SKOK WZWYŻ TECHNIKĄ

NATURALNĄ I „FLOP”

HISTORIA

1864 – rozegranie pierwszych oficjalnych zawodów skoku
wzwyż w Anglii
1865 – sformowanie przepisów, w tym zapisu o możliwości
wykonania jedynie trzech prób na każdej wysokości
1874 - pokonanie pierwszy raz wysokości sześciu stóp (1,83
m) przez Marshalla Brooksa
1928 – wprowadzenie skoku wzwyż kobiet do konkurencji
olimpijskich
1935 – wprowadzenie techniki przerzutowej przez
K.Jonsona
1968 - zapoczątkowanie na olimpiadzie w Meksyku stylu
flop przez Amerykanina Dicka Fosbury'ego

FAZY SKOKU WZWYŻ

1.

ROZBIEG

2.

ODBICIE

3.

LOT

4.

LĄDOWANIE

TECHNIKA NATURALNA

1.

ROZBIEG.
Skoczek wykonuje pod kątem 45° do poprzeczki. Długość
rozbiegu nie powinna przekraczać 8 kroków biegowych w
linii prostej.

2.

ODBICIE.

Faza amortyzacji - podczas przedostatniego kroku

skoczek nieco przysiada, a w czasie ostatniego lekko
wysuwa nogę odbijającą. Trwa ona aż do momentu w
którym noga odbijająca przestanie się uginać.
Następnie ma miejsce faza dynamicznej pracy nogi
odbijającej faza właściwego odbicia, wyprostu, który
nadaje ciału ostateczne przyśpieszenie.

3. LOT.

powinien się odbywać po linii stanowiącej
przedłużenie rozbiegu, nad poprzeczką tułów
powinien być lekko pochylony do przodu.

-Kolejność przechodzenia poszczególnych części

ciała:

1.

Noga wymachowa 2. tułów, głowa, noga
odbijająca

4. LĄDOWANIE.

odbywa się na nogę wymachową. Po
poprawnym odbiciu skoczek powinien w
piaskownicy utracić równowagę w tył lub ku
poprzeczce.

TECHNIKA „FLOP”

1.ROZBIEG.
Zawodnik wykonuje od 8-10 kroków biegowych,

rozbieg wykonuje się po łuku, nie należy biec wzdłuż
poprzeczki, odbicie następuje z nogi dalszej od
poprzeczki, powinno nastąpić mniej więcej w linii
rozbiegu na wysokości pierwszego stojaka w
odległości 50-110cm.

2.ODBICIE.
Noga odbijająca prawie wyprostowana, postawienie

stopy zaczyna się od pięty. Kierunek obrotowy ciała
nadaje noga atakująca (zgięta w stawie
kolanowym).

3.LOT.
Odbywa się tyłem do poprzeczki. Skoczek przenosi

swoje ciało częściami nad poprzeczką. Po
przejściu bioder nad poprzeczką następuje
wyprost nóg w stawach kolanowych i zgięcie w
stawach biodrowych.

4. LĄDOWANIE.
Odbywa się na barki i plecy, niektórzy zawodnicy

wykonują przewrót w tyłlub leżenie przewrotne,
co należy uznać za naturalną formę zakończenia
skoku.

REKORDY

MĘŻCZYŹNI
Świat – Sotomayor – 2,45m.
Polska – Partyka – 2,38m.

KOBIETY
Świat – Kostadinowa – 2,09m.
Polska – Bułkowska – 1,97m.

PRZEPISY

Odbijamy się jedną nogą
3 nieudane próby następujące po sobie eliminują zawodnika
z dalszego udziału w konkursie
Zawodnik może rozpocząć skoki od dowolnej wysokości
( ale nie niższej niż ustalona regulaminem zawodów)
Długość poprzeczki od 398 – 402cm. Nie cięższa niż 2kg.
Podpórki naprzeciwko siebie, skierowane do wewnątrz
Zeskok gąbkowy musi mieć wymiary 5 x 3m. I wysokość
zapewniającą bezpieczeństwo podczas lądowania.
Przy jednakowym wyniku zwycięża zawodnik, który ostatnią
wysokość pokonał najmniejszą ilością prób.