Finanse Przedsiębiorstw - Zasady
kalkulowania kosztów i oceny
opłacalności usług faktoringowych
Katarzyna
Kreczmańska-Gigol
Istota faktoringu
Istotą faktoringu jest -
nabywanie w ciągu długiego czasu
od przedsiębiorców, za określoną cenę,
krótkoterminowych wierzytelności
przysługujących im w stosunku do
dłużników
oraz świadczenie przez faktora usług na
rzecz tych przedsiębiorców.
Kalkulowanie kosztów faktoringu
p r z y g o t o w a w c z a
a d m in is tr a c y jn a
z a d e l c r e d e re
P r o w iz ja
z w y k łe
u m o w n e
p r z e te r m in o w a n e
O d s e t k i
w s tę p n a
z a a n e k s
z a u s łu g i
d o d a t k o w e
O p ła ty d o d a tk o w e
K o s z ty u s ta n o w ie n ia
z a b e z p ie c z e ń
K o s z ty f a k to r in g u
Opłaty pobierane przez faktorów
Opłaty a funkcje
faktoringu
P r o w iz j a
p r z y g o to w a w c z a
f . a d m i n is t r a c y j n a
P r o w iz j a
a d m in is tr a c y j n a
f . a d m i n is t r a c y j n a
P r o w iz j a
z a d e l c r e d e r e
f . z a b e z p i e c z a j ą c a
P r o w iz ja
O d s e tk i z w y k łe
- z a lic z k o w a n i e
f . fi n a n s o w a n ia
O d s e tk i u m o w n e
- o k r e s to le r a n c j i
f . fi n a n s o w a n ia
O d s e tk i u m o w n e
- d o u m o w n e g o t e r m in u
f . fi n a n s o w a n ia
O d s e tk i u m o w n e
-
d o d a tk o w e k r e d y to w a n i e
f a k to r a n ta lu b d łu ż n ik a
f . fi n a n s o w a n ia
O d s e tk i p r z e te r m in o w a n e
-
p o te r m in ie z f a k t u r y lu b
u m o w n y m
f . fi n a n s o w a n ia
O d s e t k i
O p ła ta w s t ę p n a
f . a d m i n is t r a c y j n a
Z a z m ia n ę w a r u n k ó w
u m o w y
f . a d m i n is t r a c y j n a
Z a r a p o r ty z w y w ia d o w n i
f . a d m i n is t r a c y j n a
Z a p o m o c w w in d y k a c j i
f . a d m i n is t r a c y j n a
Z a k o r e k t y f a k tu r
f . a d m i n is t r a c y j n a
O p ła ty d o d a tk o w e
O p ła ty
f a k to r in g o w e
Czynniki wpływające na
wysokość prowizji
przygotowawczej
Wysokość prowizji przygotowawczej jest
uzależniona od pracochłonności
opracowywania wniosku
faktoringowego i przygotowywanych
umów
Czynniki wpływające na pracochłonność czynności przygotowawczych
Wzrasta wraz z
liczbą wierzytelności
Wyższa im mniej
typowa transakcja
Wyższa im mniejsza
dostępność informacji
Wzrasta wraz
z liczbą dłużników
Wyższa
przy nowym kliencie
Pracochłonność
czynności przygotowawczych
Czynniki wpływające na
wysokość prowizji
administracyjnej
Wysokość prowizji administracyjnej jest
uzależniona od pracochłonności obsługi
transakcji
Czynniki mające wpływ na wysokość prowizji
administracyjnej
Niższa
im mniej
korekt do faktur
Niższa
im mniej reklamacji
i kompensat
Niższa
im bardziej zdyscyplinowani
dłużnicy
Niższa im wyższe
obroty z poszczególnymi
dłużnikami
Niższa
im mniejsza
fluktuacja dłużników
Niższa
im mniej dłużników
Niższa
im dłuższy okres
płatności wierzytelności
Niższa
im wyższa
średnia wartość faktury
Niższa
przy wyższych obrotach
Prowizja
administracyjna
Niższa
im mniej
faktur
Czynniki mające wpływ na wysokość
prowizji za przejęcie ryzyka
wypłacalności dłużnika
Wysokość prowizji za przejęcie ryzyka
wypłacalności dłużnika jest uzależniona od
ryzyka transakcji
Czynniki wpływające na wysokość prowizji za przejęcie ryzyka wypłacalności dłużnika
Niższa
im bardziej zdyscyplinowani
dłużnicy
Niższa
im mniej należności
spornych
Niższa
im mniej korekt i reklamacji
Niższa im mniej
powiązań między faktorantem
I dłużnikami
Niższa
im lepsza kondycja
finansowa dłużników
Niższa im lepsza
wiarygodność dłużników
Niższa im niższe
obroty z poszczególnymi
dłużnikami
Niższa
im krótszy okres
płatności faktury
Niższa
im więcej dłużników
Prowizja
Del credere
Niższa im niższe
ryzyko kredytowe
Czynniki, które mają wpływ na wysokość
oprocentowania faktoringowego
Sytuacja
na rynku pieniężnym
Rodzaj źródła finansowania
działalności faktora
Wyższe im wyższe
ryzyko transakcji
Wyższe
im wyższa cena pieniądza
na rynku
Oprocentowanie faktoringu
Wysokość oprocentowania
Stopa procentowa faktora =
stopa procentowa pozyskiwanych
przez faktora środków finansowych +
marża faktora za ryzyko + marża
zysku faktora
Źródło: K. Kreczmańska-Gigol, Opłacalność faktoringu dla przedsiębiorcy i faktora, Difin, Warszawa 2007.
Opłacalność faktoringu
dla faktoranta
Faktoring jest opłacalny dla faktoranta, jeśli marża wypracowywana
przez faktoranta jest wyższa od kosztów faktoringu
oraz
Koszty faktoringu < Koszty FAT + Koszty AAT + Koszty ZAT
Gdzie:
„FAT” – transakcja alternatywna pełniąca funkcję finansową
„AAT” – transakcja alternatywna pełniąca funkcję administracyjną
„ZAT” – transakcja alternatywna pełniąca funkcję zabezpieczającą
Źródło: K. Kreczmańska-Gigol, Opłacalność faktoringu dla przedsiębiorcy i faktora, Difin, Warszawa 2007.
Opłacalność faktoringu
dla faktora
Fazy działalności faktora
- założenie 1
r o z m o w y w s tę p n e
u s ta le n ie w a r u n k ó w
o p r a c o w a n ie w n io s k u
u m o w a f a k to r in g o w a
u r u c h o m ie n ie tr a n s a k c j i
o c e n a o k r e s o w a
F a z a I -
w s tę p n a
w y k u p w ie r z y te ln o ś c i
o b s łu g a w y k u p io n y c h
w ie r z y te ln o ś c i
F a z a I I -
w ła ś c iw e j o b s łu g i
c z y n n o ś c i
in f o r m a c y j n e
p o n a g le n ia i w e z w a n i a
d o z a p ła t y
p o r o z u m ie n i a
ś c ią g a n ie w i e r z y te ln o ś c i
F a z a I I I -
w in d y k a c ji
F a z y d z ia ła ln o ś c i f a k to ra
Założenie 2
Do oceny opłacalności transakcji
konieczne jest wyliczenie kosztów
normatywnych fazy I i II oraz kosztów
ryzyka, które odpowiadają fazie III.
Założenie 3
Prowizja przygotowawcza powinna co
najmniej pokryć koszty fazy I.
Prowizja administracyjna powinna co
najmniej pokryć koszty fazy II.
Prowizja za delkredere powinna co
najmniej pokryć koszty ryzyka braku
zapłaty.
Opłacalność faktoringu dla
faktora
Transakcja faktoringowa jest opłacalna dla
faktora, gdy:
suma prowizji przygotowawczej,
prowizji administracyjnej i prowizji za
delkredere pokryje koszty wszystkich
trzech faz faktoringu
k o s z ty o g ó łe m
k o s z ty fi n a n s o w e
lic z b a d łu ż n ik ó w
lic z b a f a k to r a n tó w
J e d n o s tk o w y n o r m a ty w n y
k o s z t f a z y I
k o s z ty o g ó łe m
k o s z ty fi n a n s o w e
lic z b a f a k tu r
J e d n o s tk o w y n o r m a ty w n y
k o s z t f a z y II
o c e n a f a k to r a n ta
o c e n a d łu ż n ik ó w
ja k o ś ć w ie r z y te ln o ś c i
d łu g o ś ć o k r e s u
p ła tn o ś c i
lic z b a d łu ż n ik ó w
lic z b a f a k tu r
W a ż o n a k la s a r y z y k a
k o s z t fa z y I II
K o s z t f a z y
Czynniki kształtujące koszty normatywne fazy 1 i 2 oraz ważona klasa ryzyka,
czyli koszt fazy 3
Udział kosztów fazy I. w kosztach wynosi
25%.
Udział kosztów fazy II. W kosztach
wynosi 75%.
Założenie to przyjmujemy na podstawie
obserwacji i analizy pracochłonności obsługi
faktoringu prowadzonych w ciągu kilku lat u
kilku faktorów. Wykazały one, że pracownicy ¼
czasu poświęcają na czynności wstępne, a ¾
czasu na czynności administracyjne.
Założenia - 4
Jednostkowy koszt
normatywny fazy I -
wyliczenie
25% × (koszty ogółem w danym okresie – koszty finansowe w danym
okresie)
liczba faktorantów + liczba
dłużników
=JKNF
1
Wysokość minimalnej prowizji
przygotowawczej
Prowizja przygotowawcza od danej transakcji =
JKNFI × (liczba faktorantów + liczba dłużników w danej
transakcji)
Jednostkowy koszt
normatywny fazy II -
wyliczenie
75% × (koszty ogółem w danym okresie – koszty finansowe w danym
okresie)
liczba faktur w danym okresie
=JKNF
2
Minimalna wysokość prowizji
administracyjnej
Prowizja administracyjna od danej transakcji =
JKNFII × [liczba faktur + (procentowy udział korekt w liczbie faktur
× liczba faktur)]
Założenia do modelu – 5
Przyjmujemy następujące klasy ryzyka i odpowiadającą im wysokość prowizji
del credere w przedziale od 0,01% do 3%
Klasa ryzyka
Ocena ryzyka
Wysokość prowizji
Del credere
Klasa I
Bardzo niskie ryzyko
0,01% - 0,29%
Klasa II
Niskie ryzyko
0,30% - 0,49%
Klasa III
Przeciętne ryzyko
0,50% - 0,99%
Klasa IV
Podwyższone ryzyko
1,0% - 1,99%
Klasa V
Wysokie ryzyko
2,0% - 3,0%
Założenia do modelu – 6
Ważona klasa ryzyka (WKR) stanowi średnią ważoną oceny dokonanej w
poszczególnych obszarach oceny ryzyka
WKR
=
(8% × klasa ryzyka wynikająca z oceny wiarygodności i wypłacalności faktoranta)
+
(8% × klasa ryzyka wynikająca z oceny wiarygodności i wypłacalności dłużników )
+
(8% × klasa ryzyka wynikająca z oceny jakości współpracy między faktorantem i
dłużnikami)
+
(8% × klasa ryzyka wynikająca z oceny branży)
+
(8% × klasa ryzyka wynikająca z oceny czynników makroekonomicznych)
+
(20% × klasa ryzyka wynikająca z długości okresu płatności z faktur)
+
(20% × klasa ryzyka wynikająca z liczby dłużników)
+
(20% × klasa ryzyka wynikająca z liczby faktur)
Minimalna procentowa wysokość prowizji za del credere powinna
być równa ważonej stopie procentowej klasy ryzyka (WSPKR)
WSPKR = MSPnKR + [(WKR – nKR) ×
MWPwKW]
Gdzie
:
MSPnKR – maksymalna stopa procentowa w klasie
ryzyka niższej niż ważona klasa ryzyka wyrażona w
pełnych jednostkach,
· WKR
– ważona klasa ryzyka,
· nKR
– niższa klasa ryzyka wyrażona w pełnych
jednostkach,
· MWPwKW – maksymalna wartość prowizji w klasie
wyższej niż ważona klasa ryzyka wyrażona w pełnych
jednostkach.
Minimalna wysokość prowizji
za del credere
Prowizja za del credere = WSPKR × obrót
faktoringowy
Transakcja faktoringowa będzie
opłacalna dla faktora jeśli:
W przypadku faktoringu niepełnego,
pobrane przez niego prowizje co
najmniej pokryją koszty fazy I i II.
W przypadku faktoringu pełnego co
najmniej pokryją koszty fazy I, koszty
fazy II i koszty ryzyka, które są
kosztami fazy III.
Wzór matematyczny.
Opłacalność transakcji
faktoringowych z punktu widzenia faktora
Pp + Pa + Pdk =
[JKNFI × (LFN + LD)] + {JKNFII ×[LF + (LK/LF × 100%)]} + (WSPKR ×OF)
Gdzie:
Pp – prowizja przygotowawcza,
Pa – prowizja administracyjna,
Pdk – prowizja za del credere,
JKNFI – jednostkowy koszt normatywny fazy I.,
LFN – liczba faktorantów,
LD – liczba dłużników,
JKNFII – jednostkowy koszt normatywny fazy II.,
LF – liczba faktur,
LK – liczba korekt do faktur,
WSPKR – ważona stopa procentowa klasy ryzyka,
OF – obrót faktoringowy.
Źródło: K. Kreczmańska-Gigol, Opłacalność faktoringu dla przedsiębiorcy i faktora, Difin, Warszawa
2007.
Efekty, jakie wywołać może
zastosowanie modelu w praktyce
Obniżenie ryzyka poniesienia strat z tytułu
pojedynczych transakcji przez faktora i faktoranta.
Wzrost opłacalności transakcji dla faktora i
faktoranta.
Zwiększenie przejrzystości opłat faktoringowych.
Lepsze poznanie transakcji faktoringowych przez
przedsiębiorców.
Wzrost popularności faktoringu w środowisku
biznesu.