uzyskiwanie rozluźnienia

poszczególnych części ciała.

poszczególnych części ciała.



Trening polega:

Trening polega:



na wywołaniu wyobrażenia sobie

na wywołaniu wyobrażenia sobie

poszczególnych części ciała

poszczególnych części ciała



Na dowolnym zahamowaniu napięcia

Na dowolnym zahamowaniu napięcia

toniczno-emocjonalnego w podświadomości

toniczno-emocjonalnego w podświadomości



Wykonanie – leżenie lub wygodny siad,

Wykonanie – leżenie lub wygodny siad,

trening obejmuje 8 seansów powtarzanych

trening obejmuje 8 seansów powtarzanych

od 2 do 3 razy po 15 minut. Seans prowadzi

od 2 do 3 razy po 15 minut. Seans prowadzi

się przy spokojnej muzyce.

się przy spokojnej muzyce.

Sposoby rozluźnienia

Sposoby rozluźnienia

miejscowego

miejscowego



Rozluźnienie przez ćwiczenia czynne:

Rozluźnienie przez ćwiczenia czynne:

ruchy wahadłowe zwisającej kończyny

ruchy wahadłowe zwisającej kończyny



Nauka naprzemiennego napinania i

Nauka naprzemiennego napinania i

rozluźniania mięśni

rozluźniania mięśni



Ćwiczenia wspomagane przez

Ćwiczenia wspomagane przez

sprzężenie zwrotne

sprzężenie zwrotne



Poizometryczne rozluźnianie mięśnia

Poizometryczne rozluźnianie mięśnia

Nauka naprzemiennego napinania i

Nauka naprzemiennego napinania i

rozluźniania mięśni

rozluźniania mięśni

Stosuje się dla grup mięśni nadmiernie

Stosuje się dla grup mięśni nadmiernie

napiętych oraz ich antagonistów. W

napiętych oraz ich antagonistów. W

czasie trwania skurczu nie powinien

czasie trwania skurczu nie powinien

odbywać się żaden ruch w stawie.

odbywać się żaden ruch w stawie.



Sposób wykonania

Sposób wykonania



Terapeuta ustawia odcinek ciała w

Terapeuta ustawia odcinek ciała w

określonej pozycji nie wywołującej bólu,

określonej pozycji nie wywołującej bólu,



Stawiając maksymalny opór kolejno

Stawiając maksymalny opór kolejno

agonistom i antagonistom wywołuje ich

agonistom i antagonistom wywołuje ich

naprzemiennie napięcie izometryczne

naprzemiennie napięcie izometryczne

Ćwiczenia

Ćwiczenia

wspomagane przez

wspomagane przez

sprzężenie zwrotne

sprzężenie zwrotne



Biofeedback

Biofeedback

,

,

biologiczne

biologiczne

sprzężenie zwrotne

sprzężenie zwrotne

polega na dostarczaniu

polega na dostarczaniu

człowiekowi informacji

człowiekowi informacji

zwrotnej („feedback”) o

zwrotnej („feedback”) o

zmianach jego stanu

zmianach jego stanu

fizjologicznego. Zmiany

fizjologicznego. Zmiany

fizjologiczne organizmu

fizjologiczne organizmu

monitorowane są przez

monitorowane są przez

odpowiednie urządzenie.

odpowiednie urządzenie.



Przekazywanie to odbywa

Przekazywanie to odbywa

się inną niż normalnie

się inną niż normalnie

drogą. Dlatego nazywamy

drogą. Dlatego nazywamy

je sprzężeniem

je sprzężeniem

zastępczym.

zastępczym.

Przekaźnikami informacji

Przekaźnikami informacji

do CUN są telereceptory /

do CUN są telereceptory /

wzrok, słuch/ i

wzrok, słuch/ i

eksteroreceptory, skóra/

eksteroreceptory, skóra/

Cel

Cel



Dostarczanie stałego,

Dostarczanie stałego,

niezakłóconego dopływu

niezakłóconego dopływu

informacji z obwodu o jego

informacji z obwodu o jego

aktualnej sytuacji

aktualnej sytuacji

Przykłady:

Przykłady:

1. Biofeedback EMG

1. Biofeedback EMG

(ElektroMioGrafia) –

(ElektroMioGrafia) –

Punktem wyjścia jest wzmożone napięcie

Punktem wyjścia jest wzmożone napięcie

mięśniowe. Urządzenie wychwytuje

mięśniowe. Urządzenie wychwytuje

elektryczne sygnały w mięśniach a

elektryczne sygnały w mięśniach a

następnie przekłada je na formę

następnie przekłada je na formę

zrozumiałą dla pacjenta, np. żarówka

zrozumiałą dla pacjenta, np. żarówka

błyska lub włącza się sygnał dźwiękowy,

błyska lub włącza się sygnał dźwiękowy,

gdy mięsień się napina natomiast zanika

gdy mięsień się napina natomiast zanika

jak mięsień się rozluźnia.

jak mięsień się rozluźnia.

2.

2.

Biofeedback temperaturowy

Biofeedback temperaturowy

/termistor/

/termistor/

Punktem wyjścia jest zmniejszona

Punktem wyjścia jest zmniejszona

temperatura skóry. Urządzenie zakłada się

temperatura skóry. Urządzenie zakłada się

na opuszek palca. Celem treningu jest

na opuszek palca. Celem treningu jest

osiągnięcie wyższej temperatury od

osiągnięcie wyższej temperatury od

wyjściowej. Biofeedback temperaturowy

wyjściowej. Biofeedback temperaturowy

stosowany jest do treningu relaksu, ale

stosowany jest do treningu relaksu, ale

także w medycynie do leczenia

także w medycynie do leczenia

niedokrwienia kończyn, chorobie

niedokrwienia kończyn, chorobie

reumatycznej, astmie.

reumatycznej, astmie.



Rozluźnienie bierne

Rozluźnienie bierne



Przez podwieszenie

Przez podwieszenie



Przez spokojne ruchy

Przez spokojne ruchy

bierne

bierne



Przez spokojny masaż

Przez spokojny masaż

suchy, wirowy, podwodny

suchy, wirowy, podwodny



Przez stosowanie ciepła

Przez stosowanie ciepła



Przez stosowanie

Przez stosowanie

wyciągów

wyciągów



Poizometryczne

Poizometryczne

rozluźnianie mięśnia

rozluźnianie mięśnia



Cel:

Cel:

Rozluźnienie mięśni

Rozluźnienie mięśni

antagonistycznych w celu

antagonistycznych w celu

ułatwienia pracy agonistów.

ułatwienia pracy agonistów.

Wykonanie

Wykonanie



Pacjent czynnie lub przeciwko optymalnemu

Pacjent czynnie lub przeciwko optymalnemu

oporowi terapeuty napina mięśnie

oporowi terapeuty napina mięśnie

agonistyczne osiągając maksymalny zakres

agonistyczne osiągając maksymalny zakres

ruchu,

ruchu,



Terapeuta zmienia swój chwyt, polecając

Terapeuta zmienia swój chwyt, polecając

pacjentowi napięcie mięśni antagonistycznych

pacjentowi napięcie mięśni antagonistycznych



Po kilku sekundach pacjent i terapeuta

Po kilku sekundach pacjent i terapeuta

całkowicie się rozluźniają

całkowicie się rozluźniają



Następnie pacjent ponownie czynnie lub

Następnie pacjent ponownie czynnie lub

przeciwko optymalnemu oporowi terapeuty

przeciwko optymalnemu oporowi terapeuty

napina mięśnie agonistyczne osiągając nowy,

napina mięśnie agonistyczne osiągając nowy,

maksymalny zakres ruchu,

maksymalny zakres ruchu,



W nowo osiągniętej pozycji powtarza się

W nowo osiągniętej pozycji powtarza się

opisaną technikę doprowadzając do

opisaną technikę doprowadzając do

zmęczenia mięśni antagonistycznych.

zmęczenia mięśni antagonistycznych.