Polski Uniwersytet Na Obczyźnie

Jest to polski uniwersytet w Londynie, który został założony w 1939 w Paryżu, w 1940 przeniesiono go do Londynu.

Polski Uniwersytet Na Obczyźnie został założony pod koniec 1939 r. w Paryżu. Uniwersytet powstał z inicjatywy Oskara Haleckiego w celu zapewnienia ciągłości polskiego szkolnictwa wyższego, ponieważ w okupowanej Polsce Niemcy zakazali funkcjonowania instytucji naukowych i kulturalnych. Otwarcie Uniwersytetu nastąpiło w obecności przedstawicieli Polskiego Rządu na Uchodźstwie i rządu francuskiego. Po zajęciu Francji przez Niemców Rząd RP na uchodźstwie przeniósł się do Londynu, gdzie Prezydent RP na Uchodźstwie Władysław Raczkiewicz reaktywował PUNO. W 1949 r. Uniwersytet otrzymał tymczasowy statut, a 15 grudnia 1952 pełne prawa akademickie.

Na PUNO mogło studiować wielu Polaków, którzy przebywali na emigracji w czasie i po II wojnie światowej. Uniwersytet nadał ponad 100 stopni magisterskich i 120 doktorskich. Wśród studentów była m. in. por Jadwiga Piłsudska uzyskując w 1946 r. tytuł magistra inżyniera architekta.

Na Uniwersytecie działają trzy wydziały:

Wydział Humanistyczny

Wydział Nauk Społecznych

Wydział Nauk Technicznych

Przy Uniwersytecie działa również Instytut Kultury Europejskiej - dyrektorem Instytutu jest prof. dr hab. Halina Taborska, jej zastępczynią jest dr Joanna Pyłat.

Obecnie rektorem PUNO jest prof. dr Wojciech Falkowski, a dziekanem jest prof. dr hab. Halina Taborska (Instytut Kultury Europejskiej).

---