Cel pedagogiki medialnej
Celem pedagogiki medialnej
jest szukanie pewnych
podstawowych, wspólnych,
potwierdzonych empirycznie
mechanizmów odbioru i
oddziaływania mediów
W.
Strykowski
Cel pedagogiki medialnej
Celem pedagogiki medialnej jest
udzielenie odpowiedzi na
fundamentalne pytania związane
z funkcjonowaniem człowieka w
świecie mediów oraz
wypracowanie sposobów
poznania mechanizmów odbioru i
oddziaływania mediów na
jednostkę i szerzej – na grupy
społeczne.
B.
Siemieniecki
Cel pedagogiki
medialnej
w sferze ontologicznej
w sferze aksjologicznej
w sferze
epistemologicznej
Cel pedagogiki medialnej
ogniskuje się w trzech
sferach:
Cel pedagogiki medialnej
W
sferze ontologicznej
pedagogika
medialna rozpatruje oraz definiuje
zjawiska społeczne w kategoriach
wzajemnych relacji człowieka z
mediami. Tłem tych rozważań są
procesy kulturowe, socjologiczne,
psychologiczne i biologiczne, które –
osadzone w filozoficznych
podstawach – stanowią ważny punkt
konstruowania różnych koncepcji
funkcjonowania człowieka w świecie
mediów.
Cel pedagogiki medialnej
W
sferze aksjologicznej
pedagogika
medialna obejmuje problemy
wartości w społeczeństwie
zdominowanym komunikacja
medialną oraz bada związane z
tymi problemami zjawiska
dotyczące procesów edukacyjnych,
medialnej polityki państwa i grup
społecznych, stanu praktyki
edukacji medialnej, tendencji
rozwojowych w kulturze medialnej.
Cel pedagogiki medialnej
W
sferze epistemologicznej
pedagogika medialna zajmuje się
poznawaniem zjawisk i
mechanizmów odbioru i
oddziaływania mediów na
społeczeństwo, na człowieka.
Obszarem jej zainteresowania w tej
sferze jest zarówno przedmiot jak i
podmiot działań mediów, proces i
uzyskany wynik komunikowania
oraz pełnione przez media funkcje
społeczne.
Przedmiot pedagogiki medialnej
Przedmiotem pedagogiki
medialnej są wszelkiego
rodzaju media (zarówno
środki dydaktyczne, jak i
mass media) w swoich
oddziaływaniach
edukacyjnych, a więc media
w procesie nauczania,
wychowania i socjalizacji.
W.
Strykowski
Przedmiot pedagogiki medialnej
Przedmiotem pedagogiki
medialnej jest proces
komunikowania człowieka z
mediami i przez nie z innymi
ludźmi. Jest to działanie
człowieka w świecie mediów
B.
Siemieniecki
Przedmiot pedagogiki medialnej
Przedmiotem pedagogiki
medialnej jest proces
wychowania człowieka do
funkcjonowania w świecie
madiów, występujące wokół tego
zjawiska procesy społeczne oraz
edukacyjne, np.. Kształcenie,
dokształcanie, samokształcenie
oraz działania diagnozujące i
terapeutyczne czy socjalizacyjne.
B.
Siemieniecki
Obszary pedagogiki medialnej
W niemieckiej pedagogice
medialnej przyjęto dwa
obszary badań nad mediami:
media w wychowaniu
media w dydaktyce
Obszary pedagogiki medialnej
Pierwszy obszar –
media w
wychowaniu
– obejmuje badanie
różnych aspektów wpływu mass
mediów na procesy wychowania we
wszystkich obszarach edukacji
(przedszkole, szkoła podstawowa,
szkoła średnia, studia), w rodzinie
oraz na różnych płaszczyznach
życia społecznego.
Obszary pedagogiki medialnej
Drugi obszar –
media w dydaktyce
–
obejmuje badania nad procesem
kształcenia. Podejmuje problemy
związane z procesem uczenia się
człowieka za pomocą mediów i
równocześnie kształtuje celowe
procesy uczenia się o mediach i z
mediami oraz zajmuje się wpływem
procesu komunikowania na uczenie
się.
Obszary pedagogiki medialnej
Według W. Strykowskiego prace
teoretyczne i empiryczne z zakresu
pedagogiki medialnej obejmują:
wieloaspektową analizę właściwości
mediów,
określenie funkcji edukacyjnych mediów,
odkrywanie i wyjaśnianie mechanizmów
uczenia się z mediów,
badanie skuteczności oddziaływania
mediów ze szczególnym uwzględnieniem
wpływu mediów na kształtowanie agresji u
dzieci i młodzieży,
Obszary pedagogiki medialnej
Według W. Strykowskiego prace
teoretyczne i empiryczne z zakresu
pedagogiki medialnej obejmują:
modelowanie komunikatów medialnych o
charakterze dydaktycznym i
wychowawczym,
opracowywanie metodyki wykorzystania
mediów w procesie kształcenia,
wychowania, samokształcenia,
tworzenie koncepcji kształcenia na
odległość i kształcenia równoległego.
Obszary pedagogiki medialnej
według B. Siemienieckiego:
ogólna pedagogika medialna,
edukacja medialna,
technologia informacyjna,
komputerowa diagnostyka i
terapia, pedagogiczna,
media w świecie człowieka.
Obszary pedagogiki medialnej
Ogólna pedagogika medialna
obejmuje m.in. media w
komunikacji społecznej, problemy
społecznej natury mediów, efekty
komunikowania w społeczeństwie,
instytucje medialne i mechanizmy
decydujące o ich programie,
koncepcje społeczeństw
medialnych i ich wpływ na systemy
edukacyjne, media w systemach
edukacyjnych.
Obszary pedagogiki medialnej
Edukacja medialna
zajmuje się
procesem dydaktyczno –
wychowawczym we wszystkich
formach kształcenia,
dokształcania i samokształcenia,
metodyka kształcenia
medialnego i informatycznego,
technologią kształcenia.
Obszary pedagogiki medialnej
Technologia informacyjna
podejmuje zagadnienia związane
z wiedzą o technologicznej
stronie mediów i ich obsłudze,
posługiwaniem się nimi w życiu
codziennym.
Obszary pedagogiki medialnej
Komputerowa diagnostyka i
terapia pedagogiczna
obejmuje
zastosowanie technologii
informacyjnej w różnych
obszarach pedagogiki specjalnej
oraz wykorzystanie komputerów
w procesie rewalidacji i
resocjalizacji.
Obszary pedagogiki medialnej
Media w świecie człowieka
to
obszar zajmujący się
biosocjokulturowymi
uwarunkowaniami i
cywilizacyjnymi aspektami
wykorzystania mediów w uczeniu
się człowieka.
Zadania pedagogiki medialnej
Wymagające zdefiniowania pojęć,
procesów, zjawisk medialnych, a także
ukazania pedagogiki medialnej na tle
innych nauk, wskazania zakresu jej
zainteresowań, struktury, funkcji
pełnionych przez media.
Obejmujące problemy wychowania,
socjalizacji, diagnozowania patologii,
poszukiwanie najlepszych rozwiązań
obrony przed manipulacją,
prowadzenie działań terapeutycznych.
Zadania pedagogiki medialnej
Poznawcze, które przez badania empiryczne
określają mechanizmy wzajemnego
oddziaływania mediów i człowieka, pozwolą
budować podstawy teoretyczne dyscypliny
naukowej, stworzą zasady, opiszą relacje
między człowiekiem a otaczającą
rzeczywistością i wirtualnym światem.
Dydaktyczne, wypracowujące metody,
techniki działań edukacyjnych, określające
efekty wykorzystania mediów w procesie
kształcenia, dokształcania i
samokształcenia.
Zadania pedagogiki medialnej
Twórcze, innowacyjne, wskazujące możliwości
oraz granice wykorzystania mediów w
procesach edukacyjnych, polegające na
prowadzeniu eksperymentów z mediami,
poszukiwaniu nowych teorii nauczania –
uczenia się medialnego, projektowaniu
procesów komunikacji medialnej.
Związane z budową społeczeństwa wiedzy, tj.
upowszechniania wiedzy o mediach,
popularyzowania informacji na temat języka
mediów, możliwości i ograniczeń ich
wykorzystania.
Funkcje pedagogiki medialnej
opisowa (diagnostyczna) – jak
jest?,
wyjaśniająca (eksplikacyjna) –
dlaczego tak jest?,
prognostyczna – jak będzie?,
techniczna (praktyczna) – jak
działać, aby osiągnąć cel?.
wg. W. Strykowskiego
Funkcja pedagogiki medialnej
Funkcja opisowa
obejmuje
odtworzenie zjawisk i procesów,
wydarzeń medialnych z
przeszłości, teraźniejszości oraz
przyszłości przy równoczesnej
analizie rozwoju mediów i
diagnozowaniu procesu
kształcenia. Układ opis –
przedmiot stanowi ważną oś
rozważań teoretycznych i
empirycznych.
Funkcja pedagogiki medialnej
Funkcja wyjaśniająca
polega na
wytłumaczeniu powstałej
rzeczywistości, uzasadnieniu
powstałego zjawiska, np.
skutków oddziaływania mediów
na dziecko.
Funkcja pedagogiki medialnej
Funkcja prognostyczna
pozwala
wskazać ewentualne skutki
stosowania mediów oraz
przewidywać zmiany norm
prawnych, etycznych i
organizacyjnych dotyczących
mediów.
Funkcja pedagogiki medialnej
Funkcja techniczna
zobowiązuje
pedagogikę medialną do
formułowania wskazówek,
rekomendacji, dyrektyw
praktycznego działania
dotyczących świadomego i
krytycznego odbioru mediów.
DEFINICJA KULTURY
Kultura to całokształt materialnego i
duchowego dorobku ludzkości
gromadzony, utrwalany i wzbogacany w
ciągu dziejów, przekazywany z pokolenia
na pokolenie. W skład tak rozumianej
kultury wchodzą nie tylko wytwory
materialne i instytucje społeczne ale także
zasady współżycia społecznego, sposoby
postępowania, wzory i kryteria ocen
estetycznych i moralnych przyjęte w danej
zbiorowości i wyznaczające obowiązujące
zachowania.
(Encyklopedia
PWN)
DEFINICJA KULTURY
W szerokim ujęciu kultura
oznacza wszystko co
stworzył człowiek od
zarania dziejów i co ma
trwały, zobiektywizowany
charakter.
DEFINICJA KULTURY
Pojęcia kultury obejmuje:
ogół trwałych, materialnych i
niematerialnych wartości (dóbr
uznawanych za szczególnie cenne),
będących wytworami ludzkiej działalności,
ogół wyuczonych zachowań (umiejętności,
sposobów postępowania), odpowiednio
ukształtowanych historycznie wzorów,
uznanych i przyswojonych społecznie w
procesie wzajemnych oddziaływań
jednostki i grup społecznych,
przekazywanych z pokolenia na pokolenie.
KULTUROTWÓRCZE FUNKCJE MEDIÓW
funkcja upowszechniania
różnorodnych treści,
funkcja ludyczna,
funkcja stymulująca,
funkcja wzorotwórcza,
funkcja interpersonalna.
KULTUROTWÓRCZE FUNKCJE MEDIÓW
Funkcja upowszechniania
różnorodnych treści
oznacza
dostarczanie i uprzystępnianie
niezbędnych informacji i
wiadomości z różnych dziedzin
życia, pełnienie funkcji
edukacyjnych, w tym funkcji
estetycznej poprzez
upowszechnianie sztuki.
KULTUROTWÓRCZE FUNKCJE MEDIÓW
Funkcja ludyczna
spełniana jest
przede wszystkim przez programy
rozrywkowe i zależy od ich jakości,
sposobu odbioru i wrażliwości
odbiorców. Dostarczają one
odbiorcom relaksu, odprężenia po
pracy oraz zabawy. Mają także
olbrzymi wpływ na kształtowanie
wrażliwości na wartości tkwiące w
sztuce oraz kształtowanie postaw
moralnych. Pełnią również funkcje
edukacyjną.
KULTUROTWÓRCZE FUNKCJE MEDIÓW
Funkcja stymulująca
polega na
pobudzaniu do aktywniejszego
odbioru treści emitowanych z
ekranu oraz na zachęcaniu do
pełniejszego uczestnictwa w
kulturze. Prowadzi to do
kształtowania zróżnicowanych
zainteresowań i upodobań
odbiorców, do zaspakajania ich
indywidualnych potrzeb,
kształtowania postaw.
KULTUROTWÓRCZE FUNKCJE MEDIÓW
Funkcja wzorotwórcza
polega na
propagowaniu określonych stylów
godziwego życia, ideałów, wzorów
postępowania i zachowania, na
upowszechnianiu treści
wychowawczych, na lansowaniu
określonych sylwetek ludzi
odznaczających się
zróżnicowanymi wartościami i
osiągnięciami z różnorodnych
dziedzin życia, nauki i techniki,
sztuki.
KULTUROTWÓRCZE FUNKCJE MEDIÓW
Funkcja interpersonalna
polega na
stwarzaniu możliwości poznania
drugiego człowieka, zrozumieć
jego problemy, psychikę i dzięki
temu samookreślić się w życiu.