Neurobiologia
motywacji
i podejmowania
decyzji
Neurobiologia
motywacji
i podejmowania
decyzji
Motywacja
Wewnętrzny stan mający
zwiększający prawdopodobieństwo
wykonania określonej czynności
Ukierunkowanie działania jednostki
na realizację niezbędnych dla niej
celów
Może obejmować działania poprzez
cele pośrednie do celu nadrzędnego
Homeostatyczny model
motywacji
Przydatne pojęcie
popędu
Hydrauliczny model
popędu
Dlaczego dążymy do
celu?
„Lubienie” – hedonistyczny wpływ
nagrody
„Chcenie” – wewnętrzna motywacja
do uzyskania nagrody
Wybór zachowania
Mechanizmy homeostatyczne
wpływają na silniejsze lub słabsze
oddziaływanie zachęt
Motywy są wzbudzane przez
zewnętrzne bodźce związane z
nagrodami
Często liczne motywy – konieczność
podejmowania decyzji
Ocena subiektywnej wartości
działań
Wynika z uprzedniego doświadczenia
Związana jest z czynnością
dopaminergicznego szlaku
mezolimbicznego
Neurony dopaminergiczne wysyłają
sygnał dotyczący spodziewanej
wartości danego przedmiotu i
zachowania
Prawdopodobieństwo nagrody
i aktywność układu
dopaminergicznego
Reprezentacja wartości i
wybór zachowania
Brzuszno przyśrodkowa część kory
przedczołowej
Prążkowie
Wyboru zachowania w oparciu o
reprezentowane wartości dokonuje
grzbietowo-boczna kora
przedczołowa
Jądro migdałowate i uczenie
się unikania
Podsumowanie
Motywacja jako wewnętrzna przyczyna działania
posiada swoje źródło w czynności mózgu
Koncepcje homeostatyczne i popędowe motywacji
mają znaczenie historyczne, choć są niezbędne dla
jej pełnego zrozumienia
Dla motywacji do określonego działania kluczowe
znaczenie ma dopaminergiczny układ
mezolimbiczny
Wybór określonego zachowania dokonuje się za
sprawą grzbietowo-bocznej kory przedczołowej w
oparciu o reprezentację poszczególnych zachowań
w przyśrodkowej części kory oczodołowej