Neurobiologia
motywacji
i podejmowania
decyzji

Motywacja



Wewnętrzny stan mający
zwiększający prawdopodobieństwo
wykonania określonej czynności



Ukierunkowanie działania jednostki
na realizację niezbędnych dla niej
celów



Może obejmować działania poprzez
cele pośrednie do celu nadrzędnego

Homeostatyczny model
motywacji

Przydatne pojęcie
popędu

Hydrauliczny model
popędu

Dlaczego dążymy do
celu?



„Lubienie” – hedonistyczny wpływ
nagrody



„Chcenie” – wewnętrzna motywacja
do uzyskania nagrody

Wybór zachowania



Mechanizmy homeostatyczne
wpływają na silniejsze lub słabsze
oddziaływanie zachęt



Motywy są wzbudzane przez
zewnętrzne bodźce związane z
nagrodami



Często liczne motywy – konieczność
podejmowania decyzji

Ocena subiektywnej wartości
działań



Wynika z uprzedniego doświadczenia



Związana jest z czynnością
dopaminergicznego szlaku
mezolimbicznego



Neurony dopaminergiczne wysyłają
sygnał dotyczący spodziewanej
wartości danego przedmiotu i
zachowania

Prawdopodobieństwo nagrody
i aktywność układu
dopaminergicznego

Reprezentacja wartości i
wybór zachowania



Brzuszno przyśrodkowa część kory
przedczołowej



Prążkowie



Wyboru zachowania w oparciu o
reprezentowane wartości dokonuje
grzbietowo-boczna kora
przedczołowa

Jądro migdałowate i uczenie
się unikania

Podsumowanie



Motywacja jako wewnętrzna przyczyna działania
posiada swoje źródło w czynności mózgu



Koncepcje homeostatyczne i popędowe motywacji
mają znaczenie historyczne, choć są niezbędne dla
jej pełnego zrozumienia



Dla motywacji do określonego działania kluczowe
znaczenie ma dopaminergiczny układ
mezolimbiczny



Wybór określonego zachowania dokonuje się za
sprawą grzbietowo-bocznej kory przedczołowej w
oparciu o reprezentację poszczególnych zachowań
w przyśrodkowej części kory oczodołowej