Zakażenia rotawirusowe psów (CRV)
- są uznawane za ważne patogeny jelitowe
u wielu gatunków zwierząt i ludzi, jednak u
psów są najłagodniej przebiegającymi
zakażeniami jelitowymi.
- należą do rodziny Reoviridae
- genom stanowi podwójna nić DNA, nie
posiada otoczki, ma średnicę ok.60-75nm.
- jest dość oporny na działanie cz.
zewnętrznych/większość detergentów
inaktywuje rotawirusy/
Epidemiologia
- rezerwuar: pies
- źródło zakażenia: chore zwierzęta,
środowisko zanieczyszczone kałem
- rotawirusy są rozsiewane z kałem
- do zakażenia dochodzi drogą doustną
- dobrze adaptują się zarówno do
środowiska zewnętrznego jak i do
przednich odcinków przewodu
pokarmowego
- Ab wykazano w surowicy psów i kotów we
wszystkich grupach wiekowych /jednak
szczególnie narażone są zwierzęta w
młodym wieku/
Patogeneza
- o.i = kilka dni
- wirusy atakują dojrzałe komórki
nabłonkowe szczytów kosmków
jelitowych, prowadząc do
łagodnego/średniego stopnia ich zaniku
- zakażone komórki są obrzękłe,
zwyrodniałe i ulegają złuszczeniu do
światła jelita, gdzie dochodzi do
uwolnienia znacznych ilości wirionów,
powodując zakażenie dalszych odcinków
przewodu pokarmowego i innych
zwierząt/zaatakowane może być całe
jelito/
- komórki zakażone ulegają martwicy po
upływie 18-48h od zakażenia per os, a
następnie zostają szybko zastąpione przez
dojrzewające nabłonki krypt jelitowych
- objawy są związane z zanikiem kosmków i
obejmują łagodną/średnią niestrawność,
zaburzenia we wchłanianiu jelitowym i
biegunkę osmotyczną/biegunka śluzowa
utrzymująca się 8-10 dni/, apetyt zostaje
zachowany, brak gorączki
- większość zakażeń przebiegających z
takimi objawami stwierdzono u szczeniąt
<12tyg. Życia
- przypadki ciężkiego zakażenia CRV
występowały nawet u 2tyg. szczeniąt
Objawy kliniczne
Rozpoznanie
- trudne
- brak zmian w obrazie krwi
- wykazanie Ag w kale za pomocą
mikroskopu elektronowego lub izolacja w
hodowli komórkowej
-PCR
- test aglutynacji lateksowej → Ag w kale
/wykorzystywany jest test ludzki,
ponieważ występują wspólne białka
wirusowe/
- serologia → testy są dostępne, ale nie są
wykorzystywane, ze względu na niską
czułość
- w mrożonych skrawkach jelit obecność
wirusa można wykazać za pomocą
techniki immunofluorescencji
Zmiany AP
- są ograniczone do jelit cienkich i obejmują
łagodne do umiarkowanych spłaszczenie
kosmków jelitowych
Leczenie i zapobieganie
- zwierzęta same powracają do zdrowia
- jeśli leczenie potrzebne to ogranicza się do
terapii objawowej
- odpowiednia dieta
- szczepień brak
Zakażenia rotawirusowe kotów
- rodzaj Rotavirus, rodzina Reoviridae
- kształt koła o średnicy ok. 70nm z
centralnie uformowanym rdzeniem w
kształcie piasty
- występuje kilka serogrup/A-G/
- powodują rozwój biegunek
- zakażenia tymi patogenami u kotów są
powszechne/prawie 100% populacji jest
seropozytywne/, jednak w klinicznej
postaci występują b.rzadko
Etiologia i epidemiologia
Objawy kliniczne i rozpoznanie
- chorują koty w wieku od 6 tygodnia do 8
miesiąca życia
- eksperymentalnie udało się zakazić 3
dniowego kota pozbawionego siary,
jednak zakażenia naturalne nie występują
u kotów <10 dni życia i dorosłych kotów
- obecność wirusa można stosunkowo łatwo
wykazać za pomocą mikroskopii
elektronowej w preparatach barwionych
negatywnie
- RNA tych patogenów można uwidocznić za
pomocą wybarwiania solami srebra
- PCR
- wykrywanie zakażeń wirusami z grupy A:
test ELISA, aglutynacja lateksowa
- izolacja w hodowlach komórkowych/zbyt
czasochłonna, dlatego rzadko
wykorzystywana/
- Ag wirusowe w komórkach nabłonkowych
można wykazać za pomocą odczynu
immunofluorescencji, a pełne wiriony przy
użyciu techniki mikroskopii elektronowej
- HP: widoczny obrzęk kosmków jelitowych z
łagodnymi nacieczeniami makrofagów i
neutrofili
Zmiany AP
Leczenie i zapobieganie
- leczenie polega na terapii objawowej
biegunki
- objawy są łagodne i często ustępują
samoistnie
- na ogół nie dochodzi do naruszenia
ciągłości błony śluzowej
- płyny podajemy i.v./s.c. - wybór drogi
uzależniony od stopni odwodnienia
pacjenta
- brak szczepionek
Bibliografia
Choroby zakaźne psów i kotów – C. E.
Greene
Choroby zakaźne psów i kotów – praca
zbiorowa pod redakcją naukową Z.
Glińskiego i K. Kostro