Anatomia człowieka
wiadomości podstawowe
Dr Wacław Pawliszyn
Małopolska Wyższa Szkoła
Zawodowa w Krakowie
Motto
jako wprowadzenie do nauki
anatomii:
Wszystko powinno się upraszczać
o ile to możliwe
- ale nie bardziej
Albert Einstein
Lekcja anatomii
Anatomia jest nauką
u budowie i
kształtach ciała
człowieka
(zwierząt, roślin)
Anatomia
prawidłowa (a
takiej będziemy
się uczyć) bada i
opisuje ciało ludzi
zdrowych,
normalnie
zbudowanych
z kartek historii:
Anatomia jest jedną z
najstarszych nauk
przyrodniczych.
W starożytnej Grecji
uczył jej Hipokrates
(460 – 377 p.n.e.)
W starożytnym
Rzymie uczył jej
Galen (129 – 179)
Anatomia – wiadomości podstawowe
1
Organizm ludzki należy do organizmów wielokomórkowych
(metazoa)
. Komórki, często o wysokim stopniu
zróżnicowania, tworzą tkanki. Tkanka przystosowana jest do
wykonywania określonych działań (przykład: kurczliwość
mięśnia umożliwiająca ruch, odbieranie bodźców i wrażeń
ze świata zewnętrznego dzięki tkance nerwowej,
przenoszenie tlenu przez układ czerwonokrwinkowy).
Wysoko zorganizowane czynności możliwe są dzięki
narządom
(organum)
. Narządy zbudowane są zwykle z
wielu tkanek, posiadają powtarzalny kształt, strukturę czy
wielkość i są przeznaczone do wykonywania określonych
czynności (na przykład oko, ręka, wątroba, grasica).
Anatomia – wiadomości podstawowe
2
Złożoność niektórych czynności (na przykład
oddychanie, trawienie czy reagowanie na zmiany
w otaczającym nas środowisku) wymagają pracy
wielu narządów równocześnie lub w określonej
kolejności. Grupa narządów, służących do
wykonywania takich złożonych czynności nosi
nazwę układu
(apparatus, systema)
Wszystkie układy są ze sobą ściśle powiązane
czynnościowo, wpływają na siebie wzajemnie i
tworzą niepodzielną całość, zapewniając stałość i
równowagę całego organizmu
(homeostaza)
Anatomia – wiadomości podstawowe
3
Homeostaza
to zdolność organizmu do
zachowania
równowagi
podstawowych
parametrów biologicznych, dzięki sprawnej pracy
wszystkich narządów i układów regulacyjnych (na
przykład stała temperatura ciała, poziom glukozy
we krwi, poziom jonów Na
+
czy K
+
i inne)
Anatomia – układy narządowe
1
Układ narządów ruchu –
systema organorum
motus
Umożliwia poruszanie się i przemieszczanie, tak
poszczególnych części ciała względem siebie, jak i
przemieszczanie się w przestrzeni
Układ ruchu biernego –
kości i system połączeń
pomiędzy nimi (szkielet), o różnym zakresie ruchomości
Układ ruchu czynnego –
układ mięśniowy,
zbudowany z mięśni poprzecznie prążkowanych,
przyczepionych do kości, dzięki czemu mogą je
poruszać. W większości mięśnie te są unerwione przez
nerwy obwodowe rdzeniowe
, w niektórych przypadkach
przez
nerwy czaszkowe.
Anatomia – układy narządowe
2
Układ trawienny –
systema digestorium
Szereg narządów służących odżywianiu ustroju,
ułożonych kolejno po sobie i tworzących długą
cewę od części twarzowej czaszki do miednicy
mniejszej. Układ trawienny posiada szereg
gruczołów, po części wbudowanych w jego ściany,
a także niezależnych, leżących zewnętrznie
.
Narządy układu trawiennego:
Jama ustna
(cavum oris)
, gardło
(pharynx)
i
przełyk
(esophagus)
Żołądek
(ventriculus v. gaster)
i dwunastnica
(duodenum)
Jelito cienkie
(intestinum tenue)
(czcze
intestinum
jejunum
i kręte
intestinum ileum
) , jelito grube
(intestinum crassum)
i odbytnica
(rectum)
Wielkie gruczoły: wątroba
(hepar)
i trzustka
(pancreas)
Anatomia – układy narządowe
3
Układ oddechowy –
systema respiratorium
Pobieranie z powietrza tlenu niezbędnego dla
procesów życiowych i oddawanie dwutlenku
węgla, finalnego produktu ubocznego w
procesie oddychania.
Układ oddechowy:
Nos
(nasum)
Gardło
(pharynx)
Krtań
(larynx)
Tchawica i oskrzela
(trachea et bronchii)
Płuca
(pulmones
)
Anatomia – układy narządowe
4
Układ krążenia –
systema vasorum v. systema
circulatorium
Składa się z dwóch układów – jednego
zawierającego krew
(sanguis)
, krążącej w
zamkniętym systemie rur i tłoczonej przez serce i
drugiego, zawierającego chłonkę
(lympha)
, płynącą
od tkanek i narządów do układu krwionośnego
.
Układ krwionośny:
Serce
(cor)
System naczyń krwionośnych
(vasa sanguinea)
z
tętnicami
(arteria)
, żyłami
(vena)
i naczyniami
włosowatymi
(vasa capillaria)
Układ chłonny:
Naczynia i przewody chłonne (zbudowane podobnie
jak żyły)
Węzły chłonne
(nodi lymphatici)
Grasica
(thymus)
Anatomia – układy narządowe
5a
Układ moczowo – płciowy –
systema
urogenitale v. apparata urogenitale
Zadaniem systemu moczowego jest usuwanie
zbędnych produktów przemiany materii z krwi i
wydalanie ich z organizmu pod postacią
związków rozpuszczalnych we wodzie. Istotą
układu płciowego jest stworzenie kolejnych
pokoleń (potomstwa) i przetrwanie gatunku.
Układ moczowy:
Nerki
(renes)
Moczowody
(ureter)
Pęcherz moczowy
(vesica urinaria)
Cewka moczowa
(urethra)
Anatomia – układy narządowe
5b
Układ płciowy:
Gonady – jajniki
(ovaria)
lub jądra
(testes)
Nasieniowody lub jajowody
(ducti deferensi) vel
(tubae uterinae)
Gruczoł krokowy (tylko M)
(prostata)
Macica i pochwa (tylko K)
(uterus et vagina)
Narządy płciowe zewnętrzne
(colpos vel penis)
Anatomia – układy narządowe
6a
Układ nerwowy –
systema nervosum
Koordynuje i reguluje czynności narządów w organizmie
oraz umożliwia dostosowywanie się naszego organizmu
do otoczenia i do reagowania na zachodzące w tym
otoczeniu zmiany. Podstawową czynnością układu
nerwowego jest
odruch
, biegnący po drodze zwanej
łukiem odruchowym. Duża część odruchów przebiega
nieświadomie. Oprócz tego istnieją czynności
świadome (
na przykład ruchy)
i czynności wyższego
rzędu
(integracja, kojarzenie, życie psychiczne)
Anatomia – układy narządowe
6b
Układ nerwowy somatyczny (animalny)
Centralny system nerwowy (csn)
(systema nervosum
centrale)
Obwodowy system nerwowy
(systema nervosum
periphericum)
Układ nerwowy autonomiczny (wegetatywny)
Układy współczulny (sympatyczny)
(systema
sympathicum)
Układ przywspółczulny (parasympatyczny)
(systema
parasympathicum)
Anatomia – układy narządowe
7
Układ gruczołów dokrewnych –
systema
endocrinum
Układ gruczołów bezprzewodowych, bogato
unaczynionych, wydzielających swoje produkty
(hormony) bezpośrednio do krwi. Działają one na
wszystkie lub tylko na wybrane komórki w ustroju. Są
też gruczoły działające wyłącznie lokalnie.
Gruczoły dokrewne:
Przysadka mózgowa
(hypophysis)
Gruczoł tarczowy
(glandula thyroidea)
Gruczoły przytarczyczne
(glandulae parathyroideae)
Aparat wyspowy trzustki
(pancreas)
Gruczoły płciowe: jądra
(testis)
lub jajniki
(ovarrium)
Grasica
(thymus)
Szyszynka
(corpus pineale)
Anatomia – układy narządowe
8
Układ narządów zmysłu (układ postrzegania) –
systema organorum sensuum
Struktury przystosowane do odbierania bodźców, bądź
to ze środowiska zewnętrznego, bądź z innych regionów
ciała.
Do narządów zmysłów należą:
Narządy czucia. Rozmieszczone są prawie we wszystkich
tkankach jako
zakończenia wolne
lub
ciałka krańcowe
nerwów.
Zakończenia nerwowe mogą być
eksteroceptorami (bodźce zewnętrzne), propiceptorami
(zmiany w narządach ruchu i położeniu ciała) lub
interoceptorami (zmiany środowiska wewnętrznego)
Narząd smaku
(organum gustatorii)
Narząd powonienia (węchu)
(organum olfactus)
Narząd wzroku
(organum visus)
Narząd przedsionkowo – ślimakowy
(organum
vestibulocochleare)
(dawniej:narząd słuchu i równowagi)
Anatomia – pojęcie metamerii
We wczesnych okresach rozwoju zarodka w tylnej
części okolicy głowowej kształtują się odcinki o
podobnej budowie, formując się w miarę rozwoju
zarodka od zawiązka głowy w kierunku do tułowia.
Odcinki te nazywamy
somitami
albo
praczłonami.
Somity powstają ze środkowego listka zarodkowego,
tego samego, z którego kształtują się kości, mięśnie
i skóra.
Segmentarna budowa z czasem zaciera się, ale
niektóre jej fragmenty pozostają w organizmie
ludzkim na stałe
(na przykład kręgosłup czy żebra).
Takie elementy anatomiczne, które są podobne do
siebie, nazywamy
metamerami (mówimy więc, że
klatka piersiowa ma budowę metameryczną)
Anatomia – układy narządowe
9
Powłoka wspólna (skóra) –
integumentum
commune (derma)
Ektodermalna warstwa komórek, u kręgowców
stanowiąca wielowarstwową powłokę,
podbudowana warstwą pochodzenia
mezodermalnego.
Bariera ochronna, mechaniczna i biologiczna,
izolująca organizm od szkodliwych wpływów
otoczenia. Ważny narząd termoregulacji, częściowo
również narząd wydalania.
W skład powłoki wspólnej wchodzą:
Naskórek
(epidermis)
Skóra właściwa
(corium v. dermis)
Tkanka podskórna
tela subcutanea)
Twory nabłonkowe: gruczoły
(glandulae cutis)
potowe, wonne, łojowe i sutkowe, włosy
(pili)
i
paznokcie
(unguis)
Anatomia – konstytucja ciała
1
Pomimo pewnych zasad organizacji ciała człowieka
istnieją duże różnice indywidualne, zarówno w
rozmiarach, jak i w proporcjach narządów,
mieszczące się jednak zwykle w granicach normy.
Zmienność proporcji ciała jest podstawą podziału
na typy konstytucjonalne.
Większość ludzi nie należy do ścisłych typów i
wyraźniej zaznaczone są tylko niektóre cechy
będące w przewadze
Najbardziej miarodajna jest typologia
przeprowadzana w wieku 20 – 25 lat
U dzieci określenie konstytucji ciała jest trudne i
bardzo często całkowicie błędne
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Ketschnera)
2
Piknik
Budowa fizyczna:
Wzrost:
średni
Sylwetka:
przysadzista
Głowa:
okrągła
Kończyny:
krótkie
Brzuch:
wypukły
Psychika i reagowanie na bodźce:
Kontakt: towarzyski
Reakcje
: zmysłowy, smakosz
Nastrój:
zmienny, huśtawka nastrojowa
Skuteczność działania:
praktyczny
Zdolności:
dobry organizator
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Ketschnera)
2b
Piknik
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Ketschnera)
3
Leptosomatyk
Budowa fizyczna:
Wzrost:
wysoki
Sylwetka:
szczupła
Głowa:
podłużna
Kończyny:
długie
Brzuch:
wklęśnięty
Psychika i reagowanie na bodźce:
Kontakt:
samotnik
Reakcje
: marzyciel
Nastrój:
zimny uczuciowo, często fanatyk
Skuteczność działania:
surowy, zasadniczy,
wymagający, nieustępliwy
Zdolności:
zdolność do abstrakcyjnego myślenia
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Ketschnera)
3b
leptosomaty
k
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Ketschnera)
4
Atletyk
Budowa fizyczna:
Wzrost:
raczej wysoki
Sylwetka:
silna
Głowa:
kwadratowa w zarysie
Kończyny:
proporcjonalne
Brzuch:
płaski
Psychika i reagowanie na bodźce:
Kontakt:
ufny, uległy, ale kontakt często nawiązuje powoli
Reakcje
: spokojny, lekko powolny, niezdolny do szybkiej
zmiany myśli i tematu
Nastrój:
spokojny do czasu, potem wybuchowy
Skuteczność działania:
pedantyczny, dokładny
Zdolności:
sprawdza się w pracy zespołowej
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Ketschnera)
4b
Atletyk
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Sheldona)
5
Typ endomorficzny
(„grubas”)
Okrągła głowa
Duży, wypukły brzuch
Grube kończyny z tkanką tłuszczową na udach
i ramionach z cienkimi nadgarstkami i kostkami
Skłonność do tycia
duże narządy wewnętrzne: wątroba, śledziona
czy jelita
Typ endomorficzny częściowo może
odpowiadać piknikowi
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Sheldona)
6
Typ mezomorficzny
(„atleta”)
Silna budowa kostna i mięśniowa z przewagą
tych tkanek nad innymi
Głowa o kwadratowym zarysie
Szerokie barki, silny kark
Szeroka klatka piersiowa
Muskularne kończyny z częściami dystalnymi
(dalszymi) dłuższymi niż proksymalnymi
(bliższymi)
Tkanka tłuszczowa słabo rozwinięta
Duże serce
Typ mezomorficzny ma wiele cech podobnych
do atletyka
Anatomia – konstytucja ciała
(wg Sheldona)
7
Typ
ektomorficzny
(„chudzielec”)
Szczupły słabo umięśniony
Długie kończyny
Wąska klatka piersiowa
Twarz podłużna z wysokim czołem
Prawie całkowity brak tkanki tłuszczowej
Duża powierzchnia skóry
Podłużne serce
Sprawny układ nerwowy
Typ ektomorficzny odpowiada częściowo
leptosomatykowi
Anatomia – podział wg Pawłowa
8
Podział ze względu na reakcje na bodźce płynące
ze świata zewnętrznego.
Nasza reakcja na bodźce zewnętrzne jest
wypadkową dwóch elementów – gry pobudzeń i
zahamowań
W zależności od wzajemnych proporcji pobudzeń i
hamowań rozróżniamy następujące typy ludzi:
Silny, zrównoważony, spokojny
Silny, zrównoważony, ruchliwy
Silny, niezrównoważony
Słaby, zahamowany