Polskie szkolnictwo

wojskowe na obczyźnie w

latach II wojny światowej.

1

Grupa 1015B.

Stosunki Polski z Anglią i Francją

przed wybuchem II wojny światowej.

 Francja podpisuje z Polską porozumienia polityczne i wojskowe w

których zobowiązuje się do pomocy w organizacji szkół oraz kursów
specjalistycznych i wojskowych dla Wojska Polskiego. Utworzone polskie
jednostki wojskowe miały prowadzić wspólnie z francuskimi wojskami
działania przeciwko niemieckiemu agresorowi.

04 kwietnia 1939r. Minister Spraw Zagranicznych Polski – Józef Beck

podpisuje w Londynie dwustronny polsko –angielski układ gwarancyjny.

25 sierpnia 1939r. Francja, Anglia i Polska podpisują układ wojskowy.

W dniu 3 września rządy Francji i Wielkiej Brytanii wypowiedziały

Niemcom wojnę.

04-09-1939r. Polska podpisuje umowę sojuszniczą z Francją dot.

współpracy wojskowej oraz pożyczki w wysokości 600 000 franków na
wyposażenie i szkolenie. Polska nigdy nie otrzymuje deklarowanej
pożyczki, pomimo jej zabezpieczenia złotem zdeponowanym w bankach
francuskich.

2

Grupa 1015B.

Wybuch II wojny światowej.

W dniu 01-09-1939r. Niemcy posiadające druzgocącą
przewagę w broni pancernej, lotnictwie zaatakowały
Polskę, sparaliżowały obronę polską i realizowały swój
plan wojny błyskawicznej.

W toku całej wojennej kampanii we wrześniu 1939r.
poległo około 66000 żołnierzy i 2 tysiące
oficerów, w tym wielu dowódców wyższego szczebla.
Około 133 000 żołnierzy zostało rannych, a 420 000
dostało się do niewoli. Około 90 tysięcy żołnierzy zdołało
opuścić Polskę i dotrzeć do Francji i Wielkiej Brytanii.

Kampania wrześniowa nie była korzystna dla Wojska
Polskiego. Niemcy na podbitych obszarach naszego kraju
wprowadzili stan wojenny.

Wojska lądowe we Francji.



We Francji istniało zapotrzebowanie na ok. 2000 oficerów młodszych

(stopniem i wiekiem)- mieli oni podlegać przeszkoleniom wojskowym,
aby móc współpracować z wojskami francuskimi.

Gen. Izydor Modelski przeprowadza weryfikację wszystkich oficerów

przybyłych do Francji – niekorzystna atmosfera dla integracji i spójności
przyszłych oddziałów polskich.

Ustalenie z francuskimi władzami, że szkoły podchorążych, podoficerskie

i ośrodki szkoleniowe będą w centrach formowania polskich jednostek.

Francuzi udostępniają Wojsku Polskiemu n/w obiekty:
- Szkoły Piechoty i Artylerii w Coëtquidan (dwie szkoły).
- Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej w Sant Cecile i Bollene
- Centrum Szkolenia Saperów w Agers.
- Centrum Wyszkolenia Łączności w Wersalu
- Centrum Wyszkolenia Sanitarnego i Weterynaryjnego w Combourgu i

Coëtquidan.
Grupy oficerskie liczyły około 70-80 osób.
 Kursy dla oficerów starszych: generałów i pułkowników -

przewidywanych na dowódców dywizji i dowódców brygad.

4

Grupa 1015B.

Wojska lądowe i lotnicze we Francji.

Władze francuskie udostępniają ponadto własne obiekty
szkoleniowe dla Wojska Polskiego i prowadzą szkolenia.


Kurs Aplikacyjny dla Saperów i Łącznościowców w Wersalu.



Kurs Aplikacyjny dla Oficerów Technicznych w Vincennse.



Kurs Oficerów Chemicznych w Paryżu.



Kurs doskonalenia Dowódców Batalionów w Mauremelon-le – Grande i
Sables d’Or.



Kurs Dokształcania Oficerów Kawalerii.



Kurs Dokształcania Oficerów Rezerwy Kawalerii.



Kurs Dokształcania Oficerów Rezerwy Piechoty w Sables d’Or.



Kurs Doskonalenia Oficerów Lotnictwa w Marakeszu, Montpellier i
Rabacie.



Kurs Doskonalenia Oficerów Lotnictwa Bombowego w Ranne i Sant
Etienne.



Kurs Personelu Technicznego Lotnictwa w Maison Blache.



Kurs Wyszkolenia Załóg Lotnictwa Bombowego Blidzie.



Wyższy kurs pilotażu w Fezie.



Kurs Doskonalenia Oficerów Służb w Sant Meen.



Kurs Oficerów Sztabowych w

Coëtquidan.



Ośrodek Szkoleniowy w Loudeac – 2 miesięczny kurs dla młodych
oficerów - 2 Dywizji Strzelców Pieszych.

5

Grupa 1015B.

Szkolenie lotnicze we Francji

Na terenie Francji prowadzono także w wojskowych
ośrodkach szkolenia lotniczego kursy dla oficerów lotnictwa.
Szkolenia lotnicze odbywały się w: Montopellier (główny
ośrodek szkolenia lotniczego sił francuskich), Bron pod
Lyonem, Stant Entienne.

Szkolenia według programu trwały 4 miesiące. Z uwagi na
duże doświadczenie Polaków skracano je do 1 miesiąca. Po
zapoznaniu z przepisami lotniczymi obowiązującymi na
terenie Francji oficerów kierowano na staże do Cherbourgu,
Salon i Tuluzy.

6

Grupa 1015B.

Szkoły podchorążych w Francji.

W związku z dużym napływem młodych Polaków do Francji
władze francuskie wyrażają zgodę na utworzenie szkół
podchorążych. Kryteria przyjęcia do szkół:
 wiek do 38 lat,
 absolwenci szkoły średniej
 dwumiesięczny staż w wojskach liniowych
 dobry stan zdrowia.
Powołano szkoły:
 Podchorążych Piechoty i Podchorążych Artylerii w

Coëtquidan.

 Podchorążych Broni Pancernej w Sevingan.
 Podchorążych Saperów w Anders.

Szkolenie trwało 5-6 miesięcy. Duży nacisk kładziono na

kształtowanie

cech dowódczych.

7

Grupa 1015B.

Szkoły podoficerów we Francji.

We Francji dużą uwagę przywiązano na dowodzenie wojskami,
którego poziom zależy nie tylko od kadry oficerskiej i wyższych
dowódców ale również od grupy podoficerów zawodowych jako
specjalistów. Utworzono zatem szkoły podoficerskie oraz kursy
podoficerskie w:
 Szkoła Podoficerów Broni Pancerne w Sant Celte.
 Szkoła Podoficerów Chemików w Poitiers.
 Szkoła Podoficerów Łączności w Wersalu.
 Szkoła Podoficerów Piechoty w Coëtquidan.
 Szkoła Podoficerów Pirotechników w Bourgers.
 Szkoła Podoficerów Puszkarzy w Rennes.
 Szkoła Podoficerów Rodzajów Wojsk w Coëtquidan.
 Szkoła Podoficerów Rusznikarzy w Clermont Ferrand.
 Szkoła Podoficerów Sanitarnych w Comburgu
 Szkoła Podoficerów Saperów w Anders.

Okres nauczania 10 tygodni. Do szkolenia wykorzystano bazę
dydaktyczną centrów wojskowych i szkół podchorążych. Kursanci poznawali
wyposażenie i uzbrojenie armii francuskiej.

Grupa 1015B

.

8

Bitwa o Francję i ewakuacja WP

do Wielkiej Brytanii - 1940r

.

Francja nie była w stanie zatrzymać silnych i dobrze przygotowanych do
wojny wojsk niemieckich. Niemcy podbijając dokonali także zniszczeń
ośrodków szkoleniowych i tyłowych na terenie Bretanii.

Dla polskiego rządu oraz dla Naczelnego Dowódcy polskich sił zbrojnych
generała Władysława Sikorskiego było uratowanie i przerzucenie do Wielkiej
Brytanii polskich żołnierzy. Podjęte działania ewakuacyjne pozwoliły na
przetransportowanie ok.15000 żołnierzy co stanowiło zaledwie 25 %

wszystkich

zmobilizowanych sił we Francji.

Ta ewakuacja na ziemie angielskie, podobnie jak wcześniej francuskie nie
spowodowała zadowolenia w Wielkiej Brytanii, nawet sam Churchill wyraził
swoje wątpliwości co do celowości ich przybycia do Anglii. Rząd brytyjski
rozumie jednak sytuację polityczno-militarną jaka powstała i widzi możliwość
wykorzystania wojsk polskich w obronie Wielkiej Brytanii. Takie stanowisko
skutkuje podpisaniem w dniu 05 sierpnia 1940r. Polsko-brytyjskiej umowy
militarnej pozwalającej na utworzenie Polskich Sił Zbrojnych na terenie tego
państwa.

Grupa 1015B.

9

Wojska lądowe i lotnictwo w Wielkiej

Brytanii

.

 Strona polska rozpoczyna budowę systemu szkolnictwa

wojskowego na terenie Wielkiej Brytanii.

 Sierpień 1940r. jako pierwsza rozpoczyna działalność

szkoleniową WP brytyjska baza szkoleniowa w Crawford –
szkoli się tutaj kadrę wojsk lądowych

.

Prowadzone są tu kursy

broni pancernej, przeciwlotniczej, dla żołnierzy łączności i
saperów.

 Rok 1941 następuje wzrost liczebności wojsk polskich, co

powoduje powstawania ośrodków szkoleniowych wszystkich
rodzajów wojsk i służb. Szkolenie oparte jest na brytyjskich
regulaminach, częściowo dostosowanych do WP. Brak jest
symulatorów w szkoleniach, przez co zakres szkolenia jest
ograniczony.

 Ośrodek Szkolenia Piechoty – prowadzi 3 miesięczne kursy dla

dowódców batalionów oraz dowódców kompanii broni ciężkiej,
również unitarne dla oficerów sztabowych oraz przygotowawcze
dla kandydatów do

Wyższej Szkoły Wojennej (WSW).

10

Grupa 1015B.

Wojska lądowe i lotnictwo w

Wielkiej Brytanii.

 Ośrodek Wyszkolenia Artylerii- prowadzi kursy dla

dowódców dywizjonów i baterii.

 Ośrodek Wyszkolenia Broni Pancernej i Motorowej –

szkoli dowódców batalionów oraz szkolenia motorowe dla
młodszych dowódców i dowódców plutonów samochodów
pancernych.

 1941r.- Londyn- działalność rozpoczyna Wyższa Szkoła

Wojenna przeznaczona do kształcenia:

 Oficerów wojsk lądowych i lotnictwa – oficerowie
sztabowi, przyszli dowódcy szczebla taktycznego.
W procesie szkolenia zwracano uwagę na wykorzystanie

w działaniach bojowych jednostek powietrzno-
desantowych oraz umiejętności szybkiego podejmowania
decyzji. Okres szkolenia 6 miesięcy, zbyt krótki – ale
takie były ówczesne realia.

Grupa 1015B.

11

Wojska lądowe i lotnictwo w Wlk.

Brytanii.

Wyższa Szkoła Wojenna zostaje następnie przeniesiona do Szkocji,

ponieważ tutaj jest najwięcej jednostek WP. Z WSW wyodrębnia się

później Wyższa Szkoła Lotnicza (WSL).

Do końca wojny absolwentami n/w szkół zostało:
 Wyższa Szkoła Wojenna - 300 oficerów
 Wyższa Szkoła Lotnicza - 120 oficerów,
 Centrum Studiów Wojskowych ( powstało w 1944r.) - 48 oficerów
 Oficerowie obsługi naziemnej szkoleni byli w: Cosford, Henlow, Mamby i Wecton.

Szkolenie personelu lotniczego:

 Odbywa się w ośrodkach pilotażu w Hucknall i Newton.

Szkolenie rozpoczęło się w 1941r. i obejmowało nawigatorów i bombardierów,

później odbywali oni staże w angielskich ośrodkach szkoleniowych. Ponadto
realizowane były ćwiczenia zgrywające załóg na stanowiskach bojowych (pilot,
nawigator i bombardier).

 Brytyjski ośrodek szkoleniowy RAF w Blackpool- centrum szkolenia naziemnego.
Szkolenia specjalistów takich jak: radiomechanicy, mechanik płatowca

,mechanicy silnika, mechanik

uzbrojenia

, fotooperator i meteorolog.

Do końca 1946r. przeszkolono w Wlk. Brytanii - 1500 pilotów, którzy w dużej mierze
przyczynili się do niszczenia hitlerowskiej Luftwaffe i uratowania Anglii.

Ponadto szkolono na kursach podoficerskich polskich żołnierzy, gdzie zwracano uwagę
na umiejętności dowodzenia, topografii terenowej oraz posługiwania się sprzętem
przeciwgazowym. Szkolenie teoretyczne było utrwalane na ćwiczeniach praktycznych.

Grupa 1015B.

12

Marynarka Wojenna w Wielkiej

Brytanii.

Działania wojenne rozpoczęte we wrześniu 1939r. toczyły się również
na morzu. Przeciwko flocie niemieckiej walczyły również siły polskiej
Marynarki Wojennej. Niektóre z polskich okrętów wojennych, zgodnie
z zapisami polsko-brytyjskiego planu „Peking” za pozwoleniem
dowódcy floty dotarły do angielskich portów neutralnych. Do Wielkiej
Brytanii dotarli też później obrońcy Helu i KMW ( Kadry Marynarki
Wojennej).

W dniu 19 listopada 1939r. w Londynie pomiędzy rządem polskim i

brytyjskim podpisano umowę dotyczącą funkcjonowania polskich sił
morskich w Wielkiej Brytanii. Protokół określał zasady działania i
podporządkowania PMW, która miała podlegać dowództwu Royal
Navy. W dokumencie wydano zgodę na przeniesienie Kadr Marynarki
Wojennej z Francji do Wielkiej Brytanii. W umowie określono także
wyposażenie PMW oraz zasady szkolenia.

13

Grupa 1015B.

Marynarka Wojenna w Wielkiej

Brytanii.

Bazą szkoleniową PMW był przestarzały transatlantyk
„Kościuszko”, przemianowany na ORP „Gdynia” i
zacumowany w porcie Plymouth. Miały tu siedziby szkoły
SPMW, SSM, Kadry MW oraz rezerwy grupy oficerów.
 Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej (SPMW) miała trzyletni cykl

szkolenia i miała 3 wydziały:

 Wydział Morski.
 Wydział Techniczny.
 Wydział Administracyjny.

Brak szkoleniowej bazy technicznej dla Wydziału
Technicznego spowodował, że przeniesiono go do brytyjskiej
uczelni technicznej w Keyam (studiowało tam 6 podchorążych).
Praktyki podchorążych odbywały się na okrętach bojowych PMW
oraz Admiralicji Brytyjskiej.
Później ORP Gdynia został przekazany polskiej Marynarce Handlowej,
szkołę SPMW i podchorążych przeniesiono do gmachu byłej szkoły w
Devonport i nazywano ją Polish Naval Barracks.

Grupa 1015B.

14

Marynarka Wojenna w Wielkiej

Brytanii.

 17-09-1943r.na podstawie Zarządzenia

Naczelnego Wodza WP – gen. K. Sosnowskiego
zostaje powołana Szkoła Podchorążych Rezerwy
Marynarki Wojennej. Nauka w trzech wydziałach:

 Wydział Morski. (nauka trwa 14,5 miesiąca)
 Wydział Techniczny. (nauka trwa 17 miesięcy)
 Wydział Komisarzy (były Wydział

Administracyjny)

(nauka trwa 14,5 miesiąca)
Do 1-12-1946r. SP MW i SPR MW ukończyło

łącznie 132 podchorążych. Po tym została
rozwiązana PMW w Wielkiej Brytanii.

Grupa 1015B.

15

Marynarka Wojenna w Wielkiej

Brytanii.

Admiralicja Brytyjska, poza działalnością szkół morskich dla

Polaków

wydała ponadto zgodę na udział oficerów, podoficerów i marynarzy
PMW w szkoleniach dla załóg Royal Navy.
 Kursy Oficerów Artylerii Morskiej.
 Kursy Oficerów Broni Podwodnej.
 Kursy Oficerów Sygnałowych.
 Kursy przekwalifikujące.
 Kursy Morskiej Służby Kobiet.
 Kursy Dowódców Okrętów Podwodnych
 Kursy Radarowe. (organizowane przez Admiralicję Brytyjską)
 Kursy Peryskopowe. (organizowane przez Admiralicję Brytyjską)
 Kursy Taktyczne. (organizowane przez Admiralicję Brytyjską)
 Kursy Łączności. (organizowane przez Admiralicję Brytyjską)
 Kursy inne. (organizowane przez Admiralicję Brytyjską)

Grupa 1015B.

16

Marynarka Wojenna w Wielkiej

Brytanii.

W 1941r. załogi polskich okrętów objęte zostały, jak załogi innych
alianckich jednostek szkoleniami z zakresu obsługi stacji
hydrolokacyjnych (Anti - Submarine School) – Kurs Podsłuchu
Podwodnego w Portland

.

Od kandydatów na w/w kursy wymagano:

 Znajomości języka angielskiego.
 Bardzo dobrego słuchu.
 Pozytywnej opinii kierującego na kurs d-cy okrętu.

Organizowano 2 rodzaje kursów:
I. Krótki – 2 tygodnie, dla dowódców małych jednostek oraz

młodych oficerów sprawujących nadzór nad obsługą urządzeń.
Kurs dawał minimum wiedzy z zakresu techniki podwodnego
podsłuchu i taktyki walki z U-Botami (niemieckie łodzie podwodne)

II. Długi – 4,5 miesiąca w ramach Kursów Oficer. Sygnałowych. Kurs

przygotowywał do obsługi stacji hydrolokacyjnych i
radiolokacyjnych.

Ponadto organizowano 7-o tygodniowe kursy informacyjne, a dla
oficerów przybyłych z niewoli i podporuczników czasu wojny – kursy
dokształcające.

Grupa 1015B.

17

Marynarka Wojenna w Wielkiej Brytanii.

W latach 1940 – 1945. - aż 37 oficerów PMW skierowano do

bryt.

uczelni na studia akademickie (techniczne –17, lekarskie -7,
weterynaryjne -1, prawnicze – 5, ekonomiczno-handlowe oraz
chemiczne, leśne, handlowe po 1 osobie.

W styczniu 1941. Królewska Szkoła Łączności zorganizowała

zespół

polskich inżynierów, których przydzielono do Ośrodka

Sygnałowego

Admiralicji. Inżynierowie opracowali namierniki do wykrywania
niemieckich łodzi podwodnych.

Grupa 1015B.

18

Wielka Brytania -„Cichociemni

”

Cichociemni – żołnierze Polskich Sił Zbrojnych zrzucani na
spadochronach do okupowanej Polski podczas II wojny
światowej w celu walki z niemieckim okupantem oraz
organizowania i szkolenia polskiego ruchu oporu w kraju.

Na kurs cichociemnych wytypowano 2213 kandydatów
spośród samych ochotników. Z pozytywnym wynikiem
ukończyło go 605, do skoku skierowano 579 osób, a
skoczyło do kraju 316. Początkowo odlatywali z bazy pod
Londynem, a od 1944 z Brindisi. Cichociemni zasilali
struktury Armii Krajowej. Imię "Cichociemnych" nosi
polska jednostka specjalna Wojskowa Formacja Specjalna
GROM im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii
Krajowej.

Grupa 1015B.

19

Wojska lądowe w Związku

Radzieckim.

Związek Radziecki, który polskiej kampanii wrześniowej 1939r. stał
się dla naszego państwa agresorem zajmując w dniu 17-09-1939r.
część polskich obszarów, poprzez podpisanie w lipcu 1941r.
porozumienie o współpracy z Wielką Brytanią staje się państwem
alianckim i zostaje przyjęty do koalicji antyfaszystowskiej.
sojusznikiem aliantów. Potwierdzeniem tego jest również umowa
podpisana w lipcu 1941r. przez gen. W. Sikorskiego i ambasadora
Związku Radzieckiego w Londynie Iwana Majewskiego.
Podpisana umowa była różnie oceniana, ale gen. Sikorski pomimo
wcześniejszych negatywnych stosunków, doprowadzić w

przyszłości do

ich uregulowania, a jednocześnie chciał uratować kilkadziesiąt

tysięcy

Polaków, którzy po 1939r. znaleźli się na tych obszarach.
W sierpniu 1941r. władze ZSRR przystąpiły do formowania Armii
Polskiej w ZSRR.

20

Grupa 1015B.

Wojska lądowe w Związku

Radzieckim.

Tworzonym na terenie ZSRR polskim formacjom zapewniano sprzęt,
uzbrojenie oraz szkolenie. Strona radziecka wyraziła zgodę na
korzystanie z jej bazy szkoleniowej. Historia polskiego szkolnictwa
wojskowego wyróżnia okres szkolnictwa Polskich Sił Zbrojnych w
ZSRR, a następnie jego dalszy rozwój na wyzwolonych ziemiach
polskich.
1. Czerwiec 1943r. – 1 Dywizja Piechoty - utworzenie nieetatowej

kompanii podchorążych. Zorganizowano kurs dla160 oficerów
piechoty.

2. Lipiec 1943r. – Dyrektywa nakazująca utworzenie Oficerskiej

Szkoły Piechoty Riazaniu im. Klimenta Woroszyłowa. Przy tej
szkole utworzono Szkołę Oficerską 1 Korpusu Sił Zbrojnych w
ZSRR, a ponadto Szkołę Podchorążych Artylerii i Techniczną
Szkołę Podchorążych do kształcenia saperów, łącznościowców i
samochodziarzy.

3. Wiosna 1944r. – Polskim Siłom Zbrojnym przekazano Moskiewską

Szkołę Karabinów Maszynowych w Riazaniu, która otrzymuje
nazwę: Centralna Szkoła Podchorążych (CSP).

Grupa 1015B.

21

Wojska lądowe w Związku

Radzieckim.

4. 1944r. Gen. Z. Berling na potrzeby WP tworzy w Łucku Kursy

Chorążych Armii, szkoła ta jest później przeniesiona do Mińska
Mazowieckiego.

5.Koniec 1944r. - Restrukturyzacja szkolnictwa wojskowego.
- Przemianowanie Centralnej Szkoły Podchorążych na:
Oficerską Szkołę Piechoty nr 1.
- Frontowa Szkoła Piechoty jest przemianowana na:
Oficerską Szkołę Piechoty nr 2
- Kursy Chorążych przemianowano na: Szkoły Oficerskie nr 1 i 2
Wojska Polskiego.
5. Czerwiec 1944r. – utworzenie Centrum Wyszkolenia Armii w skład
którego wchodziły:
- Centralna Szkoła Podchorążych, - Szkoła Podchorążych Piechoty
- Szkoła Podchorążych Kawalerii, - Szkoła Podchorążych Artylerii
- Szkoła Podchorążych Broni Pancernej i Zmechanizowanej.
- Szkoła Podchorążych Saperów.
- Szkoła Podchorążych Łączności.

Grupa 1015B

.

22

Wojska lądowe i lotnicze w

Związku Radzieckim.

W 1944r.kadra WP kształciła się w Wyższej Szkole Oficer. w Riazaniu
oraz 11 niższych szkołach oficerskich. Wojsko Polskie miało
problemy z brakiem kadry oficerskiej – w 1944r. brakowało 15 000
oficerów, w maju 1945r. brakowało 7000, co stanowiło 30 % miejsc
etatowych. Wielu polskich oficerów ukończyło radzieckie szkoły
oficerskie:
- Oficerska Szkoła Artyleryjsko- Techniczna w Tammowie.
- Oficerska Szkoła Artylerii Przeciwlotniczej w Gorkach.
- Puszkińska Szkoła Czołgistów ,
- Wojskowa Szkoła Pilotów w Cąkałowie.
- Batajska Oficerska Szkoła Lotnicza.
- Krasnodarska Oficerska Szkoła Lotnicza.
- Wojskowa Szkoła Lotnicza w Jegorjewsku.
- Oficerska Szkoła Samochodowo-Motocyklowa w Riazaniu.
- Szkoła Specjalna ( kontrwywiadu) w Kujbyszewie.
- Oficerska Szkoła Łączności w Muromiu.
Dyrektywa Szefa Sztabu Generalnego Armii Czerwonej z 05-09-1943r.

Określała

kryteria przyjęcia do szkół oficerskich. Ważną rolę odgrywała przynależność
organizacyjna. W 1944r. Odrzucenie 30 % podań kandydatów i odesłanie ich
do kraju świadczy o przestrzeganiu wytycznych.

Grupa 1015B

.

23

Wojska lądowe i lotnicze w

Związku Radzieckim.

W latach 1943 -1945r.w uczelniach Armii Czerwonej

wykształcono

1,3 tys. oficerów, w polskich szkołach i na kursach – 18 000.
Główna część to żołnierze piechoty. Pod koniec wojny było 17
szkół i 6 kursów oficerskich.

Poza w/w szkołami i kursami w Wyższej Szkole Oficerskiej w
Riazaniu prowadzono kursy dowódców batalionów, adiutantów
batalionów, pomocników szefów sztabów pułku, dowódców
kompanii strzeleckich, łączności, prowadzono także kursy

języka

Polskiego. W 1943r. prowadzono dwumiesięczne kursy dla
podoficerów piechoty i wojsk chemicznych.

Podobnie jak we Francji i Wielkiej Brytanii w ZSRR nacisk
kładziono na szkolenie kadry korpusu podoficerskiego.

Grupa 1015B.

24

Wojska lądowe w Szwajcarii

i Szkocji.

W czasie II Wojny Światowej działał w Szwajcarii
Obóz Uniwersytecki dla żołnierzy polskich z
2 Dywizji Strzelców Pieszych w Winterhur,
którzy studiowali na Wydziale Medycznym
Uniwersytetu w Zurychu. Pełne studia medyczne
prowadzone były dla polskich lekarzy
wojskowych. Ogółem w Szwajcarii i Szkocji
ponad 300 lekarzy wojskowych zdobyło dyplomy
lekarskie, a 35 obroniło prace doktorskie.

Grupa 1015B

.

25

2 Dywizja Strzelców Pieszych

Orzełek dywizji

Historia

Państwo  

Polska

Sformowanie 11 listopada 1939

Rozformowanie 1945

Tradycje

Tradycje jednostki

kontynuuje lub

kontynuowały

2 Brygada Strzelców Piesz

ych

2 Brygada Zmechanizowa
na

Dowódcy

Pierwszy gen.

Bronisław Prugar-Ketling

Działania zbrojne

II wojna światowa

(

kampania francuska

)

Organizacja

Dyslokacja Parthenay (formowanie)

Podporządkowanie

41 Korpus

Rodzaj wojsk

piechota

Bliski Wschód – wojska lądowe.

Na terenie Bliskiego Wschodu wraz z brytyjskimi wojskami walczyła\
Brygada Strzelców Karpackich, wcześniej była ona podporządkowana

francuskiemu dowództwu

.

-W połowie 1940r. w Latrunie/ Palestyna otwarto Ośrodek Szkoleniowy
Brygady Karpackiej tj.- Centrum Wyszkolenia Broni i Służb. Ośrodek
przygotowywał kadrę podoficerską.
-Na początku 1942r. w El Amiryi /Egipt otwarto Szkołę Podchorążych
Rezerwy. Do tej szkoły przyjmowano Polaków w wieku 19 – 37 lat, które
ukończyły podstawowe szkolenia wojskowe. Prowadzone tu były
szkolenia z jednostek piechoty, saperów, łączności i służby sanitarnej.

W brytyjskich ośrodkach szkolenia w Hajfie i Sarafandzie, i innych
szkolili się także polscy oficerowie. To szkolenie było określone
jako awaryjne ponieważ główne szkolenie odbywało się w Wielkiej
Brytanii.

26

Grupa 1015B.

Literatura:

 Morskie szkolnictwo wojskowe w Polsce jako komponent systemu

bezpieczeństwa państwa. Od niepodległości do transformacji
ustrojowej. Autor: Jerzy Będźmirowski. Wydawnictwo: Akademia
Marynarki Wojennej w Gdyni. Gdynia 2008.

 Historia Polski. Autorzy: Czubiński Antoni, Jerzy Topolski.

Wydawnictwo Ossolineum.1988.

 Atlas historyczny świata. Wydawnictwo PPWK W-wa 1974r.
 Wojsko polskie 1939-1945. Barwa i broń. Praca zbiorowa.

Wydawnictwo Interpress Warszawa 1984r.

 Polska w II Wojnie Światowej. Autor: Garliński Józef. Wydawnictwo

Bellona 1994r.

Opracował:
Arkadiusz Otczyk
Wiesław Czech
Grupa 1015B

27

Grupa 1015B.