AUDYT EKOLOGICZNY
POWAŻNE AWARIE
PRZEMYSŁOWE
PODSTAWY PRAWNE
• ustawa – Prawo ochrony środowiska (Dz. U.2001, nr 62, poz.627)
• Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 31 stycznia 2006 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i ilości substancji
niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o
zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym
ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej. Dz.U. nr 30, poz.
208
• Council Directive 96/82/EC of 9 December 1996 on the control of
major - accident hazards involving dangerous substances. OJ L 10,
14.01.1997. Dyrektywa Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r.
dotycząca zarządzania zagrożeniami poważnymi awariami z udziałem
substancji niebezpiecznych (tekst polski). Warszawa, CIOP 1998 r.
• Directive 2003/105/EC of the European Parliament and of the Council
of 16 December 2003 amending Council Directive 96/82/EC on the
control of major-accident hazards involving dangerous substances
[Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/105/WE z dnia 16
grudnia 2003 r. zmieniająca Dyrektywę Rady 96/82/WE dotyczącą
zarządzania zagrożeniami poważnymi awariami z udziałem substancji
niebezpiecznych]. OJ L 345, 31. 12. 2003, p. 97
PODSTAWOWE POJĘCIA
Poważna awaria - zdarzenie, takie jak poważna emisja,
pożar lub eksplozja, w wyniku niekontrolowanego rozwoju
sytuacji w czasie eksploatacji dowolnego zakładu objętego
zakresem zastosowania tej Dyrektywy, prowadzące do
powstania, natychmiast lub z opóźnieniem, poważnego
niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzkiego i/lub środowiska,
związanego z obecnością jednej bądź wielu substancji
niebezpiecznych (definicja UE - Dyrektywa Seveso II)
Poważna awaria - zdarzenie, w szczególności emisja,
pożar lub eksplozja, powstałe w trakcie procesu
przemysłowego, magazynowania lub transportu, w których
występuje jedna lub więcej niebezpiecznych substancji,
prowadzące do natychmiastowego powstania zagrożenia
życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania
takiego zagrożenia z opóźnieniem (definicja ustawy – POŚ).
POWAŻNA AWARIA
PRZEMYSŁOWA
Zakład stwarzający zagrożenie
wystąpienia poważnej awarii
przemysłowej, w zależności od
rodzaju, kategorii i ilości substancji
niebezpiecznej znajdującej się w
zakładzie uznaje się za zakład o
zwiększonym ryzyku wystąpienia
awarii, albo za zakład o dużym
ryzyku wystąpienia awarii.
POWAŻNA AWARIA
PRZEMYSŁOWA
Zakładem o zwiększonym ryzyku wystąpienia awarii,
albo zakładem o dużym ryzyku wystąpienia awarii nie
są:
• komórki i jednostki organizacyjne podległe Ministrowi
Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowane;
• transport materiałów niebezpiecznych i ich czasowe
magazynowanie poza zakładami;
• poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin
ze złóż, z wyjątkiem ich składowania i
magazynowania oraz chemicznych i cieplnych
procesów przetwarzania tych kopalin;
• składowania i magazynowania odpadów, z wyjątkiem
odpadów niebezpiecznych, stanowiących substancje
niebezpieczne określone w przepisach
GŁÓWNE ZDARZENIA
AWARYJNE
45%
22%
33%
WPŁYW PROCESÓW
TECHNOLOGICZNYCH NA LICZBĘ
AWARII
WPŁYW OBSZARU DZIAŁALNOŚCI
PRZEMYSŁOWEJ NA LICZBĘ AWARII
PRZYCZYNY AWARII
GŁÓWNE PROCESY FIZYKOCHEMICZNE
MAJĄCE WPŁYW NA POWSTANIE AWARII
49%
32%
19%
GŁÓWNE PROCESY FIZYKOCHEMICZNE
MAJĄCE WPŁYW NA POWSTANIE AWARII
• Pożary są związane głównie ze składowaniem
(magazynowaniem) niebezpiecznych substancji oraz z
ich czasowym przechowywaniem. Powodują one
utworzenie znacznych ilości substancji
niebezpiecznych.
• Niekontrolowane reakcje chemiczne wiążą się
przede wszystkim z reakcjami chemicznymi oraz
destylacją. Zachodzą one w urządzeniach reakcyjnych
i są zazwyczaj wynikiem ogrzania się systemów
chemicznych. Charakterystycznym zjawiskiem jest to,
że zachodzą one najczęściej w trakcie normalnych
operacji i procesów w reaktorach o działaniu
okresowym – około 85 % takich przypadków.
• Niepożądane reakcje są związane głównie z
postępowaniem z substancjami ciekłymi i stałymi. Są
one najczęściej spowodowane przez błędy, które
prowadzą do przypadkowego kontaktu
niebezpiecznych substancji.
WPŁYW DZIAŁALNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ NA
PROCESY FIZYKOCHEMICZNE AWARII
NAJPOPULARNIEJSZE SUBSTANCJE
CHEMICZNE W AWARIACH
• Pestycydy
• Nawozy sztuczne
• Polimery
• Organiczne półprodukty
• Rozpuszczalniki
• Związki nieorganiczne
NAJWIĘKSZE W HISTORII KATASTROFY
PRZEMYSŁOWE
SEVESO, Włochy, 10 lipca 1976 r.
– uwolnienie około 2 ton gorących
substancji niebezpiecznych, w
wyniku gwałtownego wzrostu
ciśnienia i otwarcia zaworu
bezpieczeństwa reaktora do
produkcji 2,4,5 trichlorofenolu.
San Juanico k. Meksyku , 19
listopada 1984 r. – największa i
najtragiczniejsza eksplozja gazu na
świecie
Bhopal, Indie, 3 grudnia 1984 r. –
najtragiczniejsza chemiczna
katastrofa przemysłowa
Texas City, Stany Zjednoczone, 23 marca 2005 r. – największa
katastrofa w rafinerii ropy naftowej
Czechowice Dziedzice, 26 czerwca 1971 r. – największa katastrofa
chemiczna w Polsce
ZDR I ZZR W POLSCE (wg danych
GIOŚ)
Ogólna liczba ZDR -158, ogólna liczba ZZR - 208
ZAGROŻENIA POWAŻNĄ AWARIĄ
PRZEMYSŁOWĄ W UE
ZDR I ZZR W POLSCE (wg danych
GIOŚ)
• Zakłady o dużym ryzyku:
- 29% zakłady posiadające produkty destylacji ropy
naftowej i substancje palne
- 38% skrajnie łatwo palne gazy skroplone i gaz
ziemny
- 33% substancje toksyczne i inne substancje
niebezpieczne
• Zakłady o zwiększonym ryzyku
- 33% zakłady posiadające produkty destylacji ropy
naftowej i substancje palne
- 31% skrajnie łatwo palne gazy skroplone i gaz
ziemny
- 36% substancje toksyczne i inne substancje
niebezpieczne
OBOWIĄZKI PROWADZĄCEGO ZAKŁAD
STWARZAJĄCY ZAGROŻENIE POWAŻNEJ
AWARII PRZEMYSŁOWEJ
• zgłoszenie zakładu właściwemu
organowi Państwowej Straży Pożarnej
• sporządzenie programu zapobiegania
poważnym awariom przemysłowym, w
którym przedstawić należy system
bezpieczeństwa gwarantujący ochronę
ludzi i środowiska
• opracowanie raportu o
bezpieczeństwie
Program zapobiegania
awariom
powinien zawierać:
1) określenie prawdopodobieństwa zagrożenia
awarią przemysłową;
2) zasady zapobiegania oraz zwalczania skutków
awarii przemysłowej przewidywane do
wprowadzenia;
3) określenie sposobów ograniczenia skutków awarii
przemysłowej dla ludzi i środowiska w przypadku
jej zaistnienia;
4) określenie częstotliwości przeprowadzania analiz
programu zapobiegania awariom w celu oceny
jego aktualności i skuteczności.
SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA
• określenie, na wszystkich poziomach organizacji, obowiązków
pracowników odpowiedzialnych za działania na wypadek awarii
przemysłowej;
• określenie programu szkoleniowego oraz zapewnienie szkoleń dla
pracowników, oraz dla innych osób pracujących w zakładzie;
• funkcjonowanie mechanizmów umożliwiających systematyczną
analizę zagrożeń awarią przemysłową oraz prawdopodobieństwa jej
wystąpienia;
• instrukcje bezpiecznego funkcjonowania instalacji, w której znajduje
się substancja niebezpieczna, przewidziane dla normalnej eksploatacji
instalacji, a także konserwacji i czasowych przerw w ruchu;
• instrukcje sposobu postępowania w razie konieczności dokonania
zmian w procesie przemysłowym;
• systematyczną analizę przewidywanych sytuacji awaryjnych, służącą
właściwemu opracowaniu planów operacyjno-ratowniczych;
• prowadzenie monitoringu funkcjonowania instalacji, w której znajduje
się substancja niebezpieczna, umożliwiającego podejmowanie działań
korekcyjnych w przypadku wystąpienia zjawisk stanowiących
odstępstwo od normalnej eksploatacji instalacji;
• systematyczną ocenę programu zapobiegania awariom oraz systemu
bezpieczeństwa, prowadzoną z punktu widzenia ich aktualności i
skuteczności;
• analizę planów operacyjno-ratowniczych.
NATURA 2000
POJĘCIE NATURA 2000
Europejska Sieć Ekologiczna Natura
2000 jest systemem ochrony
zagrożonych składników różnorodności
biologicznej kontynentu
europejskiego, wdrażanym od 1992 r.
w sposób spójny pod względem
metodycznym i organizacyjnym na
terytorium wszystkich państw
członkowskich Unii Europejskiej.
POJĘCIE NATURA 2000
Celem utworzenia sieci Natura 2000 jest
zachowanie zarówno zagrożonych wyginięciem
siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i
zwierząt w skali Europy, ale też typowych, wciąż
jeszcze powszechnie występujących siedlisk
przyrodniczych, charakterystycznych dla 9
regionów biogeograficznych (tj. alpejskiego,
atlantyckiego, borealnego, kontynentalnego,
panońskiego, makaronezyjskiego,
śródziemnomorskiego, stepowego i
czarnomorskiego). W Polsce występują 2
regiony: kontynentalny (96 % powierzchni kraju) i
alpejski (4 % powierzchni kraju). Dla każdego kraju
określa się listę referencyjną siedlisk przyrodniczych
i gatunków, dla których należy utworzyć obszary
Natura 2000 w podziale na regiony biogeograficzne
PODSTAWA PRAWNA
Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2
kwietnia 1979 roku w sprawie ochrony
dzikich ptaków i dyrektywa Rady
92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 roku w
sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych
oraz dzikiej fauny i flory, które zostały
transponowane do polskiego prawa,
głównie do ustawy z dnia 16 kwietnia
2004 r. o ochronie przyrody.
RODZAJE OBSZARÓW W SIECI NATURA
2000
• obszary specjalnej ochrony ptaków
(OSO),
• specjalne obszary ochrony siedlisk
(SOO).
ZAŁOŻENIA OCHRONY
Dyrektywa Siedliskowa nie określa
sposobów ochrony poszczególnych siedlisk i
gatunków, ale nakazuje zachowanie tzw.
właściwego stanu ich ochrony. W
odniesieniu do siedliska przyrodniczego
oznacza to, że:
• naturalny jego zasięg nie zmniejsza się;
• zachowuje ono specyficzną strukturę i swoje
funkcje ekologiczne;
• stan zachowania typowych dla niego
gatunków jest właściwy.
ZAŁOŻENIA OCHRONY
W odniesieniu do gatunków właściwy
stan ochrony oznacza, że:
• zachowana zostaje liczebność
populacji, gwarantująca jej utrzymanie
się w biocenozie przez dłuższy czas;
• naturalny zasięg gatunku nie
zmniejsza się;
• pozostaje zachowana wystarczająco
duża powierzchnia siedliska gatunku.
STAN W POLSCE
124 obszary specjalnej ochrony
ptaków oraz wysłane do Komisji
Europejskiej, celem akceptacji, 364
propozycje specjalnych obszarów
ochrony siedlisk.
OBSZAR OGRANICZONEGO
UŻYTKOWANIA
Wprowadzenie obszaru ograniczonego
użytkowania wokół prowadzonej
działalności może być konieczne, kiedy nie
można dotrzymać standardów jakości
środowiska poza terenem zakładu lub
innego obiektu, mimo zastosowania
dostępnych rozwiązań technicznych,
technologicznych i organizacyjnych.
RODZAJE DZIAŁALNOŚCI Z
KONIECZNOŚCIA
USTANOWIENIA
OOU
• oczyszczalnia ścieków,
• składowisko odpadów komunalnych,
• kompostownia,
• trasa komunikacyjna,
• lotnisko,
• linia i stacja elektroenergetyczna,
• instalacja radiokomunikacyjna,
radionawigacyjna i radiolokacyjna.
ASPEKTY FORMALNE DLA OOU
• granice obszaru,
• ograniczenia w zakresie
przeznaczenia terenu,
• wymagania techniczne dotyczące
budynków,
• sposób korzystania z terenów.
KONSEKWENCJE USTANOWIENIA OOU
• wypłaty odszkodowań - np. z tytułu
zmniejszenia wartości nieruchomości,
• wykup nieruchomości.
UTWORZENIE OOU NASTĘPUJE:
• na etapie projektowania zakładu lub
innego obiektu - obowiązek jego
utworzenia stwierdza się w pozwoleniu na
budowę - przed uzyskaniem pozwolenia na
użytkowanie oraz
• w czasie funkcjonowania zakładu lub
innego obiektu - umożliwia działalność
zakładu, mimo np. niedotrzymania
standardów emisyjnych.