Dwoje

Dwoje

ludzieńków

ludzieńków

Bolesław

Bolesław

Leśmian

Leśmian

Często w duszy mi dzwoni

Często w duszy mi dzwoni

pieśń, wyłkana w żałobie,

pieśń, wyłkana w żałobie,

O tych dwojgu ludzieńkach, co

O tych dwojgu ludzieńkach, co

kochali się w sobie. Lecz w

kochali się w sobie. Lecz w

ogrodzie szept pierwszy

ogrodzie szept pierwszy

miłosnego wyznania

miłosnego wyznania

Stał się dla nich przymusem do

Stał się dla nich przymusem do

nagłego rozstania.

nagłego rozstania.

Nie widzieli się długo z czyjejś

Nie widzieli się długo z czyjejś

woli i winy,

woli i winy,

A czas ciągle upływał -

A czas ciągle upływał -

bezpowrotny, jedyny.

bezpowrotny, jedyny.

A gdy zeszli się, dłonie

A gdy zeszli się, dłonie

wyciągając po kwiecie,

wyciągając po kwiecie,

Zachorzeli tak bardzo, jak nikt

Zachorzeli tak bardzo, jak nikt

dotąd na świecie!

dotąd na świecie!

Pod jaworem - dwa łóżka, pod

Pod jaworem - dwa łóżka, pod

jaworem - dwa cienie,

jaworem - dwa cienie,

Pod jaworem ostatnie,

Pod jaworem ostatnie,

beznadziejne spojrzenie.

beznadziejne spojrzenie.

I pomarli oboje bez pieszczoty,

I pomarli oboje bez pieszczoty,

bez grzechu,

bez grzechu,

Bez łzy szczęścia na oczach, bez

Bez łzy szczęścia na oczach, bez

jednego uśmiechu.

jednego uśmiechu.

Ust ich czerwień zagasła w

Ust ich czerwień zagasła w

zimnym śmierci fiolecie,

zimnym śmierci fiolecie,

I pobledli tak bardzo, jak nikt

I pobledli tak bardzo, jak nikt

dotąd na świecie!

dotąd na świecie!

Chcieli jeszcze się kochać poza

Chcieli jeszcze się kochać poza

własną mogiłą,

własną mogiłą,

Ale miłość umarła, już miłości

Ale miłość umarła, już miłości

nie było.

nie było.

I poklękli spóźnieni u niedoli

I poklękli spóźnieni u niedoli

swej proga,

swej proga,

By się modlić o wszystko, lecz

By się modlić o wszystko, lecz

nie było już Boga.

nie było już Boga.

Więc sił resztą dotrwali aż

Więc sił resztą dotrwali aż

do wiosny, do lata,

do wiosny, do lata,

By powrócić na ziemię -

By powrócić na ziemię -

lecz nie było już świata.

lecz nie było już świata.

aka_86

aka_86