Instytucje i inwestorzy rynku
kapitałowego w Polsce

1.

Pojęcie i funkcje rynku kapitałowego

2.

Instytucje nadzorujące i kontrolujące rynek
kapitałowy w Polsce

3.

Firmy inwestycyjne

4.

Fundusze inwestycyjne

5.

Otwarte Fundusze Emerytalne

6.

Pozostali inwestorzy instytucjonalni i
indywidualni

Pojęcie i funkcje rynku
kapitałowego



Rynek finansowy na którym następuje
mobilizacja kapitału długoterminowego



alokacji i transformacji kapitałów



instrumentów finansowych średnio i

długoterminowych



mobilizacji kapitału długoterminowego



kształtowania długoterminowych stóp

procentowych



zmiennych stóp zwrotu z instrumentów

udziałowych

Instytucje nadzorujące i
kontrolujące rynek kapitałowy w
Polsce



Komisja Nadzoru Finansowego / zastąpiła KPWiG/



Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych



Nowy system depozytowo-rozliczeniowy



ANNA- The Association of National Numbering Agencies



ECSDA- The European Central Securieties Depositories

Association

Komisja Papierów Wartościowych i
Giełd



Zgodnie z przepisami ustawy z
dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze
nad rynkiem finansowym (Dz.U.
nr 157, poz. 1119) z dniem 18
września zakończyła swoją
działalność Komisja Papierów
Wartościowych i Giełd oraz
obsługujący ją urząd.

W dniu 19 września 2006 r.
działalność rozpoczęła Komisja
Nadzoru Finansowego



(KNF) Komisja Nadzoru
Finansowego sprawuje nadzór nad
rynkiem kapitałowym, nadzór
ubezpieczeniowy, emerytalny oraz
nadzór uzupełniający nad
konglomeratami finansowymi w
których skład wchodzą
nadzorowane podmioty.

Do zadań Komisji należy
ponadto:

a.

podejmowanie działań służących prawidłowemu

funkcjonowaniu rynku finansowego;

b.

podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku

finansowego i jego konkurencyjności;

c.

podejmowanie działań edukacyjnych i informacyjnych

w zakresie funkcjonowania rynku finansowego;

d.

udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych

w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym;

e.

stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego

rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku

finansowego, w szczególności sporów wynikających ze

stosunków umownych między podmiotami

podlegającymi nadzorowi Komisji a odbiorcami usług

świad czonych przez te podmioty;

f.

wykonywanie innych zadań określonych ustawami.

Celem nadzoru nad rynkiem
finansowym jest zapewnienie



prawidłowego funkcjonowania tego rynku,



jego stabilności, bezpieczeństwa oraz przejrzystości,



zaufania do rynku finansowego, a także

zapewnienie ochrony interesów uczestników tego

rynku.



Od dnia 1 stycznia 2008 r. nadzór finansowy

sprawowany przez Komisję Nadzoru finansowego

obejmie także nadzór bankowy oraz nadzór nad

instytucjami pieniądza elektronicznego sprawowany

obecnie przez Komisję Nadzoru Bankowego.



Utworzenie KDPW jest konsekwencją dematerializacji

papierów wartościowych doprowadzonych do obrotu a

teraz oferty publicznej.



Dematerializacja papieru wartościowego oznacza, iż

przyjmuje on postać zapisu komputerowego, w którym

zawarte są wszystkie dane o papierze wartościowym.



Pełna dematerializacja papierów wartościowych

następuje z chwilą ich zarejestrowania w depozycie



KPWiG może zezwolić na przywrócenie papierom

wartościowym ich postaci materialnej , co jest

równoznaczne z ich wycofaniem z obrotu publicznego



Na rynku publicznym dematerializacja ma charakter

obligatoryjny .

Krajowy Depozyt Papierów
Wartościowych

Do zadań KDPW S.A. określonych
ustawą należy między innymi:



rejestrowanie papierów wartościowych

dopuszczonych do publicznego obrotu,



nadzorowanie zgodności wielkości emisji z

liczbą papierów wartościowych znajdujących

się w obrocie,



obsługa realizacji zobowiązań emitentów

wobec uprawnionych z papierów

wartościowych,



rozliczanie transakcji zawieranych na rynku

regulowanym oraz poza rynkiem regulowanym

Nowy system depozytowo-
rozliczeniowy



Pełna obsługa rozliczeń i
rozrachunków



Większe bezpieczeństwo i
stabilność



Sprawna obsługa



Współpraca z innymi instytucjami
zagranicznymi

ANNA i ECSDA



Organizacje usprawniające w skali
świata i Europy obroty rynku
kapitałowego.

Firmy inwestycyjne



Domy maklerskie, banki prowadzące
działalność maklerską ,zagraniczne firmy
inwestycyjne prowadzące działalność
inwestycyjną na terytorium RP oraz
zagraniczna osoby prawne z siedzibą na
terytorium państwa należącego do OECD lub
WTO, prowadzące na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską
przyjmowanie zleceń kupna/sprzedaży akcji
oraz realizację zleceń na giełdzie.

Prowadzenie działalności
maklerskiej wymaga zezwolenia
KPWiG/KNF i polega



1) przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub

zbycia maklerskich instrumentów finansowych;



2) wykonywaniu zleceń na tych instrumentach, na

rachunek dającego zlecenie;



3) nabywaniu lub zbywaniu na własny rachunek

maklerskich instrumentów finansowych;



4) zarządzaniu portfelami, w skład których wchodzi

jeden lub większa liczba maklerskich instrumentów

finansowych;



5) oferowaniu maklerskich instrumentów finansowych;



6) świadczeniu usług w wykonaniu zawartych umów o

subemisje inwestycyjne i usługowe lub zawieraniu i

wykonywaniu innych umów o podobnym charakterze,

jeżeli ich przedmiotem są maklerskie instrumenty

finansowe

Subemisja inwestycyjna

umowa zawarta z emitentem albo
wprowadzającym , w której subemitent
inwestycyjny zobowiązuje się do nabycia, na
własny rachunek, całości lub części papierów
wartościowych oferowanych w obrocie
pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej,
na które nie złożono zapisów w terminie ich
przyjmowania;

Subemisja inwestycyjna

W ten sposób emitent gwarantuje
sobie sprzedaż wszystkich akcji.
Instytucja finansowa otrzymuje
wynagrodzenie za gotowość do
objęcia nie sprzedanych akcji.
Często też zdarza się, że obejmuje
akcje po niższej cenie niż były
sprzedawane w ofercie publicznej.

Subemitentem
inwestycyjnym mogą być
wyłącznie:



firma inwestycyjna, fundusz inwestycyjny,

otwarty fundusz emerytalny, bank, zakład

ubezpieczeń, polska lub zagraniczna

instytucja finansowa mająca siedzibę w

państwie należącym do OECD lub w

państwie członkowskim lub konsorcjum

tych podmiotów.



W przypadku konsorcjum, za subemitenta

inwestycyjnego uważa się również każdy

podmiot wchodzący w skład konsorcjum.

Subemisja usługowa

umowa zawarta między subemitentem

usługowym a emitentem albo

wprowadzającym , w której

subemitent ten zobowiązuje się do

nabycia, na własny rachunek, całości

lub części papierów wartościowych

danej emisji, oferowanych wyłącznie

temu podmiotowi, w celu dalszego ich

zbywania w obrocie pierwotnym lub w

pierwszej ofercie publicznej;

Subemisja usługowa

Jest to umowa na mocy ,której dana

instytucja obejmuje wszystkie akcje emitenta

mające się znaleźć w publicznej sprzedaży.
Po objęciu akcji spółki instytucja finansowa

organizuje publiczna ofertę sprzedaży akcji.
Emitent w ten sposób ma zagwarantowane

wpływy ze sprzedaży całej emisji. Najczęściej

instytucja finansowa obejmuje akcje nieco

taniej, np. po 95 zł, i sprzedaje później w

ofercie publicznej po wyższej cenie, np. po

100 zł

Emitentem usługowym mogą
być wyłącznie:



bank, firma inwestycyjna lub
zagraniczna firma inwestycyjna lub
konsorcjum tych podmiotów.



W przypadku konsorcjum, za
subemitenta usługowego uważa
się również każdy podmiot
wchodzący w skład konsorcjum.

Działalność maklerską mogą
prowadzić;



Spółki kapitałowe: w pełnym zakresie



Handlowe spółki osobowe; jawna ,
partnerska, komandytowa,
komandytowo- akcyjna –przyjmowanie i
przekazywanie zleceń dot. maklerskich
instrumentów finansowych i szeroko
pojętych czynności doradztwa.

Obowiązek zatrudniania przez
firmę inwestycyjną maklerów lub
doradców



Powstaje aktualnie nie tylko w sytuacji
prowadzenia działalności maklerskiej
,zarządzania czy doradztwa
inwestycyjnego



Do czynności doradztwa nie jest z kolei
wymagane zatrudnienie doradcy lecz
maklera o poszerzonych uprawnieniach



Zarządzanie portfelem wymaga
natomiast zatrudnienia dwóch doradców

Fundusze inwestycyjne - instytucje
zbiorowego lokowania środków
pieniężnych

Zbiorowe lokowanie oznacza, iż
indywidualne decyzje inwestycyjne
uczestników funduszu kieruje się na
zblokowane lokaty funduszu w
instrumenty finansowe, z których
korzyści i straty rozkładają się
równomiernie na wszystkich
inwestorów funduszu według wysokości
wniesionego udziału pieniężnego.

Klasyfikacja funduszy
inwestycyjnych

Substancja

majątkowa

Konstrukcj

a

Uczestnictw

o w

dochodach

Charakter

emisji

Nieruchomoś

ci

Otwarte

Emitujące

jednostki

uczestnictwa

Publiczne

Udziałowe

Zamknięte

Emitujące

certyfikaty

inwestycyjne

Prywatne

Towarowe

Mieszane

Papierów

wartościowyc

h

USTAWA z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach
inwestycyjnych - Dz.U. z 2004 r. Nr 146, poz.

1546



Fundusz inwestycyjny jest osobą

prawną, której wyłącznym przedmiotem

działalności jest lokowanie środków

pieniężnych zebranych w drodze

publicznego, a w przypadkach określonych

w ustawie również niepublicznego,

proponowania nabycia jednostek

uczestnictwa albo certyfikatów

inwestycyjnych, w określone w ustawie

papiery wartościowe, instrumenty rynku

pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Zasady tworzenia
funduszy

1. Fundusz inwestycyjny może być

utworzony wyłącznie przez
towarzystwo, po uzyskaniu
zezwolenia KPWiG /KNF.

2. Towarzystwo może utworzyć więcej

niż jeden fundusz inwestycyjny.

Rodzaje funduszy
inwestycyjnych

Fundusz inwestycyjny może być

utworzony jako:

1) fundusz inwestycyjny otwarty;
2) specjalistyczny fundusz

inwestycyjny

otwarty;
3) fundusz inwestycyjny zamknięty

Fundusz inwestycyjny
otwarty



zbywa jednostki uczestnictwa i
dokonuje ich odkupienia na
żądanie uczestnika funduszu.



Z chwilą odkupienia jednostki
uczestnictwa są umarzane z mocy
prawa.

Specjalistyczne fundusze
inwestycyjne otwarte



stosuje się do nich przepisy o funduszach

inwestycyjnych otwartych, o ile przepisy

Ustawy dotyczące tych funduszy nie

stanowią inaczej.



Statut specjalistycznego funduszu

inwestycyjnego otwartego stanowi, że
uczestnikami funduszu mogą zostać
podmioty określone w statucie lub takie,
które spełniają warunki określone w

statucie.

Specjalistyczny fundusz
inwestycyjny otwarty może lokować
aktywa funduszu



w jednostki uczestnictwa innych
funduszy inwestycyjnych
otwartych,



w tytuły uczestnictwa emitowane
przez fundusze zagraniczne



W tytuły uczestnictwa emitowane
przez instytucje wspólnego
inwestowania z siedzibą za granicą
spełniające określone wymogi ,

Fundusz inwestycyjny
zamknięty



emituje certyfikaty inwestycyjne:

1) podlegające wprowadzeniu do
publicznego obrotu
2) nie podlegające wprowadzeniu

do

publicznego obrotu, .

Celami inwestycyjnymi funduszy
inwestycyjnych mogą być
wyłącznie

1) ochrona realnej wartości aktywów

funduszu inwestycyjnego

2) osiąganie przychodów z lokat netto

funduszu inwestycyjnego,

3) wzrost wartości aktywów funduszu

inwestycyjnego w wyniku wzrostu

wartości lokat.

Przy określaniu celu inwestycyjnego

należy w statucie zastrzec, że fundusz

inwestycyjny nie gwarantuje jego

osiągnięcia.

Zasady polityki inwestycyjnej
funduszu inwestycyjnego określają
sposoby osiągania celu
inwestycyjnego



w szczególności:



1) typy i rodzaje papierów wartościowych i innych

praw majątkowych będących przedmiotem lokat

funduszu;



2) kryteria doboru lokat;



3) zasady dywersyfikacji lokat i inne ograniczenia

inwestycyjne;



4) dopuszczalną wysokość kredytów i pożyczek

zaciąganych przez fundusz.

Jeżeli fundusz inwestycyjny przekroczy ograniczenia

inwestycyjne określone w statucie, jest

obowiązany do niezwłocznego dostosowania

stanu swoich aktywów do wymagań określonych w

statucie, uwzględniając interes uczestników

funduszu.

Szczególne konstrukcje
funduszy inwestycyjnych

1. Fundusze inwestycyjne z różnymi

kategoriami jednostek uczestnictwa

Fundusz inwestycyjny otwarty oraz

specjalistyczny fundusz inwestycyjny
otwarty mogą zbywać jednostki
uczestnictwa różniące się od siebie
związanym z nimi sposobem pobierania
opłat manipulacyjnych lub opłat
obciążających aktywa funduszu.

2. Fundusze inwestycyjne z
wydzielonymi subfunduszami



Fundusz inwestycyjny może prowadzić
działalność jako fundusz składający się z
subfunduszy różniących się w
szczególności tym, że każdy może
stosować inną politykę inwestycyjną.



Z wpłat do funduszu, towarzystwo tworzy
portfele inwestycyjne subfunduszy.



Subfundusze nie posiadają osobowości
prawnej

3.Fundusze inwestycyjne
podstawowe i powiązane



1. Towarzystwo może utworzyć fundusz

inwestycyjny (fundusz podstawowy), który

będzie zbywał jednostki uczestnictwa albo

emitował certyfikaty inwestycyjne

wyłącznie określonym w statucie innym

funduszom inwestycyjnym utworzonym

przez to samo towarzystwo (fundusze

powiązane).



2. Fundusze powiązane mogą lokować

swoje aktywa wyłącznie w jednostki

uczestnictwa albo certyfikaty inwestycyjne

funduszu podstawowego.

Szczególne typy funduszy
inwestycyjnych

1.Fundusz rynku pieniężnego
Fundusz inwestycyjny otwarty może być utworzony
jako fundusz rynku pieniężnego pod warunkiem, że
fundusz lokuje aktywa wyłącznie w:
- instrumenty rynku pieniężnego;
- depozyty o terminie zapadalności nie dłuższym niż rok

płatne na żądanie lub które można wycofać przed

terminem zapadalności, w bankach krajowych, instytucjach

kredytowych o wysokim stopniu bezpieczeństwa.

Maksymalny, ważony wartością lokat, średni termin do

wykupu

lokat wchodzących w skład portfela inwestycyjnego funduszu,

nie

może być dłuższy niż 90 dni.

2.Fundusz portfelowy



Fundusz inwestycyjny zamknięty może być

utworzony jako fundusz portfelowy

dokonujący w sposób ciągły emisji

certyfikatów inwestycyjnych podlegających

wprowadzeniu do publicznego obrotu, po

warunkiem, że fundusz lokuje swoje aktywa

wyłącznie w sposób określony Ustawą.

Fundusz portfelowy nie może być utworzony
jako fundusz inwestycyjny z wydzielonymi
subfunduszami.

3.Fundusz sekurytyzacyjny



Fundusz inwestycyjny zamknięty może być

utworzony jako fundusz sekurytyzacyjny

dokonujący emisji certyfikatów inwestycyjnych

w celu zgromadzenia środków na nabycie

wierzytelności, w tym wierzytelności

finansowanych ze środków publicznych w

rozumieniu odrębnych przepisów, lub praw do

świadczeń z tytułu określonych wierzytelności.

Fundusz sekurytyzacyjny może być utworzony

jako: 1) standaryzowany fundusz

sekurytyzacyjny;

2) niestandaryzowany fundusz sekurytyzacyjny.

4. Fundusz aktywów
niepublicznych



Fundusz inwestycyjny zamknięty lub specjalistyczny

fundusz inwestycyjny otwarty stosujący zasady i

ograniczenia inwestycyjne funduszu zamkniętego.



może być utworzony jako fundusz aktywów

niepublicznych lokujący co najmniej 80% wartości

swoich aktywów w aktywa inne niż:

1) papiery wartościowe dopuszczone do publicznego

obrotu, chyba że papiery wartościowe zostały

dopuszczone do publicznego obrotu po ich nabyciu

przez fundusz;

2) instrumenty rynku pieniężnego, chyba że zostały

wyemitowane przez spółki niepubliczne, których akcje

lub udziały wchodzą w skład portfela inwestycyjnego

funduszu