Problemy zawodu.

Pielęgniarstwo i

pielęgnowanie w teorii i

praktyce zawodowej.

Powstanie i rozwój ruchu zawodowego pielęgniarek i
szkolnictwa pielęgniarskiego w XIX i XX wieku miały
odmienny charakter i poziom. Na rozwój ruchu
zawodowego i kształcenia podstawowego
pielęgniarek obok czynników politycznych,
ekonomicznych, potrzeb zdrowotnych społeczeństwa,
rozwoju nauki i techniki medycznej wpływały również
czynniki natury ogólnej tj. rodząca się idea
humanitaryzmu, intensywność ruchu
feministycznego.

Pielęgniarstwo rozumiane jako opieka roztaczana
nad różnymi osobami powinna przynieść

pielęgniarce

zadowolenie i satysfakcję z wykonywanej pracy,

ale

niestety przynosi ona także fizyczne i psychiczne
stresy, np. z powody konieczności wykonywania
wyczerpujących prac fizycznych jak dźwiganie
chorych i podtrzymywanie na duchu osób
znajdujących się w momentach kryzysowych czy

też

z powodu frustracji, np. w przypadku odrzucenia
przez pacjenta ofiarowanej mu pomocy.

Pielęgniarstwo

„Unikatowa funkcją pielęgniarstwa jest
asystowanie człowiekowi choremu lub

zdrowemu

w podejmowaniu tych wszystkich aktywności,
które mają znaczenie dla zachowania zdrowia,
powrotu do zdrowia, albo dla zapewnienia
spokojnej śmierci, a które mógłby wykonywać
sam, gdyby miał potrzebę ku temu, siłę, wolę

albo

wiedzę.”

(Według V. Henderson)

Problemy zawodu (2)



Praca pielęgniarki może być zagrożeniem dla
jej zdrowia, gdyż podczas wykonywania
różnych czynności ma bezpośredni kontakt z
materiałem potencjalnie zakaźnym
pochodzącym od chorego (krew, wydzieliny).



Przepełnione sale chorych, powietrze
zanieczyszczone oparami środków
dezynfekujących i lęków prowadzą do
szybkiego wyczerpania fizycznego
organizmu.

Problemy zawodu (1)



Niegodziwe warunki pracy.



Pielęgniarki pracują pod wpływem presji czasu,
często pojawiają się sytuacje nieprzewidywalne,
np. reanimacja. Doprowadzają one do
postępującego zmęczenia i spadku
efektywności pracy oraz do obniżenia komfortu
psychicznego pielęgniarki.



Ze względu na specyfikę pracy w tej grupie
zawodowej zaburzony zostaje rytm całodobowy,
co niesie ze sobą ujemne skutki zdrowotne i
emocjonalne.

Pielęgnowanie

Według definicji Virginii Henderson proces
pielęgnowania to: „Uporządkowany i
systematyczny sposób określania problemów
opiekuńczych człowieka, ustalanie planów

ich

rozwiązywania, realizowanie tych planów

oraz

ocenianie stopnia efektywności osiąganej w
rozwiązywaniu zidentyfikowanych

problemów”.

Etapy pielęgnowania



I rozpoznanie stanu pacjenta



II planowanie opieki nad pacjentem



III realizacja planu opieki pielęgniarskiej



IV ocenianie wyników opieki

 

Funkcje teorii



Podsumowanie wiedzy z zakresu pielęgniarstwa.



Dostarczanie podstaw do interpretowania
obserwacji i faktów istotnych dla pielęgniarstwa.



Zastosowanie teorii pielęgniarstwa w praktyce w
celu przewidywania i wyjaśniania wpływu na
proces zdrowienia człowieka poprzez opiekę
pielęgniarską.



Tworzenia nowych rozwiązań teoretycznych
poprzez analizowanie i kojarzenie rezultatów
badań w jedną całość, co określane jest mianem
kumulatywności wiedzy naukowej.



Według Ludwika Pasteura: „Praktyka
bez teorii jest jedynie rutyną, tylko
teoria może przynieść i rozwinąć
ducha inwencji.”