Rys. Cząstek proszku miedzi

wytwarzanej w procesie elektrolizy

Rys. Cząstek proszku miedzi

wytwarzanej w procesie elektrolizy

WŁASNOŚCI CHEMICZNE

PROSZKÓW

WŁASNOŚCI CHEMICZNE

PROSZKÓW

1.

Pojęcie „własności chemicznych”

2.

Własności chemiczne proszków

3.

Omówienie własności

4.

Literatura

Plan prezentacji:

Cecha substancji, którą

można zaobserwować

podczas reakcji chemicznej

Cecha substancji, którą

można zaobserwować

podczas reakcji chemicznej

Własności chemiczne

Własności chemiczne

W ł a s n o ś c i c h e m i c z n e :

W ł a s n o ś c i c h e m i c z n e :

a) skład chemiczny

b) stopień utlenienia

c) piroforyczność

d) toksyczność

e) wilgotność proszku

a) skład chemiczny

b) stopień utlenienia

c) piroforyczność

d) toksyczność

e) wilgotność proszku

Jest czynnikiem określającym wszystkie

jego własności.

Jako surowce w metalurgii proszków

stosuje się głównie:



proszki metali i ich stopów



proszki grafitu i diamentu



proszki niemetali (tlenki, azotki,

węgliki i krzemki)

Jest czynnikiem określającym wszystkie

jego własności.

Jako surowce w metalurgii proszków

stosuje się głównie:



proszki metali i ich stopów



proszki grafitu i diamentu



proszki niemetali (tlenki, azotki,

węgliki i krzemki)

a) Skład chemiczny

a) Skład chemiczny

Cząstki proszku absorbują na swojej

powierzchni tlen. Zawartość tlenu w proszku

można określić wyznaczając

tzw. „stratę wodorową”.

Stopień utlenienia określony jest zależnością:

m1 – masa proszku przed redukcją

m2 – masa proszku po redukcji

Cząstki proszku absorbują na swojej

powierzchni tlen. Zawartość tlenu w proszku

można określić wyznaczając

tzw. „stratę wodorową”.

Stopień utlenienia określony jest zależnością:

m1 – masa proszku przed redukcją

m2 – masa proszku po redukcji

b) Stopień utlenienia

b) Stopień utlenienia

Skłonność proszku do samozapłonu

lub szybkiego utleniania, która jest

połączona z wydzieleniem ciepła.

Im mniejsze są cząstki proszku,

tym do wyższej temperatury się

nagrzewają.

Skłonność proszku do samozapłonu

lub szybkiego utleniania, która jest

połączona z wydzieleniem ciepła.

Im mniejsze są cząstki proszku,

tym do wyższej temperatury się

nagrzewają.

c) Piroforyczność

c) Piroforyczność

Proszek wprowadzony do organizmu

człowieka nawet w niewielkich ilościach

może przyczynić się do zachwiania procesów

życiowych, prowadząc do krótko- lub

długotrwałych

zmian patologicznych.

Proszek przedostaje się do organizmu

głównie poprzez drogi oddechowe.

d) Toksyczność

d) Toksyczność

• 0 – nietoksyczny,

• 1 – słabo toksyczny,

• 2 – średnio toksyczny,

• 3 – silnie toksyczny.

Toksyczność proszku określa się według

czterech klas:

Toksyczność proszku określa się według

czterech klas:



udział masowy atomów tworzących

warstwę przypowierzchniową przekracza

5%



zachodzi spontaniczne utlenianie metalu

Trudnym zapłonem charakteryzują

się proszki: Cu, Ni, Co, Fe

łatwym: Al, Ti, Si, Zr, Mg oraz

proszki ich stopów.



udział masowy atomów tworzących

warstwę przypowierzchniową przekracza

5%



zachodzi spontaniczne utlenianie metalu

Trudnym zapłonem charakteryzują

się proszki: Cu, Ni, Co, Fe

łatwym: Al, Ti, Si, Zr, Mg oraz

proszki ich stopów.

Samozapłon może nastąpić wtedy, gdy:

Samozapłon może nastąpić wtedy, gdy:

Związana jest z adsorpcją pary

wodnej z otaczającej atmosfery

e) Wilgotność proszku

e) Wilgotność proszku

LITERATURA:

LITERATURA:



Metalurgia proszków – materiały dydaktyczne;

oprac. Sułowski M., AGH.



http://www.pg.gda.pl/mech/kim/Metalurgia%20pr
oszkow1.pdf

,
data dost.: 8.03.12r.



Chemia ogólna i nieorganiczna, Bielański A.