Anatomia ucha
Anatomia ucha
Katedra i Klinika Otolaryngologii i
Katedra i Klinika Otolaryngologii i
Onkologii Laryngologicznej Collegium
Onkologii Laryngologicznej Collegium
Medicum w Bydgoszczy, UMK w Toruniu
Medicum w Bydgoszczy, UMK w Toruniu
Anatomia ucha
Anatomia ucha
Ucho zewnętrzne
Ucho zewnętrzne
Ucho środkowe
Ucho środkowe
Ucho wewnętrzne
Ucho wewnętrzne
Anatomia ucha - ucho
Anatomia ucha - ucho
zewnętrzne
zewnętrzne
Ucho zewnętrzne wychwytuje fale
Ucho zewnętrzne wychwytuje fale
dźwiękowe, wzmacnia je i kieruje na
dźwiękowe, wzmacnia je i kieruje na
. Składa się z
. Składa się z
,
,
przewodu słuchowego zewnętrznego
przewodu słuchowego zewnętrznego
powierzchni zewnętrznej błony bębenkowej.
powierzchni zewnętrznej błony bębenkowej.
Anatomia ucha - ucho
Anatomia ucha - ucho
zewnętrzne
zewnętrzne
Małżowina uszna
Małżowina uszna
– jest to fałd
elastycznym rusztowaniu z
elastycznym rusztowaniu z
. Jej
. Jej
kształt jest przystosowany do zbierania fal
kształt jest przystosowany do zbierania fal
dźwiękowych i kierunkowania ich do przewodu
dźwiękowych i kierunkowania ich do przewodu
słuchowego zewnętrznego.
słuchowego zewnętrznego.
Małżowina uszna
Małżowina uszna
auricula
auricula
) - U
zbudowana jest z
zbudowana jest z
sprężystej i pokryta jest
nieprzesuwalną
względem podłoża.
względem podłoża.
Do poszczególnych składowych małżowiny można
Do poszczególnych składowych małżowiny można
zaliczyć :
zaliczyć :
obrąbek (łac.
obrąbek (łac.
helix
helix
) - zaokrąglona zewnętrzna
) - zaokrąglona zewnętrzna
część chrząstki
część chrząstki
czółenko (łac.
czółenko (łac.
scapha
scapha
) - wewnętrzna, wklęsła
) - wewnętrzna, wklęsła
część obrąbka
część obrąbka
grobelka (łac.
grobelka (łac.
anthelix
anthelix
) - wewnętrzna krawędź
) - wewnętrzna krawędź
małżowiny
małżowiny
muszla małżowiny (łac.
muszla małżowiny (łac.
concha auriculae
concha auriculae
) -
) -
zagłębienie zbudowane z tkanki łącznej,
zagłębienie zbudowane z tkanki łącznej,
położone tuż za przewodem słuchowym
położone tuż za przewodem słuchowym
zewnętrznym
zewnętrznym
dół trójkątny (łac.
dół trójkątny (łac.
fossa triangularis
fossa triangularis
) - zagłębienie
) - zagłębienie
położone od przodu pomiędzy odnogami grobelki
położone od przodu pomiędzy odnogami grobelki
skrawek (łac.
skrawek (łac.
tragus
tragus
) - mały, pokryty włosami
) - mały, pokryty włosami
występ chrząstki zlokalizowany tuż przed ujściem
występ chrząstki zlokalizowany tuż przed ujściem
przewodu słuchowego zewnętrznego
przewodu słuchowego zewnętrznego
przeciwskrawek (łac.
przeciwskrawek (łac.
antitragus
antitragus
) wyniosły fałd
) wyniosły fałd
chrząstki leżący nad płatkiem.
chrząstki leżący nad płatkiem.
Małżowina uszna
Małżowina uszna
auricula
auricula
)
)
Jedynie dolna część małżowiny
Jedynie dolna część małżowiny
nie posiada chrząstki, tworząc
nie posiada chrząstki, tworząc
luźno zwisającą część
luźno zwisającą część
małżowiny zwaną
małżowiny zwaną
(łac.
(łac.
lobulus auriculae
lobulus auriculae
).
).
Anatomia ucha - ucho
Anatomia ucha - ucho
zewnętrzne
zewnętrzne
Przewód słuchowy zewnętrzny
Przewód słuchowy zewnętrzny
– kanał
– kanał
doprowadzający fale dźwiękowe do błony bębenkowej,
doprowadzający fale dźwiękowe do błony bębenkowej,
o długości ok. 26-30
o długości ok. 26-30
i średnicy ok. 7 mm. Jest on
i średnicy ok. 7 mm. Jest on
zbudowany z tkanki chrzęstnej oraz kostnej które dzielą
zbudowany z tkanki chrzęstnej oraz kostnej które dzielą
kanał słuchowy zewnętrzny w stosunku 1:2. Pokryty jest
kanał słuchowy zewnętrzny w stosunku 1:2. Pokryty jest
od wewnątrz skórą, zawierającą gruczoły woskowinowe,
od wewnątrz skórą, zawierającą gruczoły woskowinowe,
której zadaniem jest wydzielanie
której zadaniem jest wydzielanie
(wydzieliny
(wydzieliny
zapobiegającej dostaniu się zanieczyszczeń do
zapobiegającej dostaniu się zanieczyszczeń do
przewodu słuchowego), oraz włosków
przewodu słuchowego), oraz włosków
rozprowadzających woskowinę. Na jego końcu znajduje
rozprowadzających woskowinę. Na jego końcu znajduje
się błona bębenkowa.
się błona bębenkowa.
Anatomia ucha - ucho
Anatomia ucha - ucho
zewnętrzne
zewnętrzne
Powierzchnia zewnętrzna błony
Powierzchnia zewnętrzna błony
bębenkowej
bębenkowej
.
.
Anatomia ucha - ucho
Anatomia ucha - ucho
środkowe
środkowe
Ucho środkowe to niewielka przestrzeń
Ucho środkowe to niewielka przestrzeń
w czaszce wypełniona powietrzem.
w czaszce wypełniona powietrzem.
Jego zadaniem jest mechaniczne
Jego zadaniem jest mechaniczne
wzmocnienie i doprowadzenie fal
wzmocnienie i doprowadzenie fal
dźwiękowych do ucha wewnętrznego
dźwiękowych do ucha wewnętrznego
(poprzez
). Część drgań
). Część drgań
przechodzi też bezpośrednio na
przechodzi też bezpośrednio na
. W skład ucha
. W skład ucha
środkowego wchodzi
środkowego wchodzi
, trzy
, trzy
oraz trąbka
oraz trąbka
Eustachiusza, a także powierzchnia
Eustachiusza, a także powierzchnia
zewnętrzna okienka owalnego.
zewnętrzna okienka owalnego.
Anatomia ucha - ucho
Anatomia ucha - ucho
środkowe
środkowe
Błona bębenkowa
Błona bębenkowa
membrana tympani
membrana tympani
;
;
tympanon
tympanon
- bęben;
- bęben;
typto
typto
- biję lub
- biję lub
myrinx
myrinx
) - błona
) - błona
koloru perłowoszarego oddzielająca przewód słuchowy
koloru perłowoszarego oddzielająca przewód słuchowy
zewnętrzny od
zewnętrzny od
. Znajduje się ona w
. Znajduje się ona w
kości skroniowej. Grubość błony bębenkowej wynosi
kości skroniowej. Grubość błony bębenkowej wynosi
0,1
0,1
. Jest kształtu
o wymiarach 10-
11x9 mm. Barwa prawidłowej błony bębenkowej jest
11x9 mm. Barwa prawidłowej błony bębenkowej jest
perłowoszara, lekko połyskująca i nieco przezroczysta.
perłowoszara, lekko połyskująca i nieco przezroczysta.
U
U
błona bębenkowa jest położona prawie
błona bębenkowa jest położona prawie
pionowo. Po urodzeniu przyjmuje położenie skośne. Kąt
pionowo. Po urodzeniu przyjmuje położenie skośne. Kąt
jej nachylenia do płaszczyzny poziomej wynosi 40-60° i
jej nachylenia do płaszczyzny poziomej wynosi 40-60° i
jest otwarty ku przodowi (
jest otwarty ku przodowi (
kąt inklinacji
kąt inklinacji
), z
), z
płaszczyzną pionową tworzy kąt 50° otwarty do tyłu
płaszczyzną pionową tworzy kąt 50° otwarty do tyłu
(
(
kąt deklinacji
kąt deklinacji
).
).
Błona bębenkowa
Błona bębenkowa
Składa się ona z 2 części:
Składa się ona z 2 części:
- część napięta (łac.
- część napięta (łac.
pars tensa
pars tensa
) - większa
) - większa
część błony bębenkowej. Przymocowana
część błony bębenkowej. Przymocowana
jest ona do części bębenkowej
jest ona do części bębenkowej
pierścieniem włóknisto-
pierścieniem włóknisto-
chrząstkowym (łac.
chrząstkowym (łac.
anulus
anulus
fibrocartilagineus
fibrocartilagineus
);
);
- część wiotka:
- część wiotka:
błona Schrapnela
błona Schrapnela
, (łac.
, (łac.
pars flaccida
pars flaccida
) - pozbawiona jest ona
) - pozbawiona jest ona
warstwy włóknistej, mniejsza, górna część
warstwy włóknistej, mniejsza, górna część
błony bębenkowej. Przyczepia się ona do
błony bębenkowej. Przyczepia się ona do
łuski
łuski
w jej
w jej
wcięciu bębenkowym (Riviniego) (łac.
wcięciu bębenkowym (Riviniego) (łac.
incisura tympanica Rivini
incisura tympanica Rivini
).
).
Budowa ściany błony
Budowa ściany błony
bębenkowej
bębenkowej
Blaszka właściwa
Blaszka właściwa
(łac.
(łac.
lamina propria
lamina propria
), najgrubsza;
), najgrubsza;
tworzy rusztowanie dla pozostałych warstw.
tworzy rusztowanie dla pozostałych warstw.
Występuję tylko w części napiętej.
Występuję tylko w części napiętej.
Warstwa skórna
Warstwa skórna
(łac.
(łac.
stratum cutaneum
stratum cutaneum
), którą
), którą
stanowi
przewodu słuchowego zewnętrznego
przewodu słuchowego zewnętrznego
.
.
Najgrubsza jest w części wiotkiej i na prążku
Najgrubsza jest w części wiotkiej i na prążku
młoteczka.
młoteczka.
część środkowa (włóknista) - występuje tylko w części
część środkowa (włóknista) - występuje tylko w części
napiętej. Składa się ona z dwóch warstw włókien
napiętej. Składa się ona z dwóch warstw włókien
biegnących promieniście i okrężnie. Części włóknistej
biegnących promieniście i okrężnie. Części włóknistej
nie posiada także mały trójkątny fragment położony
nie posiada także mały trójkątny fragment położony
pod błoną Schrapnela - trójkąt międzypromienisty.
pod błoną Schrapnela - trójkąt międzypromienisty.
Warstwa śluzowa
Warstwa śluzowa
(łac.
(łac.
stratum mucosum
stratum mucosum
) - stanowi
) - stanowi
ją
ją
.
.
Błona bębenkowa
Błona bębenkowa
Bezpośrednio za częścią napiętą położona jest
Bezpośrednio za częścią napiętą położona jest
(łac.
(łac.
manubrium mallei
manubrium mallei
) i
) i
wyrostek boczny młoteczka. Zrastają się one z błoną
wyrostek boczny młoteczka. Zrastają się one z błoną
bębenkową wytwarzając na niej
bębenkową wytwarzając na niej
wyniosłość
wyniosłość
młoteczka
młoteczka
(łac.
(łac.
prominentia mallearis
prominentia mallearis
) i biegnący
) i biegnący
ku dołowi i tyłowi
ku dołowi i tyłowi
prążek młoteczka
prążek młoteczka
(łac.
(łac.
stria
stria
mallearis
mallearis
). Zakończony jest on centralnie położonym
). Zakończony jest on centralnie położonym
zagłębieniem w błonie zwanym
zagłębieniem w błonie zwanym
pępkiem błony
pępkiem błony
bębenkowej
bębenkowej
(łac.
(łac.
umbo membranae tympani
umbo membranae tympani
). Na
). Na
wysokości wyniosłości młoteczkowej poziomo ku
wysokości wyniosłości młoteczkowej poziomo ku
przodowi i tyłowi przebiegają dwa prążki błony
przodowi i tyłowi przebiegają dwa prążki błony
bębenkowej: przedni i tylny, które ograniczają od
bębenkowej: przedni i tylny, które ograniczają od
dołu błonę Schrapnela.
dołu błonę Schrapnela.
Podział błony bębenkowej
Podział błony bębenkowej
Na potrzeby
błonę bębenkową dzieli się
błonę bębenkową dzieli się
na cztery
na cztery
kwadranty
kwadranty
. Tworzy się je prowadząc
. Tworzy się je prowadząc
dwie linie przechodzące przez pępek błony
dwie linie przechodzące przez pępek błony
przecinające się kątem 90° (pierwsza z nich
przecinające się kątem 90° (pierwsza z nich
poprowadzona jest prostopadle do rękojeści
poprowadzona jest prostopadle do rękojeści
błony a druga w osi rękojeści).
błony a druga w osi rękojeści).
kwadrant przednio-górny
kwadrant przednio-górny
kwadrant przednio-tylny
kwadrant przednio-tylny
kwadrant tylno-górny
kwadrant tylno-górny
kwadrant tylno-dolny
kwadrant tylno-dolny
Błona bębenkowa
Błona bębenkowa
Wytrzymałość błony bębenkowej jest duża
Wytrzymałość błony bębenkowej jest duża
(nie ulega uszkodzeniu do 13,33
(nie ulega uszkodzeniu do 13,33
),
),
natomiast jej sprężystość jest mała.
natomiast jej sprężystość jest mała.
Fale dźwiękowe dochodzące do błony
Fale dźwiękowe dochodzące do błony
częściowo się odbijają a pozostała część
częściowo się odbijają a pozostała część
wprowadza błonę bębenkową w drgania,
wprowadza błonę bębenkową w drgania,
które są następnie przenoszone na łańcuszek
które są następnie przenoszone na łańcuszek
kosteczek słuchowych (
kosteczek słuchowych (
i
) trafiając ostatecznie na
) trafiając ostatecznie na
okienko owalne a dalej do
okienko owalne a dalej do
.
.
Błona bębenkowa
Błona bębenkowa
TM
OW
Adapted from “The Acoustic Reflex,”
Richard W. Harris, Ph.D., Brigham Young
University
Kosteczki słuchowe
Kosteczki słuchowe
Młoteczek
Młoteczek
malleus
malleus
) - jedna z trzech
) - jedna z trzech
u
. Położona
. Położona
.
.
wywodzi się z
,
która pierwotnie była jedną z kości
która pierwotnie była jedną z kości
otaczających pierwszą
otaczających pierwszą
szparę skrzelową (
szparę skrzelową (
) u
) u
.
Młoteczek swoją główką (łac.
Młoteczek swoją główką (łac.
caput mallei
caput mallei
połączony jest (za pomocą
połączony jest (za pomocą
) z
) z
a rękojeścią (łac.
a rękojeścią (łac.
manubrium
manubrium
mallei
mallei
) łączy się z
) łączy się z
.
.
Druga jego odnoga - wyrostek przedni w
Druga jego odnoga - wyrostek przedni w
sąsiedztwie rękojeści stanowi przyczep dla
sąsiedztwie rękojeści stanowi przyczep dla
mięśnia napinacza błony bębenkowej
mięśnia napinacza błony bębenkowej
.
.
Kosteczki słuchowe
Kosteczki słuchowe
Kowadełko
Kowadełko
incus
incus
) –
) –
znajdująca się w
znajdująca się w
.
Znajduje się w
Znajduje się w
. Swoją
. Swoją
powierzchnią stawową łączy się z
powierzchnią stawową łączy się z
główką
główką
(łac.
(łac.
caput mallei
caput mallei
) a
) a
odnogą długą (łac.
odnogą długą (łac.
crus longum
crus longum
) jest
) jest
ruchomo połączona z głową
ruchomo połączona z głową
.
.
wywodzi się z
, która
, która
pierwotnie pochodzi z kości
pierwotnie pochodzi z kości
osłaniających pierwszą szparę
osłaniających pierwszą szparę
skrzelową
skrzelową
).
Kosteczki słuchowe
Kosteczki słuchowe
Strzemiączko
Strzemiączko
stapes
stapes
) – jedna z trzech
) – jedna z trzech
(
(
Ossicula auditoria
Ossicula auditoria
), wraz z nimi jest odpowiedzialne za przekazywanie
), wraz z nimi jest odpowiedzialne za przekazywanie
błony bębenkowej do
błony bębenkowej do
. Strzemiączko jest
. Strzemiączko jest
najmniejszą
najmniejszą
ciała
, mającą długość około 3
, mającą długość około 3
.
.
W ewolucji po raz pierwszy strzemiączko pojawiło się u
W ewolucji po raz pierwszy strzemiączko pojawiło się u
, jako
, jako
przekształcenie
. U nich ma budowę
. U nich ma budowę
wydłużoną, zbliżoną kształtem do
wydłużoną, zbliżoną kształtem do
kolumienką
kolumienką
).
).
U
U
) ma wyraźną budowę
(stąd nazwa). W budowie wyróżnia się: głowę (
(stąd nazwa). W budowie wyróżnia się: głowę (
Caput stapedis
Caput stapedis
), odnogę
), odnogę
przednią (bliższą rękojeści
przednią (bliższą rękojeści
) i tylną (
) i tylną (
Crus anterius et posterius
Crus anterius et posterius
)
)
oraz podstawę (
oraz podstawę (
Basis stapedis
Basis stapedis
) osadzoną w
(
(
Fenestra vestibuli
Fenestra vestibuli
).
).
Dla celów
w chirurgii strzemiączka dzieli się ono na 2 części:
w chirurgii strzemiączka dzieli się ono na 2 części:
suprastruktura strzemiączka
suprastruktura strzemiączka
– obejmująca główkę i odnogi (przednią
– obejmująca główkę i odnogi (przednią
i tylną)
i tylną)
infrastruktura strzemiączka
infrastruktura strzemiączka
– którą jest podstawa (płytka)
– którą jest podstawa (płytka)
strzemiączka.
strzemiączka.
Trąbka słuchowa -
Trąbka słuchowa -
Eustachiusza
Eustachiusza
Trąbka słuchowa,
Trąbka słuchowa,
przewód Eustachiusza
przewód Eustachiusza
(łac.
(łac.
tuba auditiva
tuba auditiva
s.
s.
tuba
tuba
Eustachii
Eustachii
) - kanał długości
) - kanał długości
3-4 cm występujący u
3-4 cm występujący u
niektórych
niektórych
łączący jamę bębenkową
łączący jamę bębenkową
częścią górną
częścią górną
służący do wyrównywania
służący do wyrównywania
ciśnień po obu stronach
ciśnień po obu stronach
.
.
Trąbka słuchowa -
Trąbka słuchowa -
Eustachiusza
Eustachiusza
Wnętrze trąbki wysłane jest
Wnętrze trąbki wysłane jest
, zawierającym liczne
, zawierającym liczne
, a także
, a także
.
) to część kostna,
) to część kostna,
pozostałe 2/3 to część chrzęstna. Część chrzęstna jest tak
pozostałe 2/3 to część chrzęstna. Część chrzęstna jest tak
spłaszczona, że nie przepuszcza powietrza, tym samym nie
spłaszczona, że nie przepuszcza powietrza, tym samym nie
wyrównuje ciśnienia. Dopiero napięcie
wyrównuje ciśnienia. Dopiero napięcie
mięśnia napinacza podniebienia miękkiego
mięśnia napinacza podniebienia miękkiego
powoduje
powoduje
rozszerzenie światła części chrzęstnej trąbki słuchowej co
rozszerzenie światła części chrzęstnej trąbki słuchowej co
skutkuje wyrównaniem ciśnień. Napięcie mięśnia napinacza
skutkuje wyrównaniem ciśnień. Napięcie mięśnia napinacza
podniebienia miękkiego następuje w trakcie ziewania i
podniebienia miękkiego następuje w trakcie ziewania i
połykania oraz w czasie nagłych zmian wysokości, co
połykania oraz w czasie nagłych zmian wysokości, co
zapobiega ewentualnemu pękaniu
zapobiega ewentualnemu pękaniu
przy
przy
zmianach
. Ponadto, przy różnicy
. Ponadto, przy różnicy
ciśnień po obu stronach błony bębenkowej, błona ta odchyla
ciśnień po obu stronach błony bębenkowej, błona ta odchyla
się, co skutkuje gorszym przekazem fali dźwiękowej na kolejne
się, co skutkuje gorszym przekazem fali dźwiękowej na kolejne
kosteczki słuchowe, a w konsekwencji gorszym słuchem.
kosteczki słuchowe, a w konsekwencji gorszym słuchem.
Ucho wewnętrzne
Ucho wewnętrzne
Ucho wewnętrzne
Ucho wewnętrzne
.
auris interna
auris interna
) (
) (
łac.
łac.
labirynthus
labirynthus
– zwany tak z
– zwany tak z
powodu skomplikowanej budowy
powodu skomplikowanej budowy
anatomicznej) – wewnętrzna część
anatomicznej) – wewnętrzna część
.
.
Jest jednym z elementów (
Jest jednym z elementów (
)
)
Ucho wewnętrzne
Ucho wewnętrzne
Składa się z:
Składa się z:
Przedsionka wypełnionego płynem, prowadzi do
Przedsionka wypełnionego płynem, prowadzi do
niego
. Jego funkcja to odbieranie
. Jego funkcja to odbieranie
drgań mechanicznych, wzbudzanie drgań cząsteczek
drgań mechanicznych, wzbudzanie drgań cząsteczek
mechanicznych.
mechanicznych.
– zwinięty kanał zawierający właściwy
– zwinięty kanał zawierający właściwy
narząd słuchu. Jego funkcja to odbieranie drgań
narząd słuchu. Jego funkcja to odbieranie drgań
cieczy wzbudzanie impulsów nerwowych, które
cieczy wzbudzanie impulsów nerwowych, które
nerwem słuchowym biegną do ośrodka słuchu.
nerwem słuchowym biegną do ośrodka słuchu.
– błędnik błoniasty, wypełniony
– błędnik błoniasty, wypełniony
płynem i zawierający ziarenko węglanu wapnia –
płynem i zawierający ziarenko węglanu wapnia –
. Jest to narząd równowagi. Jego funkcja to
. Jest to narząd równowagi. Jego funkcja to
informowanie o położeniu ciała w przestrzeni.
informowanie o położeniu ciała w przestrzeni.
Okienko owalne
Okienko owalne
Okienko owalne
Okienko owalne
inaczej
inaczej
okienko przedsionka
okienko przedsionka
fenestra ovalis, fenestra
fenestra ovalis, fenestra
vestibuli) – struktura
vestibuli) – struktura
anatomiczna w obrębie
anatomiczna w obrębie
ucha, pokryta błoną
ucha, pokryta błoną
ze
. Prowadzi
. Prowadzi
z
z
do
do
. Ułatwia
. Ułatwia
środkowego do wnętrza
środkowego do wnętrza
. Drgania
. Drgania
przenoszone są do
przenoszone są do
, czyli
zewnętrznej komory ślimaka.
zewnętrznej komory ślimaka.
Ślimak
Ślimak
Ślimak
Ślimak
cochlea
cochlea
) -
) -
część
część
złożony z części kostnej (o kształcie
złożony z części kostnej (o kształcie
muszli
) i mieszczącego się w
) i mieszczącego się w
niej przewodu ślimakowego (część
niej przewodu ślimakowego (część
błoniastego), który zawiera
błoniastego), który zawiera
.
Przewód ślimakowy kończy się ślepo na
Przewód ślimakowy kończy się ślepo na
wierzchołku ślimaka, jest wypełniony
wierzchołku ślimaka, jest wypełniony
płynem zwanym śródchłonką, czyli
płynem zwanym śródchłonką, czyli
. Po obu jego stronach
. Po obu jego stronach
biegną przewody zwane
biegną przewody zwane
i
i
, łączące się na
, łączące się na
wierzchołku ślimaka, wypełnione
wierzchołku ślimaka, wypełnione
.
Ślimak - narząd Cortiego
Ślimak - narząd Cortiego
Narząd Cortiego
Narząd Cortiego
,
,
narząd spiralny
narząd spiralny
–
–
właściwy
znajdujący się w
w przestrzeni zwanej
w przestrzeni zwanej
schodami
schodami
środkowymi
środkowymi
(przewód ślimakowy). Rozciąga
(przewód ślimakowy). Rozciąga
poza jego częścią zwaną kątnicą
poza jego częścią zwaną kątnicą
przedsionkową. Położony jest na błonie
przedsionkową. Położony jest na błonie
podstawnej. Przypomina "wał", który po
podstawnej. Przypomina "wał", który po
swojej wewnętrznej stronie zwrócony jest w
swojej wewnętrznej stronie zwrócony jest w
kierunku bruzdy (blaszki) spiralnej
kierunku bruzdy (blaszki) spiralnej
wewnętrznej. Przyśrodkowo od narządu
wewnętrznej. Przyśrodkowo od narządu
znajduje się
znajduje się
rąbek spiralny
rąbek spiralny
).
).
Ślimak - narząd Cortiego
Ślimak - narząd Cortiego
Kanały półkoliste
Kanały półkoliste
Kanały półkoliste
Kanały półkoliste
(łac.
(łac.
canales semicirculares
canales semicirculares
) - część
) - część
ucha wewnętrznego. Znajdują się w błędniku -
ucha wewnętrznego. Znajdują się w błędniku -
wewnętrznej części ucha. U człowieka są one tak
wewnętrznej części ucha. U człowieka są one tak
usytuowane, że każdy z nich jest ustawiony mniej więcej
usytuowane, że każdy z nich jest ustawiony mniej więcej
prostopadle do płaszczyzn dwóch pozostałych.
prostopadle do płaszczyzn dwóch pozostałych.
Zakończone są bańkami błoniastymi, w których znajdują
Zakończone są bańkami błoniastymi, w których znajdują
się komórki zmysłowe uzbrojone we włoski. Przewody
się komórki zmysłowe uzbrojone we włoski. Przewody
półkoliste wypełnione są śródchłonką, której ruch
półkoliste wypełnione są śródchłonką, której ruch
spowodowany obrotem głowy (wskutek siły bezwładności)
spowodowany obrotem głowy (wskutek siły bezwładności)
podrażnia włoski powodując pobudzenie
podrażnia włoski powodując pobudzenie
komórek
komórek
nerwowych
nerwowych
, pozwalając zachować równowagę.
, pozwalając zachować równowagę.
Ruch śródchłonki w kierunku do bańki kanału półkolistego
Ruch śródchłonki w kierunku do bańki kanału półkolistego
nazywamy ruchem ampulopetalnym, a ruch w kierunku
nazywamy ruchem ampulopetalnym, a ruch w kierunku
od bańki kanału półkolistego ruchem ampulofugalnym.
od bańki kanału półkolistego ruchem ampulofugalnym.