ZARZĄDZNIE
ŁAŃCUCHEM
DOSTAW
W1
1
LITERATURA
1. Witkowski J.: Zarządzanie łańcuchem
dostaw. Koncepcje, procedury,
doświadczenia. PWE, Warszawa 2003
2. Bozarth C., Handfield R.B.:
Wprowadzenie do zarządzania operacjami i
łańcuchem dostaw. Kompletny podręcznik
logistyki i zarządzania dostawami.
Wydawnictwo HELION, Gliwice 2007
3. Zarządzanie łańcuchm dostaw. Praca
zbiorowa. Wydawnictwo HELION 2006
2
WPROWADZENIE
Dynamiczny rozwój rynku końca XX w
(globalizacja produkcji, postęp
technologiczny, konkurencja) skłania
coraz więcej przedsiębiorstw do
osiągania przewagi konkurencyjnej
poprzez wdrażanie nowoczesnych
technik zarządzania.
Poszukiwania w zakresie oszczędności
kosztów, poprawy jakości i skrócenia
czasu procesów tworzących
ostatecznie łączną wartość dla klienta
doprowadziły do koncentracji działań
w ramach
Zarządzania Łańcuchem
Dostaw
.
3
DEFINICJA
ŁAŃCUCHA
DOSTAW
4
PODSTAWOWE DEFINICJE
Łańcuch logistyczny
wg Gołembskiej
to taki łańcuch magazynowo-
transportowy, który stanowi
technologiczne połączenie punktów
magazynowych i przeładunkowych
drogami przewozu towarów oraz
organizacyjne i finansowe
skoordynowanie operacji, procesów,
zamówień i polityki zapasów
wszystkich ogniw tego łańcucha.
5
PODSTAWOWE DEFINICJE
Łancuch logistyczny
6
PODSTAWOWE DEFINICJE
Łańcuch dostaw
wg Christophera -
to sieć organizacji
zaangażowanych poprzez
powiązania z dostawcami
i odbiorcami w różne procesy i
działania, które tworzą wartość
w postaci produktów usług
dostarczanych ostatecznym
konsumentom.
7
PODSTAWOWE DEFINICJE
Łańcuch dostaw
wg Rutkowskiego -
Celem współpracy firm – ogniw
łańcucha jest osiągnięcie wysokiej
efektywności poszczególnych
przedsiębiorstw i ich sieci jako
całości, dzięki integracji i
koordynacji, jak również optymalizacji
wartości dodawanej przez wszystkie
ogniwa łańcucha do produktu
oczekiwanego przez klienta.
8
PODSTAWOWE DEFINICJE
Łańcuch dostaw
- to współdziałające w
różnych obszarach funkcjonalnych
firmy wydobywcze, produkcyjne,
handlowe, usługowe oraz ich klienci,
między którymi przepływają
strumienie produktów, informacji i
środków finansowych.
Termin „
łańcuch dostaw
” jest często
zastępowany pojęciem „
sieć dostaw
”.
9
PODSTAWOWE DEFINICJE
Łańcuch dostaw
10
UWAGI DO DEFINICJI
Uwagi krytyczne prof. Rutkowskiego
Podchodząc semantycznie do samego terminu
łańcuch dostaw można by sformułować tezę, iż
pojęcie to nie powinno być w ogóle używane
bądź warto by je po prostu zastąpić innym,
bardziej adekwatnym i precyzyjnym. Krytyka
skierowana jest przeciw stosowaniu obu słów
tworzących termin łańcuch dostaw.
Po pierwsze, siłą napędową działań w łańcuchu
dostaw są nie dostawy lecz popyt kreowany
przez klientów.
Po drugie, nie chodzi tu o łańcuch liniowo
powiązanych ze sobą ogniw, lecz o sieć wielu
współzależnych firm reprezentujących zarówno
świat zaopatrzenia jak i dystrybucji.
A zatem – co podkreśla M. Christopher – lepszym
pojęciem byłoby określenie
sieć popytu
(ang.
demand network).
11
CECHY ŁAŃCUCHA
DOSTAW
Z przytoczonych definicji łańcucha
dostaw wynikają następujące jego
cechy:
• struktura podmiotowa,
• przedmiot przepływu,
• cele, zakres czynnościowy i obszar
współdziałania uczestniczących
podmiotów.
12
PODMIOTY ŁAŃCUCHA
DOSTAW
Podmiotami (ogniwami) łańcucha dostaw
mogą być przedsiębiorstwa wydobywcze,
przetwórcze i handlowe. Ich miejsce
zajmowane w łańcuchu dostaw wynika z
podziału pracy na kolejnych etapach
produkcji.
We współczesnych łańcuchach dostaw
ważną rolę odgrywają przedsiębiorstwa
usługowe do których zaliczamy:
• firmy logistyczne i tranportowo-
spedycyjne,
• firmy brokerskie zajmujące się
pośrednictwem informacyjnym,
• zakłady utylizacji i składowania odpadów.
13
PODMIOTY ŁAŃCUCHA
DOSTAW
Podstawowymi zadaniami
firm
transportowo-spedycyjnych
są:
• organizowanie procesów
transportowych z wykorzystaniem
różnych środków transportowych
• organizowanie i wykonywanie operacji
składowania, ładunkowych, sortowania,
konsolidowania, konfekcjowania i
pakowania,
• stworzenie wymaganej dokumentacji
przewozowej,
• obsługa celna i kontrola fitosanitarna.
14
PODMIOTY ŁAŃCUCHA
DOSTAW
Do zadań
przedsiębiorstw
logistycznych
można zaliczyć:
• przyjmowanie i obsługa zleceń,
• kształtowanie i kontrola zapasów,
• monitorowanie ruchu przesyłek,
• doradztwo logistyczne,
• obsługa finansowa transakcji,
• instalowanie i obsługa serwisowa
dostarczonych wyrobów.
15
PODMIOTY ŁAŃCUCHA
DOSTAW
Firmy brokerskie
(brokerzy nabywców,
dostawców, transakcyjni) oferują
pośrednictwo informacyjne. Dzięki
zebranym i zagregowanym informacjom
o obecnych i przyszłych potrzebach
klientów, ofertach dostawców,
produktach i ich cenach starają się
łączyć partnerów, przez co przyczyniają
się do redukowania kosztów
transakcyjnych i tworzenia nowej
wartości.
16
WIĘZI W ŁAŃCUCHACH
DOSTAW
Ze względu na więzi występujące
pomiędzy ogniwami łańcucha
dostaw oraz konieczność
koordynowania ich działań można
wprowadzić następująca
klasyfikację sieci dostaw:
• sieci policentrczne (rodzaj więzi),
• sieci hierarchiczne
(sposóbkoordynacji).
17
WIĘZI W ŁAŃCUCHACH
DOSTAW
Klasyfikacja sieci dostaw:
• Sieci policentryczne
:
– sieci lokalne oparte na kontaktach osobistych,
– sieci dostaw oparte na więziach technicznych,
– sieci dostaw oparte na udziałach
kapitałowych,
– sieci wirtualne oparte na więziach
informacyjnych,
• Sieci hierarchiczne
:
– sieci koordynowane przez przedsiębiorstwo
produkcyjne,
– sieci koordynowane przez przedsiębiorstwo
handlowe,
– sieci koordynowane przez przedsiębiorstwo
logistyczne lub brokerskie.
18
WIĘZI W ŁAŃCUCHACH
DOSTAW
Typologia logistycznych układów
międzyorganizacyjnych zaproponowana przez
H.Ch. Pfohla:
• Strategiczna sieć zintegrowana
– układ kierowany
przez centralne przedsiębiorstwo produkcyjne lub
handlowe.
• Przedsiębiorstwo wirtualne
– wykorzystuje techniki
informatyczne przy realizacji incydentalnych
transakcji.
• Zintegrowana sieć operacyjna
– współpraca oparta
jest na zintegrowanym systemie informacyjnym
pozwalającym na korzystanie z wolnych mocy
produkcyjnych i usług logistycznych partnerów.
• Regionalna sieć zintegrowana
– oparta na
cyklicznej współpracy wielu małych firm
zlokalizowanych w danym regionie w zależności od
pojawiających się zamówień i ich wielkości.
19
TENDENCJE ROWOJOWE
ŁAŃCUCHÓW DOSTAW
20
TENDENCJE ROWOJOWE
ŁAŃCUCHÓW DOSTAW
21
TENDENCJE ROWOJOWE
ŁAŃCUCHÓW DOSTAW
22
TENDENCJE ROWOJOWE
ŁAŃCUCHÓW DOSTAW
23
ZARZĄDZANIE
ŁAŃCUCHEM
DOSTAW
24
GENEZA ZARZĄDZANIA
ŁAŃCUCHEM DOSTAW
(SCM)
• J. Forrester (1958)
– badając przepływy
miedzy dostawcami i odbiorcami,
identyfikował nadmierne zapasy u dostawców
wynikające ze stopniowego zwiększania się
przekłamań informacyjnych o niewielkich
zmianach popytu w miarę oddalania się od
rynku zbytu – „
efekt byczego bicza
” .
• W. Alderson (1957)
– sformułował zasady
odraczania wykonawstwa usług i alokacji
zapasów na kolejne szczeble w kanałach
dystrybucji jako sposób na zmniejszenie
ryzyka wiązanego ze zmianami zachowań
klientów.
• R. Oliver i M. Webber (1982)
– twórcy pojęcia
„zarządzanie łańcuchem dostaw” – Supply
Chain Management (SCM).
25
„EFEKT BYCZEGO BICZA”
Efekt byczego bicza
(ang. bullwhip effect,
whiplash effect lub whipsaw effect) polega na
wzmocnionym przenoszeniu zmian popytu w
łańcuchu dostaw. Stosunkowo niewielkie
odchylenia popytu zgłaszanego przez finalnych
nabywców rosną w miarę przekazywania
informacji o popycie w górę łańcucha dostaw
do producenta i dalej do dostawców. Informacja
przepływająca przez łańcuch dostaw w postaci
zamówień w rzeczywistości nie odzwierciedla
zmian popytu na rynku detalicznym, lecz
zawiera szereg decyzji menedżerów odnośnie
zapasów. Zamówienia składane dostawcy
obejmują pozycje niezbędne do uzupełnienia
zapasów cyklicznych i zapasów bezpieczeństwa
do poziomu gwarantującego zaspokojenie
przyszłego popytu.
26
„EFEKT BYCZEGO BICZA”
Efektywną walkę z efektem byczego
bicza w zintegrowanym łańcuchu
dostaw zapewniają następujące
działania:
–
dzielenie się informacjami,
–
koordynowanie procesów w łańcuchu
dostaw i wspólne podejmowanie decyzji,
–
skracanie czasu realizacji zamówienia.
27
„EFEKT BYCZEGO BICZA”
28
„EFEKT BYCZEGO BICZA”
29
DEFINICJA SCM
Zarządzanie łańcuchem dostaw
to proces
decyzyjny związany z synchronizacją
fizycznych, informacyjnych i finansowych
strumieni popytu i podaży
przepływających między jego
uczestnikami w celu osiągnięcia przez
nich przewagi konkurencyjnej i tworzenia
wartości dodanej z korzyścią dla
wszystkich jego ogniw, klientów oraz
pozostałych interesariuszy.
Wg. J. Witkowskiego „Zarządzanie łańcuchem dostaw”. PWE, Warszawa 2003
30
CELE ZARZADZANIA
ŁAŃCUCHEM DOSTAW
Logistycznymi celami zarządzania
łańcuchem dostaw są:
• Logistyczna oszczędność
– minimalizacja
całkowitych kosztów przepływu produktów i
informacji przy zachowaniu wymaganego przez
klientów poziomu jakości obsługi dostaw,
• Logistyczna wydajność
– zapewnienie jak
najkrótszego czasu realizacji zamówień i
możliwie wysokiej niezawodności,
częstotliwości i elastyczności dostaw przy
założonym poziomie kosztów przepływu,
• Optymalizacja poziomu zapasów
w skali
łańcucha dostaw wraz z elastycznym
dostosowywaniem się do preferencji w zakresie
obsługi dostaw poszczególnych segmentów
rynku.
31
OBSZARY ZARZADZANIA
ŁAŃCUCHEM DOSTAW
Do podstawowych obszarów zarządzania
łańcuchem dostaw można zaliczyć:
• konfigurowanie produktu i sieci,
• projektowanie wyrobów przy
wykorzystaniu potencjału i wiedzy
dostawców,
• formowanie sieci produkcyjnej (wybór
zadań produkcyjnych, miejsc produkcji
i utrzymywania zapasów,
• optymalizacja procesów zachodzących
w łańcuchu dostaw.
32
ZASADY ZARZADZANIA
ŁAŃCUCHEM DOSTAW
1. Jawność i zaufanie
– udostępnianie
uczestnikom łańcucha dostaw informacji
dotyczących popytu, prognoz sprzedaży,
harmonogramów produkcji i zamówień oraz
informacji dotyczących fizycznego przepływu
produktów i zachowań klientów.
2. Współdziałanie strategiczne
– wspólne
planowanie i realizacja strategii
marketingowo – logistycznych łańcucha z
określeniem miejsca i roli poszczególnych
ogniw w kanałach dystrybucji, procesach
wytwarzania produktu, obsługi klientów oraz
zadań w czasie trwania akcji promocyjnych
33
ZASADY ZARZADZANIA
ŁAŃCUCHEM DOSTAW
3.
Przywództwo
– ustalenie centralnego
koordynatora przepływu, czyli ogniwa
będącego głównym inicjatorem
podejmowanych działań oraz
kontrolującego ich wykonanie.
4.
Wzajemność
– uzgodnienie zasad podziału
ryzyka i ewentualnych korzyści
wynikających ze wspólnie podejmowanych
przedsięwzięć oraz odejście od praktyk
przerzucania kosztów utrzymania zapasów
na dostawców lub odbiorców na rzecz
monitorowania i optymalizowania zapasów
wzdłuż całego łańcucha
34
SZKOŁY
ZARZĄDZANIA
ŁAŃCUCHEM
DOSTAW
35
SZKOŁA ŚWIADOMOŚCI
FUNKCJONALNEJ ŁAŃCUCHA
Definicję typową dla szkoły świadomości
funkcjonalnej łańcucha sformułował J.
Houlihan (1988), który stwierdził, że:
„Zarządzanie łańcuchem dostaw pokrywa
przepływ produktów od dostawcy, poprzez
producenta i dystrybutora do
ostatecznego użytkownika”.
Akcent w tej definicji położony jest na
przepływie produktów, jak również na
przyjęciu założenia, iż w procesy
dodawania wartości do produktu
włączonych jest wiele podmiotów i funkcji,
w tym także dostawcy i producenci.
36
SZKOŁA ŚWIADOMOŚCI
FUNKCJONALNEJ ŁAŃCUCHA
37
SZKOŁA ZARZĄDZANIA
PUNKTAMI STYKU
(LOGISTYCZNA)
Szkoła zarządzania punktami styku (logistyczna)
podkreśla rolę powiązań między różnymi
obszarami funkcjonalnymi w łańcuchu dostaw.
Koncentruje się ona na próbie wykorzystania
lepszego zarządzania punktami styku w celu
osiągnięcia znaczącej przewagi
konkurencyjnej.
38
SZKOŁA ZARZĄDZANIA
PUNKTAMI STYKU
(LOGISTYCZNA)
Przedmiotem jej zainteresowania jest
zarządzanie przepływami produktów przez
różne segmenty łańcucha, co sprawia, iż
logistyka i transport są postrzegane jako
główne zmienne warunkujące osiągnięcie
przewagi konkurencyjnej.
Czołowym przedstawicielem tej szkoły jest
J. Turner (1993), który definiuje
zarządzanie łańcuchem dostaw jako:
„ ... technikę zorientowaną na wszystkie
punkty styku w łańcuchu od dostawców
surowców, poprzez różne szczeble
produkcji, składowanie i dystrybucję do
ostatecznego klienta” .
39
SZKOŁA INFORMACYJNA
Zwolennicy szkoły informacyjnej podkreślają,
że obok przepływów produktów przez
łańcuch równie ważny jest przepływ
informacji, którym trzeba zarządzać
podobnie jak przepływami produktów. Jest to
niewątpliwie rozszerzenie punktu spojrzenia
obu poprzednio wspomnianych szkół.
40
SZKOŁA INFORMACYJNA
Głównym reprezentantem szkoły
informacyjnej jest L. Johansson (1994),
który w swej definicji zarządzania
łańcuchem dostaw wskazuje, iż:
„ ... wymaga ono, aby wszyscy uczestnicy
łańcucha dostaw byli właściwie
informowani. W zarządzaniu łańcuchem
dostaw, punkty styku oraz przepływy
informacji między różnymi ogniwami
łańcucha dostaw są krytycznymi
elementami dla ostatecznych wyników
jego funkcjonowania”.
41
SZKOŁA INTEGRACYJNA
Szkoła integracyjna traktuje łańcuch dostaw nie
tylko jako zbiór bloków funkcjonalnych czy
organizacyjnych, które przecinają przepływy
produktów i informacji ale również procesów
biznesowych (dodawania wartości).
Najjaskrawsza definicja zarządzania łańcuchem
dostaw w duchu szkoły integracyjnej została
sformułowana przez The Global Supply Chain
Forum i zacytowana przez D. Lamberta, M.
Cooper i J. Pacha, którzy definiują zarządzanie
łańcuchem dostaw jako:
„ ... integrację kluczowych procesów biznesowych
od końcowych użytkowników, poprzez
początkowych dostawców, którzy dostarczają
produkty, usługi i informacje oraz dodają
wartość dla klientów i innych udziałowców
łańcucha dostaw”.
42
SZKOŁA INTEGRACYJNA
Na uwagę zasługuje fakt, iż przedstawiciele
tej szkoły myślenia odchodzą od
tradycyjnych ram zarządzania
logistycznego i próbują wmontować w
mechanizmy zarządzania łańcuchem
dostaw większość działań ważnych z
punktu widzenia prowadzenia biznesu.
43